U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Moederdag en pubers
Voor de moeders die wel om Moederdag geven (zoals ik 
):
Hoe is dat bij jullie pubers? Hebben die nou in de gaten dat het zondag Moederdag is? En doen ze uit zichzelf dan iets?
Of helpt jullie man/vriend ze eraan herinneren? En hoe doen alleenstaande moeders dat (zo voel ik me soms wel een beetje ook al ben ik getrouwd)?
Wat als je verwacht dat ze er uit zichzelf niet aan denken (en dus niets aan doen) en dat je man/vriend ze er ook niet aan helpt herinneren, geef je je man of je pubers dan nog een seintje van tevoren?
Of laat je dan Moederdag gewoon (zonder dat er ook maar iets "speciaals" gebeurt) voorbij gaan?
Ik heb jarenlang aangegeven dat ik cadeaus niet zo belangrijk vindt, maar veel meer geef om een kaartje met lieve tekst en wat aandacht (bijv. ontbijt op bed, maar hoeft niet per se, niet hoeven koken, een "tegoedbon" of zo voor iets), maar heb de indruk dat het bij mijn pubers nog steeds niet echt erin zit en mijn man is ook totaal niet van het attente, behulpzame en van het helpen/stimuleren van de pubers om iets voor mij te doen. En een van de pubers is sowieso druk met examens (dus ik snap wel dat dit dan niet de hoogste prioriteit heeft), maar het hoeft allemaal niet groot te zijn of veel tijd te kosten.
Net als Noor
Ik roep altijd dat ik niets doe/wil hoeven doen op moederdag. Cadeaus hoeven niet, maar zijn natuurlijk welkom.
Dochter (15) heeft de laatste tijd op iets te grote voet geleefd, dus een cadeau werd het niet, maar wel een heerlijk ontbijtje. Dat vind ik grote luxe, want ik ben altijd de eerste die uit bed stapt en zorgt voor de hond (eerste rondje en ontbijt), het ontbijt voor het gezin, en regelmatig ook nog de vaatwasser leeg haalt. En dan als laatste kan douchen en altijd net-op-tijd of net-te-laat de deur uit ren. Dus ik geniet enorm als ik kan blijven liggen en alles voor me geregeld is! En ze had een prachtige kaart geknutseld, ze is zo creatief, echt geweldig! Zoon (18) was het ontschoten, en hij baalde daar zelf vreselijk van. Hij blokkeert dan, dus heeft ook niet geholpen met het ontbijt. En wordt dan nog bozer op zichzelf. Moeilijk hoor. Ik heb geprobeerd hem duidelijk te maken dat ik het echt niet erg vind. Maar dat hielp niet echt. Hij is enorm streng voor zichzelf...
Ik ben zelf wel even langs mijn moeder geweest. Die geeft er niet om, maar ik ga elk jaar wel even bij haar langs met wat lekkers of een bloemetje. Vind ze onzin, maar stiekem vindt ze het toch wel fijn. Een schoonmoeder heb ik niet meer,
Verder heb ik gewoon in de tuin gewerkt/gestreken/boodschappen gedaan/gekookt, kortom business as usual. Maar het was wel een lekkere dag. Had zelf gezorgd voor een gebakje 's middags, dat was altijd de traditie met mijn schoonmoeder. Die houden we nog steeds in ere, maar dan dus bij ons thuis.
hier
Hier appte de puberella onverwacht of ik thuis was (kinderen zijn in weekend altijd bij hun vader). Ze kwam een doosje chocolade brengen voor moederdag. Ze voegde er nog wel aan toe dat ze eigenlijk twee doosjes had gekocht voor me, maar dat ze zelf zo'n honger had gekregen de avond ervoor. " Ik heb wel de minst lekkere opgegeten hoor mam".
Voorbij :-)
Ik heb een gezellige dag gehad. Schoonzoon en dochter zouden sowieso zijn gekomen, maar we hebben gister ook heel wat uurtjes in de tuin gewerkt. Er zitten dikke wortels in de grond, dus het gaat helaas niet snel, maar het begin is er. We hebben samen gebruncht en nog voor er een broodje op mijn bord lag, stonden er cadeautjes op. Een vlinderhuisje van man. Het was nieuw voor mij dat vlinders dit soort huisjes prettig vinden. De vlinderstruik staat voor het raam, dus ik ben benieuwd wat ik ga zien. En verder een lekker flesje douchezeep van de Bodyshop van dochter en schoonzoon.
Eindelijk
Hier is eindelijk het kwartje gevallen: koop niet iets maar doe iets, was eigenlijk mijn wens voor moederdag. Vorige jaren is daar nooit iets van aangetrokken maar zowaar, dit jaar, wel. Dochter heeft mijn auto gewassen en gestofzuigd. Fantastisch vind ik het. Ik had het idee wel zelf geopperd maar ben er wel echt blij mee.
Ze wilde ook nog ontbijt voor mij maken maar ik heb haar expres laten slapen. Ik kan juist enorm genieten van een ontbijt in mijn eentje terwijl de rest nog slaapt. Kopje koffie erbij, krantje, kerkklokken op de achtergrond en verder stil stil stil.
En nog een leuk misverstand: ze kwam naar binnen met een plantje. 'Deze is van mij.' Ik begreep: van mij voor jou mama. Dus ik roep oh wat lief en geef haar een dikke knuffel. Maar waarom lacht ze nu ineens zo? 'Neehee. Deze heb ik net gekregen van de buurvrouw voor mijn verjaardag.'
hier
weet mijn zoon (17) dat ik niks om moederdag geef. En toch maakt hij elk jaar iets. Ik zei zaterdag nog "doe nou niet want je hebt het zo druk met school". Hij kan prachtig schilderen. Kwam hij toch gister met een schilderij van moeder en kind otter, met de tekst I will always love you. Kijk en dan houd ik het niet droog. En daar doet hij het ook wel een beetje voor, zo lief. Sorry het is gewoon geen gemiddelde puber
teleurstellend
Nou, het was een teleurstellende Moederdag wat de kinderen betrof.
De hints hebben dus niet geholpen (voorgaande jaren wel).
De oudste die nog wel een beetje attent is zit met examens, en daar heb ik wel begrip voor, maar jammer dat er dan ook werkelijk niets uitkwam. Van jongste uiteindelijk 's avonds nog wel een kopje koffie gekregen, yeah.
Verder wel een lekkere en gezellige dag geweest (als ik mijn gezinsleden buiten beschouwing laat). Heb super mijn eigen zin gedaan (hele prestatie voor mij), niet opgeruimd, geen wassen gedraaid, niet gekookt, alleen wat eten opgewarmd . Dat voelde al lekker. En bij mijn moeder langs geweest met een kaart en bloemen. Ze is alleen maar heeft veel sociale contacten, maar dit waardeerde ze wel. Dus dat was gezellig.
Mijn man zei trouwens dat hij de kinderen nog wel iets gezegd had, maar dat het niet hielp. Nou ja, er zijn ergere dingen, maar jammer is het wel.
Vera
Nou zo zie je maar. Je had beter geen hints kunnen geven want nu is het dubbel zo vervelend. Je kinderen waren op de hoogte en toch heb je niet je gewenste feestdag gekregen.
Knufffel
De avond tevoren songfestival zitten kijken, tot aan de uitslag. Dan wordt t al gauw na twaalven. Ondertussen komt zoon thuis 'oh zijn jullie nog op' en schuift nog even bij op de bank. En voordat hij uiteindelijk toch maar naar boven gaat, krijg ik ineens spontaan een knuffel 'want het is al moederdag'.. Ik werd er helemaal warm van.. Fysiek contact met zoon is er niet veel meer en dan zo spontaan van hem uit.. ik vond t heel speciaal.
Dees
"Nou zo zie je maar. Je had beter geen hints kunnen geven want nu is het dubbel zo vervelend. Je kinderen waren op de hoogte en toch heb je niet je gewenste feestdag gekregen."
Nou, nee hoor.
Mezelf kennende zou ik dan misschien nog meer gebaald hebben, denkende "had ik toch maar een hint gegeven".:-)
Zoals gezegd, ik vond en vind het jammer dat ze er niets aan deden (behalve kopje koffie), maar er zijn ergere dingen
Perspectief
Ik was wel wat teleurgesteld dat geen van mijn vier kinderen iets aan Moederdag deed. Oké, pubella is druk bezig met haar examens, die is het vergeven. Man had tegen puberjongens gezegd dat het Moederdag was maar die namen niet eens de moeite om naar beneden te komen toen in zondag terugkwam nadat ik een paar dagen weg was geweest om de Elfstedentocht te roeien. Oudste zou langskomen dit weekend maar kwam toch maar niet omdat ze moe was van werken en feesten. Maar goed, die belde dan wel eind van de middag om me een fijne Moederdag te wensen. En ze vertelde dat een feest dat net begonnen was afgelast werd omdat een verenigingslid zelfmoord had gepleegd. Dan is mijn teleurstellende moederdag natuurlijk helemaal niets meer in vergelijking met het ongelooflijke verdriet dat die moeder moet voelen op haar Moederdag. Mijn kinderen zijn er allemaal, in goede gezondheid. Da's toch wel het belangrijkste onderdeel van Moederdag, dat je kinderen er gewoon zijn.
Skik