U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Merkwaardige zin in brief op ouders.nl (borstvoeding en samen slapen)
Op www.ouders.nl staat een stukje van Henk Boeke n.a.v. een mail die is rondgestuurd door de Stichting Wiegedood met daarin kritiek op de Nederlandse vertaling van het boek 'Slapen met je baby'. Even los van de hoofdpunten van dit stukje en deze brief, en van de inhoud van dit boek (discussieer daarover gerust in dit draadje hoor!) – ik kwam een bizarre zin tegen in de brief van de Stichting Wiegedood:
"De suggestie dat de borstvoeding tussen 15 en 40 maanden zou moeten duren, gaat voorbij aan de reële Nederlandse omstandigheden."
Dan vraag ik mij af: wat bedoelen ze met die "reële Nederlandse omstandigheden"?! Welke "reële omstandigheden" heb je nodig om een kind tussen 15 en 40 maanden borstvoeding te geven? Het is mijn ervaring dat je daar helamaal niets voor nodig hebt: geen verlof, geen kolfrecht, geen vrije tijd, geen begeleiding, geen geld, geen materiaal, geen speciale arbeidsomstandigheden, geen borstvoedingscafé's, geen goedkeuring – helemaal niets, want op die leeftijd gebeurt de borstvoeding alleen nog maar af en toe, voornamelijk 's avonds voor het slapen gaan of 's ochtends bij het wakker worden, of op wat voor momenten geschikt zijn voor moeder en kind. En je hebt inmiddels al veel ervaring. Het kan gewoon thuis, niemand hoeft het te merken of te zien, het kost geen extra tijd of geld, kolven is niet meer nodig, kind kan daarnaast gewoon eten, drinken en leven net als alle kinderen. Kind is niet afhankelijk van de borstvoeding en het vormt geen enkele belemmering voor het zelfstandig worden. Ik denk dat bij de meeste kinderen van die leeftijd die nog borstvoeding krijgen, de meeste mensen uit de omgeving dat niet weten. Waar gáát dat zinnetje over?!
Dit los van de discussie of langdurig borstvoeding veel of niet zo veel beschermt tegen borstkanker, of moeders wel of niet zo lang borstvoeding zouden moeten geven, etc., en los van de discussie of samen slapen wel of niet goed is en op welke leeftijd, etc..... Ik vind dit zo'n raar zinnetje dat het voor mij de rest van de, op het eerste gezicht heel redelijke, brief enigszins ondergraaft. Zo'n onlogische zin roept bij mij ook de vraag op: waar gaat dit nu eigenlijk over?
En waarom zouden deze experts (kinderartsen etc.) zich op deze manier impliciet willen richten tegen de aanbeveling van de Wereldgezondheidsraad om ten minste twee jaar borstvoeding te geven?
En wat heeft dat te maken met wel of niet samen met de baby slapen de eerste 6 maanden?!
-----------------------------------
Overigens: Kenniscentrum Borstvoeding is een ludieke actie begonnen en geeft 25 boeken 'Slapen met je baby' gratis aan deskundigen om er een recensie over te schrijven. Zie http://www.borstvoeding.com/ Ik heb zelf geen enkele band met Kenniscentrum Borstvoeding trouwens.
-----------------------------------
p.s.
Onbelangrijk voor deze discussie maar omdat het misschien toch ter sprake komt, mijn achtergrond:
Ik heb mijn kind ruim 50 maanden borstvoeding gegeven, waarvan de laatste tijd af en toe, eens in de paar dagen/weken. Ik was dat nooit zo van plan, maar het is vanzelf zo gelopen. Een belangrijke factor was o.a. dat ik te lui (teerhartig etc.) was om actief af te bouwen en daar ook niet de noodzaak toe zag. Het was nl. helemaal niet belastend. De eerste 6 maanden, ja die vond ik zwaar, maar toen kind ouder was dan een jaar vond ik de borstvoeding totaal geen belasting maar meer iets erbij. Ik ben geen thuisblijfmoeder maar ben na het bevallingsverlof meteen weer gaan werken, eerst parttime maar daarna met verschillende soorten werk naast elkaar min of meer fulltime of vier dagen per week, onregelmatig. Ik ben ook voor werk een paar keer een paar dagen op reis geweest, en vaak 's avonds weg. Kind ging 3 lange dagen per week naar kinderdagverblijf en nu 3 dagen naar naarschoolse opvang. Vader zorgt vanaf de beëindiging van mijn bevallingsverlof ongeveer 50 % voor kind, we verdelen de zorg dus eerlijk. We wonen en werken in Nederland. Dan vraag ik mij af: aan welke "reële Nederlandse omstandigheden" ben ik dan voorbijgegaan?!
En over samen in bed slapen: dat heb ik bij onze jonge baby nooit aangedurfd. Kind sliep wel bij ons op de kamer, in eigen bedje, we hebben precies de aanwijzingen van Stichting Wiegedood opgevolgd. Het leverde zware nachten op. Maar ik sta er wel achter dat we dat toen zo gedaan hebben. Wel heb ik spijt dat we niet een handiger bedje naast ons bed geregeld hebben, waar ik hem makkelijker in en uit had kunnen halen. Daar zou Stichting Wiegedood meer aandacht aan kunnen besteden. (En, niet onbelangrijk, die zware nachten hadden juist als risico dat ik met kind in bed ongepland in slaap viel, hij is zelfs een keer zo op die manier uit ons bed gevallen, omdat ik toen te moe was en hij aan de verkeerde kant bij me was gelegd.) Pas toen kind een stuk ouder en steviger was, hebben we hem als noodmaatregel in ons bed laten slapen, omdat we het niet meer opbrachten om steeds 's nachts op te staan. Hierdoor sliepen we allemaal veel beter en langer. Kind was toen ook oud genoeg om te laten merken dat hij dat het allerfijnste wilde en niet anders wilde. Ik zag toen wat een belangrijke behoefte dit voor hem was. Pas toen we het idee hadden dat hij er aan toe was, hebben we hem in één keer op zijn nieuwe eigen kamer laten slapen, op een volwassen formaat matras. Dat laatste bleek de sleutel te zijn: kind wilde gewoon niet in een klein peuter-/kinderbed slapen. Sindsdien slaapt hij probleemloos alleen.
Fiorucci
Fiorucci: Ja, het heeft allemaal misschien niet met flesvoeding te maken. DAAR ben ik nou nieuwsgierig naar: of het wetenschappelijk bewezen kan worden dat fv eerder doorslapende kindertjes geeft??? Ik idealiseer fv misschien toch een beetje, omdat het bij mijn kinderen zoooo goed werkte. Het ritme, de structuur, snel doorslapen. Het zal vast niet altijd zo werken....
Pilar
Ik denk dat vroeg doorslapen van diverse factoren afhankelijk is, dus dat zal lastig te bewijzen zijn. Als je zoals mijn oudste veel buikpijn hebt wordt doorslapen lastig, of als een kind een lichte slaper is, zoveel factoren kunnen een rol spelen!
Pilar
"Tja: er zijn idd maar weinig mensen die ingaan op het stukje lijfbeleving wat je echt wel moet hebben als je een geslaagde bv wil geven. Die beleving heb ik niet, totaal niet, maar ik ben daarmee vast een uitzondering. Ik gruwel echt van het idee van een kind aan de borst 10 voedingen per dag en HIJ/ZIJ bepaalt wanneer."
Nou nee, hij bepaalt wanneer hij hónger heeft. Ik bepaal wanneer ik daar wat aan doe. Soms moesten ze even wachten, soms voedde ik voordat ze honger hadden omdat me dat beter uitkwam. Het is allemaal niet zo extreem.
Maar het gaat je denk ik vnl op de borst, niet om dat de baby bepaalt, want een baby met een fles bepaalt ook zelf wanneer hij honger heeft.
Pilar- eigen kamertje
Het is simpel, omdat ze uit de cosleeper gegroeid is, en ik het niet verantwoord vind om haar in het grote bed zonder omheining te leggen. Ze gaat vroeger naar bed dan ik 
Dus nu gaat ze zonder problemen in haar eigen bedje slapen. De verhoogde risicotijd voor SIDS is trouwens tot 6 maanden, dus dat heb ik aangehouden.
Baby's kunnen helaas aan een heleboel dingen doodgaan, maar ik ben gewoon echt panisch voor SIDS. Een kindje in mijn familie is op die manier overleden, dus ik ben er misschien wel een beetje getraumatiseerd over.
Wat betreft jouw redenen om geen borstvoeding te geven, ik snap dat heel goed. En je hebt gelijk dat ik controle verliezen over mijn lichaam niet erg vind. Nou ja, ik voel het gewoon niet zo.
Dc (beetje o.t.)
"Je wilt niet weten hoe vaak ik wel niet van mijn arts te horen heb gekregen "dat ik nu best wel kon stoppen hoor", en er heel vreemd gereageerd werd dat ik ervoor koos om niet aan een bepaald medicijn te gaan, omdat ik NIET wilde stoppen. Heel vervelend als je je daarover moet verdedigen."
Ja, heel vervelend. Maar gelukkig had je die keus dus wel. Ik had die niet, moest na ongeveer 12 weken stoppen met het borstvoeding geven aan mijn jongste omdat het voor mijn eigen gezondheid niet langer verantwoord was als ik bepaalde medicijnen niet ging slikken. Ik vond het vreselijk, heb een week alleen maar gehuild, maar het moest echt.
Ze is verder prima groot geworden op kv hoor, maar ik wilde het toch even kwijt. Je hebt gewoon niet altijd de keuze.
(En ik vind het nog steeds erg want het liep prima. Ik had, net als bij mijn zoons, willen doorgaan tot ze er zelf mee stopte. Jongste zoon deed dat pas na ongeveer 2½ jaar.)
Tink -ook ot
Nou, toen ik een postnatale depressie had, gaf de arts me de keus niet. Die zei dat ik moest stoppen. Ik ben heel erg blij dat ik - dankzij OOL- wist dat dat niet nodig was. (Ik bleek trouwens echt een enorm ijzertekort te hebben).
Het lijkt me echt vreselijk om te moeten stoppen als je er niet klaar voor bent!
Ook ik was toen blij met OO, en met de mails die ik met een paar OO-ers met veel bv-kennis heb gewisseld. Helaas hielp er geen moedertjelief aan in mijn geval. Echt fijn dat jij dankzij deze info wist dat je wél door kon gaan! Want moeten stoppen als je beide (moeder en kind) niet wilt, pfffff, dat wens ik niemand toe hoor.
Nou p
Dat lees ik helemaal niet in Pilar's postings, dat het oerdom zou zijn om aan bv te beginnen. Ik vind ook niet dat ze er veel bijhaalt. Althans geen dingen die ik niet kan plaatsen.
Ik vind dat je een beetje hard reageert op Pilar. Ze heeft een duidelijke mening over een aantal aspecten maar die mening komt nou niet bepaald uit de lucht vallen. En de reden waarom ze de bv belastend vindt lijkt mij terecht en vooral triest.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
P: ik moet even nadenken over jouw reactie. Nee, ik vind het absoluut niet oerstom om bv te geven. Dat heb ik ook nergens gezegd idd. Ik weet dat veel moeders er vreselijk van genieten en het als een prachtervaring ervaren enz enz. Prachtig vind ik dat!!!!! Ik zit zelf alleen zo verschrikkelijk totaal anders in elkaar. Ja, dat zal deels te maken hebben met mijn verleden, dat heb ik zelf benoemd, maar heeft ook deels te maken met mijn karakter wie ik ben. Vandaar dat ik ook wel degelijk andere dingen noem die ik ervaar als 'nadeel' van borstvoeding. Zoals niet de hele nacht door kunnen slapen, althans, moeilijker doordat je zelf moet voeden, de regelmaat, het vele voeden, niet zo makkelijk de eerste periode weg kunnen zoals bij fv en nou ja, wat ik allemaal genoed heb. Ik zie dat voor MEZELF gewoon echt als nadelen. Ik ben erg van structuur, duidelijkheid, ritme, regelmaat en de bv is voor mij een ongrijpbaar iets waar ik absoluut niet mee om zou kunnen gaan. Ik vond het heerlijk om gewoon elke 4 uur een flesje te geven, te weten dat dat normaal gesproken genoeg is en dan lekker tutten met baby op schoot, daarna nog even lang of kort slapen enz enz. Sorry, ik kan er niks aan doen. Zo voel ik het gewoon. Net zoals veel hier die bv zo heerlijk vinden en totaal geen last hebben van de onzekerheid die ik erin zie. Ik ben niet zo'n moeder die het heerlijk vind om haar baby de hele dag om zich heen te hebben, ik ben erg gesteld op ook een stukje MEZELF. Misschien door mijn verleden, maar zeker ook omdat ik gewoon zo in elkaar steek.
Ik probeer te begrijpen hoe anderen denken en ik vind dat ook wel eens moeilijk, maar doe wel mijn best.
Dus nee hoor, ik vind het verre van oerdom om bv te geven, alleen ik voel en ervaar en zie het totaal anders. Dat mag toch wel???
En ja, voor elke moeder is goede nachtrust van belang, maar ik raak in een psychose bij slaaptekort en voor mij is is het dus zo mag ik denk ik wel zeggen even net wat belangrijker dan bij een gemiddelde moeder om mijn 9 uurtjes te maken. Het was voor ons zelfs een voorwaarde om aan een tweede kindje te beginnen, dat mijn man de nachtvoedingen zou doen. Als hij daar niet mee ingestemd had was ik niet aan een tweede begonnen. Niet voor mezelf en niet voor mijn gezin en kindje.
En ik vind het een beetje moeilijk dat je mijn bewuste keuze voor fv alleen gooit op mijn verleden. Ik weet het, het is een inkoppertjes, maar het ligt toch net even anders.
P" ja ik begrijp het wel. MAar het is gewoon niet zo zwart wit. Er zijn voor mij meerdere redenen om voor fv te kiezen, maar de belangrijkste is misschien wel mijn verleden. Ik weet niet precies hoe het zit. Als ik mijn verleden niet had zou ik misschien makkelijker over de in mijn ogen nadelen van bv heen kunnen stappen, omdat je dan misschien gewoon de mooiheid en puurheid van bv zou kunnen zien en die 'nadelen' niet meer ziet en/of ervaart. Ik weet niet hoe het/ik zou zijn geweest zonder mijn misbruik verleden. Maar zoals ik uitlegde ben ik ook gewoon zo van de structuur en de duidelijkheid , nou ja, alles wat ik noemde. IK vind het zeker niet gek en vervelend dat mensen zeggen: probeer het toch eens enz. Alleen de aanhoudendheid en de fanatiekheid vind ik moeilijk. En vooral het gevoel wat ik vaak kreeg dat het vooral oerstom en zelfs gevaarlijk was om fv te geven. Ik vind dat ik het recht heb om welke redenen dan ook om fv te geven en daar kun je heel leuk met elkaar over gedachte van wisselen, maar daar moet het voor mij wel bij blijven. Gaan 'dreigen' met giftige poeder of weet ik wat hoe het wel eens gezegd wordt vind ik gewoon moeilijk. Het meest erge wat ik meegemaakt heb is dat ze me geen stuwingstabletje wilde geven omdat ik er toch zelf voor koos om geen bv te geven. Met een fikse borstontsteking als gevolg, waardoor ik mijn baby'tje twee dagen niet kon vasthouden. Vreselijk.
Overigens weet nagenoeg niemand van mijn achtergrond en heb ik dit zelden benoemd als reden voor geen bv willen geven. Het is nogal prive.
Wiebe nik
Misschien heeft het een verkéérde indruk bij mij achtergelaten omdat ik het vriendelijk gezegd heel apart vond. Het heeft er mede voor gezorgd dat ik niet zoveel zin meer had in die bijeenkomsten. Alle remmen los heeft op mij een averechts effect gehad. Los daarvan heb ik in 'het wild' ook wel eens zo'n situatie meegemaakt en het is niet mijn stijl.
Kaaskopje
Ach ja, ik zie in het openbaar wel meer dingen die niet mijn stijl zijn, maar ik kan er dan toch in het geheel niet mee zitten eigenlijk. Ik blijf het heel apart vinden dat zowiezo voeden in het openbaar zo not done is in dit land.
Waar blijft die vertaalster
Ze zou tussen kerst en oud en nieuw reageren. Zegt Galaxia dat ze het zorgvuldig wil aanpakken en dus duurt het langer. Zal wel, maar ik krijg nu toch de indruk dat we niets meer gaan vernemen. Het duurt wel erg lang. Jammer, nu verloopt een interessante kwestie in reacties die iedereen wel kan dromen, omdat een aantal vaste forummers nu eenmaal in elke draad opduiken.
Het moet in een aantal (werk)dagen toch mogelijk zijn om in overleg met de auteur tot een reactie te komen. Vreest ze verdere negatieve uitspraken over haar boek en dus gevolg voor mogelijke inkomsten? Wie geschoren wordt moet stilzitten, zoiets?
In het openbaar voeden van een zuigeling vind ik totaal geen punt, maar als het te voeden kind zelf naar de borst kan lopen tussen het klimmen en klauteren in een speeltoestel vind ik dat toch een vreemd gezicht.
Zelf
Pilar, ik denk dat je met dat ZELF inderdaad de spijker op de kop slaat.
JIJ zag het voor jezelf en je gezin helemaal niet zitten. Eigenlijk doet de rest er dan niet zoveel meer toe, want jij en je man vormen de basis voor jullie kinderen.
Wat ik heel grappig vind in de extra redenen die je noemt (naast je verleden) vind ik dat ik juist ZELF helemaal de kriebels krijg van de dingen die jij als voordeel ervaart, ik ervaar die dingen juist als nadeel. Maar goed ik wordt helemaal hyperzenuwachtig als dingen op volgorde in een schema en voorspelbaar moeten. Ik handel juist grotendeels op impulsen, laat altijd het moment de beslissing bepalen. Ik zou knettergek worden in een vaste dagvolgorde. Is gewoon mijn ding niet.
En iemand die anders in elkaar zit dan jij kan alle voordelen die jij noemt fileren en omvormen tot pleidooi voor borstvoeding als ze willen. En omgekeerd waarschijnlijk ook. Maar daar gaat het niet om, het gaat er om dat JIJ doet wat voor JULLIE werkt.
Zo zie je maar dat iedere moeder uiteindelijk doet en vindt wat bij haar past.
Reactie op de recensie van de stichting wiegedood
Dag allemaal,
Het klopt dat ik in afwachting ben van een reactie van Jim McKenna. De beste man heeft wellicht kerstvakantie (zoals velen van ons in deze periode) en de mail die ik op 28 december aan hem heb gestuurd, heeft hij nog niet beantwoord. Het was mijn plan hem daar vandaag of morgen opnieuw naar te vragen, als ik nog geen reactie zou hebben ontvangen. Mijn eigen concept-reactie is al meer dan twee weken klaar, maar de inhoud van het boek is niet *mijn* tekst. Het is Jim McKenna's tekst (dat lijkt hier en daar uit het oog te worden verloren...) en de kritiek die erop komt, verdient dus ook een reactie van hemzelf.
Overigens hoeft een boek niet per se aan te sluiten op de "reële omstandigheden" in een land, om een nuttige bijdrage te leveren aan de meningsvorming aldaar. Als de visie van Jim McKenna dezelfde was als die van, noem maar iets, de Stichting Wiegedood, zou zijn boek weinig toegevoegde waarde hebben. Mijn keuze om zijn boek voor de Nederlandse markt beschikbaar te maken, was juist gebaseerd op het feit dat hij een ándere mening verkondigt dan die welke de meest gangbare is in Nederland.
Via Twitter en Facebook heb ik al laten weten dat de eerste vijf mensen die mij, compleet met bladzijdenummers, kunnen aangeven waar de "missers" zitten in mijn vertaling, in aanmerking komen voor een gratis exemplaar van 'Slapen met je baby' of van 'Als mijn moeder een vogelbekdier was...' (leverbaar sinds 30 december). Tot op heden heb ik geen inhoudelijke missers mogen ontvangen die de kritiek van de Stichting Wiegedood rechtvaardigen. Wel heb ik gezien dat er op de homepage van OOL door Garbriëlle Jurriaans een zeer adequate reactie is geschreven. Ik beveel die van harte ter lezing aan.
Wetenschap is een moeilijk vak. Iemand vroeg zich af of er onderzoek is naar samen slapen/bedding-in. Jazeker! Zie daarvoor de website van Jim McKenna en 'Slapen met je baby'.
De richtlijn over excessief huilen, die in deze draad ook aan bod kwam, was inderdaad zeer slecht onderbouwd. Ik was één van degenen die daar krachtig tegen hebben geageerd, omdat de aanbevelingen volstrekt strijdig waren met heel veel psychologisch, neurologisch en hechtingsonderzoek en daarmee schadelijk voor baby's en de ouder-kindrelatie. Wanneer je googlet op 'lactatiekundige reactie huilrichtlijn' op www.borstvoeding.com of op 'Je bent net geboren en dan...' op dezelfde site, zul je er meer over kunnen lezen.
Daarnet heb ik bijgelezen in deze draad en ik was perplex over hoeveel postings er waren en hoeveel tijd dat bijlezen me daardoor heeft gekost. Ik laat daarom nu ook meteen weten dat ik hier geen trouwe lezer en poster zal zijn. Mijn prioriteit ligt bij andere werkgerelateerde zaken.
Met vriendelijke groet,
Marianne Vanderveen-Kolkena IBCLC
www.borstvoedingscentrumpantarhei.nl
Mevr vanderveen
Wat mij betreft dank voor het even komen melden. Ik reageer omdat ik even wat met je wil delen, voor wat het waard is natuurlijk.
Je schrijft:
'de eerste vijf mensen die mij, compleet met bladzijdenummers, kunnen aangeven waar de "missers" zitten in mijn vertaling, in aanmerking komen voor een gratis exemplaar van 'Slapen met je baby' of van 'Als mijn moeder een vogelbekdier was...' '
Ik geloof dat ik me wel een beetje kan voorstellen dat de reacties niet binnenstromen. Ik vermoed dat degenen die de missers in de vertaling uit het boek halen, het boek al in hun bezit hebben. Dus het 'kans maken op' nog een exemplaar wellicht geen of onvoldoende incentive biedt om de betreffende informatie door te spelen.
Maar dat is mijn gedachte, er zijn ongetwijfeld andere inzichten.
helaas heb ik even geen prioriteit/tijd voor het lezen van het boek. Maar ik wens je natuurlijk heel veel succes.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Daarbij
Niet iedereen heeft Twitter of Facebook. Ik vond de verwijzing op facebook alleen doordat ik daar vrienden ben met iemand die toevallig ook in deze draad schrijft.
Schandelijke reactie mw. vanderveen
Wie de vertaling wil vergelijken met het origineel, moet er nogal wat geld en moeite in steken. Men zal dan moeten beschikken over het origineel van James McKenna. In Nederlandse bibliotheken niet te krijgen (nagekeken, ook niet in universiteitsbibliothekencircuit beschikbaar). Dat kost dan minimaal 15 euro, want moet dus worden aangeschaft. Dan dient men tevens eerst zelf te zorgen voor een exemplaar van de vertaling van mw. Vanderveen. Ook (nog) niet in Nederlandse bibliotheken verkrijgbaar. Kosten: 20 euro. Dan zijn we dus minimaal 35 euro verder, dit alles exclusief verzendkosten.
Een gratis exemplaar aanbieden in ruil voor het opsporen van fouten is op deze manier een trucje om verdere kritiek af te houden. Een serieuze auteur onwaardig. Het is pas echt chique als er van tevoren minimaal een recensie-exemplaar van de versie van mw. Veen wordt verstrekt. Maar nee, criticasters kunnen achteraf een extra exemplaar tegemoet zien, nadat zij eerst zelf hebben aangetoond dat het boek vertaalfouten bevat, in welk geval zij dan zelf de geringe waarde van dit cadeautje hebben vastgesteld.
En ja, wetenschap is een moeilijk vak. Hoe origineel is prof. McKenna eigenlijk? Wie het geen probleem vindt om Engels te lezen en goedkoper uit wil zijn, schaft het boek aan van Deborah Jackson, Three in a bed: the benefits of sleeping with your baby. Dat kost dan excl. verzendkosten 86 cent. Want dat stamt al uit 1989 en is nog in het tweedehandscircuit verkrijgbaar. Een review van Jacksons boek verscheen in de British Medical Journal vol. 299 pag. 1049. Overigens een tamelijk welwillende review, ik weet niet wat toen de inzichten waren over gevaren en voordelen van samen slapen, maar de verwijzingen in de review lijken verdacht veel op de discussie die nu anno 2011 wordt gevoerd.
Ja ja, moeilijk vak, wetenschap.
Waarschuwing aanvulling
Overigens wil ik met de vorige posting niet zeggen dat mw. Jacksons boek wel goede adviezen bevat. In tegenstelling tot mw. vanderVeen-Kolkena en prof. McKenna (antropoloog) ga ik als niet-medicus geen uitspraken doen over het wel of niet raadzaam zijn van het in je bed laten slapen van je baby. Dat kan ik niet overzien, is mijn vak niet.
Cypres
Sjonge Cypres, wat ben jij aan het zeiken, vanwaar die enorm verontwaardigde toon en dat grote wantrouwen?! "die vertaalster", "schandelijke reactie", men moet "geld ophoesten" voor de opleiding tot lactatiekundige (lijkt me normaal dat er voor een opleiding betaald moet worden toch?) – waar gaat dit over?! Vanwaar deze agressie?
Overigens, zoals ik al in het begin van deze draad vermeldde: het Kenniscentrum Borstvoeding deelt gratis 25 recensie-exemplaren van het vertaalde boek uit aan zorgverleners en vertegenwoordigers van zorginstellingen.
De actie van de vertaalster om achteraf een gratis exemplaar te geven is inderdaad niet goed doordacht, maar om dat "schandelijk" te noemen vind ik volkomen misplaatst.
Ik vind het trouwens volkomen normaal om voor het lezen van boeken te moeten betalen en het is geen "recht" dat elk boek uit de bibliotheek te leen is. De orginele Engelse versie van het boek van Jamex McKenna is voor ruim 4 pond nieuw en tweedehands te koop bij Amazon, of voor 8,61 pond=10,45 Euro met gratis verzendkosten.
http://www.amazon.co.uk/Sleeping-Your-Baby-Parents-Cosleeping/dp/1930775342/ref=sr_1_1?ie=UTF8&qid=1325858001&sr=8-1
Cypres, waar gaat dit over, wat zit je dwars, waarom reageer je zo vreemd?
Nou wiebe dat zal ik je vertellen
Ik heb niet gezegd dat het niet normaal is dat je moet betalen voor een boek. Ik heb ook niet gezegd dat lenen een recht is. Dat maak jij er nu van. Ik ging slechts na of het mogelijk is om exemplaren uit de bibliotheek te betrekken. Omdat dit een mogelijkheid zou bieden om zonder grote kosten de twee versies te vergelijken en dan zou het beloofde presentje niet zo'n punt zijn. Het aantonen van fouten zou dan iets opleveren, namelijk bezit van een eerder slechts geleend boek. Nu het boek niet uitleenbaar blijkt, is het voorstel van de vertaalster echt bespottelijk (als je dat beter vindt dan schandelijk, het is ook een adequate term voor wat ze doet). Ik ben niet vreemd. Het is vreemd om achteraf een extra exemplaar aan te bieden van iets dat men dan toch al aan had moeten schaffen.
Verder is het niet zo dat het kenniscentrum borstvoeding de exemplaren ter recensie verstrekt zoals jij suggereert. Citaat:"Kenniscentrum Borstvoeding geeft 25 boeken 'Slapen met je baby' weg aan de eerste 25 inzenders die vóór 31 december 2011 de mail die zij ontvingen van de Stichting Wiegedood [let op: we bedoelen niet de nieuwsbrief van JGZCaptise!] forwarden aan ons." Geloof me, ik schrijf regelmatig recensies. Een uitgever die een recensie-exemplaar verstuurt verwacht een recensie. Hier wordt een gratis boek beloofd, niks recensie-exemplaar. Het cadeau wordt verstrekt in ruil voor informatie over het emailverkeer van de ontvanger. Merkwaardig. Wat let het kenniscentrum borstvoeding om gewoon in overleg te treden met de Stichting Wiegedood?
Mij zit verder niks dwars. Ik verwonder mij slechts over deze praktijken. Aanduiden van de-mevrouw-die-een-lange-naam-en-haar-beroep-erachter opvoert als vertaalster is, of jij dat nu leuk vindt of niet, eveneens correct. Ze is de vertaalster en niet de auteur van het genoemde werk. Kortweg daarmee aanduiden vind ik eenvoudiger dan steeds mw. VanderVeen-Kolkena IBCLC te moeten typen, hoewel ik toegeef dat copy paste hier een optie is.
Dat jij mijn bezwaren kwalificeert als "wat ben jij aan het zeiken", is jouw goed recht. Waar de één zich over verbaast, vindt de ander gezeik. Zo gaat dat.
Oh ja voorganger
En dat boek uit 1989 trof mij als een interessante voorganger. Hier is dus veel eerder over gepubliceerd en discussie over gevoerd. Zou het door(copy paste) mw. VanderVeen-Kolkena IBCLC vertaalde boek daar aan refereren? Ben ik gewoon benieuwd naar, vind ik lollig, zulke dingen.