U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
De fransen
De fransen doen het niet veel beter dan de Nederlanders. 300.000 kinderen 'in care' waarvan de helft uithuisgeplaatst op grond van subjectieve verhalen in plaats van echte feiten. En net als in Nederland is verweer onmogelijk, men kan beweren wat men wil en dat is wat de uitspraak bij de rechter moet onderbouwen.
"The french child protection service is an administration that benefits their civil servants and its associative network; it is in the business of destroying families, a business led by an authority without limits nor counterweight, it never gives an account of its acts in front of justice."
http://wrongplanet.net/autism-in-france-psychoanalysis-packing-and-other-travesties-why-it-matters/
En dan nog het schandaal dat losbarstte toen een filmmaakster liet zien hoe Frankrijk nog altijd kinderen met autisme opsluit om ze te beschermen tegen afwijzende en kille ouders, wat nog steeds gezien wordt als de oorzaak van autisme, en ze benaderd met psychoanalyse en psychiatrische institutionalisering.
Ook in Frankrijk is het met name een verdienmodel ten koste van kinderen.
Belgie
Ook voor de Fransen geldt dat: "Some parents decide to protect their children and bring their children in exile to Belgium so they can receive better care and have access to schools."
Oh en nu... crisisopvang jeugd tjokvol
In de Gelderlander van vandaag:
Opvangcentra voor crisisjeugd zitten tjokvol
De crisisopvang voor kinderen met psychoses, zelfmoordneigingen en andere ernstige gedragsproblemen zit overvol. Ze moeten te lang wachten op de juiste zorg, waardoor de situatie escaleert.
Door extra bedden te plaatsen of elders een plek te zoeken, weten instellingen jongeren die à la minute hulp nodig hebben nog net op te vangen. Maar als er niet snel geld bijkomt, gebeuren er ongelukken, waarschuwen diverse aanbieders van crisisopvang.
Robert Vermeiren, hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie en directeur patiëntenzorg van Curium LUMC, noemt de situatie 'nijpend'. ,,We worden heel vaak gebeld door instellingen uit andere delen van het land die jongeren willen plaatsen, maar zelf geen plek hebben.''
De extra toestroom wordt volgens hulpverleners grotendeels veroorzaakt door de overheveling van jeugdzorg naar de gemeenten. Sinds 1 januari moeten wijkteams kinderen doorverwijzen. ,,Maar die functioneren op veel plekken nog niet optimaal, waardoor kinderen niet bij de juiste hulp terechtkomen. Uiteindelijk belanden ze dan in de crisisopvang," bevestigt een woordvoerder van Jeugdzorg Nederland.
Directeur Ronald Buijs van Yulius, een instelling voor kinder- en jeugdpsychiatrie in Dordrecht, vangt nu 10 procent extra kinderen op, maar krijgt daar niet volledig voor betaald. ,,De gemeentes in Zuid-Holland-Zuid hebben zelfs een opnamestop afgekondigd. Absurd! Deze kinderen zijn een risico voor zichzelf of hun omgeving. Die kun je niet wegsturen."
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) zegt geen weet van opnamestops te hebben, maar gaat onderzoeken of daar landelijk sprake van is.
Het wordt in het vorige bericht met name gezegd
Dit is een gevolg van de overheveling naar de gemeenten!!!
Ik kwam het bericht ook tegen als tweet van Desiree van Doremalen, juridisch adviseur, die ook Ouders Online ondersteunt als adviseur Jeugdzorg. Robert Vermeiren van Curium LUMC die in het artikel wordt geciteerd is regelmatig op televisie en in het nieuws vanwege de jeugdwet. Ook hij is zeer actief op twitter.
Tot nu toe kom ik eigenlijk niks tegen wat verbetert door de jeugdwet. Het is een schande hoe in Nederland met kwetsbare kinderen wordt omgegaan!
Twee punten
Er zijn twee verschillende punten die door elkaar lopen: het ene is de nieuwe jeugdwet, waardoor ouders zelf een plan kunnen gaan maken als er problemen zijn met kinderen.
Het andere punt (ook uit de nieuwe jeugdwet) is dat toegang tot psychiatrische zorg voor jongeren ook naar de gemeenten is gegaan.
Dat laatste is een groot probleem. Het eerste is winst.
De regels uit de sociale wetgeving (jongeren krijgen niet zomaar een uitkering) bestaan al langer en zijn al veel langer een groot probleem. Het verhaal over toenemende schulden bij jongeren bestaat al langer. Er is zelfs een oplossing: kinderen op school leren om met geld om te gaan Nu nog lessen over hoe je in deze samenleving kunt overleven zonder geld.
Tsjor
Meldpunt (niet) Veilig Thuis
http://www.1limburg.nl/misbruikslachtoffers-vrezen-jeugdzorg-bij-veilig-thuis
"Vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld of seksueel misbruik, kloppen minder vaak aan bij het daarvoor bestemde Noord- en Midden-Limburgse meldpunt Veilig Thuis.
Organisaties, verenigd in de werkgroep Cliëntenparticipatie van Regionaal Kompas Noord- en Midden- Limburg, kloppen aan bij de gemeente Venlo.
Ze willen een oplossing voor het probleem, dat volgens hen veroorzaakt is door de grote rol die Bureau Jeugdzorg sinds 1 januari speelt in het meldpunt. Veel slachtoffers van huiselijk geweld durven zich daardoor niet meer te melden. "Bureau Jeugdzorg wordt nu eenmaal geassocieerd met het uit huis plaatsen van kinderen", zegt Flore Brummans van de stichtingWilskracht in Reuver."
De gemeente bagatelliseert en ontkent het probleem. We gaan zien welke kant het kwartje op gaat vallen. Het is even wat stil rondom de problematiek met dwang, drang, OTS en UHP. Hopelijk blijft dat zo, maar ik houdt mijn hart vast.
Rechteloze zaken in de drang'hulp'
https://sites.google.com/site/ouderszhz/jeugdwet/rechtsbeschermingbijdranghulp
"Ouders krijgen in voorkomende gevallen diverse dwingende zaken opgelegd terwijl de schriftelijke vastlegging daarvan veelal ontbreekt.
Cliënten die in het drangkader komen ontvangen een brief van de gemeente of het jeugdbeschermingsplein Rotterdam met daarin de mededeling 'vanaf heden valt u onder de dranghulp van de gemeente Rotterdam', danwel een frase van gelijke strekking terwijl daarin een bezwaarclausule ontbreekt.
Het is de vraag of een brief met een dergelijke ingrijpende beslissing, waarin family life volgens het EVRM wordt aangetast en men gedwongen hulp moet accepteren zonder dat de kinderrechter hierover een uitspraak doet wel of geen besluit in de zin van de Awb is.
Minimaal één jeugdrechtadvocaat heeft namens een cliënt bezwaar gemaakt tegen een dergelijke 'beslissing'. Omdat het bezwaar ongegrond verklaard is loopt er een beroep tegen de beslissing van de bezwaarcommissie. "
Wie gaat er eigenlijk over? Niet de ouders!
http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBHAA:2012:3096
Een kind dat al vanaf de geboorte allergie en eczeem heeft (gewichtsverlies daardoor in het eerste levensjaar), heeft ook asthma, daarvoor wordt behandeld en onbegrepen pijn en gewrichtsklachten heeft die ook medisch erkend worden zonder dat een duidelijke diagnose daar tot op heden voor gevonden werd.
AMC/De Bascule in een een-tweetje maken een zorgmelding. Omdat de oorzaak van de pijn niet gevonden wordt wordt de begrijpelijke ziektegeschiedenis in een verkeerd daglicht geplaatst en vraagt men zich af of de ouders zich schuldig maken aan Munchausen by proxy. Nou ja, de nieuwe naam dan, PCF.
Ze veroorzaken de pijn en de immobiliteit of houden die in stand.
Twee kinderen worden acuut uit huis geplaatst. Een in een zorginstelling de ander in een pleeggezin. Na 4 weken is de zitting.
De advocaat geeft een helder verweer en wijst OTS en UHP af.
De ouders zijn nog wat naief en wijzen OTS niet af, ze willen wel een gezinsvoogd.:-)
AMC/De Bascule zijn een ijzeren duo in het opsporen van 'kindermishandeling'. Dat heet het dus ook als artsen onbegrepen pijn bij een kind niet kunnen diagnosticeren en ouders daarvan de schuld krijgen omdat ze toch bij klachten om hulp en geruststelling blijven vragen.
De ouders vinden een gezinsvoogd niet erg als de kinderen maar thuis komen:
"Hoewel de advocaat van de ouders heeft verzocht om afwijzing van het verzoek om een ondertoezichtstelling, hebben de ouders ter zitting aangegeven geen bezwaar te hebben tegen een ondertoezichtstelling. Zij willen alleen maar dat de minderjarigen weer thuis komen en dat zij niet beschadigd raken door de uithuisplaatsing."
De rechter vind wel dat als de 'stichting' (BJZ?) onderzoek naar autisme niet thuis kan doen dat ouders moeten instemmen met opname.
Ook nog een vermoeden dus (door hulpverleners dan) van autisme en dan een kind uit huis plaatsen waardoor zijn hele routine en vertrouwdheid kwijt is.
Ouders moeten dus de besluiten van hulpverleners volgen, bij onbegrepen klachten geen hulp meer zoeken want dan ben je overbezorgd of krijgt de schuld. We doen maar vast alsof de WGBO niet meer bestaat. Of we zeggen 'kindermishandeling/PCF'.
En denken dan een kind te helpen.
Ben benieuwd hoe het er na 3 jaar voorstaat.
Eerste cijfers na de transitie - instroom 14 procent gestegen
Jammer dat je het niet goed kunt vergelijken of dat gestegen of gedaald is maar dat de huisarts de grootste verwijzer blijkt te zijn is natuurlijk opvallend.
En die stijging van 14 procent pleit ook al niet voor de nieuwe situatie, maar dat kunnen natuurlijk allemaal nog aanloopproblemen zijn.
Het grootste aandeel is hulp, met een kleiner deel jeugdreclassering en jeugdbescherming.
"KRAPPE VIER PROCENT JONGEREN KRIJGT HULP VIA WIJKTEAMS"
"Huisarts grootste verwijzer
In het eerste kwartaal van dit jaar is de instroom in jeugdhulptrajecten met bijna veertien procent gestegen, zo blijkt verder uit de CBS-cijfers. Driekwart van het de jeugdhulptrajecten is gericht op behandeling en bijna eenvijfde op begeleiding. De overige trajecten waren gericht op diagnostiek (zes procent) en stabilisatie van een crisissituatie (één procent). ‘Ten opzichte van de andere vormen van jeugdhulp deden wijk- en buurtteams relatief vaker aan begeleiding en minder aan behandeling.’ De huisarts verwijst de meeste jongeren door. In de eerste drie maanden ging het daarbij om 108.000 jongeren. Een krappe 20.000 jongeren kregen via gemeentelijke toegang hulp. Daaronder vallen ook de verwijzingen van de politie, het Advies- en Meldpunt Huiselijk geweld en Kindermishandeling (AMHK) en het onderwijs, aldus het CBS."
Artikel in Joop
http://www.joop.nl/politiek/detail/artikel/33290_geld_jeugdzorg_is_op_kinderen_de_dupe/
En ja: de titel zegt het al: het geld voor de jeugdzorg is (vaak) op, en wie zijn er de dupe??? Juist ja.
"Praktijken moeten zaken doen met soms tientallen gemeenten, die elk hun eigen administratie- en verantwoordingssysteem hebben. Gemeenten hebben nog geen ervaring met de geestelijke gezondheidszorg voor de jeugd en missen soms essentiële kennis. Sommige psychologen zijn de rompslomp met de gemeenten zo zat, dat ze, met spijt in hun hart, alleen nog maar volwassenen willen als cliënt, of kinderen van wie de ouders de zorg zelf betalen', zegt NIP-woordvoerder Arjen Konijnenberg. Omdat de gemeenten kortdurende contracten hebben gesloten, vrezen psychologen voor het budget van 2016 weer veel te veel uren kwijt te zijn aan bureaucratie."
Oh, en dan nog wat over de belofte van Van Rijn dat er een overgangsregeling zou zijn met garantie dat begonnen behandelingen in 2014 in 2015 zouden doorgaan. Wat dus niet zo is.
Even naar voren halen
Dan kunnen we hierin verder. Ik vind het de moeite van het vermelden waard, de meldingen over Jeugdzorg.
Hier reageren?
Als ik het goed begrijp moeten we dus hier reageren op die links van AnneJ ivm dei UHP agv die bloedziekte?
Ik denk dat het een reeel gevaar is dat hulpverleners hier te weinig kennis van hebben, of kennis in het algemeen. Ik had als kind ook een stollingsziekte, dat was in de jaren '70, toen uithuisplaatsing nog niet zo hip was. Ik weet nog dat ik op de gang lag in het ziekenhuis op een bed, ik was een jaar of 5, maar het maakte zo'n indruk dat ik het nog uit eigen herinnering weet, dat moet ook wel, want in die tijd was het niet gebruikelijk dat ouders dag en nacht erbij waren. Er kwam een verpleegkundige langs en die vroeg wat ik had, ik haalde mijn schouders op, want ik had geen idee, voelde me prima en vond het volslagen onzin dat ik daar lag, niemand had trouwens een idee, zelfs mijn ouders en de dokter niet. Maar deze verpleegkundige, nou zeg, dat leek wel een wonder, die wist het meteen. Ze tilde mijn deken op, keek en zei: "oh ik zie het al". Was dat geen wonder? Al die geleerde dokters wisten het niet, en deze zuster keek alleen en wist het al. Dus toen mijn moeder kwam was ik zo blij zeg, we wisten eindelijk wat het was, dus zou ik wel naar huis mogen. Dus ik vertelde blij dat er een zuster was geweest, die gelijk wist wat het was. Helaas wist die zuster van niks (die kende mij zelfs niet) maar mijn moeder trok wit weg, want die wist gelijk wel wat die zuster dacht. Pas later toen ik al volwassen was en ik uit mijzelf mijn moeder hiernaar vroeg (het zijn dus echt mijn eigen herinneringen) legde ze me uit, wat die zuster dus dacht.
Een ander voorval. Een familielid van mijn man ging met haar half-indische dochter naar het consultatiebureau. Net als veel Aziatische kinderen had ook dit kindje een donkere vlek onderaan haar rug, in de volksmond vaak een mongolenvlek genoemd. Volgens mij is dit een soort volkswijsheid dat die kinderen dit hebben en weet ook vrijwel iedereen dat, behalve blijkbaar de arts op het consultatiebureau. De moeder is dus gelijk zwaar ondervraagd op dreigende toon, ze werd zo bang, dat ze er zelfs niet eens meer op kon komen van welke afkomst haar man was, toen ze probeerde die vlek te verklaren.
Kennis
Ja Yura. Kennis in het algemeen is een probleem. Ik denk dat een belangrijke reden is dat huisartsen minder snel melden is dat ze een hele gereedschapskist tot hun beschikking hebben om gezinnen echt te helpen. Daarvan heb ik wel een aantal voorbeelden gezien en ook gelezen.
Het voetvolk er omheen heeft vaak minder bij te dragen en in de melk te brokkelen en is zeer blij met de gewichtige taak van het melden.
Uit je verhaal blijkt dat er vroeger ook al gewichtige mensen waren die zich wel wilden voorstaan op een melding. Waarvan de reikwijdte tot op de dag van vandaag niet wordt begrepen.
Daarna moet je je onschuld aantonen en dat valt niet mee.
Niet gemeld
Voor de duidelijkheid, er is toen niks gemeld hoor. Ik was natuurlijk onder behandeling van een kinderarts die wel wist wat er was. Maar ik wilde laten zien hoe snel ook medisch geschoold personeel snel foute conclusies trekt op basis van blauwe plekken, terwijl die zoveel oorzaken kunnen hebben.
Ja er speelt net weer iets
Ik las het gisteren in de krant. Baby lag dood in bedje. Het paramedisch personeel constateert blauwe plekken oa. rond de kaak. Maar de baby is eerst door moeder, en later door iemand anders gereanimeerd, en iedereen was in paniek. Wellicht ontstaan dan ook blauwe plekken. In de krant staat al dat het door een misdrijf komt, ouders zeggen dat dit niet zo is, exacte doodsoorzaak (na dagen onderzoek door NFI nog niet vastgesteld...
Ouders zijn verdachte maar niet aangehouden. 3-jarige dochter is uit voorzorg maar meteen uit huis gehaald... Hoe traumatiserend is dit voor beide partijen, ouders en kind. Na een grote paniek waarbij je ouders helemaal overstuur zijn, word jijzelf ook weggehaald, mag geen bekende zien of spreken. En als je hopelijk ooit terugmag, is je babyzusje er niet meer...
Als dit geen kindermishandeling wegens geestlijk leiden en emotioneel trauma is, weet ik het niet meer. Als ouders het zo doen, worden ze verketterd...
Bedankt Mirreke
Dat is omdat je als ouders schuldig bent tot je onschuld is bewezen. Ze zullen maar niets anders medisch kunnen vinden, want niet elke aandoening wordt gevonden. Dan ben je dus schuldig ook al heb je het niet gedaan.
Dat je het maar weet.
Ouders zijn slachtoffer
daar wordt helemaal aan voorbij gegaan...
Waarmee ik niet wil zeggen overigens
dat er geen onderzoek moet worden gedaan als er verdenkingen zijn, en in eerste instantie om alles uit te sluiten, maar je maakt mij echt niet wijs dat het niet anders kan...
Wat jammer is
dat er ook nog steeds ouders schuldig zijn, waarvan door Jeugdzorg (of hoe het nu ook heet) gezegd wordt dat ze het niet zijn.
Mensen die heel goed zijn in manipuleren en misleiden. Ik denk dat het heel erg moeilijk is.
Het direct weghalen van het andere kind lijkt mij niet nodig. Zet van mijn part het gezin een week in een huis met overal webcams. Bied de ouders en het kind psychische hulp aan. Onderzoeken is prima, maar wel op een manier dat je het kind het minste belast.
Ouder is verdachte
In de Een vandaag documentaire over ouders die aangeklaagd waren na vaccinatieschade had een stel met maandenlang vrienden in huis weten te voorkomen dat hun kind afgenomen werd en in een ander geval was het kind naar familie gegaan.
Je kunt hopelijk zelf veel sturen als je maar bewust bent dat je als ouder de verdachte bent. En dat er niet aan waarheidsvinding gedaan wordt en dat je zelf je onschuld dient te bewijzen.
Dus ik zou er bovenop zitten dat er grondig medisch onderzoek gedaan wordt en zelf alternatieven aandragen.
Naast een goede rechtsbijstand verzekering.
Als er iets met je kind mis is dan ben je gewoon zuur.
Mishandeld in de zorgboerderij Hoge Aard in Molenschot NB
Net bij Pauw.
http://pauw.vara.nl/media/347547
Alberto Stegeman die medewerkers undercover heeft laten werken en opnamen gemaakt heeft.
Moeder heeft het aangemeld want haar zoon heeft op zijn 18e getekend voor een curator zodat zij buitenspel gezet is. Ze vind bij niemand gehoor.
Kinderen krijgen te weinig te eten, krijgen middeleeuwse straffen als buiten in de sneeuw zetten als ze in hun bed geplast hebben, en worden neerbuigend bejegend en krijgen medicijnen waarvan niemand weet wie die voorgeschreven heeft.
De zoon wil weg, liever vandaag dan morgen, maar ondanks dat de zaak door de curator is erkend, en ze zou een andere zorgvoorziening regelen, is dat alweer een half jaar geleden en zit de zoon er nog steeds.
AMK, inspectie jeugdzorg en jeugdzorg doen niets.
a.s. zondag bij SBS6 om 21.30 uur is er uitzending van het eerste deel van de beelden
"De zoon wil weg, liever vandaag dan morgen, maar ondanks dat de zaak door de curator is erkend, en ze zou een andere zorgvoorziening regelen, is dat alweer een half jaar geleden en zit de zoon er nog steeds.
AMK, inspectie jeugdzorg en jeugdzorg doen niets."
Die jongen is 18+ Natuurlijk doet jeugdzorg niets. Jij was toch zo opgelucht dat je zoon 18 was geworden en daarmee per definitie uit de klauwen van jeugdzorg was?
skik
Nee Skik
De jongen, de zoon, is niet vrij van handelen omdat hij ongevraagd, het papier werd gewoon onder zijn neus geduwd, getekend heeft dat hij zijn eigen besluitvorming overgeeft aan een curator. Daarom kan hij niet weg.
En zijn moeder kan hem daar ook niet weghalen.
Dan wordt moeder opgesloten voor ontvoering en volgens de moeder moet de zoon dan een enorm bedrag aan PGB terugbetalen.
Ja, je zou zeggen 18 jaar, klaar ermee. Helaas niet in dit geval.
AnneJ
En hoe zie jij dan voor je dat Jeugdzorg zich daar mee gaat bemoeien? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat jij het vertrouwen in die organisatie hebt dat zij die jongen daar weghalen en hem bij zijn moeder brengen. Ik vind het opmerkelijk dat jij Jeugdzorg in deze kwestie inbrengt. Of vind je eigenlijk dat het de schuld is van Jeugdzorg dat hij daar zit?
skik
Nou ik denk
dat AnneJ bedoelt dat wanneer ouders verdacht zijn, Jeugdzorg gelijk alle registers opentrekt, maar dat wanneer het een instelling betreft, er ineens niets gebeurt.
Dat is inderdaad vrij raar, vind je niet?