Moederdag en pubers

Gefeliciteerd

Ik weet niet of het komt doordat ze weten dat ik niks met dit soort dagen heb en of ze er juist daardoor aandacht aan besteden, maar mijn kinderen staan tot nu toe iedere moederdag met een cadeautje in hun handen voor me en overhandigen dat steevast met de woorden: "Gefeliciteerd met moederdag".

Je kinderen zijn én pubers én kinderen van hun vader... de kans dat moederdag bovenaan hun lijstje van belangrijkheid staat is klein. Dus als jij weet dat jij er boos over wordt als ze niets doen dan moet je hinten.

Ik eis geen kadootjes maar ik wil wel dat ze dan het ontbijt of avondeten doen. Soort win-win want dan hoeven ze er geen geld aan uit te geven.

Zodra mijn kinderen zelf kinderen hebben WIL ik al niet eens meer dat ze iets aan moederdag doen, dan is er iemand anders moeder geworden. Mijn moeder deed dat precies zo, had moederdag ook afgeschaft voor de oma's (eind jaren 60). Wij hielden een opa/oma dag met alle kinderen en kleinkinderen op een datum dat iedereen kon. Lekker bij elkaar, samen eten. Zoiets zou ik later ook willen mocht ik oma worden. Ik wil niet dat mijn kleinkinderen op moeder/vaderdag naar oma/opa moeten.

serieus?

Ik heb van huis mee gekregen dat moederdag leuk is zolang er zelfgemaakte knutsels of door de juf gedicteerde gedichten gegeven worden. Dat hield hier wel zo'n beetje op bij groep 6.

Kyana

Ik doe ook niks aan Valentijn, want ik ben getrouwd. Hoe dat óók opeens iets is geworden voor iedereen met een relatie, vind ik een wonderlijk fenomeen.

Het oorspronkelijke idee is dat stille aanbidders hun liefde kunnen openbaren middels een anoniem(e) kaart of presentje. En dan is het aan de ontvanger om te ontrafelen wie dat is. Ik neem aan dat jij inmiddels weet dat jouw partner een oogje op jou heeft 😃.

Triva

Mijn moeder belde mijn oma altijd even. Dat vond ik wel attent. Ik ga mijn dochters niet verbieden om te komen, maar ik vind ook dat het dan hun eigen beurt is.

Over moederdag

Hier is oma juist belangrijker. De moeder van mijn schoonvader word altijd vereerd met een bezoekje. We gaan eerder niet naar (schoon)moeder dan oma overslaan.
Ze krijgen trouwens allemaal wat plantjes voor tuin/balkon.
En ik? Als het goed is krijg ik ontbijt op bed. Als het goed is hè. En man zorgt altijd voor een cadeautje.
Vaderdag is altijd relaxed, minder bezoekjes af te leggen, voor schoonvader vieren we het altijd eerder, gaan we een keer uit eten.

Astrid

"Laat maar komen die zondag. Totaal gedresseerd komen mijn allang uitwonende kinderen op bezoek en schenken voor mij de koffie in en ik wuif vanaf mijn troon.
Réken maar van yes. En na de afwas zet ik ze weer buiten."

Grapje hoop ik? Dat klinkt erg ongezellig. Hoe gaat het in het echt?

Gefeliciteerd Tango!

Al ben ik dan een dag te laat..:-). Ik moet juist lachen om Astrid's stukje. Inderdaad, je alles en dag lekker laten aandragen en daarna gaan ze weer. Heerlijk rustig..;-))

Ons uitwonend kind moet werken komend weekend en ik had dan ook niet gerekend op aandacht voor moederdag. Des te leuker toen hij met zijn vriendin spontaan van de week op de stoep stond (ze wonen een eind weg). Met bloemen.. Thuiswonend kind was er toevallig ook dus dat werd onverwachts een iets vroegere moederdag. Helaas net die dag geen goed weer dus geen bbq.. we zijn gaan gourmetten (waarbij de jongste riep dat het hem een 'kerst-vibe' gaf..;-)

Zondag gebeurt er niet veel.. man en ik hebben helaas geen moeder meer. En verder staat hier alles in het teken van het eindexamen, dat maandag voor jongste begint.

Lou/paasei

Lou, Paasei begreep het, droop het er niet van af?

Maar ik ben wél serieus in het feit dat ik totaal geen bezwaar heb tegen moederdag, Valentijnsdag enz. Sterker nog, ik heb Valentijnsdag ooit omgedoopt tot Kinderdag. Ze kregen dan een kleinigheidje en mochten kiezen wat we aten, langer opblijven, een spelletje of film erbij.
Het is helemaal niet erg in mijn ogen om eens op een vaste datum stil te staan bij het een en ander.

Elke dag of elke andere dag waardering klinkt leuk, maar veel vaker heb ik het vermoeden dat mensen dat zichzelf aanpraten om teleurstelling te voorkomen.
Mijn vriendin heeft niks met dat soort dagen zegt ze. Feit is dat ze door haar autistische man en kinderen "vergeten" wordt en het minder pijn doet als zij zegt dat ze er toch niet om geeft.( haar woorden)

Ik denk ook dat mensen nauwelijks een echt bezwaar kunnen hebben tegen een kadootje. Dat schaadt niemand toch? Maar lees het hier op het forum vaker, dat hoor je allemaal niet leuk/ over the top/ commercieel te vinden en dus niet aan mee te doen. Of soms zelfs dat ouders en schoonouders als een soort worden gezien waarbij je best zo min mogelijk mee te maken kunt hebben om zo min mogelijk verplichtingen en last van ze te hebben.

Hoe het hier gaat?
Oma en opa zijn uitgenodigd, mijn ex zelfs, kinderen met aanhang voor een BBQ-grillplaat op mn te kleine balkon. Oma krijgt chocola omdat ze niets wilde bedenken en wel van snoepen houdt. Maar ze krijgt van mij een heerlijke avond. Omdat ik dankbaar ben dat ik haar nog heb. En dat voelt op zo'n dag al helemaal niet als een verplichting als ik haar zie genieten van iedereen die er is.
Of ik zelf iets krijg van de kinderen weet ik niet. Ik heb gezegd dat wat helpen met het eten fijn genoeg is.

Hier van jongs af aan wel aan dit soort dagen gedaan. Gewoon net een tandje harder lopen dan normaal, een extra knuffel of attentie. Niks mis mee. Die andere 365 dagen doe ik dat ook en met Moederdag staat ze extra-éxtra in het zonnetje.

Astrid

Ja het droop ervanaf maar de meningen zijn zo enorm verdeeld dat ik even twijfelde

Mijn dochter maakt er juist een veel te groot punt van. "Ik moet nog naar de stad hoor, een cadeautje kopen. Maar wat dan, pffft, moeilijk hoor." Terwijl ik al eerder heb gezegd: was mijn auto of zo, daar doe je me echt een plezier mee. Maar ZIJ vindt het leuker om een cadeautje te kopen. Dan denk ik toch wel even: gaat het niet om wat IK leuker vind?

Maar goed, erg belangrijk vind ik het allemaal niet eigenlijk. Ik voel mij dagelijks gewaardeerd als moeder. Helemaal vergeten zou ik dan wel weer jammer vinden...

Astrid

Ik heb er ook geen bezwaar tegen een cadeautje te krijgen. Helemaal niet :)
Maar emotioneel heb ik niet zoveel met Moederdag. We vierden het vroeger thuis ook niet echt. Dus ik kan het prima meevieren maar het is niet een dag waar ik intrinsiek veel mee heb.

En zo zijn er wel meer feestdagen die voor sommige mensen heel veel betekenen maar voor anderen niet. Als ik met Onafhankelijkheidsdag in Amerika ben dan wil ik uiteraard best naar de parades en het vuurwerk kijken, met een vlaggetje zwaaien en barbecuen in het park. Heel leuk en gezellig om dat mee te maken en ik geniet er dan ook echt van. Echter intrinsiek en emotioneel hecht ik er voor mezelf geen waarde aan. Ik beleef het als een buitenstaander. Terwijl het voor veel Amerikanen dus wel een dag is die heel belangrijk is en waar ze veel waarde aan hechten.

En zo sta ik ook tegenover Moederdag. Ik zou het prima vinden om het uitgebreid te vieren maar emotioneel raakt het me niet echt. Ik zou er niet uit mezelf aan denken dat het Moederdag is bijvoorbeeld. Dus ik vind het ook niet zo erg als het niet gevierd wordt. Misschien speelt ook wel mee dat ik na de dood van mijn eerste man een aantal jaar alleen met de kinderen ben geweest. Er was dus niemand om een moederdag te organiseren en de kinderen waren nog klein. Natuurlijk maakten ze iets op school maar daar bleef het bij. Dus als gezin hebben we ook geen traditie van het samen vieren.

Er zijn ook feestdagen waar ik wel veel waarde aan hecht, met name christelijk religieuze feestdagen. Die vind ik wel belangrijk om te vieren en dan hecht ik wel veel waarde aan tradities en samen als familie deze dagen beleven.

Gelukkig:-)
Nee stress voor een kado of de plank misslaan is niet de bedoeling.
Ze probeerden dat met kerst hier ook hoor, een kado dat zij geschikt vonden, maar daar heb ik korte metten mee gemaakt. Mijn lijstje..mijn pleziertje

hier gaat net de bel

dus ik doe open, gilt jongste, hele grote puber...das mijn pakje! Hopelijk zit dr iets voor mij in hahha.

Dit jaar krijg ik een super moederdagcadeau

We waren vorige week op vakantie in Turkije en gingen een dag met een gids op pad.
Dat ging prima en hij stelde voor te lunchen bij een heel prettig Turks restaurant. Ach ja, laten we maar doen. Vaak wordt alleen de gids daar beter van.
Maar de gids had gelijk, heerlijk eten van een supervers en smakelijk buffet.
De eigenaar had een kookboek gemaakt in het Engels over haar familiekeuken. En dat eten serveert ze ook in het restaurant.
En dat kookboek krijg ik met Moederdag van mijn puberzoon.

Echt win-win hier in het kwadraat
- hij heeft zonder veel moeite een perfect cadeau ( ik had hem getipt hierover, daar zou hij zelf niet op komen)
- ik krijg iets wat ik echt leuk vind
- we gaan allebei lekkere dingen eten
- we hebben allebei een leuk souvenir van de vakantie

Hij mag/moet koken morgen. Ik denk niet dat hij iets kiest uit dit boek. Dat is weer teveel moeite :-)
Hij mag wel uitslapen. Dat ontbijt maak ik zelf wel.

Ben gek op moederdag!

Mijn verjaardag geef ik niks om, dan loop ik de hele dag te sloven om mijn bezoek te bedienen, net zoals op de verjaardagen van mijn gezin. Maar móederdag, da's mijn dag. Dan doe ik niks, geef de pubers opdrachten, laat me kopjes thee aandragen en ik verzin niet eens wat we eten, laat staan dat ik het maak! Wat denk je zelf, 't is moederdag! Ben gek op moederdag, en de kinders gaan blijmoedig in mijn gekte mee 😊.

Ik geef er niet veel om

en man vergeet het meestal. Zoons ook toen ze nog echt puber waren. Inmiddels student, en aan een kleine hint (of alle folders die in de studentenhuizen bekeken worden op zoek naar koopjes) hebben ze genoeg. Ze zijn allebei thuis dit weekend (nou ja, slapen en eten dan), en ik heb het sterke vermoeden dat jongste geregeld heeft dat ze gezamenlijk een kado hebben. Toch wel leuk dat de opvoeding ook op dit vlak resultaat gehad heeft. Ik zal denk ik wel zelf voor het uitgebreide ontbijt en een lekkere avondmaaltijd moeten zorgen, maar dat lukt me dan ook echt wel, ik ben toch altijd als eerste wakker.

Wel grappig

Ik vind moederdag wel grappig, vanwege het gerommel in huis.
Ik kreeg gisteren van de jongste van 9 de opdracht om een kwartier voordat ik op zou staan dit te melden. Dit heb ik keurig gedaan.
En toen ik beneden kwam stond er een prachtig ontbijt op de salontafel voor mij klaar. Verse koffie, een niet goed afgebakken stokbrood en smeerkaas. En de tv stond aan. Het leek hem leuk om samen met mij tijdens dit ontbijt naar Pokemon te kijken:-) En ik kreeg een op school gemaakt knutselwerkstuk.
Mijn puber ligt nog op bed, net als paps.

Ik neem dit soort dagen echt niet serieus hoor. Ik kan me voorstellen dat het over is als jongste naar het vo gaat.

Hahaha dendy

Wat klinkt dat gezellig!

het doet me denken an een anekdote aan mijn eigen jeugd. Ik schijn samen met broertje mijn moeder ooit verrast te hebben met een ontbijt op bed, bestaande uit een boterham met hagelslag gegarneerd met pakken augurk. We schijnen zo verwachtingsvol naast haar bed te hebben gestaan dat ze het allemaal braaf heeft opgegeten..,,

Ingrid ( niemand hier heeft so far door dat het Moederdag is geloof ik..)

Dank, Paasei

Voor de felicitaties!
Hier was het nu wel heel slecht gesteld hoor. Ik had gisteren gezegd dat ik niets hoefde te hebben voor moederdag maar het wel fijn zou vinden als er iemand anders dan ik zou koken. Dochter moet echter werken tot 19.00 u. dus kon niet koken. Wel zou ze ontbijt voor me maken. Kwam uiteindelijk niets van terecht omdat ze gisteravond weg wat gegaan en diep in de nacht appte dat ze elders sliep. Was totaal de afspraak niet, ook omdat ze een beetje fit moet zijn voor haar examens.
Ze was net 10 minuten thuis en ik heb haar gezegd toch wel teleurgesteld te zijn. Ze zou vanavond wel wat lekkers voor me meenemen zei ze. Ben benieuwd.
Omdat ik nog steeds niet wil koken gaat man zo maar de boodschappen halen en met zoon koken. Onverwacht komt mijn moeder nog even langs eind van de middag, dus net nog even snel iets voor haar gehaald.

Lunch

Vanochtend zijn onze pubers om 11 uur naar de supermarkt gegaan en hebben een heerlijke lunch gemaakt.

zo gaat het al jaren en ik vind het heerlijk. Het gerommel in de keuken, het onderling overleggen en het zachtjes naar de tuin gaan om een bloemetje in een borrelglas te zetten.

En daarna allemaal aan tafel.

Daarnet nog naar mijn moeder geweest.
Voor mijn moeder neem ik wat mee. Van mijn kinderen hoef ik geen cadeau.

Staat er hier toch een puber te koken ter ere van moederdag... en dat met de moederdagloze opvoeding.
Gelukkkg kon ik hem een recept onder zijn neus duwen. 😁
Er viel al een klein pondje couscous over de keukenvloer trouwens....

En hier

Tussen oudste en jongste kind zit tien jaar. Met als gevolg dat een aantal gezinsrituelen een lang leven beschoren was. Sommige tot vervelens toe: schoenzetten, de Opblijfavond . Maar aan het kleffe croissantje uit zo'n rolletje dat je eerst stuk moet slaan op het aanrecht ben ik ondertussen wel erg gehecht. Dus dat kreeg ik vanochtend weer braaf op bed gepresenteerd, met verse jus en een kop koffie. Man krijgt op vaderdag dezelfde behandelng , voor hem declameren ze ag ook nog een zoetsappig versje dat uit jongstes kleutertijd is blijven hangen

Ik wil voor hem dit versje op zeggen,
dit pakje geven, dat heeft hij verdiend.
Mijn vader, is niet alleen mijn vader.
Mijn vader is mijn allerbeste vriend!

Niet verwacht. Intens beleefd

Mijn dochter was vandaag ook jarig dus voor mij ging moederdag naar de achtergrond. Maar toch kreeg ik twee heerlijke dozen chocola en thee! Was enorm verrast en blij.

Vera

En heeft het geholpen?

Werken

Ik moest van het weekend werken dus ook op Moederdag helaas niet thuis. Ik moest om half 8 weg. Zoon van bijna 14 stond om half 7 al naast mijn bed met zijn cadeautje. Ik kreeg bodylotion en hij vertelde er goudeerlijk bij dat ik er twee kreeg want het was één plus één gratis. Super toch om je dag zo te beginnen. 's Avonds hadden de mannen ook lekker voor me gekookt. En in plaats dat ik met de trein naar huis moest kwamen ze me met de auto helemaal ophalen bij mijn werk.