Jeugdzorg

Niet elk mishandeld kind komt op de SEH terecht.

skik

nee dat niet

Maar je zou verwachten dat het percentage mishandelde kinderen op de SEH in dezelfde orde van grote is als het totaal percentage mishandelde kinderen.

Verdachte?

Bij iedereen start een eerste onderzoek. Dus in eerste instantie is iedereen 'verdacht'. Maar op basis van een formulier kan een groot gedeelte onmiddellijk doorgaan. Ik ben ooit wel eens met een kind met gebroken arm op de eerste hulp beland. De sfeer is dan niet leuk, er wordt kritisch gekeken naar de ouder en pas als men overtuigd is dat het kind gevallen is komt er enige ontspanning. Zo'n verdenking is er niet als het kind op school valt, ook niet al wordt het door een medeleerling uit de boom geduwd.

Tsjor

Die andere 97 ouders,

Krabben wel achter hun oren als hun kind met de fiets een lelijke val maakt.
Wie te maken heeft gehad met een false positive, kan vanwege de wachtlijst soms wel een klein jaar wachten voordat het mag horen dat het fijn is dat hun kind niet mishandelt wordt. Ondertussen staat het kind en de rest van het gezin in een databank opgeslagen ( voor de volgende keer?).
Dergelijke ervaringen drukken zwaar en langdurig dooor op het welzijn in een gezin, ook na de afsluitbrief. Het creëert veel onzekerheid.
Ik denk dat menig ouders niet snel meer naar een SEH druven te gaan na een false positive, met dank aan die eerste False positive. Ik geloof dat daar een groot gevaar in zit. Die ouders vrezen niet aleen de SEH, maar ook andere zorgverstrekkers. Het is dus ook schrijnend voor kinderen en de ouders die hun kind niet mishandelen, maar net zo goed zorgmijders worden.

Denkfout

Als je denkt dat kindermishandeling pas kindermishandeling is als het kind voor medische hulp naar huisarts of SEH moet. Elke dag een aframmeling die geen fysieke verwonding nalaat is ook kindermishandeling.

Tsjor, ik ben ook wel eens met mijn jonge kind met een gebroken arm op de SEH geweest maar we werden allervriendelijkst geholpen, geen spoor van suggestieve vragen.

skik

Ook vriendelijk

Oh, de vragen etc. waren allervriendelijkst gesteld. Daar ligt het niet aan.

Tsjor

Geen suggestieve vragen

Skik zegt dat ze allervriendelijkst geholpen werden én dat er geen suggestieve vragen werden gesteld.

Vragen

De sputovamo is geen vragenlijst voor ouders maar wordt door personeel ingevuld. In 4190 van de 4290 gevallen merk je daar niks van

Letsel als gevolg van verwaarlozing

Wat is dan verwaarlozing? Bv. een peuter die van de trap valt als het hekje niet dicht zit?
Of als een kind met een fietsje valt zonder dat het een helmpje op heeft?
Of als een kind uit een klimrek valt?

En ruimte: ja langzamerhand rukt het van 0,07 op naar 5 procent. Da's makkelijk.

'Onderzoeken"

Nog iets opvallends:

Pas nog in Zembla, veel 'labels' zouden het gevolg zijn van falend ouderschap. Ook pas in het AD dat het gemiddelde gezin zichzelf een ruime 8 geeft, en de pubers ook! En vandaag ook in het AD dat 'onderzoek' door RTL Nieuws uitwijst dat 'veel' (ook zo'n vaag begrip) kinderen met honger naar school gaan.
http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/3997302/2015/05/03/Veel-kinderen-hebben-honger-op-school.dhtml

Hier de link van het positieve AD-onderzoek:
http://www.ad.nl/ad/nl/34352/AD-Gezinsonderzoek/article/detail/3943836/2015/04/03/AD-Gezinsonderzoek-Dikke-8-voor-ons-gezinsleven.dhtml

Het onderzoek naar hongerige kinderen is ingevuld door de school. Kan mij totaal niet voorstellen dat een docent van alle kinderen doorheeft of een kind wel of niet eet 's ochtends.

Verdachte wat dingen

Een sceeningsinstrument dat 97% vals-positieven oplevert, wordt in een normale werkomgeving niet geaccepteerd. Het betekent dat dit screeningsinstrument weer afvoeren, betere resultaten (de arts schat het zelf in zonder formulier) oplevert, dan het handhaven ervan. Een screeningsinstrument hoort te discrimineren tussen wel- of niet en dat doet dit formulier niet. Het voegt wel toe aan de administratieve belasting.
Ik meen dat de onderzochte groep, kinderen tussen de 0 en 7 jaar betrof. Daarvan hebben we er 1452116 van in dit land in 2014. Op de eerste hulp komen al kinderen met letsel, die zijn dus al eerder 'verdacht' . Maar je kunt ook zeggen dat mishandelaars bij voorkeur niet naar een SEH komen. Hoe dat zij, als we even gaan rekenen vinden ze hier dus 3 mishandelde kinderen in een groep van 4290. Als je dat door rekent naar de hele leeftijdsgroep, gaat het om 1015 gevallen op 1452116. Neem je de groep 7-14 er nog bij, zeg grofweg een verdubbeling, dan kom je op 2030 gevallen. Dat is heel, heel erg veel minder dan de beroepsgroeplobby het doet voorkomen. Die babbelen over 100.000 gevallen per jaar. Ik heb dat laatste aantal altijd ongeloofwaardig gevonden. De hele biologie, ons hele fysieke systeem is ingesteld op het verzorgen van onze kinderen en niet op beschadiging. Dan is een aantal van 100.000 gezinnen waarin men zeer afwijkend (want dat is het) gedrag zou vertonen, gewoon al niet geloofwaardig. En als je iets weet van hoe media-aandacht werkt, dan weet je ook dat 100.000 gewoon een fijn rond groot getal is dat zich uitstekend leent voor framing. Waarbij niemand verder vraagt naar onderbouwing. Omdat het brein van de lezertjes door die 100.000 wordt getriggerd om alleen maar te denken "Oh, wat veel!" Win-win: de journalist heeft de aandacht, de beroepsgroep heeft een hefboom om een groter deel van zorg- en belastinggeld te claimen. Het tekent de stupiditeit van velen uit deze beroepsgroep dat ze met droge ogen beweren dat dit soort resultaten voor een screeningsinstrument maar geaccepteerd moeten worden.
Ik wil liever dat het geld dat over de balk wordt gegooid aan al het gescreen en gesignaleer, wordt besteed aan kinderen met kanker, met een ernstige erfelijke ziekte, aan kinderen die op de vlucht zijn enzovoort. Dat is ook getalsmatig allemaal heel wat schrijnender dan die drie op de 4290 op een SEH.

Het AD onderzoek van Mirreke

naar de hongerige verwaarloosde kinderen op scholen heeft een responsipercentage van 5% en er is geen verantwoording qua welk deel van de scholen dat dan is. Waar is de prullenbak?

Responsipercentage

= responspercentage. Het is vroeg.

Ander perspectief

#212 Ik geloof dat ik het met verdachte eens ben. Ik heb vanuit dat perspectief wel vragen, maar ik zal eerst mijn standpunt uitleggen.

Ten eerste: Ik ken het bestaan van die lijst en het protocol en heb er met artsen die het gebruikt hebben al eerder over gesproken.

Die vragenlijst is er om het vermoeden van de arts te checken: Is hier inderdaad meer aan de hand? De dokter chekt er zijn eigen werk mee. In 97% van de gevallen blijkt er niks aan de hand.
Vanuit dat perspectief kun je zelfs denken dat er - sinds het gebruik van die vragenlijst - minder beschuldigingen van kindermishandeling zijn. Er is een check die overdreven paniek voorkomt. Een instrument dat ouders en kinderen ontlast, ipv belast. De meeste ouders en kinderen merken er inderdaad niks van.

Er is wel iets wat ik niet zeker weet. Het KNMG protocol kindermishandeling schrijft voor dat elk vermoeden van kindermishandeling moet worden genoteerd en in het dossier van het kind moet blijven.
Mijn vraag aan Verdachte: wordt het invullen van deze vragenlijst ook in het dossier opgenomen?
Als dat zo is, dan kun je niet staande houden dat ouders en kinderen er niks van merken.

Mijn vraag over het denken van SEH artsen/personeel.
Waarom denken ze zo vaak dat er sprake is van mishandeling? Wordt het protocol door sommigen misschien te rigide uitgevoerd? Altijd bij elk kind, ook zonder enig vermoeden?

Tegeltje

Jouw betoog sterkt met eigenlijk nog meer in mijn gedachten.
Je hebt gelijk dat er een lobby is die het steeds maar over honderduizend gevallen of meer heeft. Daarbij is er door diezelfde groep steeds gezegd dat er een groot lek zit bij artsen die gevallen missen.
Dat verwijt kan niet gemaakt worden als artsen zo vaak een vermoeden checken en niks vinden.
Je geeft het zelf al aan: de uitkomst van dit onderzoek bevestigt juist eerder de gedachten dat de lobby overdrijft, dan dat alle ouders als mishandelaars gezien worden.

pop-up

Het is een pop-up op het scherm en manlief klikt het altijd direct weg. Hij vertrouwt niet op dat soort formuliertjes. Misschien hebben sommige ziekenhuizen wel de regel dat het altijd netjes ingevuld moet worden, maar je kan het dus wegklikken.

Manlief vindt het voldoende dat er over het SEH bezoek gerapporteerd wordt aan de eigen huisarts, zoals dat ook bij volwassenen gebeurt. De huisarts kent het gezin, weet of er dingen spelen en kan met ze in gesprek als dat nodig is. Hij vindt dat geen taak voor de SEH, die niet voldoende informatie heeft voor een goede inschatting.

Percentages

Miriam Geen idee hoe het in dossier wordt verwerkt kun jij dat vragen bij de artsen met wie je het er over hebt?
Tegeltje die cijfers zijn helemaal niet zo onwerkbaar. Hoeveel valspositieven en-of valsnegatieven worden geaccepteerd hangt af van het doel van de test, de belasting van de test etc. Als eerste screening zijn er zeker testen die voor 0% valsnegatieven (sensitiviteit van 100%) in hun specificiteit lager willen zitten. Hier zit de specificiteit, de terecht negatieven, op 4190/4287 en een screening met 100% sensitiviteit en 97,7% specificiteit is echt niet slecht. Want dat ool dit benoemt als 97% valspositief is scheef kijken (ook hier als het maar lekker bekt) je moet wel van de hele populatie uitgaan en dan is het percentage valspositieven 97/4290, en dat is 2,26%.

echt?

Hoe weet je dat, AnneJ? Ben je bij alle seh's in Nederland langs geweest?

Miriam

Die 97% vals-positieven worden verder onderzocht. Flanagan zei het al: dat is belastend. Het stappenplan dat moet worden gevolgd, schrijft voor dat men -verplicht- met het AMK moet overleggen bij zo'n vals-positieve uitslag. Dat kost geld en mankracht, die beter elders kunnen worden besteed. Achter die 97% positieven zitten gezinnen, dus vaak meerdere personen die nu belast worden met extra onderzoek. Nogmaals, een instrument met dit resultaat zou verder nergens acceptabel worden gevonden. Verontrustend is ook dat dit soort lijstjes internationaal volop in gebruik zijn (de hysterie is bijvoorbeeld ook in Engeland, de VS en Australië gaande), -zonder- dat ooit iemand zich bekommert om de vraag of ze wel werken. Terecht zegt deze promovenda dat het daarom hoog tijd is voor onderzoek zoals het hare. Want het is natuurlijk op zichzelf al bespottelijk dat je op zoiets cruciaals als een eerste hulppost zaken gaat invoeren die totaal niet op werkzaamheid zijn getest.
Ik ben het wel met je eens Miriam, dat men nu in zijn eigen voet schiet. Dat is inderdaad de ironie van dit verhaal. En de lobby probeert de schade nu te ontlopen door middel van aanpassen van de koppen boven hun persberichten: "Vragenlijst traceert kindermishandeling" (GGZ nieuws), "Vragenlijst om kindermishandeling op te sporen werkt goed" (Universiteit Utrecht persbericht), "Vragenlijst geschikt voor opsporen mishandeling"(Nederlands Jeugdinstituut). Je ziet het redactiewerk van de communicatie-afdelingen eraan af. Want de promovenda zelf is wat minder positief over haar bevindingen ze erkent wel degelijk dat het aantal false positives wel erg hoog is.

nee verdachte

Van degenen die positief worden bevonden blijkt dat in 97% van de gevallen nergens op te slaan. Dat zijn dus (lees desnoods het onderzoek er zelf even op na), 97% vals-positieven.