Moet ik mijn zoon(6) vertellen dat hij een vader heeft die in de gevangenis zit

Waar komt de vraag vandaan

Ik vroeg me af bij het lezen van dit draadje: waarom kom de vraag van de vader nu opeens aan de orde? Toen ik het teruglas dacht ik het te vinden. Chrissy, jij hebt tot nu toe steeds tegen je zoontje gezegd, dat je niet wist waar hij was, maar nu weet je het wel: in de gevangenis. En dat weet je dankzij de moeder van een klasgenootje van je zoontje.
Vanaf dat moment kun je niet meer zomaar tegen je zoontje zeggen dat je het niet weet: je weet het wel.En de kans is groot dat de jongen er op een dag achter zal komen, niet alleen dat zijn vader in de gevangenis heeft gezeten, maar ook dat jij het wist en niet hebt gezegd. En dan is de kans dat de moeder op het schoolplein haar mond dicht houdt niet zo heel erg groot.
Ik denk dat een leugen erger is dan de waarheid, ook al is het een leugen om bestwil. Ik denk dat ik een keer een ernstig gezicht op zou zetten en tegen mijn zoontje zou zeggen: ik zeg altijd dat ik niet weet waar je vader is, maar ik weet het nu wel een beetje. Je vader zit in de gevangenis. En dan de reactie en vragen van je kind afwachten en zo neutraal mogelijk reageren. Waarom: weet ik niet precies. Waar: weet ik niet. Gaan we daar naartoe: lijkt me niet verstandig, hij kent ons niet goed en ik vind het niet leuk om naar een gevangenis te gaan. Verder geen grote drama's maken over ontvoeringen, gevaren veiligheid, risico's etc. Het is allemaal niet aan de orde en niet van belang.
Wel van belang is, dat jij nu wel weet waar vader is, de jongen vraagt ernaar en jij kunt er niet meer over liegen. Althans: ik zou er niet over willen liegen.

Tsjor

Leugen voor bestwil.

Eerlijk zijn en uitleggen dat zijn vader in de gevangenis zit, dat heeft ook mijn voorkeur. Maar ik vraag me af of dit het beste is voor een 6 jarig jongetje. Het verschil zit ook in het delict wat de vader heeft gepleegd. Een winkeldief is niet fraai als vader, maar voor mij acceptabel om ze in contact te brengen. Een gewelddadige man in het leven van mijn kind brengen vind ik erg heftig.

Als de zoon van ts wat ouder is kan je hier beter over praten. Er komt een dag en dan hoort hij het van anderen, dat zou ik ook niet willen. Hoe groot is dat risico en kan je nog een paar jaar wachten met open kaart spelen?

Niet

Onder deze omstandigheden zou ik zeker niet de vader in gaan lichten. Een man die in de gevangenis zit vanwege mishandeling van een partner lijkt me nou niet iemand die je jullie leven binnen wilt halen. Je zoontje is nog jong en kwetsbaar en het lijkt me niet ideaal om een geweldadige man in jullie leven te hebben. Of je tegen je zoontje eerlijk moet zijn is een ander verhaal. Misschien. Ik zou daar eens goed over gaan nadenken en die beslissing nemen afhankelijk van het karakter van je zoontje en hoe belangrijk dit nu voor hem is. Misschien zou ik het vertellen. Misschien zou ik ook nog een paar jaar wachten. Ik weet niet hoeveel hj daar nu mee zou kunnen. In elk geval zou ik geen overhaaste beslissing nemen. Wat je hem vertelt kan je niet meer terug nemen. Ik zou dus nog even wachten met een beslissing te nemen naar je zoon toe.

ja maar...

De bron van al je informatie is één moeder die je sinds kort kent, en die de vader 'van vroeger' kent. Maar hoe betrouwbaar is die bron eigenlijk? Je hebt het dan wel over mishandeling en dreigen met ontvoering enz. maar als dit allemaal van deze zelfde persoon afkomstig is, dan zou ik toch nog wel even checken hoe accuraat die informatie is...

En dan

Iemand in vertrouwen nemen en het aantal mensen die de relatie kunnen leggen groter maken?
Hoe meer bewegingen hoe kwetsbaarder het nu wordt, ik zou sowieso meer afstand nemen.

checken

Ik zou heel graag willen nagaan wat er precies gebeurt is. Maar het is onmogelijk om aan die informatie te komen zonder het aan zijn familie te vragen. Bij het gerecht en de politie geven ze geen informatie. En wanneer ik het aan zijn familie vraag, en alles blijkt waar te zijn, dan is de kans op problemen heel groot. Dat ga ik dus niet doen. Als iemand een andere manier weet om aan die info te komen (zonder familie of vrienden in te lichten) hoor ik het graag.

NIet relevant

'Het verschil zit ook in het delict wat de vader heeft gepleegd.' Daar zou ik dus helemaal niets over zeggen om de simpele reden, dat je niet alles weet en alleen maar van horen zeggen hebt. Ook over de gevangenis zou ik alleen maar zeggen: ik heb gehoord dat... en verder niets. De schok is voor het kind dan al groot genoeg. Maar hij heeft een leven lang om daarmee om te gaan en hij kan op elk moment met vragen daarover bij je terecht.

Tsjor

NIet doen

'Ik zou heel graag willen nagaan wat er precies gebeurt is.' Dat is alleen maar voor je eigen nieuwsgierigheid en de spanning die er dan omheen hangt. Niet doen: je hebt geen relatie met deze meneer. Het zou vreemd zijn als je er juist nu wel energie in gaat stoppen.
Niet de man is het centrale punt, maar je zoon en de vragen van je zoon. Hoe minder je weet des te minder hoef je te verbergen voor hem en des te eerlijker kun je blijven.

Tsjor

informatie

Als je ECHT aan informatie wil komen moet je dat anoniem doen, via een postbus of iets dergelijks. Je kunt hem dan schrijven en het anoniem houden maar goed, als hij jouw naam nog kent heeft dat ook weer weinig zin.

Voor nu zou ik het loslaten maar zoals ik al zei, ik vertrouw die andere vrouw niet.

Hier ook opgegroeid zonder vader

Ik ben ook opgegroeid zonder vader en mijn moeder zei altijd ik weet niet waar hij zit, waarschijnlijk in de bajes of niet. Ik had graag een vader gehad maar die man (mijn eigen verwekker, die ik dus niet als vader zie) heb ik echt nooit gemist. Genetisch vaderschap is vreselijk overgewaardeerd. Zorg gewoon voor een stabiele thuissituatie voor jou en je zoon en op een ongeleid projectiel zit echt niemand te wachten. Jij hebt de verantwoording voor je zoontje en daar hoort dus ook bij het maken van moeilijke beslissingen. Als je zoontje ouder is kan hij altijd nog op zoek naar zijn vader. Voor de ontwikkeling van je zoon lijkt dit me allemaal niet heilzaam. Verdiep je er niet te veel in, vertrouw ook je vriendin niet helemaal met haar verhaal en dan kun je gerust tegen zoontje zeggen dat je niet weet waar zijn vader is. Dat weet je in feite ook niet want je weet het nl niet zeker. Je kind is het mooiste cadeautje wat je ooit gekregen hebt en dat kun je best zeggen dat je die man daarvoor dankbaar bent maar dan is het ook goed zo. Creeer geen problemen daar waar ze (er) nog niet zijn. Dat zou mijn advies zijn.

Eefy

'Genetisch vaderschap is vreselijk overgewaardeerd.' Maar de jongen vraagt ernaar en ik denk dat je die vraag niet zomaar kunt afdoen met deze opmerking. Bovendien weten moeders heel goed hoe belangrijk genetisch moederschap is.
Ja, je kunt opgroeien zonder vader, mijn vader is al jong overleden. Maar het blijkt elke keer weer dat het lastig is om op te groeien met vragen. Mensen beoordelen liever zelf of hun vader een 'ongeleid projectiel' is of niet.
Ik zou er verder ook geen punt van maken, behalve dan dat ik niet meer zou kunnen liegen: "ik heb gehoord dat hij in de gevangenis zit, maar verder weet ik niets." zou ik zeggen als het aan de orde komt. Zeker niet meer informatie gaan achterhalen, want dan kun je dat niet meer oprecht zeggen.

Tsjor

ik zou

Ik zou het precies zo doen als Tsjor.

agent007

volgens mij kan je op internet strafzaken opzoeken. dus als je gericht kan zoeken kan je wel eea te weten komen http://uitspraken.rechtspraak.nl/

nou...

Mijn dochters vader is opgepakt toen dochter 4 was en heeft daarna een tijd in de gevangenis gezeten. Wij waren toen al drie jaar uit elkaar en hij had maar sporadisch contact met dochter. Ik heb haar toen verteld dat een groep mannen iets stouts hadden gedaan en dat papa in de gevangenis zat tot ze erachter waren wie het precies had gedaan. Zo was het namelijk ook ongeveer, er was veel onduidelijkheid over welke rol haar vader had gespeeld.
Dat liep niet goed af. Dochter had het op school aan een paar kinderen verteld en binnen de kortste keren mocht ze nergens meer spelen. Veel later, in groep 7, begonnen een paar jongetjes er weer over en toen was het helemaal tot enorme proporties uitgegroeid in die hoofdjes: van de fraudezaak die het was, was het gegroeid naar een gewapende roofoverval waar drugs bij in het spel was.
Als ik jou was, zou ik gewoon zeggen dat je niet weet waar hij is. Zes jaar is veel te jong om goed met dat soort informatie om te gaan.
Mijn dochter heeft veel met haar opa gedaan toen ze klein was. Zo had ze toch een mannelijk rolmodel. En de man van een goede vriendin van mij heeft ook veel gedaan, die nam haar gewoon mee met zijn eigen kinderen in één moeite door. Dat was extra leuk omdat dochter geen broers en zussen heeft en zo gewoon moest functioneren in een gezin (delen, op je beurt wachten enz.).