Help! Ik ben 43, we hebben al pubers en ik ben overtijd!

Skik

Ik denk dat je andersom bedoelt....:-)

Skik

Of beter: zonder het woordje "niet".

sterilisatie

Dat heb ik laten doen (Adiana-methode) en dat is me 100% meegevallen. In die beugels is niet plezierig en het deed ook gewoon even (ong 5 minuten) flink zeer, maar na een nachtje goed slapen en de volgende dag me flink laten vertroetelen door manlief had ik eigenlijk geen last meer, en ook niet meer gehad.
Aangezien ik niet tegen de pil kan, en ook niet tegen spiraaltjes, en we condooms flink zat waren, en het bij mij de kleinste ingreep met het minste risico was, heb ik me dus laten steriliseren. Het feit dat manlief er echt als de dood voor was, speelde wel mee.

Fransien

Toch nog even: wat dan als wij vrouwen er 'als de dood voor zijn'? Krijgen we dan geen kinderen? En hoe voorkomen we dan dat die komen? Je kunt dan geen sterilisatie doen om dat te voorkómen.

Het is zo makkelijk voor mannen om iets te zeggen waardoor wij vrouwen weer moeten...

Prima dat jij je wilt laten steriliseren maar met de mening van zo'n man vind ik het nooit een bewuste keuze. Jij moet wel want jij kan niet goed tegen hormonen en jullie wilden geen condoom meer en 'ergens als de dood voor zijn' gaat blijkbaar voor.

Houd je er ook rekening mee dat dat soort mannen ook niet goed zijn in het in de gaten houden van vreemde lichamelijke symptomen die wel eens uiteindelijk dodelijk kunnen zijn? Vooral als ze dan ook nog eens die symptomen lange tijd gaan negeren en hopen dat het wel over gaat want ze zijn 'als de dood' dat de dokter er misschien naar moet kijken of wat aan moet doen?

De meeste mannen vinden dat een sterilisatie 200% meevalt

Het ergste voor mijn man was nog dat hij een paar keer moest overgeven toen.

Ik ben er ook heel duidelijk over dat ik absoluut geen sterilisatie wil. Dat is voor mij echt een grens. Mijn man denkt er ook zo over. Ik vind het dan ook geen kwestie van dat een van ons maar moet toegeven. Dit zijn best ingrijpende zaken. Ik zou niet van mijn man verlangen dat hij dat maar moest doen. Tegelijk zou ik me overigens ook nooit laten chanteren doordat hij pijn zou hebben en op zou zien tegen de ingreep. Als hij perse een sterilisatie wil dat gaat hij zelf maar onder het mes maar ik doe het absoluut niet.
Ik vind dit ook geen beslissing die je overleg hoeft te maken. Dit moet je gewoon voor je zelf bepalen. Wil je allebei niet dan zoek je naar andere alternatieven.

Bij ons

Speelde mee dat ik ook zeker wist dat ik niet nog meer kinderen wilde. Hij ook, maar het zou voor hem toch een deuk zijn.
Gezien het feit dat het een hele fijne man is die in alle andere opzichten toch erg geemancipeerd is, en het feit dat het bij mij het minst ingrijpend was, heb ik het dus gedaan.

Hormonen

Ik hoef nooit meer iets met hormonen. Zelfs van dat ene lullige hormoontje in de mirena kreeg ik vreselijke klachten. Een koperspiraaltje daarentegen is 0,0 belastend. Het inbrengen is best heel vervelend, maar daarna heb je er geen omkijken meer naar. Tegenwoordig heb je zelfs een minispiraal waarmee ook gevoelige mensen geen bijwerkingen meer hebben.
Fijn als je man zich wil laten steriliseren, dat zou ook zijn keuze moeten zijn, maar daarmee ben je dan zelf nog niet beschermd tegen een zwangerschap. Ik houd dat sowieso liever in eigen hand/buik.

Soms

Maak je gewoon een risico-berekening en kijk je hoeveel poot stijf houden en je aan je principes houden oplevert. In ons geval dat ik bij iedere keer als we die maand zonder condoom waren gegaan en overtijd (en ik ben nog nooit regelmatig geweest, dus dat was in de praktijk 2 van de 3 maanden) in de zenuwen zat. Dat was voor mij simpelweg niet vol te houden, zeker omdat ik geen abortus wil laten doen, hij zou daar geen moeite mee hebben maar ik wel.

Nog een Karen

http://www.wanttoknow.nl/gezondheid/voedsel/meer-hormonen-in-sommige-groenten-dan-in-anti-conceptiepil/

Neemt niet weg dat de pil, zeker op macroniveau, je risico op het een en ander wel vergroot, maar altijd nog peanuts vergeleken met de risico's van zwangerschap en bevalling. Wel wat opletten op trombose.

koperspiraal

inbrengen vond ik niet erg. In het begin iets meer menstruatie maar al gauw normaal. En ik hoef niets meer te vergeten.

AnneJ

Dank. Waar het mij in deze draad om ging is dat pil en mirena gemakkelijk werden neergezet als alternatief voor menstrueren. En dat lijkt aan te sluiten bij de brede promotie van de pil aan jonge meisjes en vrouwen als anticonceptiemiddel. Wat mij daaraan stoort is dat de negatieve bijwerkingen van hormonen (dus niet alleen in de pil, maar ook in mirena, voedsel, etcetera) wel bekend zijn maar niet of nauwelijks worden gecommuniceerd. Terwijl ik die afweging (bijwerkingen hormonen, risico op zwangerschap) graag zelf wil maken.

nog een risico

En geen pil slikken kan ook betekenen dat je halve maand weg is met pre- en postmenstruele syndromen, overmatig vloeien, hevige krampen, schele hoofdpijn en ijzergebrek. Als je daar geen last van hebt is dat natuurlijk geen afweging.

Misschien

Misschien ligt hier een taak voor ouders. Jongens zo opvoeden dat ze door het "geweld" van wat ongemak kunnen gaan en het best wel overleven en meisjes opvoeden dat zij niet altijd het gros van de pijnlijke handelingen hoeven te ondergaan om kinderen wel of niet te krijgen en niet leren wijken voor: wilnie doenie kannie, zalnie, durfnie en dus gebeurtnie.

Precies

De argumenten zijn niet voor iedereen hetzelfde en je kunt eigenlijk pas echt een beslissing nemen als je alle argumenten kent.

bedacht me nog

Toen mijn ouders bij mijn tante in Australië waren kwamen ze er achter dat een sterilisatie daar bij mannen veel normaler was dan hier, werd ook veel vaker gedaan. Ik denk ook dat het elkaar gek maken als man en elkaar opstoken ook weer een vervelend Nederlands trekje is Ik weet natuurlijk niet of dit ook met cijfers te staven is maar ik noem het maar eventjes.

Barvaux

Iedereen moet zelf weten waar zij zich prettig bij voelt op het gebied van anticonceptie. Ik voelde mij heel plezierig bij een anticonceptievrij leven vanaf het moment dat ik kinderen wilde en mijn man voelde zich niet benadeeld toen we besloten dat hij degene zou zijn die het sterilisatieklusje zou klaren. Ieder zijn of haar afwegingen. Alleen heb ik het gevoel dat bij mannen nog wel eens meespeelt dat ze het maar niks vinden om geen kinderen meer te kunnen produceren als de schaar erin gaat. Alsof ze een stukje echte man de vuilnisbak ingooien. Dus moet de vrouw het maar doen. Een eerlijke verdeling van de 'taken' vind ik helemaal niet verkeerd.

Tjonge, dat jullie allemaal zo meevoelen met de man en liever als vrouw zelf alles blijven regelen.

Mijn wederhelft koos van harte voor sterilisatie toen de jongste een half jaar was, Dat was een bijzondere dag, ik herinner het me nog goed. Een geheim van ons twee. Ook de oppas had geen flauw idee waarom ze oppaste.

Hij heeft geen enkel naar neveneffect ondervonden en zou het zijn zonen eveneens aanbevelen, als een gezin compleet wordt geacht.

Ja inderdaad, er kunnen geen kinderen meer verwekt worden met een eventuele nieuwe liefde, ooit. Hij heeft er een mooi aantal en daar is hij zeer gelukkig mee. Ik ook.

pil, spiraal

Er wordt over beide door zovelen zo makkelijk gedaan, maar bij sommigen zijn de bijwerkingen echt erg. Van de pil ben ik binnen 3 dagen zwaar suicidaal (verschillende geprobeerd), bij een koperspiraal was ik opeens 3 van de 4 weken ongesteld en had ik zwaar ijzertekort. Mirena durf ik niet, ik kan me echt niet veroorloven weer depressief te worden, en mijn zus was opeens de hele tijd zwaar misselijk door dat ding (na eerst heel wat testen te hebben gedaan, waar niets uit kwam, was het binnen een paar dagen over toen ze de mirena liet verwijderen).

Mijn man wil zich niet laten steriliseren, want hij hoopt dat ik van gedachte verander en wil graag nog een paar kinderen (we hebben er maar 3 tenslotte). En ik wil me niet laten steriliseren, voor het geval ik nog een keer van gedachte verander.

Tot die tijd gewoon onthouding dus maar

Dat is de eerste keer dat ik die 'smoes' hoor als het gaat om mannen en sterilisatie Slimme vent heb jij!
Verdiep je anders nog even in welk hormoon van de pil jou suicidaal maakt. De mirena bevat maar 1 hormoon.

Onomkeerbare oplossingen

Ongeveer de helft van de mensen (mannen en vrouwen) heeft een ingebouwde hekel aan onomkeerbare beslissingen. Ze houden graag hun opties open. De andere helft is juist dol op knopen doorhakken (no pun intended). Als je een knopen doorhakkende vrouw (J) combineert met het afwachtende type man (P) heb je een groot probleem in dit soort gevallen. En er zijn blijkbaar meer P-mannen dan vrouwen.

http://www.statisticbrain.com/myers-briggs-statistics/ (J - Judging, P - Perceiving)

Mijn vriendin en ik zijn allebei P-tjes dus (?) is sterilisatie van de een of de ander hier geen issue.

Leeftijd.

De leeftijd dat je alle opties nog open wilt houden is hier al lang voorbij. Ik zou het ook niet op de weegschaal leggen en alleen kijken wat voor mezelf het beste werkt. Ik heb de menstruaties met bijbehorende schommelingen, ik loop het risico een oude moeder te zijn, ik heb de angst iedere maand als ik overtijd zou zijn. Als er een nakomertje gekomen zou zijn staat mijn leven het meest op de kop, dat is hier zo in de praktijk.
Geen discussie, ik wil geen kind meer en zeker geen tweede leg, ik ben te oud.
Een oude meid is op haar toekomst voorbereid.

100%

Peenvogel, niet blijven zoeken naar een methode die 100% zekerheid geeft. Die methode bestaat niet, alleen niet vrijen werkt.
Ik ken zo al een paar babies die geboren werden ondanks spiraal, en mijn jongste werd ook geboren ondanks goed pilgebruik. Maar de genoemde methodes alhier zijn altijd beter betrouwbaar dan onthouding rondom de ovulatie.

gesteriliseerd en echt wel zwanger

Ik ben 43 en 7 jaar geleden gesteriliseerd. Nu dacht ik doordat ik klachten had dat ik in de overgang was, maar dat was het dus niet ik ben echt in verwachting. positieve test en volgende week naar de verloskundige voor onderzoek. Ik zit nu meer van het idee van als het maar goed gaat met het kindje. Verder zie ik het als alles goed mag zijn als een groot geschenk waar wij met liefde voor zullen zorgen.

Wendy

O tjonge, wat een verrassing zeg... kan me voorstellen dat je dat even moet verwerken! En gefeliciteerd!!!