hoe vertel ik mijn zus dat ik geen logeerpartijtjes nichtjes wil

Helpen idd

Waarschijnlijk heeft je zus het zwaar en misschien is ze daarom ook wel mopperig?

Hoe het hoort

Ik ben helemaal niet van de verplichtingen en ´hoe het hoort´.

Mensen zouden met elkaar om moeten gaan omdat het wederzijdse contact ze plezier en energie geeft, en niet omdat ze volgens de een of andere sociale conventie met elkaar om zouden moeten gaan.

Wat is een logeerpartij of bezoek waard als de ene partij er geen zin aan heeft ( en de andere persoon dus tijd door brengt met iemand die zijn/haar gezelschap niet waarderen kan)?

Zonde van beider tijd...

Helpen

Had het natuurlijk beter niet hier neer kunnen zetten. Allerlei interpretaties zijn het gevolg. Zowel mijn moeder als ik hebben al heel veel geholpen bij mijn zus maar het lukt haar gewoon niet om het op orde te houden. Evt. ingezette vrijwillige hulp houdt ze ook af. Maar goed, dit heeft niets meer met een logeerdraadje te maken.

Tante / San

Volgens mij moeten we inderdaad in dit draadje niet verdergaan op het feit dat jij wel of niet hulp zou moeten bieden aan je zus ipv "dit gemiep" (wat een onzin en veroordelend om dat zo te noemen! Tante vertelt gewoon waarom ze wel of niet haar kinderen wil laten logeren, heeft gewoon de voor haar relevante feiten verteld en dan is het ineens "gemiep"?!). Kunnen we een apart draadje beginnen over "Helpen en (ongevraagd) hulp aanbieden" of zoiets .

Ik snap Tante overigens heel goed.

Daarnaast on topic: in principe lijkt mij logeren ook iets wat leuk bedoeld is. En als je denkt dat het goed voor de "bonding" is, kan je het natuurlijk ook een keer voorstellen, zelfs als kinderen niet helemaal enthousiast zijn, maar het wel oké vinden. Maar als ze het niet leuk vinden?...

En als je een keer zelf je kinderen wilt laten logeren omdat je een laat uitje hebt, weekendje weg wilt of bij wilt slapen (met kleinere kinderen), dan lijkt dat me een hele goede reden om je kinderen een keer te laten logeren, zelfs als ze niet enthousiast zijn, maar puur omdat het een keer noodzaak is. Maar ook dan zoek je waarschijnlijk de beste optie, en dat kan bijv. bij een vriendinnetje/vriendje in de buurt zijn ipv bij een zus in een vies huis (mogelijk ook nog verder weg). Laat iedereen alsjeblieft zelf kiezen wat wel niet handig is.

Omgekeerd: als iemand mij zou vragen of de kinderen mogen logeren omdat er een soort van "noodzaak" (mag dus ook leuk weekendje weg zijn) is, dan wil ik graag een keer helpen, ook als het met kleine/bewerkelijke kinderen wat vermoeiend zou zijn, maar dan hoor ik graag dat ze om die reden hulp vragen en niet mij vertellen dat dat "hoort" of "voor de bonding zo goed is". Dus (bijv.) San: ik vind niet dat je dingen altijd moet laten als je er niet zin in hebt. Ik hoop maar dat er genoeg mensen zijn die wel eens (niet aldoor) iets voor een ander doen om de ander te helpen, ook al hoeft het voor henzelf niet zo nodig (vinden ze het niet leuk).

NB Bij ons ook maar heel zelden logeerpartijtjes gehad met nichtjes/neefjes, vanwege de afstand, niet heel intensief contact met broers, leeftijdsverschil en druk met sporten (logistiek niet makkelijk). Maar altijd bereid bij te springen als het zo uitkomt. Omgekeerd zou ik mijn kinderen er geen plezier mee doen en dus eerder bij vriendjes/vriendinnetjes laten logeren of evt. opa/oma (ook al niet meer zo vaak, zijn al wat ouder).

Best helpen

Ik wil best een ander uit de brand helpen, ook door op te passen of zo..

Maar ik ga niet verplicht met iemand om omdat dat zo hoort. Zoals de zoon van Miriam mensen uit nodigt terwijl hij daar geen zin in heeft Dat bedoel ik meer.

San; anderen een plezier doen

Oke, klinkt al iets genuanceerder .

Maar dan nog: dingen doen "omdat het hoort" roept bij sommige mensen allergie op en die weigeren dus om dat te doen.

De andere kant is (wat Miriam over haar zoon schrijft, denk ik dan): je kan ook iets doen (waar je zelf geen zin in hebt) omdat je anderen een plezier wilt doen (opa, oma, tante, nicht, broer, zus, je man...). Dan is het dus niet zozeer omdat je een ander uit de brand helpt, maar omdat je weet dat je er een ander een plezier mee doet.

Is volgens mij niets mis mee.

Als de hele wereld dat (af en toe!) zou doen, zou het vast eens stuk leuker worden.

Dat betekent niet dat je niet meer weet wat je wilt en dat je alleen nog maar dingen tegen je zin doen en alleen nog maar omdat je anderen (en niet jezelf) wilt plezieren.

Soms lijkt het wel of mensen erg sterk hechten aan alleen wat ZIJ willen en het ze werkelijk helemaal niet boeit wat anderen ervan denken en dus ook niet dingen voor anderen willen doen (als zij er zelf geen zin in hebben). Dat vind ik jammer, daar wordt de wereld volgens mij te egoistisch van. En dat is juist waar we het als mensen van moeten hebben: sociale interactie, elkaar willen helpen, elkaar een plezier willen doen. Ik leer mijn kinderen dat "beter dan iets krijgen, is om iets te geven".

En dat geldt niet alleen/zozeer voor fysieke dingen maar ook om anderen tijd, aandacht, hulp te geven. Soms ook als je er zelf niet zin in hebt (liever je eigen dingetjes wilt doen).

Maar overigens, terug naar het topic: dat wil niet zeggen dat TO dus maar de kinderen van haar zus 2x per jaar te logeren moet hebben tegen haar zin in. Er zit natuurlijk ook een grens aan van wat je voor een ander wilt/kunt doen. En die grens moet iedereen natuurlijk zelf bepalen, daarbij rekening houdend met de eigen situatie (van jezelf, man, je eigen kinderen) en rekening houdend met anderen (zus in dit geval en de kinderen daarvan).

Logeren

Logeren moet niet, het hoort ook niet. Mijn kinderen hebben nooit bij mijn zussen gelogeerd. Ze hebben het ook nooit gevraagd. Mijn nichtje heeft wel een keer bij ons gelogeerd, nog voor wij zelf kinderen hadden. De logeerpartijtjes bij ons thuis betroffen altijd die van vriendinnetjes. Het logeren bij opa en oma was geen succes. Ze waren daar totaal niet op ingesteld. Toen ze huilend bij opa en oma kwamen melden dat ze bang waren omdat ze allerlei geluiden hoorden, werden ze bars teruggestuurd met dat ze niet moesten huilen. Dat hoorden we pas vorig jaar. We schrokken daar best van. Arme kinderen! Maar goed, oma is er niet meer en mijn dochters missen haar ondanks haar rare eigenschappen meer dan ze dachten en opa is best in orde eigenlijk.

Net als Tonny ben ik een Jip en Janneke moeder. Ik was niet van het knutsel- en samen over de vloer rollen-soort. Ik vermoed dat ik als oma iets meer het gevoel zal hebben dat ik het wel een beetje oma-ig moet maken tijdens een logeerpartij. Dus toch een beetje entertainen. Dat hoort er naar mijn gevoel dan wel weer een beetje bij. Mijn oma zag dat anders. Die vond het logeren van mijn zusjes wel praktisch. Ze gaf ze een stofdoek en ze moesten helpen stoffen. Zussen wilden er niet meer logeren, want veel verder dan dit niveau kwam het niet.

Maar hoe erg is het nu echt, dat je een paar kinderen voor zo'n 28 uur onder je hoede hebt? Zeker als het om kinderen gaat die je goed kent? Moet je dat soort dingen altijd maar 'leuk' vinden? Valt dit niet meer onder het kopje 'ik heb het voor ze over'? Het hoeft toch niet altijd maar volledig 'jouw ding' te zijn? Het is leuk om te beseffen dat je herinneringen maakt met de kinderen. Ze zullen later (oudere kinderen) nog vaak terugdenken aan de logeerpartijen bij tante (of oma). Je bepaalt zelf of dat positief of negatieve herinneringen zijn. Het lijkt mij geen al te grote moeite om het op zijn minst gezellig te maken.

Een kind van ruim 1 heeft niets aan een logeerpartij, dat is vooral een aardig gebaar naar de ouders toe. Als je dat echt niet ziet zitten zou ik dat toch maar eerlijk zeggen.

als zus anders gevraagd had

.... was dit volgens mij een heel andere discussie geweest:-) Ik vraag me af wat de TS had gedacht als haar zus had gevraagd om 2x in het jaar de kinderen te laten logeren zodat ze zelf ook eens een kinderloos weekendje heeft. En dan is het een leuke bijkomstigheid dat de familieband wat sterker wordt, ofzoiets. Dat vind ik op zich geen onredelijke vraag, wellicht wil je best af en toe je zus die gunst verlenen (misschien wel maar 1x per jaar ipv 2

Is het niet de vanzelfsprekendheid dat de TS wel wil oppassen waar de zus van uitgaat niet datgene dat ergernis wekt? Of zou de band met de zus verder niet zo goed zijn? Dan is zo'n opgedrongen logeerpartij ook wat ongepast.

creabea

"Is het niet de vanzelfsprekendheid dat de TS wel wil oppassen waar de zus van uitgaat niet datgene dat ergernis wekt?"

Dat is inderdaad precies wat ik ook dacht en waarbij ik de "stekels" bij TS kan begrijpen.

logeren

is in mijn ogen ook echt 'voor de leuk' of 'bij wijze van opvang'. Maar dat zijn voor mij wel twee verschillende dingen. Mijn kinderen (nu bijna 5 en 7.5) gaan al geruime tijd met regelmaat logeren bij opa en oma (mijn schoonouders). Opa en oma vinden dat geweldig, kids vinden het geweldig. Regelmaat wil zeggen: twee keer per jaar (vaak in de zomervakantie en in de kerstvakantie, soms nog eens in een weekend of andere vakantie). Ik heb daar zelf aan moeten wennen (niet mee opgegroeid, man wel). Maar de kinderen vinden het super. Soms is het wel handig, bijvoorbeeld als ik moet werken in de vakantie, maar het moet wel leuk zijn en blijven en opa en oma moeten het wel willen. Anders regelen we het anders. Bij mijn ouders logeren ze af en toe eens een nachtje, maar dat is meestal dan omdat we oppas voor de avond nodig hebben en mijn ouders het dan makkelijker vinden als ze daar dan slapen. Ook dat vinden ze leuk, maar bij mijn schoonouders is het meer een feestje. Daarbij speelt wel mee dat:
- mijn moeder gewoon nog werkt en de kinderen dus ook niet de hele dag beziggehouden worden. Mijn schoonmoeder is wel thuis de hele dag, en hoewel ze de kinderen ook ruimschoots zelf laat spelen, doet ze ook wel extra dingen met de kids.
- mijn ouders wonen in hetzelfde dorp en die zien ze dus vaker eens na school of tussen de middag om te lunchen, schoonouders wonen verder weg, zien we ook regelmatig, maar natuurlijk niet voor lunchpartijtjes.

Al met al: ik vind dat het vooral leuk moet zijn, als een van beide opa's/oma's aangeeft het niet te willen, of de kinderen willen niet meer, dan niet. Maar zolang ze met elkaar genieten, vind ik het prima, juist wel dus voor de band die ze met elkaar opbouwen. Bij mijn zussen en broers wordt niet echt gelogeerd, ook niet zo omgevraagd, hoewel er wel een keer een nichtje/ neefje bij ons een nachtje gelogeerd hebben (zelfde leeftijd). Mijn zwager (broer van man) en schoonzusje (zus van man), hebben wel eens gevraagd of ze mochten logeren, maar dat is tot nog toe door ons wat afgehouden, in de eerste plaats omdat we ze nog te jong vonden (als baby, peuter, jonge kleuter), in combinatie met het niet hebben van een eigen huis (schoonzusje) en het niet volledig overzien van wat het inhoudt zo'n jong kind over de vloer te hebben (zwager). dat wordt nu gezien de leeftijd wel wat anders. Schoonzusje zou ik ook niet echt een probleem mee hebben, zwager vind ik nog steeds wat lastiger. Hij stelt de vraag ook aan de kinderen, in plaats van aan ons en dat stoort me een beetje. Maar dat weet hij ook wel. Als hij de vraag aan ons zou stellen, zou ik het wel serieus overwegen, zeker voor de oudste. De keus ligt dan bij hen.

Kortom, ik zou het denk ik bespreekbaar maken, maar volgens mij is dat al geadviseerd. Als je het zelf echt niet wilt, dan zou ik het ook niet doen. Niet iedereen houdt van logeren. Als het gaat om mijn zus uit de brand te helpen voor iets, zou ik het wel doen, maar dan moet dat ook de vraag zijn. Bonding kan je op genoeg manieren voor elkaar krijgen.

Succes ermee!

Sneeuwitje

verplicht?!

Jammer dat ik dit verhaal nu pas lees maar NEE niks verplicht.
Het is mijns inziens juist belachelijk dat omdat zus/broer heeft bedacht kinderen te nemen, jij (algemene zin) gebombardeerd wordt tot tante en dus verplichtingen zou hebben. Ik dacht t ff niet!!
Mijn zus heeft het ook al een aantal keren gevraagd maar a ik vind er niks aan en b: ik werk en ga dan op een zondag ook niet nog een keer voor een anders kind vroeg mijn bed uit.
Daarnaast ben ik niet voor niks bewust kinderloos en wil dat graag zo houden en zit dus écht niet op een anders kids te wachten.
Niet schuldig over voelen..de kids zijn hun keus en niet die van jou!

Gorgina

Goh waarom zit je als bewust kinderloze dan op ouders on line?