Nieuwe ouderschapsvormen

Knurf

Gelukkig maar. De VO school van mijn zoon vraagt 450 euro voor de leonardoklas....

Niet weer dat gelukkigste kinderen verhaal

Iedere keer wordt weer dat verhaaltje te voorschijn gehaald dat nederlandse kinderen het gelukkigste zouden zijn, terwijl die hele conclusie alleen maar gebaseerd is op een slechte vertaling. In het onderzoek wordt namelijk helemaal niet 'het gelukkig zijn' van de kinderen onderzocht, maar welzijn.
En daarin wordt ook een flink stuk economisch welzijn in mee beoordeelt. Nederlandse kinderen groeien relatief welvarend op en scoren dus hoog, maar van hieruit de conclusie trekken dat ze daarom het gelukkigst zijn is een verdraaiing van het eigenlijke onderzoek. Alsof bijv. een eigen kamer hebben gelukkig maakt en een kamer moeten delen ongelukkig.

Een punt waar Nederland slechter op scoorde was juist het gepest op school. Iets wat in het onderzoek wat punten betreft gecompenseerd werd door de eigen kamer. Alleen in het echte leven denk ik niet dat het zo werkt dat een kind wat gepest wordt op school daar minder onder zou lijden omdat het wel een eigen kamer heeft thuis.
In plaats van achter over te leunen en tevreden te constateren dat die Nederlandse kinderen toch zo gelukkig zijn en we het dus allemaal zo goed voor mekaar hebben zou het onderzoek juist aan moeten sporen om hard te werken aan de punten waar het minder gaat zoals dat pesten dus.

Aanpassen woonvorm

Ik blijf me maar afvragen wat ik me daarbij voor moet stellen. Kun je dat toelichten Marianne?

Je hebt gelijk primavera,

welzijn en geluk zijn niet hetzelfde, (al is er denk ik wel verband.)
Maar dat Nederland alleen maar goed scoort omdat het economisch welzijn compenseert voor de rest klopt niet. Er zijn vijf gebieden onderzocht in het onderzoek(material well-being, health and safety, education, behaviours and risks, and housing and environment) en Nederland doet het op alle vijf goed.
Primavera: "Een punt waar Nederland slechter op scoorde was juist het gepest op school" Dat valt wel mee, Nederland staat op de 8ste plaats van de 29 landen. Dat is inderdaad geen reden om tevreden achterover te leunen, maar gelukkig is het aantal kinderen dat aangeeft gepest te worden de laatste 10 jaar wel afgenomen.
Overigens wordt in het onderzoek niet gevraagd naar het hebben van een eigen kamer, maar naar het aantal kamers per persoon in huis. Dat is niet hetzelfde. En ik kan me best voorstellen dat het hebben van een beetje ruimte in huis bijdraagt aan je welzijn.
Natuurlijk is Nederland niet het beloofde land. Onderzoeken als dit geven gemiddelde aan en er zijn ook in Nederland kinderen die buiten de boot vallen en met wie het helemaal niet zo goed gaat. Er is altijd ruimte voor verbetering, zeker op het gebied van onderwijs. Maar in vergelijking met andere landen, en daar begint de draadstartster mee, doen Nederlandse ouders het helemaal niet zo slecht. De Nederlandse kinderen zelf zijn in ieder geval best tevreden ("The Netherlands is also the clear leader when well-being is
evaluated by children themselves – with 95% of its children rating their own lives above the midpoint
of the Life Satisfaction Scale")

Primavera ot

Zet het huidige pestklimaat af tegen jaren geleden en ik ben eigenlijk best tevreden. Op verschillende scholen, waar mijn kinderen verbleven en verblijven wordt pesten serieus genomen. In de brugklas van mijn dochter zijn afgelopen schooljaar twee Queen Bees geschorst...en een van school gestuurd, definitief.
Ik weet dat het nog niet perfect is, en mijn ervaringen zeggen niet alles, maar er is absoluut een stijgende lijn te zien.

Pesten

Toen ik als kind gepest werd, werden als het heel erg werd de pesters er eens op aangesproken. Verder kreeg ik vooral te horen dat het toch ook wel aan mezelf lag, omdat ik anders was, of anders reageerde dan de kinderen verwachtten.
Nu zijn er pestprotocollen, wordt er in de klas over gepraat. Er gebeurt in ieder geval wat, ik vind dat al een hele verbetering tov 20 jaar geleden.

Toch echt geluk en nederlandse kinderen

Het gaat wel degelijk over geluk. Volgens mij zijn er meerdere onderzoeken geweest. Eentje van unicef, en eentje van de WHO.

HIeronder een stukje erover.

http://www.apacenter.com/why-dutch-children-are-the-happiest-in-the-world/

A few years ago Unicef did a study about the happiness and wellbeing of children and teens around the world. Recently, the World Health Organization surveyed children and teens of different age groups in countries in Europe and North America. Both studies concluded that children in the Netherlands are the happiest in the world. The next question is obviously: what is different about the way children live in the Netherlands that would explain these results? The good news is that what the researchers found are things we can also implement here in the United States.

Researchers of the World Health Organization indicate that a few things stood out in their surveys of Dutch children and teens that they believe explains their happiness and wellbeing:

They report that Dutch children/teens reported more often than respondents in any other country that they regularly eat breakfast with their family. We all know that eating breakfast is important to get a good start to the day. Children who eat a healthy breakfast perform better in school and show fewer behavioral problems. Eating breakfast with the family is also a great opportunity to spend time together and bond, before each family member goes out to fulfill their responsibilities for the day.
The second thing they found, was that Dutch families and schools tend to put low pressure on children to perform academically, and that students tend to enjoy going to school and report an intrinsic motivation to learn. The lack of pressure to perform does not translate in to lower achievement ? in fact, international data consistently place the performance of Dutch children in the top ten or fifteen of countries world wide in all content areas. My theory is that generally Dutch students do not work hard in school to please adults, instead, they work hard simply because they love to learn!
The study also found that Dutch children and teens tend to get along well with parents. Teens in particular, reported that they are comfortable discussing sensitive topics with their parents. It is not surprising that close relationships between kids and their parents is associated with happiness and wellbeing!
The take-away from this study is that there are several things we, as American parents, can do that this study suggests has positive effects on the happiness of our children. This includes taking time every day to connect with our children, for example during meal times. It is also important to help foster in our children an intrinsic love of learning, and put less emphasis on grades and competition with peers. Finally, it is always important to foster a positive relationship characterized by mutual trust between parents and children. Here are some tips for how to foster such a relationship.

1 Comment / Leave a comment or question

One Response to ?Why Dutch Children Are the Happiest in the World?

Paul Ainsworth Francis says:
October 23, 2012 at 9:06 pm
Thank you for your work Iektje; it helps to see how the Netherlands example can serve to improve societies throughout the world. These statistics have particular value for me as I work on various initiatives, including the Nederlands Effect Revolution.

Leave a Reply
Name (required)

Mail (will not be published) (required)

Website

Tags: family, happiness, parenting tips, the Netherlands, UNICEF, World Health Organization

FacebookGoogle+TwitterPinterest
EmailPrint

mirjam

Nou mirreke

Voor zover ik weet gaat het allemaal om de onderzoeken di UNICEF iedere 5 jaar doet over het wel zijn van tieners in de rijkste landen van de wereld.
Dit jaar was er ook een gedeelte wat het zelfgereporteerde van de tieners in kaart bracht, maar of dat nou als gelukkig zijn moet worden geinterpreteerd?

Eigenlijk heeft die Alfie Kohn die de draadstarster noemde wat dat betreft wel een punt. Is het nou zo belangrijk om hoger op de lijst te staan ook al is dat alleen maar te danken aan het feit dat andere landen verslechterd zijn?
Ik denk dat het meer zin heeft om te kijken of een land ten opzichte van zichzelf in deze 10 jaar verbeterd is. Zo is in Nederland bijv. Inderdaad het pesten omlaag gegaan ook al zijn ze niet het laagste van allemaal. Obesitas en scholing waarin Nederland steeds het beste van allemaal scoort zijn echter vergeleken bij 10 jaar geleden verslechterd. In GB daarintegen hoewel het percentage obese kinderen nog steeds veel hoger is dan in Nederland zijn er enorme verbeteringen ten opzichte van GB 10 jaar geleden.
De vergelijking met andere landen lijkt me alleen maar nuttig om te kijken hoe je de situatie eventueel nog meer kunt verbeteren en niet om triomfantelijk te concluderen dat je het beter doet dan andere landen en je dus achter over kunt gaan leunen.

http://www.unicef-irc.org/publications/pdf/rc11_eng.pdf

http://www.alfiekohn.org/f_news/fullnews.php?fn_id=11

Maar wat weet je er nou zelf van?

Marianne, je stort hier een lading kreten over 'het Nederlandse onderwijs', terwijl je kinderen niet eens op school zitten blijkbaar.
Vraag dan wordt: wat weet je zelf eigenlijk over Nederlandse scholen? Loos je hier niet gewoon je eigen vooroordelen?
Ik vind dat je met je beschuldigingen heel veel mensen in het onderwijs die hard hun beste doen onrecht doet. En tegelijkertijd zet je ons hier neer als nietswetende onnozels?

Maar primavera

Marianne haar punt ís juist in de vergelijking met andere landen, westerse, Engelssprekende landen zelfs. En als ik het goed begrijp vindt zij dat nederlande ouders zichzelf en het systeem moeten verbeteren naar het voorbeeld van deze landen. In die context is de vergelijking wellicht wel relevant. Mijn bescheiden mening is dat veranderen vooral nuttig is als je duidelijk weet wat nu niet goed genoeg gaat, waar dat aan ligt en als je een duidelijk doel heb. En o ja, het helpt ook als degenen die veranderingen betreft er heil inzien ;)

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Veranderen

Het onderwijs heeft nogal wat veranderingen voor de kiezen gehad. Lijkt me geen goed idee. Ontveranderen is misschien een beter idee. Gewoon elke school naar bevind van zaken de ruimte geven om zo goed mogelijk te functioneren.

Knurf, ja

Tsja, eigenlijk ben ik (en partner) juist zo'n brave, volgzame burger. Maar zoon dus niet. Hoewel hij er vreselijk door/mee in de knel is gekomen (vreselijk onzeker etc) heeft hij altijd kritisch nagedacht en wist hij al heel vroeg wat goed voor hem was. Dwang etc werkt bij hem absoluut niet, hij is voor de kleinste suggestie die kant uit al allergisch. (maar men noemt dat graag eigenwijs of koppig, of erger) En dat proef ik wel in alles wat Marianne betoogt, dus ja, ik denk zeker dat waar zij voor staat bij zoon prima zou werken.
Omdat zoon niet zou gedijen bij thuisonderwijs en ik dat ook niet zou kunnen regelen, zijn we verplicht uit te zien naar particuliere initiatieven. Die zijn er wel, maar er wordt iid fors op neergekeken, er zitten vreselijk veel haken en ogen aan en bovendien kunnen we het eigenlijk niet betalen.
Door de meningen hier te lezen begrijp ik zoon wel weer iets beter. Hij moet ook heel vaak het gevoel hebben dat er met hem iets mis is, want bijna niemand herkent zijn belevingen.
En ohja, iemand schreef iets over dat aanpassen zo goed zou zijn om te leren verantwoordelijkheid te dragen etc, zoon is verantwoordelijker dan menig volwassene die ik ken. Hij heeft respect voor alles en iedereen, hij wil alleen graag wat meer met rust gelaten worden.

Boterbloem

Natuurlijk zijn er kinderen die erg moeilijk binnen het onderwijs systeem passen. Voor die kinderen zou inderdaad thuis onderwijs een goede oplossing zijn. Jij geeft aan dat dit voor jouw zoon ook geen oplossing is. Dat kan natuurlijk. Je zult altijd mensen (kinderen) houden voor wie een zeer individuele oplossing nodig is. Als jouw zoon iets nodig heeft wat dusdanig afwijkend is van wat scholen te bieden heeft en thuisonderwijs daarbij niet de oplossing is dan zal het lastig zijn want schoolsonderwijs is per definitie op de massa gericht.

Ik denk dat mensen ook niet zozeer vallen over Marianne's suggestie dat meer flexibiliteit prettig is en dat er kinderen zijn die niet in het systeem passen maar meer dat het onderwijs in Nederland dramatisch slecht is vergeleken met het 'buitenland'

Zelf woon ik in Frankrijk. Hier heb je openbare scholen en die gebruiken allemaal ongeveer dezelfde methodes. Daarnaast heb je prive scholen. Een groot deel daarvan heeft een overeenkomst met de staat waardoor de scholen subsidie krijgen. De meeste prive scholen zijn katholiek en onderscheiden zich alleen van de openbare scholen doordat er een kruis in de klas hangt en er af en toe over Jezus wordt gesproken. Daarnaast heb je dan ook nog wel Montessori, Steiner scholen en andere scholen met een vernieuwde pedagogiek maar dat zijn er niet zoveel en deze scholen kun je vooral in de grote steden vinden. Op het platteland heb je vaak weinig keuze. Wel kun je hier kiezen voor thuisonderwijs en dat is een groot pluspunt. Echter wat scholen betreft heb je in Nederland echt meer keuze tussen scholen met verschillende pedadogische methodes. Hier zou je zoon wat dat betreft ook niet binnen het systeem vallen.

In elk geval gaat Marianne's verhaal hier afgezien van het thuisonderwijs niet op.

Ik kan me voorstellen dat Marianne zich sterk wil maken voor meer vrijheid betreffende thuisonderwijs in Nederland en dat doel steun ik van harte maar laat haar dit dan duidelijk formuleren in haar berichten. In Nederland is inderdaad thuisonderwijs lastig (hoewel nog altijd stukken makkelijker dan in Duitsland of Italie) dus hier valt inderdaad nog wat werk te verzetten.

Echter in haar berichten haalt Marianne alles (thuisonderwijs, pedagogiek, onderwijs systeem, opvoeding) door elkaar waardoor niemand er meer wijs uit kan worden. Mijn kritiek betreft dan ook vooral dat. Niet zozeer het concept thuisonderwijs want daar ben ik in principe redelijk voorstander van.