U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
factuur zonder diagnose mogelijk
Raar dat je er moeite voor moet doen om het zo te krijgen. Het zou vanzelfsprekend moeten zijn. Maar evengoed een tip.
"1. Patiënten in psychotherapeutische of psychiatrische behandeling kunnen ter bescherming van hun privacy diagnosevermelding op de declaratie afwijzen. Wanneer patiënten van hun ziektekostenverzekering gebruik willen maken stellen zij met de behandelaar een ‘privacyverklaring’ op en sturen deze naar de verzekeraar. Diagnosevermelding op de declaratie is dan niet langer verplicht. Wel kan de medisch adviseur van de ziektekostenverzekeraar onder medisch beroepsgeheim om inlichtingen vragen."
En hoe dit voor jongeren gaat is nu nog afwachten. Maar ik zou het gewoon ook in zo'n geval proberen.
Voor jeugd is er nu de 'veegwet'
"Controleren declaraties
Volgens de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) mogen gemeenteambtenaren geen medische gegevens inzien en ook de Jeugdwet voorziet hier niet in. Met de ministeriële regeling worden aanbieders van jeugdhulp of preventie, alsook gecertificeerde instellingen, verplicht om dit soort informatie voortaan te verstrekken. Hierdoor zouden gemeenten makkelijker de door zorgaanbieders ingediende declaraties in de jeugdzorg kunnen controleren en betalen. Deze ministeriële regeling wordt vermoedelijk binnen enkele weken van kracht, zo heeft een woordvoerder van Van Rijn donderdag desgevraagd laten weten.
Gespecialiseerde ggz
Het gaat om gegevens over de fysieke gesteldheid van kinderen en jeugdigen, maar ook om informatie over de gespecialiseerde geestelijke gezondheidszorg, kinderbeschermingsmaatregelen, jeugdreclassering en ondertoezichtstelling. In de nieuwe regeling staat zelfs dat beschikkingsnummers van rechterlijke uitspraken vermeld zouden moeten worden. Hierdoor wordt het in principe mogelijk dat een gemeenteambtenaar die zich met de betalingen bezighoudt een gezinsgeschiedenis kan opvragen bij de rechtbank."
Bizar
ik heb via stiefdochter meegemaakt hoe informatie kan rondslingeren. En dit was 8 jaar geleden en nog maar 1 dossier... Steljevoor dat je gemeenteambtenaar de diagnose van je kind heeft, en de medicatie ed. of behandelingen. Leuk voor later, want dat komt overal. Ga jij als kind op je 16e een baantje zoeken, en doet je aanstaande baas een soort check op jouw naam...
Dat komt in ontelbare files en dossiers terecht... Totaal niet geborgd of wat dan ook. En het komt bij mensen die daar totaal niet voor zijn opgeleid... Ik ben echt verbijsterd. Dat gewoon over de privacyregels van de Nederlandse jeugd wordt heengewalst. Gevalletje toetsen aan mensenrechten en rechten van het kind lijkt me. Krijgt Nederland weer een berisping vd EU bijvoorbeeld, waar niets mee gebeurt.
30 tot 40 procent vd kinderen is onveilig gehecht
aldus dit artikel: https://decorrespondent.nl/3091/Consultatiebureaus-maken-te-weinig-werk-van-de-ouder-kindrelatie-behalve-in-Limburg/188176800449-be53f499
En: Kinderen met een onveilig vermijdende gehechtheid
zijn niet emotioneel kreupel, maar ze zijn wel beperkter, volgens hoogleraar orthopedagogiek aan de VU, Carlo Schuengel. In dit interview legt hij uit
https://www.psy.vu.nl/nl/Images/PIP62_5_Interview%20Carlo%20Schuengel_tcm108-233315.pdf
Volgende artikel van De Correspondent Mirreke
In het daaropvolgende artikel van de Correspondent is Pampers alvast begonnen met de opvoedingsondersteuning: 'Talk to your baby' staat er voorop de luier.:-)
MIrreke
'vooral omdat zoals jij het verwoordt tsjor indruist tegen de huidige tendens van bemoeienis en wantrouwen door de overheid.' Ik ben het niet eens met je kenschets van de huidige tendens. De huidige tendens is juist anders, namelijk dat ouders met netwerk etc. zelf moeten kijken wat ze kunnen doen om problemen op te lossen. en dat de gemeentes daarvoor het eerste aanspreekpunt zijn. Gemeentes staan niet te trappelen om de fouten van jeugdzorg (snel ingrijpen, vergaande maatregelen treffen etc.)te herhalen. De andere kant van deze medaille is, dat ook voor kinderen die echt professionele hulp nodig is dezelfde riedel geldt: eerst kijken wat mensen zelf kunnen doen. Daarmee komen de wegen naar financiering van professionele hulp vol blokkades te liggen. Maar dat is juist de andere kant van de huidige tendens, die volgens mij dus niet bestaat uit vergaande bemoeienis en dwang.
Je kunt het een beetje terugvinden in de rechterlijke uitspraak die AnneJ aanhaalde. Dat is een mooie casus.
Bij de wet op de gesloten jeugdzorg is er vanuit ouders op aangedrongen, dat het mogelijk moet zijn om zonder OTS een machtiging tot gesloten plaatsing te kunnen krijgen. Vooral in situaties als beschreven in die uitspraak: ouders zijn zeer betrokken, willen hulp, kind wil hulp, iedereen ziet dat de gesloten plaatsing het beste is. Dan heb je geen kinderbeschermer nodig. In de nieuwe jeugdwet ligt dit vast in artikel 6.1.8:
'Nu een verzoek gericht op het verkrijgen van een machtiging gesloten jeugdhulp gelet op artikel 6.1.8. van de Jeugdwet slechts kan worden ingediend door de gemeente en in bepaalde gevallen door de Raad, de GI of de officier van justitie, zal de kinderrechter de ouders niet-ontvankelijk verklaren in hun verzoek.'
De gemeente (het wijkteam dus) had de zaken op orde moeten hebben. Dat was helaas niet zo. De raad kan alleen maar iets doen als er een jeugdbeschermingsmaatregel is (OTS). Maar eigenlijk is er geen grond voor een OTS. Helaas zal de raad nu toch moeten gaan kijken of er een OTS kan komen. Dat kun je het wijkteam en de gemeente verwijten.
Ouders zijn zelf niet ontvankelijk, dat wil zeggen zij kunnen niet zelf een verzoek tot gesloten machtiging aanvragen, dat moet altijd via de gemeente (of andere instanties als die betrokken zijn). Indertijd is daar wel discussie over geweest, of ouders dat zelf zouden kunnen vragen. Een argument vóór was, dat ouders (zoals deze ouders) het beste weten wat er nodig is voor en kind. een argument tegen was, dat een gesloten plaatsing een forse ingreep is, het is en blijft een vorm van vrijheidsberoving. En daarom is het goed als een andere instantie bekijkt of daarvoor wel een noodzaak is. Uiteindelijk beslist de rechter, zoals de rechter nu ook beslist heeft dat de machtiging voorlopig gehandhaafd blijft.
Ik vind zo'n uitspraak juist het tegendeel bewijzen van jouw kenschets van de huidige tendens. Probleem is dat de gemeentes de zaken nog niet op orde hebben, maar wat je ziet is dat daar wel het zwaartepunt komt te liggen en dat niemand zit te wachten op forsere ingrepen, zoals een OTS. Bovendien staat in het vonnis, dat de gemeente wel moet financieren.
Met andere woorden: ouders hebben de ruimte om zelf ingrijpende maatregelen voor te stellen; dat kan via de gemeente; de gemeentes moeten wel hun zaken nog op orde krijgen; maar desondanks moeten ze wel financieren; en de raad is juist terughoudend geworden in het aanvragen van een OTS als dat niet nodig is.
Er is echt wel iets veranderd met de nieuwe jeugdzorgwet. Al verloopt de invoering ervan nog niet vlekkeloos.
Tsjor
Zorgeloze jeugd afgepakt - rechtzaak tegen jeugdzorg
Christelijk gezin waar de kinderen om godsdienstige redenen uit huis zijn geplaatst. De oudste jongen weert zich al snel via rechtzaken. Nu dienen een aantal van hen rechtzaken in tegen jeugdzorg.
Maar ja, die doen ook alleen maar wat de neoliberale politiek en de publieke onderbuik willen niet waar. Dus ze komen er mee weg.
Ben benieuwd.
Ben bang dat als deze kinderen gelijk krijgen er nog heel wat rechtzaken over het verlies van een zorgeloze jeugd volgen.
Dacht even of ik mijn kinderen moet vragen om ook een rechtzaak te starten. Een gat in ons leven door de kinderredders. Maar ja, ik laat me niet nog een keer in die put duwen.
Meldingen huisartsen toegenomen
http://www.omroepwest.nl/nieuws/20-05-2015/ouders-weten-weg-naar-nieuwe-jeugdzorg-te-vinden
Als huisartsen ook toenemend melden is het laatste vertrouwde punt voor echte hulp, zonder dwang, ook vertrokken.
Wat die eed van Hippocrates nog waard is?
En of het nu om een 'aanmelding' gaat of om een 'zorgmelding'. Maakt blijkbaar niet uit. Als je maar in de greep van de dwanghulp terecht komt.
"DEN HAAG – Ouders weten goed de weg naar de nieuwe jeugdteams te vinden als ze hulp nodig hebben. Van alle aanmeldingen komt eenderde van de ouders zelf. ‘En dat vind ik best veel,’ aldus de Haagse wethouder Ingrid van Engelshoven (D66, jeugd).
Volgens haar is het een aanwijzing dat de nieuwe jeugdzorg ‘laagdrempelig’ is. Ook huisartsen doen veel meldingen: zij zijn goed voor 20 procent. Daarover was van te voren zorg, dus ook dit getal stemt Van Engelshoven tot tevredenheid."
Is het hetzelfde?
'Aanmelding bij jeugdteam' is dat hetzelfde als 'melding bij het AMK of bij de Raad'? Is 'aanmelding bij jeugdteam' hetzelfde als 'melding van verdenking van kindermishandeling'?
Tsjor
Ja Tsjor
Daar is het artikel onduidelijk over. De instanties ook. Want elke zorg is natuurlijk 'kindermishandeling' dus maakt het niet uit waar je het over hebt.
Dat ouders zo dringend vragen om onbesmette hulp als ze om hulp komen vragen is duidelijk niet gelukt.
Elke hulpvraag van ouders, maar ook huisartsen, is 'kindermishandeling'. Dat is gewoon opzet omdat men dat gewoon zo ziet.
Terwijl een aantal zaken op het gebied van jeugdhulp nu na de transitie gewoon via de gemeente gaan en je op veel plaatsen automatisch doorverwezen wordt naar het sociale wijkteam. Maar dat is dan wel een 'melding'.
Waarom zijn journalisten zo onkritisch? Waarom vragen ze niet door? Gaat het hier om een vraag naar hulpverlening of om een melding 'kindermishandeling'?
En als het dan om hulpverlening gaat waar vraagt men dan naar en hoe gaat dat dan. En als het om een zorgmelding kindermishandeling gaat waar gaat het dan over in feite?
Dat jargon is gewoon om de gemiddelde burger in het ongewisse te laten.
spraakverwarringen
De historie van echte jeugdzorg. Want dat is er ook. Zorg voor alleenstaande moeders, het ontstaan van speciaal onderwijs. Professionals van na de oorlog als Annette Versluys Poelman, Elisabeth Boddaert en Wilhelmina Bladergroen. Aan de basis van echte hulpverlening aan vrouwen, ouders en kinderen.
Jammer dat justitie en kinderbescherming daar zo'n greep op hebben gekregen.
Meldt men wat vals: "Het is mooi om te zien dat de verbinding tussen kind-ouders-school en focus op veiligheid in het vroege verleden al als belangrijk werd gezien. Daar bouwen we nog steeds op door."
Waar de voorvrouwen praktische hulp gingen bieden en academische ontwikkeling van onderzoek en kennis zie je nu de omgekeerde wereld naar afbraak van hulp en toename van criminalisering en justitie.
En juist afbraak van academische deskundigheid als de jeugd ggz.
Kijken in de ziel: rechters, nu bij de NPO
https://www.rechtspraak.nl/Actualiteiten/Nieuws/Pages/Kijken-in-de-ziel-van-rechters.aspx
"Vanaf maandag 20 juli praten 12 rechters 6 weken lang met Coen Verbraak over hun vak én over zichzelf. 'Kijken in de ziel – rechters' zal iedere maandagavond om 21.10 op NPO 2 te zien zijn."
Dit citeer je dan niet
Je kunt boos zijn dat de journalisten zo verwarrend zijn met de termen, de termen zijn ook onduidelijk, maar jij kleurt ze ook op een bepaalde manier in. Dit stukje citeer je dan niet: 'Dat gebeurt onder meer door per gezin of jongere een gezinscoach verantwoordelijk te maken. Die gaat samen met het gezin of de jongere een plan maken om uit de problemen te komen.' En dat is precies het verschil tussen de oude jeugdzorg en de nieuwe jeugdzorg. De 'melding' is niet meer dan dat een huisarts een kind doorverwijst naar een medisch specialist, GGZ-instelling of fysiotherapeut.
Er is wel nog een megagroot probleem over de privacy, omdat die wel geregeld is binnen de medische beroepswereld, maar niet met de wijkteams en de gemeente.
Tsjor
Niet alleen de privacy Tsjor
De toegang naar hulp wordt bemiddeld door ondeskundige mensen die van de politiek de opdracht hebben bij elk kind de veiligheid te beoordelen aan de hand van lijstjes en die geen idee hebben van de hulp die noodzakelijk is voor kinderen met een medische dan wel een psychiatrische of ontwikkelingsgerelateerde diagnose. Dat is een probleem.
Bovendien worden ze opgezadeld met kastje muur problemen.
Ik moet het nog zien of dat 'samen met het gezin'gaat gebeuren. Dat is nog even afwachten.
Een aantal verzoeken om een plan met de relatief onafhankelijke Eigen Kracht Centrale is al in een aantal gevallen afgewezen.
Zo'n team is al geen aanwinst voor snelle praktische hulpverlening. Dat moet naast de protocollaire flauwekul ook nog eindeloos vergaderen buiten een gezin om en met medeneming van allerlei subjectieve verhalen van omstanders. Jeugdzorg dat alleen een deel van de gevallen trof treft nu alle ouders met kinderen.
Nee, daar heb ik ook niet veel vertrouwen in.
Column
http://www.discura.nl/auteurs/malou-van-hintum/nee-ik-heb-geen-schulden-mijn-kind-heeft-autisme
Die psychiater kun je nog wel krijgen via de huisarts. Echter de dan benodigde hulp, bijvoorbeeld via een pgb, gaat dan via het sociale wijkteam als de gemeente het niet anders geregeld heeft.
"Eigen kracht
Onlangs verzuchtte de vader van een autistische zoon aan mijn keukentafel dat hij het helemaal heeft gehad met ‘die stagiaires van de Hogeschool die komen informeren of we schulden hebben of een drugsprobleem’. Na talloze bezoekjes heeft hij het ideaal van ‘1 gezin, 1 plan, 1 regisseur’ eindelijk voor elkaar: zijn kind krijgt nu de specialistische hulp die het nodig heeft. Op een multidisciplinair wijkteam dat komt informeren naar de ‘eigen kracht’ in het gezin, zit hij niet te wachten. En zijn autistische zoon ook niet."
Ik moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken dat ik zaken zou moeten doen met een wijkiemand.
Het werkt wel bezuinigend want je wilt geen punthoofd krijgen van de zorg dus begin je er maar niet meer aan.
Ik kon gelukkig nog zelf wel wat betalen aan orthopedagogische hulp, aangepaste sport, eigen scholing op het gebied van autisme. Terwijl we dat circus van de zogenaamde hulpverlening over ons heenkregen. En ik heb me in alle bochten gewrongen om de huiswerkbegeleiding voor mijn kinderen en de begeleiding op het gebied van autisme thuis zelf te doen. Zonder TOG, zonder pgb.
Ik had al een werkster. Maar dan nog voel ik me totaal uitgekleed vanwege de driedubbele belasting.
Ik ben blij dat ik niet meer afhankelijk ben van het sociale wijkteam. Mijn kinderen zijn inmiddels oud genoeg en we hebben tijd en kennis om zelf zaken te regelen.
Maar ik vind het nog steeds een gotspe dat er een heel circus opgetuigd wordt voor een beetje broodnodige hulp. Inderdaad, alsof je om een ferrari vraagt. En alsof je crimineel bent als je om hulp komt vragen.
Ik val in herhalingen. Het artikel dat je zelf aanhaalde gaf aan hoe er gewerkt wordt: een plan maken met gezin en netwerk samen. Als jij zelf dan al van alles hebt geregeld, dan is dat toch goed. Wat het EKC betreft: ik herhaal nogmaals: in de wet staat dat er een famileigroepsplan moet worden gemaakt. Dat hoeft niet via de Eigen Kracht Centrale. Sommige gemeentes zijn huiverig voor de kosten van zo'n EKC. Die zijn niet gering. Maar als een andere hulpverlener zo'n familiegroepsplan begeleidt, dan zijnd e kosten van die professional ook niet gering. Ik ben persoonlijk groot voorstander van een EKC en ik denk dat die kosten relatief vergelijkbaar zijn met een ander vorm. Alleen: de wet dwingt niet tot het afnemen van een produkt van de Eigen Kracht Centrale. Wel tot het maken van een familiegroepsplan.
Tsjor
Magisch middel is het EKC ook al niet
Misschien wel erg pessimistisch maar heb jij zelf positieve ervaringen met een familie groepsplan? Ik eigenlijk ook niet.
Die ik meegemaakt heb blonken uit in onbegrip van diverse deelnemers die toch een stem in het geheel kregen. En het is al helemaal foute boel als een groepsplan moet bedenken hoe een kind met autisme weer op zijn pootjes terecht komt. Die hebben zomogelijk nog minder idee van ontwikkelingsproblemen en wat een kind dan nodig heeft dan een wijkteam. Als je ergens de moed in de schoenen wil laten zinken, moet je zoiets doen.
Ik denk wel dat het goed is als familie en vrienden te hulp schieten. Maar of dat bevorderd kan worden door een EKC of groepsplan als dat niet onderling ontstaat vraag ik me af.
Gelukkig had ik hier zelf de regie. Hier zijn ook wel wat familie achtige dingen gebeurt. Maar daar kon ik gelukkig zelf in sturen.
Hooguit dat een bekwame huisarts iets op gang kan brengen in overleg met het gezin denk ik.
Ik wel
Ik ken wel goede verhalen, de Eigen kracht Centrale heeft in heel veel onderzoeken goede verhalen vastgelegd. Overijssel werkt er al heel lang mee, gevoed door de goede ervaringen. Met familiegroepsplannen worden nu systematisch geëxperimenteerd.
Mensen die je kunnen helpen hoeven geen verstand te hebben van autisme. Het ligt eraan op welk punt jij en je kind ondersteuning nodig hebben. Dat kan ook 'de was strijken' zijn.
'Gelukkig had ik hier zelf de regie. Hier zijn ook wel wat familie achtige dingen gebeurt. Maar daar kon ik gelukkig zelf in sturen.' Precies dat is toch een familiegroepsplan of een EKC? Alleen ligt nu in de wet vast, dat iedereen recht erop heeft om zelf de regie te houden, wat familie-achtige dingen erbij te doen als dat nodig is en zelf daarin sturend te zijn.
Tsjor
Tsjor
Dat psychische ziekten onder de jeugdwet vallen is echt van de zotte. Wat gaat het in vredesnaam iemand aan of ouders van een kind met adhd, een depressie of wat dan ook schulden hebben? Die vraag is gewoon onbeschoft en het hele idee van een wijkteam, keukentafelklets of wat dan ook is gewoon onbeschoft. Een vreselijke inbreuk op de privacy van gezinnen.
Weer een nieuwe tweedeling. Mensen die het kunnen betalen blijven weg bij dit soort bemoeizucht, en de rest mag zich laten welgevallen dat hun privacy volledig ondergechikt wordt gemaakt aan protocollen die iedereen over een kam scheren. En ik schat de kans heel laag in dat de hulpverleners zelf in staat zijn om het verschil te zien tussen een multiprobleemgezin en een gezin met een psychisch ziek kind. Want protocollen gaan op zichelf staan.
Hier ging het goed
"Het is aan gezinscoach Lina de Vries te danken dat de twee kleintjes niet bij hem zijn weggehaald, benadrukt De Jonge. "Ze was de enige die altijd klaarstond voor ons." Jeugdzorg gaf volgens hem in deze crisissituaties niet thuis. Hun oplossing: de kinderen naar pleeggezinnen en ga zelf naar de daklozenopvang. "Terwijl ze wisten dat de kinderen mij nodig hadden. Ik mocht niet ook nog wegvallen." Lina, die na de brand via een zorgorganisatie als thuisbegeleidster in het gezin kwam, belde stad en land af om onderdak voor het drietal te regelen."
Niet elk gezin raak zo zwaar in de problemen als dit gezin bij een psychisch zieke ouder maar hier is met gezond verstand gehandeld en de boel bij elkaar gehouden. Zo zie je dat graag. Hier heeft het nieuwe beleid zin.
Zwerfjongeren in de problemen
http://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2047830-artikel.html?title=100-000-jongeren-krijgen-geen-hulp-van-gemeenten&utm_content=buffer87adf&utm_medium=social&utm_source=twitter.com&utm_campaign=buffer
Kwetsbare jongeren die in de problemen komen door de regelgeving en gebrek aan passende hulp.
Werkeloze jongeren moeten eerst zelf werk of studie vinden. In die tijd geen cent.
Sancties en sancties. Ook kinderen worden behandeld als fraudeurs. Zo creëren we steeds meer problemen. Schulden, gebrek aan gezondheid.
De mythe: kinderen hebben geen psychiatrische problemen
http://www.cmha.ca/mental_health/myths-about-mental-illness/#.VbEeK9Ltmkq
"Myth #9: Kids can’t have a mental illness like depression. Those are adult problems
Fact: Even children can experience mental illnesses. In fact, many mental illnesses first appear when a person is young. Mental illnesses may look different in children than in adults, but they are a real concern. Mental illnesses can impact the way young people learn and build skills, which can lead to challenges in the future. Unfortunately, many children don’t receive the help they need."
Liever geven we de opvoeding of de ouders de schuld. En medicatie is al helemaal een nogo voor kinderen. In een tijd waarin een kind veel heeft te leren laten we ze in de steek met publieke discussies en sociale wijkteams.
Zelfde eigenlijk met volwassenen, medicatie ipv begeleiding
Een bericht uit Engeland:
"The Telegraph reported last week that over 30,000 people who are diagnosed with autism and or a learning disability are being prescribed dangerous medication which act as a “chemical cosh”.
Research has found that thousands of individuals with autism and learning disabilities, including both adults and children, are being prescribed anti psychotic and anti depressive medication that can dramatically shorten their lives and is often prescribed without a diagnosis.
NHS England told it was “completely unacceptable” that these people were being given such drugs, often for several years without sufficient follow up reviews.
The research that was led by Public Health England (PHE) also found that children were being prescribed drugs that were unsuitable and dangerous when taken in the long term."
Vooral de laatste alinea, dat kinderen medicijnen krijgen voorgeschreven die totaal ongeschikt zijn, en ook nog eens gevaarlijk wanneer ze lang worden gebruikt.
Uit 2012 een bericht met wat cijfers, en dezelde strekking. Steeds meer kinderen krijgen zware anti-psychotica voorgeschreven, medicijnen die vaak niet bedoeld zijn voor het doel waarvoor ze worden voorgeschreven, en die ook nog niet eens voor kinderen zijn ontwikkeld. Onze zoon kreeg afgeklopen jaar ook risperidon voorgeschreven alleen omdat hij autisme heeft. Dit was destijds bij de psychiater in Duitsland. Dat is de reden geweest waarom wij weer met hem naar Nederland wilden, maar dat mag vanwege de jeugdwet nu ook niet meer.
http://www.nu.nl/gezondheid/2977810/steeds-meer-kinderen-zware-antipsychotica-.html (ik heb het onlangs weer ergens gelezen, in een recent bericht, maar kan het nu niet meer terugvinden).
Ik kan mij er helaas echt niet aan onttrekken dat de jeugdwet in alle opzichten een ramp is en nog grotere ramp gaat worden, ondanks sommige positieve berichten hier ten spijt.
Met wat goede wil is er heel wat van te maken, omdat er openingen zijn voor meer eigen regie, en omdat er door gemeenten vaak op dure jeugdzorgoplossingen wordt bespaard. Tegelijkertijd wordt er helaas ook op eigenregie-oplossingen bespaart, en kom je aan de andere kant, zoals AnneJ beschrijft, bij een hulpvraag direct in de hoek Zorgmelding = kindermishandeling terecht.
Ik zie het echt niet zitten, deze wet. Mensen met geld omzeilen dat hele keukentafelgesprek en betalen het gewoon zelf. Dan mag het weer wel. Ik zie ook echt geen wijkteam van de gemeente Roosendaal bij rijke families om de tafel plaatsnemen...
Dus ook nog een grotere kloof tussen arm en rijk. Rotwet.
En daarnaast wordt de privacy
met voeten getreden. Ze rommelen wat aan met noodwetjes en privacyschendende tussenoplossingen (van Rijn maar Schippers inmiddels ook), allemaal lapmiddeltjes, om maar niet toe te hoeven geven dat het aan het floppen is allemaal. Niemand wil toch meer gebruik hoeven maken van die jeugdwet. En daar was het uiteindelijk allemaal om bedoeld tenslotte. Was het niet minister Schippers degene die vond dat ouders weer eens moesten gaan opvoeden, dat vrouwen niet alles tegelijk moesten willen, én een baan én kinderen én een fijn sociaal leven, zoiets... En dat als we nu maar met z'n allen samen aan tafel gingen avondeten, het met die psychische problemen van pubers ook wel zou meevallen. Kortom, teveel kinderen die niets mankeren lopen bij de psychiater, en dat zal nu wel gaan minderen dankzij deze wet...
Oh, en het is natuurlijk 'ondanks sommige berichten hier.' of 'sommige berichten hier ten spijt'...
Verhaal voor de cie geweld jeugdzorg - Micha de Winter
De commissie kan zich goed voorstellen dat u – indien u zelf slachtoffer bent – graag uw verhaal wilt vertellen. Hoewel wij nog geen meldpunt hebben, kunt u wel alvast uw verhaal vertellen in een e-mail: info@commissiegeweldjeugdzorg.nl of in een brief die u kunt sturen naar: Commissie-Vooronderzoek naar geweld in de jeugdzorg, Postbus 556, 2501 CN te Den Haag.
Dit betreft het vooronderzoek: of er wel wat te onderzoeken valt.
Dus nuttig als men met verhalen komt. Of mensen in de omgeving kent die slachtoffer zijn geweest van fysiek geweld of psychische mishandeling in instellingen pleeggezinnen in de periode vanaf 1945.