Naam van kind en spijt van die naam

Waarom

“Ik zie niet in waarom die roepnaam vooraan móet.”

Zowel man als ik hebben een andere voornaam dan roepnaam en dat is af en toe lastig. Ik moet er bij officiele zaken alert op zijn dat de gegevens kloppen. Regelmatig moet ik corrigeren omdat dan mijn roepnaam gebruikt wordt waar het de officiele naam moet zijn. Contracten en zo.

Berucht is het invullen van de verkeerde naam voor een ticket. Dan wordt de verkeerde voornaam ingevuld voor het vliegticket. En vliegtuigmaatschappijen doen daar vaak moeilijk over. Vooral mensen die zelf dezelfde naam hebben, verwachten niet dat het anders is. Een beetje zoals de ambtenaar van Mijk. Het duurt even voor het kwartje valt.

Ik zet het er daarom voor de zekerheid altijd bij als ons reisbureau wat moet gaan regelen. En ik controleer concept- contracten nog eens extra.

Allemaal te overleven, maar voor de zekerheid heb ik ervoor gezorgd dat bij onze kinderen de roepnaam gelijk is aan de voornaam. Kleine moeite.

Yep genoeg plek

Ik klaag ook verder niet. Maar mijn kinderen hebben 2 voornamen

Stel je voor dat ze notaris willen worden dan is 1 wat karig

Mijk

Omgekeerd

Mijn vader, reeds lang overleden, heette Gerard. Maar 1 naam. En niet eens Gerardus. En dat in een gezin met veel kinderen (met meer namen) en dichtbij Brabant..;-) Hij heeft er levenslang onder geleden.

Wat Tihama schrijft is precies wat ik bedoel.. natuurlijk staat het je vrij om jouw kind te noemen zoals je wilt en mag je de namen in elke volgorde zetten. Maar waarom zou je het je kind extra lastig cq ingewikkeld maken..?

Ik ook

Ik heb ook maar 1 voornaam, mijn zus ook. Vroeger vond ik dat heel stom. Nu ben ik getrouwd en heb de achternaam van mijn man aangenomen, dat staat samen met mijn meisjesnaam toch wat gevulder zeg maar.

Onze zoons hebben 2 namen, eeen gewone voornaam en een tweede naam die is afgeleid van de opa's. Onze dochter heeft er 3, een gewone voornaam en de namen van de beide oma's. We wilden niet kiezen en ook niet nog een kind :-)

Mijn tweede naam als roepnaam

Mijn eerste naam is hetzelfde al die mijn moeder had, de tweede naam was anders, dus vanwege het onderscheid werd de tweede naam mijn roepnaam. Mijn en mijn moeders eerste naam wilde ik doorgeven aan mij dochter en vanwege de traditie en het ritme in de namen, is de tweede naam van mijn dochter roepnaam geworden. Ikzelf heb er nooit veel last van gehad.
De roepnaam van mijn zoon is een combinatie van zijn twee namen, maar naar zijn roepnaam kan je dus op officiële documenten niet vinden. Zoon is vernoemd naar zijn grootvaders, maar dat vonden we geen van twee geschikte roepnamen, vandaar.

Wat ik wel vervelend vind, is dat de roepnaam van mijn dochter soms erg slordig uitgesproken wordt, waardoor het niet mooi klinkt. Had ik van te voren niet bedacht. Zoons voornaam wordt bijna altijd verengelst, had ik ook niet voorzien.

hier andersom MoederMop

Naam van jongste zoon is overduidelijk Engels, maar wordt vaak knetterhard Hollands uitgesproken, klinkt ook gek. Overigens luistert hij overal naar (of nergens, hoe het uitkomt).

afkorten

Beide kinderen hebben een redelijk veel voorkomende naam, maar geen top 10 (ik heb ze in dit draadje nog niet voorbij zien komen), beide hebben ze al eens bij een naamgenoot in de klas gezeten, wat lastig was, want er werd al gauw een getal achter geplakt.
De oudste heet Jasmijn, dat geeft nog wel eens grappige gesprekken met de moeder van het naamgenootje, we hebben het regelmatig over "mijn Jasmijn"

De naam van de jongste wordt makkelijk afgekort, wat ook een leuke naam geeft, en wat ik zelf al vanaf de geboorte doe.
Bij de naam van de oudste had ik die neiging helemaal niet (geeft ook niet zo'n leuk effect, dat wordt namelijk: Jas), maar al haar vriendinnen doen het al jaren, wat toch wel gezellig klinkt, en ik merk dat ik het steeds vaker overneem!

Silone

Nou ben ik toch even nieuwsgierig hoe je de naam van je jongste liever had willen hebben uitgesproken? Met klemtoon op de eerste lettergreep en een zachte uh in plaats van fonetisch?

Dochter heeft een Engelse partner en woont daar al weer drie jaar. Hij is de enige die zijn best doet haar naam op zijn Nederlands uit te spreken. Dat klinkt zo aandoenlijk. De rest maakt er helaas de minder fraaie Engelse variant van.

Namen man en zus

Ik schreef aleerder indit draadje dat man zijn roepnaam echt heel anders is dan zijn officiele namen. Maar zijn roepnaam en zijn jongste zus dr roepnaam zijn bijna t zelfde. T scheelt een letter.
Snapte ik ook al niet haha, maar svhoonmoeder heeft dat nooit uitgelegd. Wel dat zusje niet in de planning zat. Dus wij plaagden dr dan.... namen warenop dus ze hebben dr maar gauw een letter aan geplakt, had jij ook een naam.

Moeder en zussen, vernoemen en meer

Ik bedenk opeens dat twee tantes, zussen van mijn moeder, hun volledige roepnaam kennelijk niet fraai of te kinderlijk vonden. Beiden hadden een naam die met y/i eindigde. Dat is afgekort naar een lettergreep.. In februari ontdekte ik dat mijn moeder als kind ook zo'n -ie uiteinde had.

Mijn zussen en ik hebben één voornaam, mijn oudste zus heeft die traditie voortgezet. Ik/wij vonden meer namen wel sjiek. Oudste kreeg er Maria bij cadeau, dus drie in totaal. Vond man fijn. Ik ben niet katholiek, maar ik vond dit prima.

De ouders van man wilden blijkbaar hun zonen perse naar de opa's vernoemen, dus dat werd heel creatief Johannes Marcus voor man en Marcus Johannes voor broer (gefingeerde namen). Man heet Jan, broer Mark. (Niet echt dus). Ik vraag me af wat ze bij een derde zoon hadden gedaan.

Mijn ouders waren kennelijk dol op meisjesnamen die met dezelfde letters beginnen. Carolien, Carlijn en Carla (niet echte namen). Erg handig, toen we nog thuis woonden, maar niet heus. Ik denk wel dat we alledrie tevreden zijn met onze naam.

Kaaskopje.

Komt vaker voor;
Amalia, Alexia en Ariane.

Ja, die ook . Maar die hebben nog andere titels voor de naam, dus dat zal op hun post voor onderscheid zorgen vermoed ik. Toen we nog alledrie thuis woonden én een rekening bij dezelfde bank hadden (van die éne bank die het dorp had ), zat je soms met je neus in de post van de ander. Mijn vader kon ook weleens niet meteen op onze naam komen, dus dan was het Carlij... nee, Carl.. nee Carolien, mag ik de kaas?

Een (oudere) nicht van mij heet net als ik, dat heb ik ook nooit begrepen. Waarom? Omdat mijn ouders dat ook een leuke naam vonden, dus waarom niet? Ik zou dat nooit doen. Laat ieder kind speciaal zijn met zijn of haar naam binnen een familie, maar ook binnen een vriendengroep. Daarom heb ik ook echt niets met vernoemen. Een hele familie met Leo's, of Marieke's...

Kenfan

Met een harde Z, een uitgesproken OOOH en een langdoorklinkende N, klinkt het toch anders dan wanneer men dezelfde voornaam gebruikt bij die ene met de wereldberoemde achternaam.

silone

Wat apart dat je je jongste zoon Zooohnnnn hebt genoemd ;)

Hahahaha Silone

Ik begrijp het, op zijn Plien en Bianca's dus. En dat terwijl ik toch echt dat je die naam maar op 1 manier uitspreken kon. Maar ja, van dochters naam bestaat ook maar een geschreven variant, en toch stond haar naam ineens met ie op haar zwemdiploma.

Kaaskopje

Je mag nog van geluk spreken met je ene nicht. Mijn moeder had er 6, met ook nog dezelfde achternaam. Er is een foto waarop al die Miekes staan, allemaal meiden van rond de 20. Ze lijken er best schik in te hebben. Nou was in die tijd een vrouwenachternaam toch niet het eeuwige leven beschoren. Mijn vaders tweede vrouw heette ook weer Mieke.

Erfenis

@Kaaskopje,

‘Een (oudere) nicht van mij heet net als ik, dat heb ik ook nooit begrepen. Waarom? Omdat mijn ouders dat ook een leuke naam vonden, dus waarom niet?’

Had dat echt niet te maken met een welgestelde oma?

Aparte namen

Superleuk draadje en ik volg het met veel interesse. Ik zelf heb een dubbele naam met een streepje ertussen dat is mijn doopnaam en mijn roepnaam. Mijn zoon heeft een naam uit de top 20. Mijn man heeft hem uitgekozen en ik vind het mooi en iets vrolijks hebben. De naam past precies bij zoon. Hij heeft geen aparte doopnaam, maar is wel gedoopt.

Ik werk in het ziekenhuis en ik loop vaak over de kraamafdeling om op het bord te kijken met geboortekaartjes. Erg leuk om het verschil te zien in geboortekaartjes en namen. Sommige namen heb ik nog nooit van gehoord, maar klinken toch wel leuk. En sommige namen vind ik echt niet kunnen, maar dat is natuurlijk persoonlijk.

Zelfde namen neven en nichten hoe komt dat

Mijn overgrootvader van moeders kant had 10 kinderen, 1 ongetrouwd. De overige 9 kinderen hebben gezamenlijk gezorgd voor meer dan 100 kleinkinderen, de generatie van mijn moeder dus. Zoals al generaties gebeurde werd de katholieke traditie voortgezet en werden deze kleinkinderen vernoemd naar de ouders en peetouders.
Bij die 10 kinderen met aanhang zat een Jan en een Hans allebei afkomstig van Johannes. Ook een Maria, een Rika en een Rie afkomstig van Maria.
Bij het vernoemen werden dus weinig namen gebruikt, wel soms 4 namen per kind dus namen kwamen steeds terug. Die 9 gezinnen hadden bijna allemaal een Maria en een Johannes, roepnaam Ria, Maria, Marian, variaties op hetzelfde thema zeg maar. Johannes werd Johan, Jan en Hans.
Als het in de familie ging over Jan of Johan of de diverse Ria´s werd daar altijd bij vermeld wie de vader of moeder was. Ria van Jan of Ria van Joop.
Mijn moeder heeft zelfs een zus met dezelfde eerste naam Maria, de een kreeg als roepnaam Ria, de ander Marian.
Zit hier met de stamboom naast me om te controleren of mijn herinneringen wel kloppen en ze kloppen inderdaad.

"Sommige namen heb ik nog nooit van gehoord"

"Sommige namen heb ik nog nooit van gehoord, maar klinken toch wel leuk" - sommige ouders boetseren gewoon zelf een naam. Vooral ouders met een Surinaamse achtergrond willen nog wel eens creatief uit de hoek komen, heb ik het idee, waarbij de naam van het kind soms de indruk wekt dat iemand een greep in de scrabbledoos heeft gedaan en net zo lang is gaan schuiven tot er iets verscheen wat op een naam leek. Ieder zijn meug, maar mijn keuze is het niet. Ik wilde voor mijn kinderen namen die in elk geval makkelijk te spellen waren

Groeten,

Temet

Mijn moeder had vier ooms die Jan heetten, drie daarvan waren ook nog eens broers. Grote Jan, Jan en kleine Jan. De kinderen waren allemaal vernoemd naar opa's, oma's en daarna naar de verschillende ooms en tantes, met een vaste regel in volgorde, dat kon niet van worden afgeweken.

geweldig :-)

Dat verhaal van die Jannen. Wel in een vriendenkring meegemaakt dat er twee Jannen "ene Jan" en "andere Jan" werden genoemd.

Ik heb een (aangetrouwde) tante, die uit zo'n groot gezin kwam dat de inspiratie voor namen op een gegeven moment op was. Ze had zodoende twee zussen met dezelfde naam (de oudste en de jongste zus), die "groot Aaltje" en "klein Aaltje" werden genoemd.

Ooms

Hier hebben we ooms en tantes getrouwd met dezelfde naam bij man in de familie. Fried en friedje samen, jo en jo etc.
Ons Fried (wat moest ik daar aan wennen toen ik man leerde kennen)werd er dan gezegd en dan vroegen wij..welke... oom ....of tante?
Ze hadden inderdaad allemaal dezelfde doopnamen en verschillende roepnamen.
Of een wel eeneigen naam krijgen en dan heel je leven toch broer of zus genoemd worden.

T gekke spellen hoor ik nu op t werk veel minder. Is een tijd geweest dat gewone namen zo moeilijk mogelijk gespeld werden. Of hele moeilijke namen waar je steeds over na moest denken . Hoe t ook al weer was.