Kinderkleding maten aangepast aan dikkere kinderen

Buurvrouw

Ik heb vroeger een buurvrouw gehad die erg corpulent was, net als haar man. Toen ze een zoontje kregen had die de eerste twee jaar een normaal postuur, maar zij maakten zich vreselijk zorgen omdat hij zo schriel was. Het kind wist al voor zijn tweede verjaardag weg met een king size mars, dus ik denk dat hij nu wel een stuk forser is.
Maar ik denk dat aanleg ook voor een (groot) deel meespeelt. Mijn zusje ging voor het eerst naar een diëtist toen ze 9 was. Zowel mijn ouders als ik hadden geen overgewicht (ik woog op mijn 4e 16 kilo, dus dat was ook wel het andere uiterste). Inmiddels heeft mijn zus ook twee kinderen. De oudste is meer dan stevig, de jongste pas 2. Maar het zijn gewoon ook goede eters. Waar ik bij mijn kinderen stond te juichen als ze drie doperwten op hadden, eet mijn nichtje gewoon een vol bord leeg en kan zelfs in een pannenkoekrestaurant nog wel de overgebleven helft van mijn dochter op. Je moet er echt constant op letten dat ze niet veel te veel eet, want zelf heeft ze geen rem.

verradelijke omgeving

Ik ben altijd stevig geweest, niet dik, en ik heb ook nu overgewicht: bmi van 28 - daar schrok ik wel van....gaat toch richting de 30! Mooi is wel dat de bmi-meter van het voedingscentrum heel mild is met het commentaar: je bent te zwaar voor je lengte: zorg dat je niet verder aankomt of probeer wat af te vallen als er gezondheidsproblemen zijn in je familie. Naar mijn idee moet dat iets zijn als:" je bent te zwaar. Zorg dat je afvalt".

Verder is het wel opvallend dat ik dus wel slechts maat 38/40 heb, of M. Soms zelfs S. Voor broeken maat 42 of maat M. Aan die kledingmaat is dus niet echt te zien dat ik te zwaar ben. In mijn omgeving word ik ook niet gezien als dik, maar altijd als iemand met een mooi figuur. Nu heb ik ook wel mooie verhoudingen, dus brede heupen, flinke bibs en een slanke taille (tov die heupen dan hè;-) en grote borsten. Als ik geen kont had gehad en een zwembandje was dat wellicht anders geweest.

Buikomvang

Ik heb laatst een gezondheidskeuring gehad op mijn werk (op vrijwillige basis). Daar werd verteld dat buikomvang tegenwoordig een belangrijker indicator is voor overgewicht cq gezondheidsrisico's. Mijn collega (1,86, 90 kilo, buikomvang > 80 cm) en ik (1,59, buikomvang < 80 cm) hebben ons afgevraagd of het wel mogelijk is dat zo'n lange (grote) vrouw een buikomvang heeft in het groene gebied, dus minder dan 80 cm. De meesten zaten erboven, ook die met een bmi in het groene gebied.
Zij scoorde overigens een dikke voldoende op de fitheidstest, terwijl ik die niet eens mocht doen vanwege contra-indicaties (neervallende ambtenaren kunnen ze niet gebruiken ;-)

Voor een vierjarige is 16kg toch heel normaal? Onze jongste is vier en weegt -toevallig stond ze gister op de weegschaal- 16kg. Ik dacht dat dat heel gemiddeld was, het cb is doorgaans ook heel content.

Qua bewegen heb ik ook een anekdote. Ik heb een jaar of wat geleden een poosje buiten gewerkt. Niet heel veel sjouwen oid maar wel lopen en staan. De kilo's vlogen eraf. Binnen een paar weken ben ik tussen de middag warm gaan eten om het afvallen een halt toe te roepen. Het was echt niet leuk meer.
En ik geloof dus wel dat regelmatig sporten zoden aan de dijk zet. Niet als je ter compensatie gaat vreten. Maar als je zorgt dat je regelmatig beweegt, spiermassa hebt en fit bent (waardoor je ook makkelijker meer beweegt) helpt dat echt om slanker en beter in vorm te blijven. Alleen kijken naar zo'n calo teller en je daardoor laten demotiveren vind ik echt de afdeling smoesjes zoeken. Als je zo'n apparaat niet leuk vind moet je dat gewoon zeggen :)

Eens ely

Geen calorien tellen slaat nergens op, en vooral demotiverend. Ik had het in mijn vorige posting over een vroegere vriend. Maar ook broerlief moest ivm uitkering bij de gemeente straatvegen. Binnen no time buik weg.
Bibi

Vreemd dat jij een bepaald gewicht aan een leeftijd koppelt. Ik koppel een gewicht toch maar liever aan een lengte.

Een gemiddeld meisjes is op haar vierde verjaardag 105 cm lang en daar past een gewicht van 17 kilo bij. Als je kind lang is is 16 kg dus weinig en als je kind kort is is 16 kilo veel.

http://downloads.tno.nl/anonymous/kvl/NMCX1.pdf

Dalarna

Ik reageerde op Katniss die iets zei in de trant van: toen ik vier was woog ik 16kg en dat was het andere uiterste.
Natuurlijk hangt eea af van lengte, ook van bouw naar mijn mening. Ik ben niet zo voorstander van gewicht als maat, eigenlijk ook niet voor kinderen. Maar ook bij mij zit het er wel ingesleten.

Volgens mijn moeder was het 12 kilo, maar ik twijfel aan haar geheugen. Ik kan me nog wel herinneren dat ik naar het ziekenhuis moest om bloed te prikken en er toen heel hard vandoor ben gegaan, mijn moeder achter me aan rennend met een zwangere buik Er was verder geen oorzaak te vinden voor mijn ondergewicht, en uiteindelijk is het vanzelf rechtgetrokken.

voortschrijdend inzicht is er al jaren (annecdote)

Mijn moeder heeft alle consultatieburopapieren van mij bewaard.
Daar stond bij een bepaald gewicht en lengte, "kind is wat magertjes mag wel wat meer eten".

Vervolgens 35 jaar later kom ik met mijn dochter met gelijk gewicht en gelijke lengte bij het consternatie buro. (ik woog op dat moment veel te weinig voor mijn lengte, BMI <18)
Krijg ik een enorme preek dat het kind te dik is en dat ik er echt op moet letten en dat ze meer fruit (kind at toen al 3-4 stuks en stond op regime) moest eten ipv snoep (dat ze nog steeds niet echt lekker vind).

Toen heb ik mijn boekje laten zien en gezegd: "kijk, komt helemaal goed"

Grinnik.

Wat was de reactie?

Groeten,

Temet

hoe zit het trouwens met die groeicurves?

Hoe zit het nou eigenlijk met die groeicurves (zie die link van Dalarna)? Worden die nou ook aangepast aan de stijgende gewichten? Nee toch?

Groeten,

Temet

Temet

Het werd een hele korte afspraak.

Ik was al niet blij met haar want een afspraak er voor presteerde ze het om te vragen of mijn dochter al liep en al stukjes at terwijl het kind lopend binnen kwam met een bakje met stukjes mandarijn, en die stukjes voor haar neus op tafelzittend aan het op eten was......

Maar goed, daar ging dit draadje niet over.☺

Dat lijkt me wel

Die groeicurven worden eens in de zoveel tijd aangepast, waarbij dan weer een nieuwe P0 wordt bepaald. Mijn jongste zit precies op die middenlijn en stevent af op de gemiddelde lengte voor vrouwen van 1,70 m. Tien jaar geleden was dat nog 1,68 m. Oudste en ik zakken dus steeds meer af qua lengte ;-)

Hmmm

Die anekdote van amk (erg geinig trouwens) geeft wel aan dat de norm is veranderd. Zouden de kinderen in Nederland naar de norm van amk als kind nu ook en masse te dik zijn? Of alleen maar een beetje?

Vroegah

Over normen van vroeger gesproken. Mijn vader (nu 66) werd als mager stads bleekneusje naar een instelling gestuurd om beter te eten en aan te komen. Hij was toen 10 jaar en 25 kg en kwam na een half jaar thuis en woog 36 g! Nou mijn zoon van 8 is ook veeeeels te mager (19.5 kg) en hij mag zeker aankomen, maar 36 kg met 10 jaar is niet mijn norm. Dus of die normen van vroeger zo goed waren....

LiesK

Je zoon heeft een prima gewicht. Hij mag wel 1,55 m. zijn voordat hij met 32 kilo ondergewicht heeft.

Referentiekader

Waarschijnlijk ligt dat aan mijn referentiekader, zoon is nu zo mager en ik hoop uiteraard dat hij aankomt maar 36kg zou niet mijn streven zijn omdat dat niet haalbaar is. Toen mijn vader dat zei, schrok ik ervan. Maar dat zal ongetwijfeld komen doordat ik op zijn gewicht gefocust ben. Voor anderen zal dit best normaal zijn en bij hun postuur passen.

Uiteraard hangt dit samen met lengte, de gemiddelden (jongens):
8 jaar: 133 cm - 26kg
10 jaar: 143 cm - 31 kg

Katniss

Het intrigeert me wel. Je kan niet aan de ene kant jammeren over het stijgende overgewicht en aan de andere kant de groeicurves aanpassen op dat stijgende overgewicht. Nou ja, dat kan wel, maar dan definieer je het probleem natuurlijk weg. Als dik het nieuwe normaal wordt zijn er vanzelf minder dikke kinderen

Groeten,

Temet

Temet en Liesk

De groeicurves geven gemiddelden aan, niet of dat een gezond gewicht is. Dus op termijn worden ze aangepast, ik weet niet met welke ze nu werken, in de tijd van mijn jongens was dat met de gegevens uit 1997 ofzo?
Liesk: natuurlijk pas je groeicurves aan, het is alleen fout om te denken dat je kind ongezond mager is als het onderaan bungelt want 40 jaar geleden zou ze niet alleen onderaan bungelen.

Dalarna

In de praktijk - zie ook het voorbeeld van LiesK - worden die gemiddelden volgens mij wel degelijk als een soort norm gebruikt. Zeker op het CB, ben ik geneigd te denken. Lengte en gewicht worden vziw ook afgezet tegen de curve, en niet tegen een tabel met BMI normen oid.

Zo krijgen die curven denk ik een gewichtsopdrijvend effect: wie ondergemiddeld is 'moet' aankomen, als dat ook daadwerkelijk zou lukken schuift het gemiddelde weer op, etc.

Groeten,

Temet

wel bmi

Het cb kijkt hier (vanaf 2 jaar) wel naar het bmi als ze het gewicht beoordelen. Maar dan streven ze er wel naar dat je ern 'gemiddeld' bmi hebt.

lengte wordt naar de curve bekeken. En inderdaad is 'gemiddeld' de norm. Ik kreeg tot 3x aan toe te horen dat mijn kinderen te lang waren. Heb maar diep gezucht rn gevraagd wat ik met die mededeling moest.

Haha Hanne

Ik kreeg jaren te horen dat m'n kind 'te klein' was. Nog gevraagd of ik haar moest uitrekken...... Ze at normaal en normaal/slank postuur.

En verder zegt gewicht mij niet zoveel. Je kunt toch zien! of een kind te dik is (of dreigt te worden). Vooral (beginnende) buikjes zijn een aanwijzing. Stevige benen kunnen gewoon bouw zijn of goed ontwikkelde spieren. Even in knijpen en je voelt of het stevig of vet is.

Bibi