foto's showen van kleinkinderen

Misschien wel, misschien niet. Maar zoals ik nu in het leven sta zie ik dat niet gebeuren. Ik ben vanwege een ziekte al vaak afhankelijk van anderen en mis dingen die voor mijn generatie wel redelijk vanzelfsprekend zijn. Maar ik heb geen keuze wat dat betreft. Dan kan ik mezelf heel zielig vinden, ik kan ook kijken wat ik nog wél kan en waar ik nog wél van kan genieten.

Door mijn beperkingen is ook mijn sociale leven niet wat je van iemand van mijn leeftijd zou verwachten en wat ik zelf had gewenst (ligt niet aan anderen, maar aan mijn conditie). Dat is jammer, er gaan weken voorbij dat ik alleen de thuishulp en de kassajuffrouw spreek, maar ik heb besloten mijn leven hier niet door te laten bepalen en wil dan ook absoluut geen medelijden van wie dan ook. Ik ben NIET zielig, ik verzin wel andere manieren om mezelf bezig te houden!

Vandaar dat ik vermoed dat ik straks als ik 80 ben (als ik dat überhaupt al haal) niet bepaald zal verkommeren wegens gebrek aan aandacht van anderen buiten de zorgverleners, als die tenminste niet helemaal zijn wegbezuinigd.
Iedereen is welkom, en het zou jammer zijn als mijn kinderen geen tijd voor me zouden hebben, daar zou ik echt niet om juichen, maar als ik zo afhankelijk van anderen ga worden en geen enkel alternatief heb om toch nog iets uit het leven te halen, al was het kruissteken borduren of koolmezen tellen, dan hoop ik dat die pil van Drion in mijn nachtkastje ligt.

Maar misschien ben ik wel erg extreem qua relativeren.

Zielig is een heel naar woord Ad Hombre

Ik zou best kleinkinderen willen hebben maar ik ben toch niet zielig omdat ik ze niet heb en ik kan mij voorstellen dat het leuk is dus ik vind het ook leuk als een ander dat plezier met mij deelt. Ik ben zelf niet mooi om te zien maar dat maakt het nog niet zielig om geconfronteerd te worden met mooie mensen, integendeel! Er zijn zoveel dingen in het leven die je had willen hebben maar niet hebt gekregen maar dat maakt nog niemand zielig.

Leuk juist

Mijn lieve collega van in de zestig is zó apetrots op zijn kleindochter dat hij regelmatig foto's en filmpjes laat zien. Ik vind het schattig, hij probeert zijn trots een beetje in te houden maar het druipt er van af. Onze ongewenst kinderloze collega's (wel allemaal 50+) vinden het volgens mij ook altijd leuk om foto's van, of nog beter, de (klein)kinderen zelf te zien. Het zal er wel mee te maken hebben dat we een onderwijsorganisatie zijn en dat we sowieso veel belangstelling voor elkaars wel en wee hebben.

Als saaie mensen saaie foto's van hun saaie kinderen laten zien heb je tenminste wat afleiding. Een gesprek met zo'n saaierd loopt meestal toch niet zo vlotjes, dan maar foto's kijken. Mooie oefening in maatschappelijk aanvaardbaar commentaar geven zonder te liegen.

skik

skik hi hi

Maatschappelijk aanvaardbaar commentaar zonder te liegen. Dat is wel een hele uitdaging! Iets leuks, aardigs dus liefst positieve dingen zeggen over iets dat je niet echt boeit.
Ik kijk sowieso niet graag foto's van andere mensen, of het nu de (klein)kinderen zijn of de vakanties, als je er niet bij was dan zegt zo'n foto je helemaal niets.
Een foto van een kleinkind, prima dan heb ik er een beeld bij maar verder? De eerste stapjes van Kees verschillen niet veel van de eerste stapjes van Truus.
Foto's van mooie landschappen, gebouwen, kunstwerken enzovoort dat wil ik nog wel met oprechte interesse bekijken maar de gemiddelde vakantiereportage bestaat toch meestal uit Henk voor de tent en Toos voor de caravan, laat die maar achterwege.

Gokje

Die mensen die heerlijk mee kunnen zwijmelen bij andermans kinderfoto's, veerden die ook blij op van hun stoel als de visitekindertjes langdurig een volwassen gesprek onmogelijk maken door de aandacht op te eisen voor (niet zelden) vroegrijpe dansjes, ad hoc geimproviseerde "toneelstukjes" zonder kop en - nog erger - of staart? Ik vermoed een overlap tussen die groepen.

Silone

Foto's van jouw trio boeien me dan weer wel meer dan een plaatje van een goed geslaagde rendang.

Dochter (alweer bijna 25) heeft al verschillende vriendinnen op facebook op niet volgen gezet vanwege de eindeloze stroom babyfoto's. De appel valt niet ver van de stam. Alleen in figuurlijke zin, want ze woont inmiddels in het buitenland met haar geliefde. Wat dat betreft is het maar goed dat ik het niet in me heb om zwijmeloma te worden.

Zielig

(gunst ik ontpop als een Annej in deze draad met drie opeenvolgende bijdrages in 1 draad )

Niemand is zielig, maar een beetje empathie en relativeringsvermogen ten aanzien van het eigen nageslacht mogen op mijn sympathie rekenen. Want tegenover Hortensia en Miekemieke staan ook mensen die in navolging van Willem Wilmink de kerstboom in andermans gelukkig gezin alleen vinden te verdragen met een uitslaande brand erin.

Waar blijft TO

Wat is jouw mening eigenlijk TO. Ben je soms een journalist die OOL gebruikt als inspiratiebron voor een stukje?

Kenfan

"Want tegenover Hortensia en Miekemieke staan ook mensen die in navolging van Willem Wilmink de kerstboom in andermans gelukkig gezin alleen vinden te verdragen met een uitslaande brand erin."

Hahaha, dat is wel weer heel erg het andere uiterste!

Weet je mocht ik ooit kerst in mijn eentje vieren, dan weet ik dat de gelukkige huismoeder me stiekem benijdt omdat ik lekker ongestoord en schaamteloos Sissi en The Sound Of Music kan kijken zonder zuchtende man en er doorheen kleppende kinderen en dat die gelukkige huisvader me benijdt omdat ik de kerst-tv kan zien omdat er niemand anders is die zo nodig een foute film moet kijken :D
En ik heb geen gemiep over het kerstdiner omdat er niemand is die iets niet lust

Zo kun je het natuurlijk ook zien

(maar ik ben natuurlijk ook wel blij dat mijn kinderen me regelmatig nog komen opzoeken en uit zichzelf vragen "ma, wat zijn je plannen met de feestdagen?")

kenfan

Ik vind babygrut toch schattiger op een foto dan die slungels van mij eerlijk gezegd. En jouw engeltje met blonde krullen zal toch ook ingeboet hebben in knuffelbaarheid (leuk om te horen dat het je oudste zo goed vergaat).
Nee, voor andermans foto's heb ik toch zeker voorkeur voor (klein) kinderen of puppy's.
Hoeveel van dat grut heb jij eigenlijk, Tonny?

Leuk om te lezen, die uiteenlopende reacties!

Silone, wat ons familiegrut betreft: mijn oudste zoon heeft meisje - jongen - meisje. De eerste twee werden net binnen het jaar geboren en worden deze maand alweer 5 en 6, en de jongste pretletter van het drietal is bijna 16 maanden. Ze wonen niet zo in de buurt, das jammer.

Mijn oudste dochter is de moeder van het kindje dat op OO bekend is als ienieminimeisje. Die is nu zowat 9 1/2 maand en vanwege haar spectaculaire start van het leven wordt er vaak geïnformeerd naar haar welzijn. Dat er nog drie kleinkinderen zijn weten veel van die belangstellenden niet, dat voelt weleens wat vreemd. Dit ukkie woont in een aangrenzend dorp, ik pas op ongeregelde tijden op haar mede omdat reguliere kinderopvang voorlopig ontraden wordt.,

Genoeg foto/filmmateriaal voorhanden dus.
( maar dat kan helaas/ gelukkig niet op OO )
Op Facebook zet ik ze zelden, dus wat dat betreft hoeft niemand me te ontvrienden of juist uit te nodigen.