U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Graag jullie mening, voetbal
Mijn kind, 1e jaars D-speler (voetbal), heeft het voetbalschema gekregen waar ook de "scorelijst" op bij gehouden wordt. Ik heb aangegeven dat ik hier moeite mee heb, omdat in mijn ogen voetbal een teamsport is. Je samen wint/verliest en er ook samen voor hoort te zorgen dat er iemand kan scoren. Als je pech hebt krijg je op deze leeftijd van die egootjes die het liever zelf proberen i.p.v. de perfecte voorzet te geven. Kinderen die niet tevreden zijn met hun positie, omdat je achterin nu eenmaal wat minder kans krijgt om 'm er in te krijgen. Dit komt in mijn ogen het plezier en leren van het spel niet ten goede. De leider vond dat ze hier maar mee om moesten leren gaan. Mijn kind ziet de lijst niet, maar zal het zeker horen ..."want de kinderen willen dat altijd graag weten" ( Ja, ik weet dat dit in betaald voetbal ook voor komt en dat is net zo belachelijk).
Mijn man (die sinds een aantal jaren leider is), doet dit bewust niet en ik heb het bij de teams van mijn kinderen nog niet meegemaakt. Ik mag me er van manlief niet druk om maken, dat is het niet waard, want :" Deze leider is degene die dan om mag gaan met een rottige sfeer in de kleedkamer".
Hoe gaat dit bij andere teams, ben ik zo "soft"?
voetbalmam
In mijn ogen
En dat is de crux, voetbalmam. In jóuw ogen is voetbal een teamsport. En in de ogen van alle andere mama's van wie het kind niet zo vaak scoort/speelt/meedoet, ook. Kortom: van mensen die voetbal niet zo ontzettend belangrijk vinden, en ach, als ze maar een beetje leuk bezig zijn, bewegen is gezond, gezellig met z'n allen - enzovoort.
Allemaal leuk en prima voor bij je achter op het grasveldje, maar niet als je in clubverband in een team gaat spelen. Dan gaat het om wedstrijden, doelpunten en winnen. 'Lekker gespeeld jongens!' wordt altijd gezegd tegen degenen die verlíezen. En nou kunnen we wel allemaal heel braaf en volwassen en 'sportief' gaan zitten doen, maar het gaat gewoon om de knikkers. En niet om het spel. Met sportief wordt eigenlijk altijd iets bedoeld wat sporters níet zijn/doen, namelijk: een ander de kans gunnen om te winnen/scoren. Dat kunnen we met z'n allen wel heel graag willen, maar zo ís het dus niet. Het gaat om het winnen. Of je nou voetbalt, hardloopt of kleiduiven schiet. En ja, zilver is ook heel mooi (olympische hockeyheren). Dan ben je de winnaar van de verliezers.
Tirza
Tirza
Dat ben ik nu helemaal niet met je eens. Voetbal is een teamsport. Je hebt aanvallers maar ook verdedigers nodig en ook een keeper. En als je die spirit niet hebt, juist dan ga je genadeloos verliezen (zie EK).
De drive om te winnen maar ik ben echt niet de enige ouder en/of kind die er geen probleem mee heeft als het kind met 6-3 verliest en toch een leuke, sportieve wedstrijd heeft gehad. Dat kan leuker zijn dan met 6-3 winnen met een paar egotripperijen die 2 euro per goal verdienen.
In de topsport gaat het om de knikkers. Als je die drive en focus niet hebt, lukt het niet. Je bent op dat moment niet tevreden met zilver omdat je inderdaad hebt verloren. Maar ik weet zeker dat die heren nu echt trots zijn op hun medaille.
"Met sportief wordt eigenlijk altijd iets bedoeld wat sporters níet zijn/doen, namelijk: een ander de kans gunnen om te winnen/scoren." Het spelletje is inderdaad dat jij meer doelpunten oid maakt dan de ander. Maar dat kan zeker wel op een sportieve manier. En ja, ik klap ook voor een mooi doelpunt van de ander (ook als ik zelf aan het potje meedoe), gun de tegenstander ook een paar doelpunten (want het is voor niemand leuk om met 12-0 te verliezen maar ook niet om met 12-0 te winnen). Kortom het spelletje kan heel sportief worden gespeeld. En in het veld graag een beetje drive om te winnen maar dat wil toch niet zeggen dat je onsportief bent of speelt. En als je verliest is het ook geen ramp. Een kind dat zo boos het veld afloopt, gruwel. Ik zie het echter zelden... en als ik het zie ligt het niet aan het spelletje maar aan hoe met name ouders omgaan met winst/verlies.
Team van kind
heeft de 2e wedstrijd van de bekercompetitie met 19-0 klop gehad. Wat een drama. Maar allen bleven keurig voetballen, gingen niet gemeen doen en liepen ook niet van het veld, wat ik me met zo'n uitslag heel goed had kunnen voorstellen. Ik schrijf wekelijks een verslag en heb hen daar wel een compliment voor gegeven!!
Deze week stonden ze er allemaal weer, een gelijkwaardiger team tegenover zich, en ze wonnen uiteindelijk. In het verslag noem ik wel de doelpuntenmakers, maar niet echt een lijstje erbij. Meestal noem ik ook even andere spelers, zoals bijv. de keeper, maar ook een mooie assist waar een doelpunt uit komt benoem ik vaak. Juist als motivatie voor het overspelen.
Ha leuk, een voetbaldraadje...
het is elk seizoen toch weer een feestje ;)
Frustratie om (gebrek aan) trainers, leiders, (te) betrokken ouders, niet overspelende teammaatjes, pestgedrag onderling, etc, etc... Het is allemaal zo herkenbaar!
Toch start(en) zoon (en ik) al ons zevende seizoen. Meestal met plezier, soms minder. Aanstaande zondag (is nieuw voor ons) de eerste wedstrijd met een helemaal niet op elkaar ingespeeld rommeltje van een team, toch hebben we er weer zin in.
En Voetbalmam, bekijk het positief 
Jij zit nu als leidster wel in de positie om er een positieve draai aan te geven. Een uitdaging is het Sinas geeft een mooie suggestie, je kunt via het verslag iedereen even positief benoemen.