U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Valt het mee Yeti?
Als je tienjarige voor het front van de buurt door 3 politieagenten wordt opgehaald? Je geeft je kind mee in een voor je kind onzekere situatie en er is geen bekende bij hem? Gewoon meegeven? Zonder ouder erbij? Je kind alleen laten gaan? Heb je zelf nog een tienjarige?
amk (ot)
Ga nou niet weg, ik vind je berichten altijd zo interessant om te lezen. Volgens mij hebben wij, en ook onze 9-jarigen, best wat overeenkomsten.
Beste allemaal
Ik vind het wel een goed idee. Ik lees erg vaak kritieken op de draadjes met een vage titel. Ik heb de naam van dit draadje gewijzigd in Jeugdzorg en ik wil AnneJ verzoeken daar in het vervolg haar bijdragen te plaatsen.
Draadjes worden niet langer dan 1000 postings dus tegen die tijd kan er weer een nieuw draadje gestart worden met Jeugdzorg deel 2. Nieuwe aparte bijdragen van AnneJ over jeugdzorg worden verwijderd.
Het is handig voor de mensen die de postings van AnneJ willen omzeilen en het is handig voor de mensen die juist extra geïnteresseerd zijn in deze mededelingen.
Met vriendelijke groet,
Forumbeheer Ouders Online
anti jeugdzorg
Ik ben niet tegen goede jeugdzorg. Zorg als ambulante begeleiding op scholen, zorg voor tienermoeders, verstandelijk gehandicapte kinderen en gezinnen, steun aan gezinnen die het moeilijk hebben door ziekte of andere zaken. Goede jeugdzorg is hard nodig.
Net als goede jeugdhulpverlening.
Ik ben wel tegen de kindermishandelingsmaffia, in scholen en instellingen, die gewone gezinnen met gewone problemen criminaliseert en niet helpt maar vernietigt op grond van subjectieve verhalen en dit soort immorele toestanden als een kind dat een probleem heeft om een goede school te vinden, dat thuis doorleert, waar de ouders er alles aan doen, zelfs als de ouders er niets aan doen. Los het probleem op! En dat wordt niet opgelost door dit soort, voor een kind, bedreigende situatie te veroorzaken.
Ik vind het niet normaal dat mijn kind in aanraking komt met justitie als het niet lukt met de schoolgang en er zijn problemen. En dat ga ik ook niet normaal vinden. Het helpt namelijk niet en het veroorzaakt diepe ellende en trauma's voor een kind en een gezin.
tja AnneJ
Blijkbaar is voor jou aanval de beste verdediging. Jammer, want ik had de moeite genomen om me in de filmpjes en zo te verdiepen. Ik geef een inhoudelijke reactie en dan krijg ik zo'n kinderachtige reactie terug. De gemiddelde tienjarige zou nog volwassener reageren.
Maar los daarvan, vind ik nog steeds dat de jongen niet als een crimineel (!) wordt behandeld door de politie. Eerder als een passagier.
Prima Yeti
Het is natuurlijk ook prettig als je dit gewoon kunt accepteren. Alleen ik denk dat het accepteren geldt voor andermans kinderen. Als het jezelf overkomt dan is het een ander verhaal.
nee AnneJ
Het heeft niks met accepteren te maken. Maar ik snap wel dat je dat zegt. Hoe sneller jij de mensen monddood maakt, hoe minder tegengas je zult krijgen. En dan heb jij het gevoel alsof iedereen er hetzelfde over denkt als jij. Dat is vast veel veiliger dan eens rondkijken in de echter wereld.
Yeti
Ergens denk ik dat je het over een andere modder hebt dan die van mij. Met een paar kinderen in het speciaal onderwijs sta je dagelijks in de modder en zie je wat er om je heen gebeurt met ouders en kinderen. Daar wordt je niet blij van.
AnneJ, ik mis wat
"Ik ben niet tegen goede jeugdzorg. Zorg als ambulante begeleiding op scholen, zorg voor tienermoeders, verstandelijk gehandicapte kinderen en gezinnen, steun aan gezinnen die het moeilijk hebben door ziekte of andere zaken."
En kinderen die mishandeld worden?
skik
Ja Skik
Dat is hele andere koek en daar weet ik dan ook niets vanaf. Het probleem is nu juist dat kinderen die hulp nodig hebben en waar de ouders ook om vragen op een hoop gegooid worden met kinderen die mishandeld worden. Bovendien is van alles tegenwoordig mishandeling. Niet meewerken aan het nutteloze maar verplichte ZATteam op de middelbare school is al 'kindermishandeling'.
Daar wordt je dus op voorhand gestoord van. Niemand weet hoe het echt zit met 'mishandelde' kinderen dus dan kun je daar ook niet goed in voorzien. En ook niets van zeggen.
Maar je houdt je hart vast
Als je denkt aan het jongetje dat getraumatiseerd door sexueel misbruik in het hofnarretje op advies van BJZ opgenomen werd in een instelling waar hij NIET behandeld werd maar juist slecht verzorgd en waar zijn moeder hem niet meer wegkreeg.
UHP is namelijk geen remedie tegen 'kindermishandeling'. Daar doen we niets mee als de ouders er niet zelf strak bovenop zitten en traumabehandeling en EMDR eisen.
Waarom? (plus opmerking forumbeheer)
---@Ad Hombre, waarom ga je niet inhoudelijk in op wat TS gepost had? Toen je de draad aanklikte, zag je meteen dat het van AnneJ was. Op dat moment had je meteen weg kunnen klikken. Maar blijkbaar was je wel zo nieuwsgierig om het te lezen anders kon je niet constateren dat je weer te maken had met 'gezeik' van AnneJ, de naam dat als eerste op je netvlies valt. Ik kom zoveel draadjes tegen die ongeacht een duidelijke titel en/ of forumdeelnemer, mij niets zeggen zodat ik verder klik. Dus waarom vind je het nodig op dit onderwerp zo onnodig en zo onvriendelijk te reageren? Vond je het zo erg het draadje meteen weer te sluiten? Dat doe ik zo vaak. Dan reageer ik niet, uit respect voor mensen die ik niet persoonlijk ken maar die wel de behoefte hebben iets te delen.
---@forumbeheer, (tekst verwijderd. Vragen aan forumbeheer kunnen via contact rechtsboven. Wij passen heel vaak onduidelijke titels aan zonder overleg. De bedoeling van een draadje moet enigszins duidelijk worden uit de titel Verdere opmerkingen naar ons op het forum worden ook verwijderd)
Misschien wel een goede tip voor AnneJ, gewoon van nick veranderen en je stijl een beetje aanpassen zodat een lezer minder snel opmerkt dat je tussen neus en lippen kindermishandeling bent vergeten. Alsof dit je niet zou interesseren.
---Waarom valt iemand over het woordgebruik crimineel als de moeder dit als eerste in haar relaas zo benoemde? Het toegepaste woordgebruik 'als crimineel' weergeeft de emoties die een moeder voelt als haar kind van haar wordt weggehaald alsof hij een groot gevaar is voor de maatschappij. Wat had hij nou gedaan? Niet naar school. Naar sommige scholen kun je ook beter niet gaan. Wordt hij dan een gevaar voor de maatschappij omdat hij mogelijk een risico gaat vormen daar hij waarschijnlijk geen diploma/kwalificatiestart gaat halen en zodoende zonder werk komt? Kijk toch door die emoties heen, aub.
Ik vind het heel triest hoe dit draadje voorbij gaat aan een heel ernstige vorm van tekort schieten aan passend onderwijs, in de tijd dat passend onderwijs zo hot is. Pesten is ook hot, niet alleen in de politiek maar ook op OO. Mogen al die draadjes dan ook niet meer terwijl de ellende van het jongetje in TS, daarmee begonnen was?
Niet meekunnen komen in de klas en/of gepest worden zijn de basisingrediënten voor spijbelen.
ps. Sorry dat ik zo langdradig ben. Ieder zo zijn eigen stijl. Ik kan sommige stijlen van anderen ook niet even waarderen, maar ik probeer ze niet belachelijk te maken.
AnneJ
Ik heb het idee dat het er bij jou gewoon niet in wil dat er ouders zijn die hun kind echt mishandelen. Voorbeelden: slaan (geen corrigerende tik maar verrot meppen en verwonden), vernederen (geen lullige, onhandige opmerking maar compleet kleineren en uitschelden), verwaarlozen (niet wat slordig met haren kammen en schone kleding maar ondervoeden, alleen laten, nooit communiceren, isoleren van de buitenwereld, opsluiten). Dat kan je niet bagatelliseren met 'ze noemen tegenwoordig alles maar kindermishandeling' of 'het is pas misgegaan nadát jeugdzorg zich er mee is gaan bemoeien'.
Misschien dat daarom, en omdat jij altijd onvoorwaardelijk gelooft in het verhaal van de ouders zonder het hele verhaal te kennen, velen op dit forum je niet meer serieus nemen. Het is goed is dat je mensen waarschuwt tegen jeugdzorg omdat ze nogal door kunnen slaan in hun ijver of kortzichtigheid, maar met een realistischer beeld van wat zowel jeugdzorg als ouders kinderen kunnen aandoen kom je een stuk verder.
skik
Oeps
Ik bedoel startkwalificatie. Ook zo'n modern woord met de bedoeling het niveau van een jong mens te verbeteren.
In mijn tijd was er geen passend onderwijs, startkwalificatie of meldcode. Het was een stuk prettiger voor ouders en lln. Zo was er ook meer ruimte/tijd om je doel te bereiken. Er bestond passend onderwijs maar dat hing van de leerkracht af, net als nu eigenlijk.
mijn probleem
is dat er ook kinderen uit huis geplaatst worden die niet voldoen aan bovenstaand rijtje van Skik. Lees uitspraken op rechtspraak.nl er maar eens op na. Soms zijn redenen veel diffuser, dat er dan discussie ontstaat is logisch. Je weet namelijk zeker dat uithuisplaatsing op zich schade toebrengt. Je moet dan wel zeker weten dat deze schade minder is dan de schade die het kind oploopt als je niet of anders ingrijpt.
mishandelen
Ik wil direct aannemen dat er ouders zijn die kinderen slaan, vernederen, misbruiken en verwaarlozen. Alleen die kom ik zelf niet tegen.
Ik kom wel ouders tegen die worstelen en die niet goed communiceren met hun kinderen, soms omdat ze zelf een stoornis hebben of omdat het kind een stoornis heeft. En het nare is dat ze daar dan ook niet goed bij geholpen worden. Je hebt nog eerder een onderzoek en een rechtzaak aan je broek dat het hele gezin angst aanjaagt dan dat je goede hulp krijgt. Daar moet je je voor invechten. Terwijl goede hulp kan voorkomen dat zaken uit de hand lopen.
En dat houdt maar niet op. Er is inmiddels veel bekend over autisme maar toch wordt zo'n jongen met woedeaanvallen, via HALT, geholpen aan een jeugdzorgdame die al jaren met het gezin aan het modderen is. Mijn dochter geeft nog betere adviezen omdat ze het zelf leeft. En ook de psychiater houdt zich meer bezig met de reorganisaties, de vergaderingen, maar ook met gedragsmodificatie en kletsverhalen dan met het goed contact leggen met een kind, het leren kennen, en van daaruit observeren waar de beperkingen en de mogelijkheden liggen.
Dat vind ik echt heel erg jammer. Maar ook dat het allemaal 'kindermishandeling' heet en nare sancties heeft die mensonwaardig zijn en slecht voor ouders en kinderen.
Echte mishandelaars ken ik echt niet. Wel ouders en kinderen, maar ook hulpverleners en scholen, die worstelen, dat is mijn wereld.
Hopelijk gaan nu duizend bloemen bloeien, nu het initiatief bij de gemeenten is komen te liggen, meer mensen kijken mee en denken mee, maar ik hoop dat het niet ten koste gaat van de echte deskundigen, die nu al schaars zijn.
Ouders
http://www.autipassendonderwijsutrecht.nl/thuiszitters
Het voordeel van deze tijd is dat er ook veel ouders actief zijn en in het nieuws komen.
Ouders die in het geweer komen tegen de ouderbijdrage bij opname, gesteund door een deel van de gemeenten.
http://www.uwouderplatform.nl/nieuws-1/nieuws-uw-ouderplatform/briefvandegezamenlijkeouderplatformsoverdeouderbijdrage-1
Een symposium ouders/deskundigen over Passend Onderwijs
http://www.ouderkrachtvoortkind.nl/2015/03/symposium-ouderkracht-rond-het-kind-28-maart/
Helaas kan ik niet, want deze leek me ook prima.
Zo veel handiger om samen oplossingen te zoeken en de knelpunten in de huidige situatie aan te geven dan elkaar voor het strafbankje te slepen.
Maar dat gaat alleen een beetje moeilijk als je bij binnenkomst van het bord gespeeld wordt als ouder.;-)
og....
Ik denk dat het nooit de schuld is van t kind. De ouders en omgeving maken hem. Ik hoor ook weleens dat allerei organisaties rechtzaken enz. Voeren tegen/om/met kinderen. Een kind moet never nooit denken aan geld, recht, eten, onderdak etc. En al die diagnoses en 'hulp' maakt een kind gewoon onzeker. Ja ik kan me ook wel voorstellen dat een kind met allerei diagnoses niet wordt aangenomen op een school. Wat hebben die diagnoses nou voor toegevoegde waarde? Als ouder moet je je kind juist ondersteunen,en niet in jouwn (of verzonnen ellende) laten meeslepen. Al die zogenaamde iq testen... mij zoon had 546 cito score.. Doet ie een iq test is de uitslag compleet anders... Doet ie een andere... Weer anders. Die vragen over weten gaan meestal over volwassen onderwerpen of onderwerpen die vroeger zijn gebeurt, die hij dus nooit zou kunnen weten.
Dat is gewoon waar ik me in het algemeen aan irriteer (dus niet specifieke gevallen).
ik wel
Anne, je zegt dat jij geen kinderen kent die mishandeld zin. Sterker nog, het woord mishandeld plaats je zelfs tussen aanhalingstekens. Ik ken zulke kinderen wel, uit mijn tijd in de crisisopvang. Voor alle duidelijkheid: ik zat daar als kind, niet als hulpverlener. En geloof me,die ouders reageren net zo emotioneel en verontwaardigd als die arme goed bedoelende ouders uit jouw sprookjeswereld. Sommige ouders zijn beesten. Dat maakt jeugdzorg niet heilig, maar ouders ook niet.
ja en toch
als ik voor hulp kom wil ik niet voor mishandelaar uitgemaakt worden en ik wil hulp geen rechtzaken.
Yeti,
'Sommige ouders zijn beesten.' Ai, nu begrijp ik waarom je viel over het woord crimineel. Jouw eigen trieste verre van sprookjesachtige jeugd heeft jouw visie mbt ouders vorm gegeven uit wantrouwen en onveiligheid. Voor jouw was het beeld van de jongen eerder een herkenbare wandeling en wel naar een veilige omgeving. Ik hoop dat je daarna ook andere ouders bent tegen gekomen die jouw visie over ouders in het algemeen wat heeft kunnen relativeren.
Dat het woord mishandeling tussen haakjes staat, geeft aan dat een groep ouders die wel voor hun kinderen zorgen, in gevaar lopen die stempel te mogen ontvangen, als ze niet kunnen aantonen dat het onterecht is.
Vandaar dat de kinderombudsman steeds hamert op het aantal thuiszitters om te voorkomen dat ze in een crisisopvang terecht komen.
wat helpt het een kind en een gezin
Door alle ouders te behandelen als kindermishandelaars?
Dit is dus wat je te wachten staat. Omdat er mensen zijn die hun kinderen 'mishandelen' ja, tussen haakjes want van alles is 'mishandeling' kun je je niet fatsoenlijk melden voor deskundige hulp. Maar het is wel duidelijk. Vaak is die deskundigheid er helemaal niet of er zijn geen voorzieningen of mogelijkheden om werkelijk hulp te verlenen. Het is maar dat je het weet. En daarom is het belangrijk dat ouders zich dat beseffen als ze een kind hebben waar psychische of andere problemen mee zijn. Want psychische problemen komen doordat ouders de kinderen mishandelen.
Al die vooroordelen zijn gewoon leidend. Er zijn maar weinig mensen die echt wat kunnen met ouders en kinderen die niet naadloos in een ideaalplaatje passen.
Je moet dus eerst 'ideaal' worden voor je hulp kunt vragen. Dat is natuurlijk het failliet van de 'hulpverlening'. Als je eerst zelf je problemen moet oplossen voor je 'echt' geholpen wordt.
Met een kind met een sociaal of psychisch probleem ben je het haasje. Los het zelf op, zoek zelf een expert, school je bij, vecht je in als je hulp nodig hebt, en doe je best om die amateurs met kindermishandelingsbril bij je kinderen weg te houden.
Want het etiketje 'kindermishandelaar' helpt niet.
Ik wil een gewone hulpverleningsrelatie kunnen aangaan waarin vertrouwen is en waarin ik als ouder kennis kan opdoen, kan leren en gedachten kan uitwisselen.
Als dat er niet is is iedereen onveilig.
Inderdaad
Goed dat Flanagan dat ziet. Je eigen ervaring kleurt je verwachtingen. Ik had goede ouders net als mijn exman. Intelligente, zorgzame, praktische, geinteresseerde, warme ouders. Die bestaan. Heus.
Ik denk wel dat in de jeugdhulpverlening relatief veel mensen werken die zelf een nare jeugd hebben gehad. Dat is een professionele valkuil. Zo als wij hebben mogen ervaren toen zo'n meisje haar eigen angsten tgv van eigen problematiek op onze dochter projecteerde. Vanwege de angst van dochter zou ze sexueel en gewelddadig mishandeld worden, door exman of zoon met slappe moeder ernaast.
Arm kind. Die hulpverlener dan. Maar daardoor heeft mijn dochter onnodig jaren in angst moeten leven. Want onze hulpvraag bestond niet. Pas jaren later kon ze een beetje medicatie krijgen en een passende schoolomgeving. Jaren van schooluitval en psychische stress tot randpsychotisch aan toe.
Ik gun niemand zijn akelige jeugd, maar mijn dochter ook niet.
En als je het verschil niet ziet tussen een mishandelende ouder en een hulpvragende ouder dan ben je niet geschikt voor dit werk.
AnneJ
"Je eigen ervaring kleurt je verwachtingen"
En dat geldt voor jou natuurlijk het zo goed. Misschien is het zinnig om dat ook eens onder ogen te zien?
Inderdaad
Ik verwachtte dat ik geholpen zou worden met iets dat mijzelf niet lukte, zorgen dat mijn kinderen het leven weer aankonden.
Nu weet ik beter. Zodra je meent voor hulp te komen heb je als ouder gefaald en kunnen je kinderen bij je weggehaald worden doordat men er zijn eigen angsten en zorgen op projecteert. Dat je het maar weet.
Dat had ik niet verwacht. Hooguit als klein risico met bespreekbare gevolgen.
Ik had gewoon deskundige hulp verwacht en een hulpverleningsrelatie. naief hoor.
Als je hulp vraagt moet je verwachten voor het gerecht te komen en dat er dossiers met roddel over jou gevuld worden. Zodra je het weet is het een stuk beter, dan schrik je tenminste niet zo en je kunt je pantseren voor de gevolgen en beseffen dat je zo min mogelijk van jezelf moet laten zien en dat er geen hulp is. Eerst zorgen dat alles goed gekomen is, en dan als je mooi kunt zitten en pootjes geven, dan vraag je hulp, whatever dat dan nog may be.
Helaas heb je geen keus. Dat maakt het nog een graadje erger. Met mijn kinderen heb je meer kennis en inzicht en aangepaste scholing en begrip en uitleg nodig. Maar je krijgt het wespennest en de angst er gratis bij.
Dat moet je wel beseffen. Je kunt als gezin vernietigd worden door de hulpverlening. Dat heeft met verwachtingen te maken.