mijn werk en opdringerige mensen

Ongewenste intimiteiten

dat zijn het gewoon wat mij betreft.

In dezelfde categorie als ongevraagd aan je zwangere buik zitten of je baby/peuter aanraken, aaien, een pink in het mondje stoppen enzovoorts.
Mensen doen het niet met kwade bedoelingen maar denken blijkbaar dat dat allemaal gewoon is omdat de zwangere buik, de baby en de gehandicapte iets vertederends oproept. Dat legitimeert het denk ik voor hen.

Aagje

Openbaar bezit

Niet eens goeie bedoelingen denk ik, meer ondoordachte dommigheid. Ik voelde me soms een openbaar bezit toen ik zwanger was of met mijn dochtertje in de draagdoek bij de tramhalte stond. Ook mijn 93jarige vader werd niet rechtstreeks aangesproken maar altijd wij, behalve als het over debiele onbenulligheden ging.

maar ook

Ach, ongepaste reacties...wat mij betreft zijn er heel veel ongepaste, grensoverschrijdende reacties.
Zodra er in een groepje vreemden iemand zich begeeft die een beetje afwijkt worden er bondjes gemaakt: mensen kijken je aan met die veelbetekende blik. Voelt vast lekker, maar kan wat mij betreft niet. Al lukt het mij soms ook niet, bij grote irritatie, het niet te doen. Maar erger nog vind ik de 'ontroerde'-blik. Die zegt dat persoon zo geraakt wordt door moment dat dit even gedeeld moet worden, in feite net zo neerbuigend maar iets beter verpakt.

Interpreteren/waarderen

Iedereen is teroreteert dingen anders. Zo ervaar ik hier op het forum veel afstand, mag iets hooguit net eigen mensen of zelfs dat niet. Wordt een vriendelijke juf verafschuwd als zij genegenheid uit op een manier waar een aantal ouders van gruwen, terwijl ik dat juist heel fijn vindt voor mijn kind.
Zo maakte het mij in de zwangerschap nooit uit of iemand even buik of kindje wilde voelen, gaf mijn dochter de juf een kus, kreeg ik als (toen nog leidster) ook wel eens spontaan armpjes om me heen.
Ik was bij een persoon in een psychiatrische instelling op bezoek als zwangere. Er kwam een cliënt naar me toe, in psychose, die legde haar handen op mijn buik en zei: heilige Maria, gezegend zijt gij onder de vrouwen. Ik vond dat een ontroerend moment.
Ik ervaar en interpreteer dat dus weer anders.
En daarbij, het staat er niet bij op een briefje vastgespeld op een shirt.
Het afschuiven op ondoordachte dommigheid vind ik mensen tekort doen en een belediging.

Nu ben ik geen persoon met een handicap, ik begrijp TS dus best en het is vervelend dat dat een bepaalde invloed op haar heeft. Maar zoals je er onder merkt, gaat dat dus gewoon door bij " gewone mensen" ( daar ga ik even van uit).
Ik vind dat soms wel erg afstandelijk. Je hoeft echt niet iedereen die je tegenkomt uitgebreid aan te raken, maar dit is wel heel strak geschetst.

Correctie

Teroreteert is een schitterend nieuw woord, maar ik bedoelde interpreteert

Hygiëne

Oudere mensen zijn vaker genegen om iemand in het gezicht of op de arm te aaien. Een aanraking wanneer ze niet zo goed meer onder woorden kunnen brengen wat ze hadden willen zeggen. Hun hersnen werken minder snel.
Op de werkvloer werk ik met veel oudere mensen. Ik ben niet zo' n liefhebber van geaai. Het is namelijk niet altijd zo goed gesteld met de hygiëne en het handen wassen. Ook de nagels zijn vaak vies en lang. Ik let erop dat ik mijn gezicht op afstand hou en de handen was: geen behoefte aan een Noros virus-besmetting.

---
De jongedame van TS hoeft het niet als iets persoonlijks te zien: dat ze wordt aangeraakt vanwege de uitstraling of dit miisschien ervaart als een behandeling van een klein kind. De oudere dame kon dat ook gedaan hebben uit gebrek om goed te kunnen verwoorden wat ze haar zou willen zeggen.

advies

Maar moeten wij advies hebben?
Nee, ik doe dat ook niet, maar mijn (gehandicapte) zoon mag van mij best een aai over zijn bol van een vreemde en als hij het niet op prijs stelt merk je dat wel :-)

Laatst

Mijn oudste dochter is erg gereserveerd en houd niet van aanrakingen van vreemden. Laatst waren we ergens waar een groepje best aardige maar nogal familiair ingestelde mannen werken. Een van die mannen ging werk doen voor mijn dochter, en liep op haar af legde zijn hand op haar schouder en zei 'ga je mee, schoonheid'. Als blikken konden doden was het het laatste geweest wat hij ooit had gezegd ;-)

Phryne

Zo zie je maar weer, die man bedoelde het waarschijnlijk supervriendelijk. Ik moet zelf ook oppassen dat ik mensen niet ongewenst aanraak, ik heb erg de neiging mijn had op iemands arm of schouder te leggen als ik met iemand praat. Als ik een man was, zou ik waarschijnlijk heel vaak iemand op zijn schouder slaan

Live and let live

Ik zit in het kamp van Watals. Had het ook laatst met een vriend nog over je ergeren aan anderen. Ik doe dat dus echt hoogst zelden. Ik ga er altijd vanuit dat mensen dingen niet doen om jou te ergeren, irriteren, beledigen, of wat dan ook. Behalve dan als dat er heel dik bovenop ligt natuurlijk . Maar verder denk ik altijd maar dat, zeker een aai, of een arm om je heen, vooral heel vriendelijke bedoeld is. En hoewel ik er dus geen probleem mee zou hebben gehad, waren er maar heel weinig (onbekende) mensen die ongevraagd aan mijn zwangere buik of aan mijn jonge kinderen hebben gezeten. Dus die klachten herken ik sowieso niet. Of zou het kunnen zijn dat ik het me niet herinner omdat ik me er niet aan geërgerd heb??

En niet om mezelf nou op de borst te slaan, maar volgens mij ziet je wereld er vanzelf een heel stuk beter uit, als je uitgaat van de vriendelijkheid van anderen, en bovendien is het voor je eigen gemoedsrust een stuk beter.

In het geval van cliënt van TS is het wat lastig, want zij houdt er niet van om aangeraakt te worden. En ik neem aan dat ingewikkeld is haar uit te leggen dat het niet onaardig bedoeld is van die mevrouw. Maar om daar nou hier over te posten alsof het een groot probleem is...

Mijn dochter verstijft helemaal als ze wordt aangeraakt, hoe vriendelijk het ook bedoeld is. Ze twijfelt heus niet aan die vriendelijke bedoeling, maar het voelt echt naar voor haar. Ik heb haar de truc geleerd van "een hand geven en daarbij je arm stijf houden", maar dat werkt natuurlijk niet in elke situatie. Armen kruisen voor de borst geeft ook wel een signaal af.

Ze vindt het gewoon echt een naar gevoel, zelfs als ze erover praat krijgt ze al de kriebels. Dat heeft dus niets te maken met het verkeerd interpreteren van de vriendelijke intentie.

Zelf heb ik de reflex een kap uit te delen bij een onverwachte aanraking. Dat bedoel ik ook niet verkeerd, want het gebeurt gewoon automatisch (als ik het echt niet aan zag komen). Maar ja, aan het ontbreken van een verkeerde bedoeling heeft de ontvanger van de klap ook niets.

Misschien is de oplossing wel dat je duidelijk laat zien dat je van plan bent een knuffel uit te delen, op zo'n manier dat de ontvanger nog kan aangeven er niet van gediend te zijn. Anders doet het een beetje denken aan de honde-eigenaar die roept "hij doet niets hoor!" terwijl je besprongen en beslobberd wordt. Voor iemand die echt overgevoelig is voor aanraking voelt dat ook zo.

bedoelingen

Ik heb hier ook wel eens een draadje gestart met als titel "blijf van zijn lijf" over de neiging van mensen om mijn peuterzoon over zijn bol te aaien of in zijn wang te knijpen. Ik kon de neiging wel invoelen - het was ook een schattig joch - maar vond het onbeleefd, en weet nog dat ik toen schreef "dat doe je toch ook niet bij de kassajuffrouw, al heeft ze nog zulke leuke bolle wangen?". Zoon (inmiddels 11,5 overigens) was er niet van gediend als vreemden aan hem zaten, en ik kon me daar alles bij voorstellen.

Niet iedereen is ervan gecharmeerd om door vreemden aangeraakt te worden. En dat is voor gehandicapten, zwangeren en kinderen niet anders dan voor mensen buiten die categorieën. Dan is het wel zo netjes om van dergelijk geaai af te zien. Ongepast gedrag is niet ineens ok omdat er geen slechte bedoelingen achter steken.

Zelf heb ik overigens bij mijn twee zwangerschappen nooit gehad dat iemand over mijn buik aaide, maar ik weet niet of dat kwam omdat ik niet heel erg zichtbaar zwanger was, of omdat ik uit al mijn poriën uitstraalde dat ik geen geaai wilde hebben

Groeten,

Temet

Voorzichtig

Ik ben zo voorzichtig met lichamelijk contact, dat het misschien ook weer doorslaat naar te gereserveerd. Zelfs met mijn eigen kinderen. De oudste wordt niet graag beknuffeld. De jongste laat zich wat makkelijker met lichamelijk contact troosten, of vasthouden. Je voelt dat ze slap wordt, de oudste juist niet. Ik zoen dus nooit zomaar wat rond en sla ook niet zomaar armen om haar heen. Bij 'vreemden' doe ik dat ook niet. Het komt bij sommigen misschien arrogant of koele kikkerig over, ik weet het niet. Omgekeerd vind ik het wel lief als mensen mij aanraken, maar de eerste opwelling is ongemak die niet te lang moet duren. Ik heb het op mijn beurt ook niet echt meegekregen van mijn ouders.

Ik denk dat je van jezelf en binnen je familie wat lichamelijker ingesteld bent, echt niet door hebt dat anderen dat niet of minder zijn. En ik denk dat Flanagan gelijk heeft met haar 'observatie' dat oudere mensen aanraken ter compensatie van warme woorden. Ik vind het daarom wel nuttig om dat te noemen en zo'n vrouw niet automatisch af te schilderen als brutaal mens die bewust over grenzen heen gaat.

Ik denk dat je van jezelf

Ik denk dat ALS je van jezelf, etc..

Watals

Straks wordt het nog strafbaar om mensen ongevraagd aan te raken. In Rotterdam mag je al niet meer sissen of iemand 'naroepen'. Allemaal vast heel logisch hoor, maar is het ook niet gewoon een beetje overdreven?

Wel door

Ik lees mensen tot in de kleinste bewegingen en heb dat, meer dan anderen meestal, prima door. Ik zal niemand aanraken die dat niet wil.

Ik vind net als Ad de reacties soms doorslaan. Alsof je een misdaad begaat.
Ik weet dat er hier ook veel iadh-vrouwen zijn en vraag me oprecht af of het daarmee te maken kan hebben?

Misschien moeten we in andere gevallen weer een beetje leren dat ( indien zonder handicap) een aanraking zo afschuwelijk niet hoeft te zijn en de wereld er ook weer wat hartelijker uit komt te zien.
Groepsknuffel!! ;-p

PS Ad

Rotterdam mag je al niet meer sissen of iemand 'naroepen'.

Daar baal ik van, ik ben rond de 50 en moet weer aan de man. Klakken met je tong mag nog wel?

Grapje...

Ik ben dan vast IADH. Toen een vrouw in de rij bij de kassa met haar hand door mijn haar ging, pikte ik dat namelijk niet. Ongewenst intiem noem ik het. Binnendringen in andermans persoonlijke ruimte (ja die verschilt p.p.). En ik was al 40, geen 4.

Tja Watals

Misschien moeten mensen juist leren dat iemands lichaam van hem/haar zelf is? En nee, ik ben niet IADH.

Pirata,

Hè, gatschi. Door een onbekende? krijg spontaan kippevel.
Heeft niets met iahd te maken.
Wat is er mis met een mondeling compliment?

nee

Er staat nergens dat dit een geweldig probleem is!
Er staat alleen hoe mijn cliënte dit ervaren heeft. En ik geef aan dat hoewel ik weet dat haar bedoeling waarschijnlijk goed was, de werking tegenovergesteld uitpakt.
Dat zijn feiten!
Ik vind het apart om meer begrip te hebben voor de oudere vrouw in dit geval dan voor de gehandicapte die zich slecht kan uiten en de ongewenste intimiteit maar moet ondergaan...

Mijn toen nog peuter kon ook niet zeggen dat hij dat geaai over de bol niet leuk vond. Een kneepje in de wang of andere aanraking van vreemden vond hij vreselijk. Anderhalf jaar oud deed hij HAP Naar wie maar aan zijn gezicht kwam. Bij de Kno arts en op het consultatiebureau waarschuwde ik netjes dat dat zou gebeuren maar wie niet horen wil die moet maar voelen!
De kno arts vroeg dan netjes aan kind mag ik even in je mond kijken en dan zei ik mond open en deed het voor. Ging altijd goed. Consultatiemiep ging met haar vinger proberen de lippen open te krijgen om te kijken of ik de waarheid sprak dat zoon nog maar 4 tanden had. Die werd dus hard gebeten. Net als die "leuke" mevrouw in de supermarkt die dacht ern kneepje in de wang te kunnen geven.
Iemand die zich niet met woorden kan uiten mag van mij bijten. Je komt niet zomaar aan vreemden.

gewoon

Ik vond het gewoon niet fijn als mensen ongevraagd aan mijn zwangere buik zaten. Mag dat ook? En ik ben ook niet afstandelijk of tegen de wereldvrede ofzo. Wat een onzin allemaal zeg.

Emma

Natuurlijk, van mij hoef je nooit aangeraakt te worden. Dan zeg je dat even als je iemand ziet graaien naar je buik. Maar je zet ze niet weg als ondoordacht dommen als ze anders met dingen omgaan dan als jij dat doet.

Feit

Het is een feit dat we hier te maken hebben met een jonge dame dat van haar werk doorging naar TO. Dus geen jong kind meer. Ookal heeft ze het syndroom van Down, ze lijkt mij redelijk zelfstandig. Het was voor mij moeilijk voor te stellen dat ze een handicap heeft waardoor ze zich slecht kan uiten. Die info geef je nu pas.

De jonge mensen met syndroom van Down die ik op straat of viavia ken, ca, 17 jr, zijn helemaal niet op hun mondje gevallen. Sterker nog, ik vind ze zeer ad rem.
Daarom kon ik mij voorstellen dat de jonge dame het ongewenselijk vond aangeraakt te worden wanneer dit haar het gevoel gaf voor kind aangezien te worden, ( terwijl ze notabene al werkt)

De oudere dame met de rollator hoeft niet bij voorbaat dement te zijn. Toch is dit wel meestal de groep, die deze manier van contact ten toon spreidt.
Daar hoeft je geen begrip voor op te brengen. Het had alleen wel een verklaring kunnen zijn voor haar actie, zodat de jonge dame niet het gevoel kreeg voor klein kind aangezien te worden.

Je geeft aan dat de werking tegenovergesteld uitwerkte. Wat was dan het probleem? Dat ze aangeraakt werd door een vreemde of dat ze voor een kind werd aangezien. Als de oudere dame haar gezegd had, dat ze een lieve glimlach had, was deze opmerking waarschijnlijk ook verkeerd gevallen. Ik lees het zo dat je client gekwetst reageerde, puur omdat ze zich niet voor vol aangezien voelde.