Een naam geven aan je kind

Jania

Ik snap dat je de namen niet neerzet, maar ik word wel benieuwd!

hoe het hier ging

Mijn partner kwam bij de eerste zwangerschap met een naam aan die ik onmiddellijk gevetood heb, want afschuwelijk (iedereen die ik later die naam verteld heeft gaf mij ook onmiddellijk gelijk ). Het alternatief waar hij vervolgens mee aankwam was ook nogal apart, maar een stuk beter te verteren, en kon in geval nog worden ingekort tot een in Nederland gangbare naam. Dus vooruit dan maar. Zoon kreeg ook een tweede naam, om wat achter de hand te hebben voor het geval hij niet tevreden zou zijn met de naam die hem gegeven was.

Zoals dat dan gaat: kind groeit in de naam die hem oorspronkelijk gegeven is, en die wordt uiteindelijk helemaal niet aangepast of afgekort. Wat me wel opvalt is hoe vaak de naam verbasterd wordt. Die naam (ik geef m niet) is weliswaar erg zeldzaam, maar te schrijven en uit te spreken. Maar nee, men maakt er heel vaak wat anders van.

Dochter heeft een naam die vaker voorkomt. Maar ook weer niet heel vaak, en hij lijkt op een jongensnaam die sinds kort wel heel populair is. Daar gaan dus wel eens dingen mis (bijvoorbeeld als er een namenlijst wordt afgelezen, dan denken mensen aan een tikfout en maken er een jongensnaam van). Die had ik ook niet aan zien komen.

Voor mij gold en geldt trouwens dat de namen van mijn kinderen aan de volgende eisen moesten voldoen
- niet te lang
- geen akelige initialen door de combinatie van voornaam/namen en achternaam
- makkelijk uit te spreken
- makkelijk te schrijven/ niet zo'n naam die je voortdurend moet spellen (later kwam ik er dus achter dat als je een ongebruikelijke naam geeft, al is die makkelijk, en kort, je m toch vaak moet spellen...)
- ook uit te spreken voor het in Indonesië wonende deel van de familie. Daarmee vielen de meeste oud-Hollandse namen meteen af
- geen naam waardoor iemand meteen een beeld heeft over lichaamsbouw of persoonlijkheid van de drager. Je kan zo miskleunen. Noem je je zoon Wolf, blijkt het een lammetje...Natuurlijk betekent elke naam wel iets, maar bij sommige ligt het er dikker bovenop dan bij andere.

Maar goed, mijn beide kinderen hebben dus ook nog een tweede naam, en mochten ze niet tevreden zijn met de eerste naam die ze gegeven is, dan kunnen ze altijd die tweede naam nog bewerken naar iets acceptabels.

We wisten trouwens in beide gevallen wat het geslacht van het kind was voor de geboorte, en in beide gevallen had de echomevrouw zich gelukkig niet vergist, ook al zeiden ze zeer nadrukkelijk dat er geen garantie was

Groeten,

Temet

Onze keuze

was om de kinderen te vernoemen. Die keuze is trouwens per kind steeds opnieuw gemaakt.

Alle keren hadden we dezelfde voorwaarden:
- ondanks de wens te vernoemen moesten we de namen zelf echt mooi vinden
- het moest geen rare initialencombinaties opleveren
- de combinatie met de achternaam moest goed zijn
- Nederlandse namen
- niet een naam die steeds gespeld hoeft te worden
- na de eerste vonden we dat de namen van de verschillende kinderen ook enigszins bij elkaar moesten passen
- de eerste voorletter moest overeen komen met de roepnaam
- naast de eerste naam kregen de kinderen meer namen waarin we ook vernoemden en een naam zochten met een inhoudelijke betekenis

Uiteindelijk is oudste naar twee oma's vernoemd. Beide namen komen terug in de eerste en tweede naam. Roepnaam is een samentrekking van die beide namen, waarbij de beginletter wel overeenkomt met die van de officiële eerste naam. Roepnaam staat verder niet officieel geregistreerd.
Tweede en derde hebben een zeer geaccepteerde vrouwelijke variant van de roepnamen van de beide opa's. Bij hen was het geen optie om de officiële voornamen van de beide opa's te gebruiken, omdat anders de eerste letter van de roepnaam niet overeen kwam met de eerste officiële voorletter. Hun eerste naam is dus meteen ook de roepnaam.

Bij middelste hadden we trouwens twee opties voor een dochter. Twee variaties op hetzelfde thema, zeg maar. Toen we geen beslissing konden nemen besloten we af te wachten tot baby geboren en die (als het een meisje zou zijn) dan eens goed aan te kijken voor we zouden besluiten. Toen ze er was, was er geen twijfel over mogelijk welke naam bij haar hoorde. Dat was echt die ene en niet die andere.

Voor een jongen hadden we drie keer dezelfde eerste naam. De volgende namen wisselden wat per zwangerschap. Maar goed, die jongensnaam hebben we nooit nodig gehad.

Aagje

Dochter met Jongensnaam

onze dochter heeft een jongensnaam. In het land van herkomst, het land van onze familie is het de verkleinnaam voor de naam van haar oom. Toen ze geboren werd dacht onze familie daar dan ook dat we een jongetje hadden gekregen. Dat was grappig. Toen hebben we hen uitgelegd dat de naam wanneer je die in Nederland op z'n "Nederlands" uitspreekt deze echt op een Nederlandse meisjesnaam lijkt, absoluut niet een jongensnaam. We hebben zelf ook een buitenlandse achternaam en de naam van onze dochter past er perfect bij. Zelf is ze er ook erg trots op. Hij komt nauwelijks voor in Nederland en dan alleen in combi met een Nederlandse achternaam. voor ons heeft de naam veel betekenis, onze familiare banden met het land van herkomst. Het grappige is dat onze dochter een echte tomboy is, een stoere meid die van voetbal houdt. Hier dus een geval van typisch dat onze stoere meid dus eigenlijk een jongensnaam heeft.......

combinatie voor en achternaam

Bij de oudste hadden we een jongensnaam (die ik nog steeds mooi vindt, ondanks feit dat het toen al een top 10 naam was) en een meisjesnaam. Mijn partner vond de meisjesnaam wel mooi, maar had wel een enkele bedenking. Oudste werd een jongen. Bij de tweede hadden we bijna direct een meisjesnaam - een andere dan de eerdere -Die naam vind ik nog steeds prachtig. Dochter zelf heeft wat bezwaren omdat hij in buitenland niet makkelijk uit te spreken is en haar ambities ver over de NL grenzen reiken ;-)
Overigens hebben mijn kinderen een veel voorkomende achternaam. Daarom vielen sommige voornamen direct af omdat ze dan dezelfde waren als (ons) bekende personen.

ook vernoemd

Verbinding tussen de generaties.

De oudste is vernoemd naar de oma die voor het eerst een kleinkind kreeg en naar een schoonzus die op dat moment nog geen gezin had.
De tweede is vernoemd naar de andere grootouders, met oma als eerste (in mannelijke vorm) en opa als tweede naam.
De derde heet naar de andere opa.
De vierde naar een belangrijke vriendin van de familie die nooit een man of kinderen had.

Allemaal Nederlandse of Friese namen.

Hier

Partner en ik zijn het nooit eens geworden over een meisjesnaam. Gelukkig kregen we alleen jongens.

Temet

Mijn jongste dochter heeft een naam die volgens mij Spaans is, maar ook op de Balkan voorkomt. Man kende de naam van een Nederlandse sportster, ik uit een boekje. Je zou dus kunnen verwachten dat er een meisje bij hoort met een wat zuidelijk uiterlijk, maar niets is minder waar. Tenger, niet groot, maar krullend blond haar en een niet getinte huid. De oudste heeft een naam die inmiddels in de top 10 staat. Vanaf dat wij hem gegeven hebben is de naam enorm in populariteit toegenomen. Bij haar naam verwacht je Hollands welvaren en dat klopt in haar geval dan weer wel. Ze is niet te dik hoor, maar wel blond, lang en wat forser van bouw als de jongste. Ondanks dat jongste blond is in plaats van zuidelijk donker past de naam perfect, net als bij de oudste. Beide namen kunnen afgekort worden, omdat het meer lettergrepen betreft. Dan hou je het gewoon niet tegen.

Kaaskopje

"Beide namen kunnen afgekort worden, omdat het meer lettergrepen betreft. Dan hou je het gewoon niet tegen."

Nee, dat weet ik nog van toen ik in Alkmaar woonde. Elke naam werd daar afgekort tot de eerste lettergreep. Ik kwam nog redelijk goed weg, maar mijn achterbuurmeisje Helen werd doodleuk "Hel". Bezwaar maken kon, maar was zinloos . Dit bij kinderen onderling, wat volwassenen deden weet ik eigenlijk niet zo goed, maar in de familie (die trouwens niet uit die streek komt) werd en word ik ook vaak met de verkorte versie van mijn naam aangesproken.

Groeten,

Temet

Temet

Mensen die mij en mijn zussen kennen, maar niet meer weten welke naam bij wie hoort, hebben het makkelijk. Als ze alleen de eerste lettergreep zeggen, zitten ze met ons alledrie goed .

bij ons in de streek

roepen de wat ouderen de jongeren ook vaak met de achternaam aan en dan hoor he: eeeh, van....achternaam. Nu hebben wij al vande in de achternaam en ik vond Evan een mooie naam maar: eeeh...van van de ....was dan net zijn naam Dochter heeft een hollandse naam die toen niet zo veel voorkwam en nu af en toe. Lijkt op lieke etc. Zoon heeft een korte hollandse naam die nu wel populairder is maar nog niet erg vaak. Ik wilde graag Niek maar dat wilde man niet en zoon zegt wel eens dat ie dat zelf mooier had gevonden ;)