U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Jeugdzorg 3
https://www.linkedin.com/pulse/psychiaters-en-psychologen-vertik-het-om-de-troep-van-van-hintum/
Malou van Hintum:
"Problemen hebben altijd een context. Een kind maakt onderdeel uit van een gezin, zit op school, woont in een buurt, speelt met andere kinderen, heeft hobby’s of zit op sport. Gezinnen, buurten, scholen en sportverenigingen maken onderdeel uit van een wijk, een stad, een provincie. Allemaal samen maken we deel uit van Nederland, een maatschappij waarin de ongelijkheid toeneemt en de lasten en lusten steeds schever worden verdeeld. Politiek en maatschappij hebben er een handje van om de problemen die dat veroorzaakt, op psychiaters en psychologen af schuiven."
https://www.nporadio1.nl/spraakmakers/onderwerpen/497743-stand-nl-het-minimumloon-moet-fors-omhoog
Mensen een fatsoenlijk inkomen geven voor werk kan een hoop problemen in het gezin voorkomen en verhelpen.
Pas toen ik ging studeren kreeg ik in de gaten dat het in de gezondheidszorg usance is om een patient met een gezondheidsprobleem te behandelen als een eenling zonder context.
Zelfs in mijn gezin gedroegen gezondheidswerkers en jeugdbeschermers zich alsof ik geen context had van werk/hobbies/gezin/contacten en familie.
Het is best begrijpelijk want je kunt er ook teveel bij halen, maar net zoals je in de GGZ ook altijd oog moet hebben voor zintuigelijke problemen als gehoor/zicht en andere mogelijke lichamelijke problemen heb je ook zicht nodig op het weefsel van contacten en het leven van je patient.
AnneJ
"Maar je houdt jezelf een sprookje voor"
En zo heb jij altijd gelijk. Ik stop er trouwens mee. Dit is tenslotte jouw prive rubriek
rubriek
In elk geval bedankt voor de kritische vragen Alkes.
Dat geeft de mogelijkheid tot het formuleren van argumenten in deze zaak.
Jammer dat het niet zo werkt als je zou wensen. Maar dat is wel het sprookje dat mensen voorgehouden wordt. En dat is niet realistisch.
AnneJ
'Juist in de instellingen en pleeggezinnen wordt meer verwaarloosd en misbruikt'
...
De cijfers tonen het aan Elena
https://www.canonsociaalwerk.eu/nl_jz/details.php?cps=35&canon_id=236
"Lang is het weggestopt. Maar aan het begin van de 21ste eeuw kwam de schokkende waarheid beetje bij beetje aan het licht. Kinderen zijn door volwassenen die voor hen moesten zorgen of door groepsgenoten in de kinderbescherming en jeugdzorg, op grote schaal seksueel misbruikt. "
Het rapport: 'Onvoldoende beschermd. Geweld in de Nederlandse jeugdzorg van 1945 tot heden'. Juni 2019.
"In 2010 werden in de reguliere jeugdzorg volgens aselect gekozen informanten naar schatting 3,0 per 1000 kinderen slachtoffer van seksueel misbruik met lichamelijk contact (de definitie van seksueel misbruik van de commissie Samson). In de pleegzorg waren dat 1,7 per 1000 kinderen en in de residentiële zorg was de prevalentieschatting 4,3 per 1000 kinderen. In de algemene populatie is de prevalentieschatting (van seksueel misbruik met en zonder lichamelijk contact) 0,8 per 1000 kinderen ............Seksueel misbruik komt dus in de Nederlandse jeugdzorg volgens informanten ruim 4 keer zo vaak voor dan bij de rest van de Nederlandse jeugd."
Vergelijkende cijfers zijn moeilijk te vinden maar er zijn meer staatjes. Het maakt ook uit of een kind verstandelijk beperkt is of een handicapt heeft.
AnneJ
Dat bedoelde ik niet.
'Juist in de instellingen en pleeggezinnen wordt meer verwaarloosd en misbruikt'
Want je kunt beter door een familielid worden verwaarloosd en misbruikt dan door een pleegouder?
De kans Elena
De kans om in aanraking te komen met die narigheid neemt nogal toe bij UHP. Je wil toch eerder minder dan meer kans op verwaarlozing en misbruik?
Kans?
'Je wil toch eerder minder dan meer kans op verwaarlozing en misbruik?'
Voor de kinderen die in het vizier van jeugdzorg komen, is er geen sprake van 'kans' op ellende. Ze wórden al verwaarloosd en/of misbruikt. Dát is namelijk (over het algemeen) de reden dat er wordt ingegrepen.
Maar dat weiger je te zien.
Tja Elena
Je houdt er nogal zwart witte beelden op na.
In werkelijkheid kan het nogal verschillen waarom kinderen UHP worden gemaakt. De quasi reden 'emotionele verwaarlozing' meet een veelheid aan vaagheid als reden komt het meeste voor.
Bijvoorbeeld onenigheid over de medische behandelin leidt tot UHP. De kans dat een kind dan alsno lijdt of doodgaat aan een ziekte die niet erkend werd door de medische stand maar geweten aan 'kindermishandeling' loopt ook nog eens op.
Kinderen die het niet lukt om naar school te gaan worden al eens uit huis geplaatst. Ik zou toch menen dat ook in dat geval er liever een oplossing komt vanwege de geestelijke problemen of het onvermogen om opgehokt te leren dan, zonder adekwaat onderwijs, voor straf uithuisgeplaatst te worden.
Jou beeld, kinderen die geslagen en uitgescholden worden, sexueel misbruikt, gaat maar op voor een zeer beperkt deel van kinderen die 'in beeld' zijn bij deze mensen.
En dan heb ik het niet over kinderen van ouders die zwaar verslaafd zijn of ernstig verstandelijk beperkt. Die zijn toch wel in beeld en worden, voor zover er voorzieningen beschikbaar zijn, gewoon geholpen.
Het gaat hier om de verdachtmakingenmachine van de meldsystematiek.
Maar uiteraard denken de meeste mensen bij 'kindermishandeling' aan hele andere dingen. Dat maakt het juist zo geniepig dat je je een hoedje schrikt als het jou wel blijkt te overkomen dat je kind bedreigt wordt dat maar geen hulp krijgt van de GGZ of geen speciaal onderwijs vanwege onenigheid met school en instelling.
In onze zaak zouden de kinderen, waarvan 1 op dat moment met een diagnose autisme, de ander nog in het circuit, uit huis geplaatst worden omdat men de angst van dochter misplaatst toeschreef aan misbruik door vader of broer.
Daaronder zat een mismatch met de hulpverlening thuis. Die waren gewoon te onervaren, in plaats van echte autisme begeleiding leek het ze handig om de computer achter slot en grendel te doen, en projecteerden hun eigen angst op dochter.
Ik dacht dat begeleiding thuis door een academische instelling goed zou zijn, voor mij was die problematiek echt wel een dingetje dat ik onder de knie wilde krijgen.
En zo zijn er zoveel, ach Elena, Je komt voor hulp en je mag gestraft worden dat je niet in het plaatje past.
En hoe denk je dat twee kinderen, in de hulpverlening omdat er grote problemen waren op school die zich thuis manifesteerden in drama en spanning ontladen, gepest worden, angsten, suicidaliteit.
Hoe denk je dat twee kinderen met autisme, in de knel, zich gaan voelen als die uithuisgeplaatst worden terwijl ze al stijf staan van de stress en ook door anderen niet worden begrepen, ik snapte het zelf net aan zo'n beetje.
Hoe denk je dat ze dan niet meer risico lopen elders dan thuis?
En inderdaad
Als ze dan in het pleeggezin nog angstiger worden en meer rigide en onhandelbaar? Dat ze dan verplaatst worden van pleeggezin, naar pleeggezin, naar instelling en weer door? Zonder passende hulp, zonder passend onderwijs, op afstand van de enige die ze nog een beetje snapt en onvoorwaardelijk voor ze gaat?
Waar denk je dat Katinka Slump het zo druk mee heeft gehad de afgelopen jaren.
En de BVIKZ?
En dat allemaal vanwege de 'werkgelegenheidsprojecten' van de meldhysterische lobby.
Maar jij denkt alleen maar aan het klassieke beeld, van de SIRE reclame, van het jongetje dat opgesloten wordt of het kind dat kleinerend toegeschreeuwd, en erger!
Het lijden van Remzi Cavdar of andere kinderen die misplaatst geplaatst werden en niet begrepen.
De kans op een verder gelukkige jeugd is echt niet zo groot na UHP. De kans op ellendige toestanden, slecht onderwijs, doorplaatsingen, misbruik en geweld is realistischer.
Nee AnneJ
'Je houdt er nogal zwart witte beelden op na.
In werkelijkheid kan het nogal verschillen waarom kinderen UHP worden gemaakt. De quasi reden 'emotionele verwaarlozing' meet een veelheid aan vaagheid als reden komt het meeste voor.'
'Maar jij denkt alleen maar aan het klassieke beeld, van de SIRE reclame, van het jongetje dat opgesloten wordt of het kind dat kleinerend toegeschreeuwd, en erger!'
Ik heb geen denkbeelden, ik heb ERVARING. Maar je wilt de verhalen van de kinderen (!) niet horen, omdat ze niet in jouw wereldbeeld passen. Door mensen als jij blijven kinderen in de shit zitten. Ik vind je echt te walgelijk voor woorden.
Jou shit Elena
Walgelijk dat jou zoiets is overkomen Elena.
Zou fijn zijn als de 'kinderbescherming' zo'n sprookje zou zijn dat ze jou en kinderen zoals jou echt 'redden'. Helaas is dat een sprookje. Ook als je mij daarvan de schuld geeft.
Als het middel erger is dan de kwaal dan zou er toch eens iemand op zijn/haar hoofd moeten krabben? Hoe kunnen we die kinderen wel redden?
Maar ja, we zitten nu eenmaal met dit dysfunctionele systeem maar veel mensen hun boterham aan verdienen en veel in geinvesteerd hebben wat betreft hun carriere en loopbaan.
Vertrouwen
#508: ‘Voor de kinderen die in het vizier van jeugdzorg komen, is er geen sprake van 'kans' op ellende. Ze wórden al verwaarloosd en/of misbruikt. Dát is namelijk (over het algemeen) de reden dat er wordt ingegrepen.’
Ik ben het hier niet mee eens. Wij hadden gedoe met school en wilden werken aan een oplossing in belang van kind. Maar school vond dat te veel werk en de moeder had al in de smiezen dat afspraken niet na kwamen. School wilde van haar taak af door het aan te sturen op een diagnose zodat kind via passend onderwijs kon verdwijnen. Het geval was dat uit eerder onderzoek geen sprake was van een diagnose, juist een hogere intelligentie. ‘Oh, dan hebben we een nog groter probleem’ merkte de Ib-er op. We liepen niet in dezelfde pas en zo kwamen we in vizier BJz. Alle vertrouwen in de instanties valt dan om.
Door de bijdragen van AnneJ in draadjes op OO, wisten we hoe als een aal door de brij te glibberen. Hoe kalmte je doet overkomen als een ouder die zich niet voelt aangevallen omdat ze weet dat ze niets verkeerd gedaan heeft.
Het hele gebeuren is zodoende klein gebleven. Bjz, nu VT, heeft door onze rustige benadering, goed ingeschat hoe de zaken ervoor stonden.
Maar het had ook anders kunnen lopen. Als we op onze rechten had gestaan ipv focussen op een oplossing, was ons kind mogelijk als thuiszitter in een depressie beland. Die trauma hebben we kunnen voor zijn. Alhoewel die nare ervaring er ook eentje voor het leven is.
Nu haalt AnneJ in het item jeugdzorg veel verschillende situaties aan. Met diverse situaties kan ik weinig mee; ik heb mij niet verdiept in de historie van mensen die moesten onderduiken en andere schrijnende voorvallen. Die post laat ik voor wat het is. Ik haal eruit wat voor mij van toepassing is.
Een groot grijs gebied, die aan de vooravond van inmenging van VT staat, heeft zeker baat bij een waarschuwende houding zodat het gevaar niet onderschat wordt. Zodat het gevaar afgewend kan worden; gezin in duigen door valse aantijgingen.
Nu heb ik mij ook wel eens afgevraagd waarom een school door ggz of een lpa, niet op hun onreglementaire werkwijze gewezen wordt.
Als VT aan hun geloofwaardigheid zou werken, zodat er vertrouwen is in een goede behandeling, zou dit item niet eens bestaan.
professionals
Probleem is dat de mensen die betrokken worden bij een kind elkaar allemaal kennen en nog met elkaar door moeten als jouw kind allang weer uit beeld is. Die gaan dus niet vechten voor jouw kind, maar zoeken een oplossing die hen zelf het minste kost aan werk en verstoorde professionele relaties.
De medewerkster die door dat had Remzi Cavdar helemaal niet verstandelijk beperkt was en hem leerde lezen, werd ontslagen. Dat willen de meesten natuurlijk niet, dus dan sluiten de rijen zich weer, ten koste van het kind.
Tuana is gevonden
https://nos.nl/artikel/2355136-vermiste-baby-uit-maastricht-aangetroffen-in-belgie.html
"De vermiste baby van drie maanden oud uit Maastricht is gevonden. Ze is in goede gezondheid aangetroffen in een woning in de Belgische grensplaats Voeren, zegt de politie. Het kind is overdragen aan Bureau Jeugdzorg."
"De politie waarschuwt dat als blijkt dat zij of anderen betrokken zijn bij de vermissing van Tuana, ze dan verdacht worden van het onttrekken van het kind aan het bevoegde gezag. Dat is strafbaar."
Dat worden weer dossiertjes vol met roddel, rechtzaken, vader/moeder en andere kinderen gepreoccupeerd met deze stress, gewoon leven is er de komende jaren weer niet bij, en gesleep met een kind van hot naar haar. Jammer toch dit.
Wat je er ook van vind, je gunt het niemand. En wat gaat het opleveren?
Joost mag het weten. Het beloofd niet veel soeps.
Opluchting
Nu kun je in je naïviteit, en zouden er echt nog veel mensen zo naief zijn?, opluchting voelen. Gelukkig, de baby is terecht! Nu komt alles goed.
Denk je dat echt?
Jee ElenaH
Hier ervaring aan beide kanten.
Werk als zorgprofessional en moet als een havik op zoek naar mishandelde kinderen. En weet hoe het in instellingen toe gaat.
En ben ouder. Van een kind waarbij het niet vanzelf liep op school. Taai traject met kind dat sociaal niet heel subliem presteert maar wel veel te slim is voor het gemiddelde onderwijs.
Wat een nachtmerrie en wat een ellende.
En het ergste? Zonder twijfel dat ik niet ALLE zorg en aandacht aan vastlopend kind kon geven. Kind had ons ouders zo hard nodig maar waar waren we mee bezig? Juist, met uit handen van jeugdzorg blijven. Slopend, en zo zonde!!
Er is hier uiteindelijk geen zorgmeding gedaan. Maar we hebben er zo'n keer of 6 dichtbij gezeten.
De eerste keren had ik helemaal niet in de gaten, naïef als ik was. Voor mij was het zo overduidelijk dat wij als ouder echt alles deden voor kind, hoe kon iemand daar aan twijfelen?
Nou, wel dus. Vreselijk geschokt was ik toen ik toevallig achter de dynamieken kwam die speelden en hoorde van de dreiging die ons boven ons hoofd speelde.
Toen het echt slecht ging met kind riepen een hoop mensen dat kind echt opgenomen moest worden. Die mensen kenden mijn kind helemaal niet! (de grootste schreeuwers hadden kind nooit gezien!) ik kende kind en wereld goed genoeg om te weten dat opname desastreus zou werken voor kind. Ik was zelfs bang dat het kind fataal zou kunnen worden.
Dus, waar waren we mee bezig? Met angst, dat vooral! Zo bang dat anderen zouden gaan beslissen over mijn kind en dat kind daar aan kapot zou gaan!!
Dat heeft zo ontzettend veel bloed zweet en tranen gekost, dat wil je echt niet weten.
En wie heeft daar last van gehad? Ja, wij als ouders, maar dat is niet erg. Maar vooral mijn kind natuurlijk!!!! Zo erg. Kind had ons zo hard nodig en in plaats van dat we al onze energie in kind stopten staken we al onze energie in beschermen van kind.Tegen het systeem dat ook mijn kind zpu moeten beschermen.
Ik vind het heel erg voor je dat je blijkbaar ervaringen hebt gehad waarbij je graag bescherming van derden had gehad. Ik had het jou, en ieder kind in die situatie, zo graag gegund.
Helaas weet ik inmiddels beter en geloof er niet meer zo in. De zogenaamde hulp en bescherming biedt echt veel te weinig perspectief doorgaans. Zelfs in gevallen waar het echt nodig lijkt.
Hoe het dan wel moet? Echt geen idee. Maar zoals het nu gaat gaat het ook echt niet goed.
AnneJ
Jij schrijft: "gelukkig is de baby veilig in Turkije bij familie van de vriend van de moeder". Als anderen (oa Aagje Helderer) jou vraagt of je die moeder dan zo maar gelooft, ga je er niet op in maar zeg je dat je de politie of andere instanties niet gelooft. En daarmee is in jouw ogen alles wat de moeder zegt waarheid. Dat het ene foute het andere niet automatisch goed maakt, past niet in jouw denkwijze. En dat vind ik echt bijzonder
( de baby was overigens niet in Turkije maar dat terzijde)
Wat een logica Alkes
Omdat ik de instanties niet vertrouw, vertrouw ik de moeder wel?
Ik geef je eerlijk aan dat ik me dat NIET afvraag, tenzij er overduidelijke zaken en feiten zich opdringen. En dat ik me wel afvraag hoe dat verloopt want uit persoonlijke en andermans ervaring weet ik dat roddel en achterklap en een veel te grote broek en stuitende maatregelen met geen of verkeerde of te weinig hulp, gezinsverachting, rechteloosheid, de maat slaan. Dus ik ben best benieuwd hoe het 'echte' verhaal gaat maar ik krijg er toch geen vinger achter.
Je maakt je eigen cirkelredenering.
Waarom is het voor jou zo belangrijk voor te stellen dat ik hier fout redeneer. Terwijl je dat zelf doet?
AnneJ
Ik kan je niet meer volgen. Dat ligt vast aan mij.
De realiteit Alkes
Ik ken de situatie van zo'n moeder niet. Ik volg wel wat er met ouders in het algemeen gebeurt in het meldingencircuit en dat valt niet mee.
En soms denkt men een stap verder te komen maar dat blijkt dan toch niet zo te zijn. Hardnekkig, geen kruid tegen gewassen.
Maar goed er is weer even hoop.
En dan vraag ik me af: we hadden pas een draadje van een moeder die zich bij de jeugdarts moet melden. Mogelijk omdat ze aangedrongen had op online onderwijs nadat haar kind in quarantaine moest vanwege een besmetting. Echt geen ontduiking van de leerplicht. Die dingen ontaarden al snel in een melding als je daar niet in meegaat. Volgens protocol.
Die moeder dus. Zou die daar nu wat aan hebben dat Slob het probleem snapt en wil dat scholen het beleid Passend Onderwijs beter gaan uitvoeren met meer aan het woord laten van ouders en kinderen? Denk je dat dat gaat werken?
https://twitter.com/Ranada1967/status/1324115109183164416
"Ranada van Kralingen
@Ranada1967
✌
Gloeiende ster
✌
Ook hoeven ouders niet langer bang te zijn dat de school thuiszitten meldt bij Veilig Thuis, het meldpunt voor kindermishandeling. Dat doen scholen soms, omdat ouders die hun kind thuishouden de leerplicht schenden. #onderwijs
https://ad.nl/politiek/verbe"
Rene Clarijs toont aan dat de jeugdzorg zo flexibel is dat ze alle vernieuwing incorporeert en ombuigt naar het eigen belang. Aan de achterkant dweilen met de kraan open en niet vooraf in services.
Thuiszitten
Dus jij gelooft ook niet dat deze uitspraak van Slob echt het einde zal betekenen van VT meldingen bij thuiszitters. Ik ook niet, want dat melden bij gedoe met school is natuurlijk nooit de bedoeling geweest van al die wetten - en toch gebeurde het de hele tijd. Misschien dat er even een stop op komt vanwege corona, omdat er nu wel heel veel gezinnen gemeld worden vanwege thuiszitten.
Ik ben zo blij dat mijn thuiszitter nu 18 is. Ze heeft vanuit huis haar diploma gehaald en gaat hopelijk komend jaar studeren, al dan niet online. Het kon zo gaan omdat ik contact had met iemand op school die ons beschermde en zorgde dat de leraren met alle
neuzen 1 kant op gingen. Af en toe zeg ik tegen dochter dat ze 18 is en dat niemand haar ooit meer ergens toe kan dwingen, dat ze altijd en overal weg kan gaan als ze het ergens niet meer trekt. Dat vindt ze prachtig om te horen, al gelooft ze het nog niet helemaal.
Meldcode onderwijs
De meldcode voor het onderwijs moet echt op de schop.
- 'onveiligheid' is te vaag. Er is geen opsomming van wat voor situaties onveilig zijn. In plaats daarvan is de interpretatie elke 'bedreiging voor de ontwikkeling'. Dus elke afwijking van een normale/gemiddelde ontwikkeling is onveilig.
- er MOET gemeld worden, ongeacht of er al hulp verleend wordt en of die hulp werkt
- er MOET gemeld worden, ongeacht of de ouders het probleem veroorzaken of niet
- huiselijk geweld kan niet besproken worden (want 'getuige zijn van huiselijk geweld' is kindermishandeling is meldplichtig). Slachtoffers kunnen geen reality check krijgen, kunnen geen hulp krijgen, en komen daardoor nog meer vast te zitten in hun situatie.
- in het passend-onderwijs-proces zitten stappen die niet zonder toestemming van de ouders genomen kunnen worden. Scholen zien een melding als de enige uitweg (als kind onder toezicht gesteld wordt kan de gezinsvoogd vervangende toestemming geven; onder dreiging van een OTS werken ouders wel mee). Dat moet anders; er moeten andere manieren zijn voor school om een impasse over passend onderwijs te doorbreken.
- in het passend-onderwijs-proces zijn scholen zich onvoldoende ervan bewust dat ze verschillende tegenstrijdige belangen kan vertegenwoordigen (individuele kind, de hele klas, de schoolorganisatie). Daardoor ervaren scholen volstrekt normale, begrijpelijke belangenconflicten met de ouders als feitenconflicten en als tegenwerking.
Machtsmiddel
Symbool:
‘ - in het passend-onderwijs-proces zijn scholen zich onvoldoende ervan bewust dat ze verschillende tegenstrijdige belangen kan vertegenwoordigen (individuele kind, de hele klas, de schoolorganisatie). Daardoor ervaren scholen volstrekt normale, begrijpelijke belangenconflicten met de ouders als feitenconflicten en als tegenwerking.’
Hier was men er wel zeker van bewust. De directrice kwam met een oplossing dat geen oplossing was. Ik zei dat kind geen jojo is. Een betrokken juf gaf in moment dat directrice even weg liep aan het wel te doen omdat school het ons anders heel moeilijk zou kunnen maken. Ik antwoordde dat school als eerlijk blijft, er geen probleem is.
Melding is een machtsmiddel.
Ontmantel de 'jeugdbescherming'
Column van Harriet Duurvoort
Ook naar aanleiding van het boek 'Kinderen van de Staat, Jeugdzorg in ademnood' van onderzoeksjournalist Hélène van Beek
"Schrijnend is dat een uithuisplaatsing niet zelden gebeurt op basis van zwak bewijs. In de jeugdbescherming werken voornamelijk mensen met een mbo- of hbo-opleiding die onvoldoende zijn opgeleid om gedegen, juridisch doortimmerde rapportages te maken. Ze proberen vaak, met de beste bedoelingen, vooral inschattingsfouten te vermijden. Nemen het ‘zekere’ voor het onzekere. Dan maar uitgaan van kindermishandeling...............
............Beschuldigingen van misbruik of verwaarlozing worden door instanties overijverig opgepakt. Ouders worden zo op basis van roddels ten onrechte door een kinderrechter ‘veroordeeld’ en krijgen een ondertoezichtstelling of uithuisplaatsing opgelegd. ......
..........We beschouwen het als het grootste onrecht als een verdachte in een strafproces onterecht wordt veroordeeld en daarom heeft een verdachte rechten, zoals recht op een toegevoegde advocaat. Ouders en kinderen hebben zulke rechten niet. Terwijl hen de grootst denkbare straf wordt opgelegd: hun gezin wordt uit elkaar gerukt. Doorgaans voor jaren. En kinderen wordt hun jeugd en toekomst ontnomen. ...
....In instellingen raken kinderen zwaar beschadigd. Er is veel geweld tussen de kinderen onderling. Uit huis geplaatste kinderen lopen twee keer zoveel kans seksueel te worden misbruikt als andere kinderen. Geestelijk gehandicapte kinderen zelfs drie keer. Kinderen onder de 12 komen geregeld in de Jeugdzorgplus terecht, tussen gedragsgestoorde, gewelddadige jongeren. .....
....Jeugdbeschermers klagen over het vele geweld. Maar een immoreel systeem waarin ouders en kinderen radeloos en rechteloos zijn, vraagt om problemen. Dit systeem moet worden ontmanteld. We moeten opnieuw nadenken over hoe we kinderen willen en kunnen beschermen. Vooraleerst: zo min mogelijk uit huis plaatsen en thuis ondersteunen. En ouders recht geven op een advocaat, zo nodig vergoed. Kinderen die thuis mishandeld en misbruikt worden, verdienen bescherming. Maar niet zo. Niet door hen op te zadelen met gemiddeld 64,6 hulpverleners. Stop met ‘hulp’ geven die kinderen voor het leven kapotmaakt.
Kies Sebas Diekstra bij Code Oranje?
Wat een dilemma's toch weer. Je kunt half maart 2021 op een prima familierechtadvocaat stemmen maar dan krijg je ook de leefbaarstandpunten met referenda en jury's (?) van Richard de Mos.
"De advocaat wil op het Binnenhof betere budgetten voor de rechtsbijstand regelen: ,,Je recht halen is lang niet meer voor iedereen te betalen, gewone mensen kunnen een gang naar de rechter amper betalen. Daar erger ik me kapot aan, het is een aantasting van de rechtsbescherming. Bezuinigingen moeten worden teruggedraaid, de eigen bijdragen en griffierechten weer naar een normaal niveau en er moet weer stevig geïnvesteerd worden in de sociale rechtsbijstand én rechtspraak.
Ook wil de advocaat een parlementaire enquête naar de jeugdzorg in Nederland. ,,We zijn kampioen uithuisplaatsingen, zo veel levens raken verwoest, dat verdient een grondig onderzoek en herziening”
En wat als je allemaal, als gedupeerde ouders, op Sebas Diekstra stemt en blijkt dat er maar genoeg is voor 1 zetel en dan heb je Richard de Mos de kamer ingestemd.:-)