het is zondagmiddag en dan .....

bankzitdag

Zondag, bankzitdag. Wij zijn dan al om 6 uur in touw (als het mee zit zoals gisteren, anders om 5 uur) en zitten het grootste deel van de dag om beurten bij ons jongste kind beneden. Hij is gehandicapt en heeft flinke gedragsproblemen, hoe minder mensen hoe meer hij tot rust komt. Verder kletsen we met onze oudste die veel boven zit. Om 19.30 gaat de jongste naar bed.

Straks komt het busje weer!

@mijntje

Maandag vandaag .

Intensieve dag voor jullie, zo'n zondag...

Tonny

Ja dat wel. Ik zit de halve dag met een handpopje, zing en kietel en moet af en toe opspringen om hem weer ergens vandaan te plukken. Gelukkig is hij nu wel wat rustiger door medicatie. Op zaterdag mag hij naar de zaterdagopvang en is het beter te doen (minder lange zit).
Vrijdag studiedag.. (hoe verzinnen ze het Is gelukkig maar 2x per jaar.

Hangt van het OV af

Mijn ouders wonen elders, als ik ze bezoek zit ik een tijd in de trein. Ik neem mijn fiets ook altijd mee, omdat de busverbinding tussen station en hun adres zo beroerd is.

In het weekend rijden de treinen niet altijd, of met ernstige vertraging, wegend werkzaamheden, er rijden dan wel bussen maar die nemen mijn fiets niet mee (ik heb geen vouwfiets, kan ik niet op fietsen). Als ze wel rijden bezoek ik op zondag mijn ouders. Dat is in de praktijk 1-2 keer per maand.

Ze zijn oud, kunnen niet meer zelfstandig reizen en kwakkelen steeds meer. Mijn moeder lijdt daar erg onder. Heeft er spijt van dat ze naar een seniorenwoning is verhuisd, een aantal jaar geleden, want ze ziet alleen maar kommer, kwel, ellende en aftakeling om zich heen. De één heeft kanker, de ander is net weduwe/weduwnaar, die heeft een beroerte, die is aan het dementeren en wat is mijn lot, zegt ze regelmatig. Wat, als één van ons alleen achterblijft? Ze is bang en ongerust en heeft een uitlaatklep nodig.

Nu mijn eigen kinderen (en de extra zorg die zij vroegen) de deur uit zijn en er ook op ander gebied meer lucht is gekomen kan ik mijn ouders eindelijk wat meer aandacht geven.
Vooral mijn moeder leeft op van die bezoekjes. Houdt dan één lange monoloog waarin ze vertelt wat ze meemaakt, wat haar dwars zit en waar ze zich zorgen om maakt. Ik luister. Meer kan ik niet doen.

Dat ik mijn eigen verhaal niet bij haar kwijt kan neem ik haar niet kwalijk. Dat kan ik elders wel kwijt. Zij niet. Ze heeft een paar flinke tikken gehad door haar verslechterende gezondheid, haar wereldje is zo klein, mensen om haar heen, van haar generatie (nog van voor de oorlog) vallen één voor één om, en mijn wereld is de hare niet meer (nee, ze is niet dement, maar ook absoluut niet meer zoals ze altijd was).

Af en toe wissel ik met mijn vader ook een woordje. Hij is van zichzelf heel stil en rustig. Meer een kijker dan een spreker. Mijn moeder vraagt steeds meer aandacht die mijn vader vanwege zijn eigen gekwakkel niet goed meer kan geven. Maar hij is er rustig en lakoniek onder. Ik vind het bewonderenswaardig. Want mijn moeder is niet makkelijk en heeft zoveel moeite de ouderdom te aanvaarden.

Het is geen opoffering om de lange reis te maken en een paar uur de monoloog aan te horen. Wie weet hoe lang die nog mogelijk is? Ik merk dat ik mijn ouders er een plezier mee doe. Ze kijken er naar uit. Mijn vader heeft dan even rust en mijn moeder kan haar ei kwijt.

Soms neem ik een boodschap mee. De dagelijkse boodschappen halen ze zelf, maar de dingen "uit de stad" lukken niet meer. Even wat van de Action of de Hema of zo.

Mantelzorg op regelmatige basis kan ik niet bieden vanwege de reistijd en afstand, maar ik zie dit ook als een stukje mantelzorg. Gewoon luisteren zonder meteen met oplossingen te komen (want die zijn er niet) of te willen redden (hoe?).

Tijdens de treinreis vermaak ik mezelf met een filmpje of podcast op mijn telefoon. Ik vind treinreizen altijd stresserig en prikkelrijk, de drukte, de geluiden, maar zo'n filmpje of podcast ontspant.

En als de treinen niet rijden? Dan rommel ik wat in het huishouden. Probeer wat achterstallig onderhoud weg te werken. Bij mooi weer een wandeling of in de tuin werken. Een nieuw recept uitproberen. Aan het eind van de dag probeer ik toch even "niets te doen". Met dit grauwe weer een paar gekleurde led-kaarsen aan (geen echte, wegens kat). Bakje lekkere thee erbij. En ook een filmpje of podcast, of iets op radio of tv.

nou niet veel

Ook op zondag staan wij rond 7/8 uur op....daarna rustig aan ontbijten en als het niet spoelt lekker een stukje wandelen of lekker rommelen in huis. Ik lees en boek manlief rommelt wat achter de computer en de kleine man is lekker aan het spelen, vaak wil hij dat ik even met hem speel dat doe ik dan vaak ook.

We draaien nog een wasje en hangen hem op, en vouwen/strijken een andere was weg. Daarnaast doen we vaak nog iets in het huishouden.

Gisteren:
7 uur op, rond 9 uur aangekleed en ontbeten. Was afgehaald en daarna met de kleine man op pad, hij op de skelter en ik met de benenwagen. Rond 11 uur weer thuis en kleine man lekker gespeeld. Daarna richting de stad en even wat kleren gekocht en daar bij de McD wat gegeten. Daarna weer naar huis. Rond 15:00 waren we thuis. Wasje gedraaid, lekker gelezen/voorgelezen/geknutselt met kleine man en kleine man lekker spelen, daarna koken en eten en kleine man in bed gegooid.O Ja grote man heeft nog een stukje hard gelopen.

en dan...

geven we een concert. Zondagochtend om op te bouwen, zondagmiddag een geweldig concert waarbij mensen in het publiek met tranen in hun ogen zitten te genieten. Heerlijk, daar doen we het voor! En zondagavond met bijna het hele orkest uit eten. Supergezellig!