U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Is Nederland een rechtstaat?
Tweet van Nora Yorukseven op 2 oktober
Nog 3 uur te gaan dan gaat d strijd om mijn kind beginnen! Zitting bij het
#Hof om #Khan terug t krijgen..waar hij hoort! #NIET bij de staat
De zoon van Nora Yorukseven, Khan, werd uit huis geplaatst omdat een waarnemend huisarts haar verdacht van parasietenwaan toen ze met haar zoontje, beiden met huiduitslag en jeuk, naar het spreekuur kwamen.
Blijkt na onderzoek van de woning een reactie op glaswol te zijn.
Nu, na 4 jaar, is haar zoon nog steeds niet thuis.
Ze wordt vertegenwoordigd door Richard Korver.
Deze (zoveelste) zaak is een testcase voor de rechtstaat die we in Nederland menen te zijn. Over een paar weken is de uitspraak.
ja hoor juist de 'brave burger'
De Leo Kannerstichting heeft een wachtlijst van jaren, het is geen sinecure om daar aangemeld te raken en in behandeling te raken.
En juist die mensen moet je 'pakken' op 3 maanden waarin er, juist vaak door wachtlijsten, gebrek aan medewerking van school, vertraging door protocollaire gesprekken met school, leerplicht en weet ik wie, slordigheden bij BJZ, ziekte en zwangerschap, vervanging van hulpverleners, zomaar een paar maanden voorbij zijn.
Bij een ouder die een kind in de Leo Kannerstichting weet te krijgen.
En dan is natuurlijk ook stuitend. Juist de ouders die weten door te dringen tot de hulpverlening moeten vervolgens ook 'perfect' presteren wat in zo'n wespennest als de jeugdhulpverlening is, gewoon een gotspe is.
Dus vergis je niet, goedwillende ouders, is niet genoeg, je wordt extern beoordeeld op criteria waar je weinig invloed op hebt maar wel, als amateur, het onderste uit de kan dient te halen.
En anders volgt er straf! Voor jouzelf of voor je kind. Kom je om hulp.
Een aanvulling vanuit een breder perspectief
Naast autisme bestaan nog best wel veel andere stoornissen die grote problemen in relaties teweeg kunnen brengen. Het van elkaar onderscheiden ervan valt soms niet mee en vergt de nodige, psychiatrische vakbekwaamheid.
Ik heb al eens eerder benadrukt hoe belangrijk het is, dat de juiste diagnose wordt gesteld. Juist ook in het kader van de kinderbescherming is dat het geval. Elke stoornis vergt tenslotte zijn eigen ‘omgaan met’.
Om een voorbeeld te geven: ernstige kinderverwaarlozing, vaak veroorzaakt door een stoornis bij de ouder(s), kan bij een kind symptomen bewerkstelligen die ten onrechte aan autisme doen denken. Zie: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/autismespectrum-stoornissen/onderscheid-met-andere-stoornissen
Je moet er toch niet aan denken, dat iemand met het syndroom van Münchhausen by proxy of een ernstige narcistische persoonlijkheidsstoornis het voor elkaar krijgt zijn/haar kinderen op te zadelen met het label ‘autist’ o.i.d.?
Enfin; naast onschuldige ouders die gevaar lopen bij falend overheidsoptreden, zijn er ook altijd nog onschuldige kinderen die daar eveneens de dupe van kunnen worden.
Bij nieuwsberichten over zogeheten familiedrama’s, waarbij jeugdzorg er met de neus bovenop heeft gestaan, vraag ik het me inmiddels af: ze zullen toch nog wel durven optreden? Of zijn ze lamgeslagen door al het op fora gespuid wantrouwen naar hun dienst?
Rode krullenbol
Sprookjes RK
Het aanpakken dan wel het gedogen van ouders, 2 kanten van dezelfde medaille, gebeurt op basis van een gebrek aan deskundigheid in de beoordeling van ouders en kinderen. En een gebrek aan het bieden van deskundige hulp in het gezin.
Je zou wensen dat er geluisterd werd naar ouders die slachtoffer zijn geworden van deze instantie. Er zijn genoeg voorstellen ter verbetering ingediend, zie bijvoorbeeld de website van de stichting KOG.
Bovendien gaat het niet aan om in een tunnelvisie mensen weg te zetten in goed en fout, maar het gaat om het oplossen van problemen. Ook is het schadelijk en duur om daar voortdurend dwang en rechtzaken in te brengen waar hulpverlening een goede vertrouwensrelatie nodig heeft om tot resultaten te komen.
Autisme door verwaarlozing is uitzonderlijk want komt alleen voor bij kinderen die in een kast opgesloten worden of uit een Roemeens kinderhuis komen. Niet bij kinderen die gewoon naar de opvang en naar school gaan. Juist suggereren dat dat algemener is leidt tot verkeerde inschattingen en fout ingrijpen.
Sprookjes?
Over welke sprookjes heb je het dan? Dat van: elke ouder weet van nature wat het beste voor een kind?
Gebrek aan deskundigheid, verkeerde inschattingen en fout ingrijpen kan ook gestalte krijgen in een te grote terughoudendheid als het gaat om onder ondertoezichtstellingen en uithuisplaatsingen.
OTS en UHP
Nederland is binnen Europa kampioen OTS en UHP. We laten zelfs deUuK achter ons waar ze veel verder zijn in het protest tegen CPS en zelfs een parlementslid hebben dat zaken in het parlement aanbrengt en een onderduikbeweging aanstuurt.
Vergeten wordt dat en UHP en OTS geen 'hulp' is maar justitieel toezicht, Uithuisplaatsing met grote risico's op misbruik, geweld en geen schoolopleiding, na roddeldossiers en rechtzaken.
Dat is het sprookje dat je te wachten staat als je denkt dat 'mishandelde' kinderen 'hulp' krijgen als je ze 'gemeldt' hebt.
Maar nu ga ik mezelf weer herhalen.
Altijd maar hulp?
Kindermishandeling kan het hard nodig maken, dat Justitie ingrijpt.
Nog een sprookje RK
Kinderen van verslaafde of verstandelijk beperkte ouders zijn al in beeld.
Achter gemeldde 'kindermishandeling' zit maar in een beperkt aantal gevallen een kind dat fysiek afgetuigd wordt. In de meeste gevallen zijn dat gewoon gezinnen waar hulp nodig is of gezinnen die zich zelf al spontaan hebben gemeld voor hulpverlening. Die vervolgens niet geboden wordt want na melding volgt een onderzoek 'kindermishandeling' met screeningslijsten waar ouders aan moeten voldoen. Je hulpvraag zinkt daar dan bij in het niet. De pool van ouders die zichzelf melden en die helemaal niet gedwongen hoeven te worden want die accepteren heus wel goede deskundige hulp, waar het dus ook vaak aan ontbreekt, dat zijn de 'kindermishandelingsgevallen'. Allemaal sprookjes dus.
In Amsterdam is door een experiment het aantal OTS en UHP blijkbaar fors teruggedrongen, gehalveerd zelfs, echter is het voor mij nog wel de vraag of er dan nu wel echt hulp verleend wordt.
Hulp is 'sprookjes'. 'Kindermishandeling' is een verstopwoord waarachter een wereld aan gezinnen met kinderen schuilgaat die gewoon hulp nodig hebben geen gedwongen OTS en UHP. Ook UHP, kan nodig zijn, kan ook in overeenstemming met ouders en kinderen. Maar justitie en straf domineert het hulpverleningsveld.
Naar de gemeente
Gemeentes komen in de verleiding om het meldpunt huiselijk geweld en kindermishandeling de toegangspoort te maken naar 'hulp' omdat justitiele jeugdzorg geen verschil wil maken tussen ouders die zelf hulp zoeken en ouders die al dan niet terecht gedwongen worden.
Zodat je altijd tussen straf en hulp zit als je met je kind of je gezin komt. Net hoe het kwartje valt. Ook een vorm van klassejustitie. Ben je hoogopgeleid met een aardig inkomen kun je je soms zelf nog een weg door het oerwoud van de hulpverlening banen, hoewel daar ook justitie een forse greep heeft, bijvoorbeeld in het speciaal onderwijs, maar ben je niet zo 'gezegend' en je hebt wat vinkjes, dan wordt je onder de aansturing van een jonge adolescent geplaatst. Net de groep die toch al weinig met ouders heeft en er op uit is om 'kinderen te redden'.
Niet alleen bij mijzelf maar ik zie het ook bij mensen om mij heen dat de protocollen 'kindermishandeling' juist betekenen dat er geen hulp meer geboden wordt. Ik vind het dan ook erg knap van mijzelf dat ik, met hulp van enkele goed geinformeerde hulpverleners, alsnog hulp heb kunnen regelen, tegen de stroom in. Want als er 'kindermishandeling' geroepen wordt, ben je voor iedereen verdacht als ouder, en kan er natuurlijk geen sprake meer zijn van autisme, adhd of andere psychische, sociale of maatschappelijke problemen.
Ik ben benieuwd hoe het verder gaat in Amsterdam. Een terugdringen van de helft aan OTS en UHP vind ik persoonlijk geweldig, dwang is zo contraproductief, en ouders worden echt niet meewerkender van valse beschuldigingen terwijl je hulp zoekt of nodig hebt. Als die hulp er dan ook maar is en geboden wordt.
Gezinsvoogden
Dat die mede ouders op de school van mijn dochter een gezinsvoogd hebben wil zeggen dat ze van 'kindermishandeling' beschuldigd zijn. Wat een gotspe om daar mensen mee aan te duiden die voor REC4 problematiek hulp gezocht hebben en zijn doorgedrongen tot de beste school van Nederland.
Maar voor hun omgeving en voor de Rode Krullenbollen onder ons zijn die ouders 'kindermishandelaars'. Voor de kinderbescherming en jeugdzorg is het gewoon jargon. Kindermishandeling wil zeggen dat er een zorg is waar niet aan tegemoet gekomen wordt. En wie daar nou de schuld van is, gebrek aan deskundige hulpverlening, wachtlijsten, zozohulp die zaken laat escaleren, tegenstrijdige meningen over etiketjes, de gedwongen richting tot 'normalisering'. Nee, de ouders worden beschuldigd van 'kindermishandeling', het is hen niet gelukt om die kinderen zorgenvrij op te voeden, ze zijn namelijk niet geboren met een ggz-diploma en een begripvolle deskundige opvoedings- en scholingsomgeving.
Daar wordt je voor gestraft.
Alsof je gestraft wordt omdat je zelf geen gebroken been kan gipsen of een bril kan aanmeten. Allemaal ook 'kindermishandeling' maar omdat dat somatisch is zal de goegemeente dat toch niet slikken als 'kindermishandeling'. Maar wel problemen met psychische, sociale en maatschappelijke gezondheid. Allemaal 'kindermishandeling'.
Gewoon jargon maar met vreselijke gevolgen. Afgezien van de 'onderzoeken', de roddeldossiers, de rechtzaken, de stress, angst en paniek bij ouders en kinderen.
Ach ja
Je zou het even nog niet zeggen na zo'n berichtenvloed maar eigenlijk begint het bij mij wel te zakken. Ik heb er echt schoon genoeg van. Nog even dan zijn allebei mijn kinderen uit de gevarenzone en wil ik met die beweging niets meer te maken hebben.
Hopelijk verbetert het wat nu het naar de gemeente gaat.
Ik heb zelf veel meer respect gekregen voor ouders in de puree, dat wel. Er zitten echt kanjers tussen, die het vuur uit hun sloffen lopen om te zorgen dat het goed komt met hun kind en die soms zelfs geduldig en meewerkend omgaan met ondeskundige hulpverleners, tja als je hulp nodig hebt heb je wel hele goede sociale vaardigheden nodig.
"de Rode Krullenbollen onder ons"?
Vergeet niet, dat elk mens uniek is en ik al helemaal!
Goede sociale vaardigheden komen niet alleen jezelf, maar ook je medemens van pas. Laat het nu juist op dit punt nog wel eens fout gaan.
Naast die kanjers waar jij het over hebt, AnneJ, - en waaronder je vermoedelijk vooral ook jezelf schaart - zijn er ook ouders van een heel ander slag. Ouders die het geen biet uitmaakt hoe andere mensen over ze denken. Die onverschillig staan tegenover de kosten waarmee ze onze samenleving opzadelen. En die hun kinderen mishandelen, omdat ze vinden dat ze daar recht op hebben.
Ik wil van harte solidair zijn met mijn medemens; maar beslist niet met regelrechte aso's. In het hebben van ervaring met dat soort lui zal ik overigens bepaald niet uniek zijn.
Die aso
Kon ook nog weleens iemand met autisme zijn die de plank misslaat of niet geleerd heeft zich wel aangenaam en passend te gedragen.
In plaats van iemand dan in zijn schulp te laten kruipen en op te juinen met een beschuldiging 'kindermishandeling' is het verstandiger om even uit te zoeken waar dat gedrag vandaan komt en of je iemand iets te bieden hebt.
Het scheelt als die 'aso' goede manieren heeft en een pak draagt. Aan Tarik Zahzah zag men dat die niet express de zaak op scherp zette. Was het een slechter gekleed en minder geletterd sprekend iemand geweest dan was de verontwaardiging niet van de lucht geweest.
Zo werkt het nou eenmaal.
Rode krullebol
Het wrange is dat juist die ouders waar jij het over hebt gewoon hun gang kunnen gaan met het huidige beleid. Juist ouders van goede wil, en hun onschuldige kinderen, worden gepakt. Maar dat is jou kennelijk niet aan je verstand te peuteren. Ik zie het ook om mee heen, al heb ik er zelf gelukkig geen ervaring mee.
Over verstand gesproken
Ik sluit helemaal niet uit, dat er fouten kunnen worden gemaakt door Jeugdzorg. Ik zie de oplossing echter in een heel andere hoek, dan het domweg afschaffen van Jeugdzorg. Zie mijn vorige bijdrages aan dit draadje. En over verstand gesproken ...
Wie zijn verstand gebruikt, beseft dat niet in alle gevallen autisme de verklarende factor is voor het ontstaan van problemen binnen gezinnen. Ook andere, nog veel ernstiger psychiatrische aandoeningen kunnen in het spel zijn. Neem bijvoorbeeld die vader die onlangs zijn stiefdochter doodmartelde.
Wie zijn verstand gebruikt, beseft dat een complottheorie ten aanzien van onze overheid een antidemocratisch karakter draagt.
Wie zijn verstand gebruikt, beseft dat het op één lijn stellen van onze democratische rechtsstaat met het naziregime een gotspe is.
Wie zijn verstand gebruikt, beseft waarom de rechter emeritus hoogleraar Heertje op dit punt heeft teruggefloten.
Wie zijn verstand gebruikt, beseft dat wie willens en wetens informatie achterhoudt en voor de rest slechts in één mal giet, bezig is met manipulatie.
Wie zijn verstand gebruikt, beseft dat een forum als dit kan worden misbruikt door lijders aan querulantenwaan.
Wie zijn verstand gebruikt, beseft dat wie de gehele Nederlandse bevolking angst aan wil jagen voor haar eigen overheid, bezig is met intimidatie.
Wie zijn verstand gebruikt, beseft dat wie intimideert het doel heeft de ander te verstijven, opdat die zijn flexibiliteit/vrijheid van denken verliest.
Wie zijn verstand gebruikt, beseft dat slechts opbouwende kritiek positief bijdraagt aan onze samenleving.
Rode krullenbol
Rode Krullenbol
Nou dan zijn we het eens, denk ik. Alleen heeft dit alles niets te maken met het onderwerp waar we het over hadden. Het staat zelfs haaks op wat jij daarover zegt.
hmmmm
Schoot even hartelijk in de lach.:-)
En bedankt dames.:-)
Ik ben overigens zeer voor professor Heertje's missie: humanisering van de jeugdzorg. Niet afschaffen maar zorgen dat er op menselijke maat gewerkt gaat worden en niet op politiestaat niveau.
Maar ga gerust door met melden en over de schutting gooien als je denkt dat dat de oplossing is voor problemen in gezinnen.
Gezinnen marginaliseren en tot pispaal maken helpt je zelf beter te voelen en je eigen onzekerheden en kwetsbaarheden af te wentelen.
Toevallig hetzelfde verhaal
Jongere met ADD, er is een diagnose, behandelaar, aanpak, met school is een afspraak gemaakt over hoe het examen te halen, mooi op maat gemaakte oplossing. Jongere is bijna 18.
Moest ivm gemiste uren bij lpa komen en wordt door hem verplicht aangemeld bij HALT. Gaat dat niet werken, ook (taak)straf...
Ik vind dit ongelooflijk...
Onderwijsconsulent zou mogelijkheid zijn, verder ken ik nog een onderwijsjurist.
Heeft iemand nog meer input?
ondertussen blijf ik (weer eens) in verbijstering achter...
Tja...
het heeft geen zin om nog weer eens te gaan zitten opsommen waarom die heksenjacht op al die mishandelende ouders geen zin heeft, en zelfs nergens op slaat.
weigeren
Je kunt taakstraf ook weigeren en het er op aan laten komen om voor de rechter te verschijnen in de hoop dat die niet meegaat in zo'n hype die voor een kind nadelig bedreigend werkt.
En mogelijk als je met argumenten weigert, er is al een oplossing je wilt kind niet demotiveren met bedreiging en straf is de leerplichtambtenaar mogelijk ook te overreden en om dan nog naar de rechter te gaan niet van plan. Ze proberen ook gewoon om te kijken hoe je reageert.
Je kunt ook nog een klacht indienen bij de leerplicht. Heb ik ook weleens gedaan na een intimiderend gesprek met een leerplichtambtenaar. Dat liep ook met een sisser af.
boete
Je kunt op tilt slaan van het dreigen met boetes en detentie, maar je kunt ook van plan zijn om daar niet in mee te gaan op volstrekt redelijke gronden. En een boete kun je ook altijd nog betalen.
Ik merk dat ouders soms op tilt slaan om dat ze zich zouden schamen voor een boete, met het idee dat dan vastgesteld is dat ze iets fout gedaan zouden hebben.
Maar je hebt niets fout gedaan, je verdient die boete gewoon niet en als de overheid dan wel overgaat tot boetes is het de rechtstaat die hier faalt en niet jij als ouder die de plicht heeft om op te komen voor je kind.
Wie zijn verstand gebruikt.....
....snapt toch dat met al die rapporten die er zijn (het misbruikrapport, het 1-op-de-10-rapportages-bevat-fouten-rapport) en al die verhalen in het nieuws (remi die niet verstandelijk gehandicapt was, youness die niet mishandeld bleek te zijn maar toch uit huis geplaatst bleef), een steeds maar weer verbetering belovende jeugdzorg, een cijfer aan ots en uhp dat in heel europa niet geevenaard wordt, een desondanks niet dalend cijfer van mishandelende kinderen en duizenden klagende ouders en kinderen toch ook wel dat er toch echt wel iets aan de hand is in de jeugdzorg?
Iemand die zijn verstand gebruikt snapt toch ook dat bestrijding en uitvlakking van ouders nooit in het belang van het kind is?
Iemand die zijn verstand gebruikt snapt toch dat ouders, ook al maken ze fouten, niet als stront behandeld hoeven te worden?
Iemand die zijn verstand gebruikt snapt toch dat als ouders onder vuur worden gelegd, dit juist ten koste van zorg en opvoeding gaat?
Iemand die zijn verstand gebruikt snapt toch dat kinderen bijzonder lijden als ouders worden aan-of afgepakt?
Iemand die zijn verstand gebruikt, heeft oog voor een ander en snapt waarom mensen jeugdzorg vergelijken met kafkaeske of oorlogstoestanden.....
Wie het niet wil verstaan, die snapt dat inderdaad allemaal niet en die haalt lekker uit naar al diegenen die toch al diep in de shit zitten of zaten naar al diegenen die door de we-moeten-kindermishandeling-voorkomen-hype die nu gaande is. En dat zijn echt niet alleen maar aso's (en aso wil nog niet zeggen dat je slecht bent voor je kind). Dat zijn ouders zoals ik. En als je pech hebt ook jij.
Emine
(Die weet dat deze posting zeer zinloos is, maar het gewoon even kwijt wou)
Nog een oorlogsvergelijking
http://nl.wikipedia.org/wiki/La_vita_%C3%A8_bella
Hoe je je voelt als ouder, bedreigd tot op de bodem van je bestaan door onredelijke en onmenselijke fascisten en ondertussen toch je best doen om je kinderen een zo zorgeloos mogelijke tijd te bieden.
Zonder achtergrondkennis komt zo'n vergelijking je vast wel zeer overdreven over, maar toch is het de realiteit die veel ouders in zo'n situatie ervaren. En waarvan hun hersenen op tilt slaan.
Een vergelijking die kant noch wal slaat
Ik geloof graag dat jouw hersenen op tilt zijn geslagen, want deze groteske vergelijking slaat kant noch wal. Vrouwe Justitia draagt niet voor niets een blinddoek. Het recht rekent af op daden en niet op afkomst of maatschappelijke status.
Een ieder die zich schuldig maakt aan kindermishandeling overtreedt daarmee de wet en kan om die reden worden vervolgd. Zo hebben we dat met z'n allen afgesproken.
Rode krullenbol
Nou rk
Jij denkt dus echt bij alles: wat de overheid doet is welgedaan. Je bent het nooit oneens met beleid, loopt nooit ergens tegen te hoop, klaagt nooit en hoeft ook niet te stemmen. Wat een saai leven.
Mensen hebben hier uitentreuren uitgelegd, ondersteund door rapporten, dat Vrouwe Justitia haar blinddoek afdoet in dit soort zaken en dat sommigen wel degelijk gelijker blijken dan anderen. Van mishandeling door ouders is geen sprake in die gevallen. Wel van bewezen mishandeling door de staat, door instellingen en door pleeggezinnen. Die mishandeling is OK, want dat "hebben we zo afgesproken". Je komt niet met tegenbewijzen, alleen met een blote ontkenning.
Ach mens....
.....je weet niet waar je over praat, echt niet.
Het zijn oorlogse toestanden als je kind wordt afgevoerd en je weet niet waarheen. En zeker als het gaat om non-redenen die zijn 'vastgesteld' in een schijnproces. Want dat is het, jeugdzorg telt voor 10, de ouder voor 0. Jeugdzorg kan iets zeggen en het wordt voor waar aangenomen, een ouder kan iets bewijzen en het wordt terzijde geschoven als het dat wat jeugdzorg zegt tegenspreekt. Zo gaat het gewoon. En dan heb je ook nog de gevallen waar de jeugdzorger even achter je rug om naar de rechter belt om een spoeduithuisplaatsing te bewerkstelligen. Dan is er dus niet eens wederhoor geweest. Ieder jong onervaren ding dat bang is een fout te maken en meent een signaaltje te zien, kan dat doen. En vervolgens, als dan na jaren knokken is doorgedrongen dat je toch echt je kind niet mishandeld hebt, dan krijg je de discussie dat het kind nu zo goed geworteld is in het pleeggezin, dat het niet meer terugkomt. Dat is pure misdaad en gaat tegen alle normen in, maar het gebeurt.
En mensen als jij die schoffelen de slachtoffers hiervan lekker onderuit. Veilig vanachter de computer. Ben maar blij dat je dat kunt. Want dat betekent dat je er niet over mee kunt praten. Hoop voor je dat je nooit een huilbaby hebt, een stoere rakker met blauwe plekken op rare plaaten of een puber die iets steelt of buiten de juiste tijden vuurwerk afsteekt. Of met een scheiding te maken krijgt waarbij je je kinderen om veiligheidsreden niet aan je ex mee durft te geven. Want dat zijn dus de (alleenstaande) ouders die worden aangepakt.