U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Bescherming
Dat neemt niet weg dat ik me heel goed realiseer dat er ouders en kinderen zijn die bescherming nodig hebben en die je niet op elkaar los kunt laten. Maar als het verstand ontbreekt om het verschil te zien dan zie ik het somber in. Dat ik er een kinderrechter voor nodig heb om van die lasterverhalen af te komen vind ik een teken aan de wand. En ik ben niet de enige. Elk weldenkend mens had kunnen zien dat ik een hulpvragende ouder ben met een paar bijzondere kinderen. Tenzij je je gek laat maken door de publieke opinie, kletspraatjes en instellingsbelangen. Wie zo'n rapport leest als normaal mens denkt dat je met een labiele psychisch gestoorde ouder te maken hebt. Die beeldvorming is gewoon uit de duim gezogen. Dat niemand van die meiden zich gewoon met mij verhouden en met compassie naar mij en mijn kinderen heeft gekeken neem ik ze kwalijk. En dat betekent dat ze mensen niet kunnen inschatten en met kokerogen kijken. Wie is daar nou mee geholpen. Ook de echt zware gevallen niet. Dan zie je door de bomen het bos niet meer. Waar gaat het dan nog over?
Gezien en er gewoon misselijk van
Ben op dit moment weinig op het forum door ziekte. Actief reageren lukt heel slecht en daarom laat ik het maar. Maar hier wil ik even op reageren.
Allereerst aan Richard: ik betwijfel of het wijs is om te kijken als je snel last hebt van herbeleving. In de doc. is een moeder te zien die van ellende over de grond rolt, net nadat ze te horen krijgt dat haar kinderen zullen worden weggehaald. Mij deed het veel.
Ik heb de documentaire gezien en ook ik herkende de termen en zag hoe het een en ander niet werd onderbouwd, maar wel voor zoete koek geslikt: en daar ga je als ouder. Ik vond het misselijkmakend hoe meneer de gezinsvoogd zat te lachen toen de advocaat van moeder vertelde dat een groot deel van het probleem ook de hulpverlening was die het gezin overspoelde.....terwijl ik mij wel heel goed kan voorstellen dat dat zo is: ik heb zelf inderdaad ervaren dat je met een heel leger aan hulpverleners te maken kunt krijgen die allemaal hun product willen slijten, de een zegt dit, de ander zegt dat, maar puntje bij paaltje danst het allemaal met elkaar mee en heb je als ouder gefaald. Als de hulpverlening niet is geslaagd en het netwerk is niet betrokken, terwijl er bij de zitting wel mensen om moeder heen staan (dus er is wel degelijk een netwerk) dan heeft de gezinsvoogd misschien wel steken laten vallen, dan is de regie misschien niet goed gevoerd of niet goed duidelijk gemaakt waar het netwerk mee kan helpen. Maar of de gezinsvoogd wel genoeg deed, daar wordt op een zitting niet naar gevraagd.
Schokkend ook vond ik hoe dat jonge huppelding meteen de kinderen uit huis wilde halen na de uitspraak en hoe ze haar collega van het opvanghuis nog zei hoe geweldig ze was omdat ze twee bedden had.....Mogen die mensen zoiets nog aan hun kinderen vertellen en het even verwerken? Nee, dezelfde avond nog moest het gebeuren. Ze kon niet wachten. Bah. En echt bah omdat ze er vervolgens toen ze voor de deur stond voor de uhp er van overtuigd was dat de kinderen binnen zaten, maar stil waren omdat ze niet mee wilden....
Het argument van moeder dat de kinderen niet uit elkaar gehaald mochten worden werd van tafel geveegd, maar wat was het eerste wat het jongetje zei toen hij verplaatst werd? Hij begon over zijn broer.....En wat esra betreft....maakte zij zich zorgen, of wilde zij de gezinsvoogd neit zeggen waar haar broertjes waren en praatte ze hem naar de mond? Als je je echt zorgen maakt dan zeg je toch waar ze mogelijk kunnen zijn?
Ook het lacherige toen ze in het huis van dat gezin liepen, vond ik heel schokkend. Alsof ze zelf niet in de gaten hebben wat dit doet in een leven.
Ik kan alleen maar heel blij zijn dat wij van Jeugdzorg af zijn.
Interessant
Interessante documentaire, ik wist niet dat het werk van een gezinsvoogd zo veelzijdig was.
Mooi te zien hoe warm hij was en dat hij een goede band had met de kinderen.
Het was idd hartverscheurend de reactie van de Turkse moeder op de uithuisplaatsing. Maar dat vond ik ook weer tekenend. Ik zou het toch voor mijn kinderen minder pijnlijk maken.
Hier waren de kinderen niet bij maar ik hoop dat ze thuis niet over de grond ging rollen.
Liora
Liora
Ik zou ook over de grond rollen als mijn kinderen uit huis geplaatst zouden worden, daar vind ik nou niets geks aan. Dat neemt niet weg dat het soms in het belang van kinderen kan zijn toch tot UHP over te gaan. In deze zaak kunnen wij over de noodzakelijkheid van deze maatregel niet op basis van feitelijke informatie oordelen. Speculeren kan natuurlijk wel, maar daar zie ikzelf het belang niet zo van in.
Tekenend liora?
Met andere woorden, het klopt dat deze moeder haar kinderen kwijt is? Vind je dat nou zelf ook niet wat te ver gaan? Een moeder die haar kinderen kwijt raakt mag niet instorten? Dat bewijst dat ze niet deugt als moeder? Voor mij deugt deze moeder juist. Ze is met huid en haar betrokken en je raakt haar tot in het diepste van haar ziel door haar de kinderen af te nemen. Dat pleit voor haar en is juist een bewijs dat het een goede moeder is.
Amen
Dank Siobo, voor je reactie dat je zelf ook over de grond zou rollen. Aan AnneJ heb ik niets toe te voegen. Amen.
Liora, het is makkelijk praten hoor, wat je doet. Los van dat ik denk dat het niet kan wat jij zegt: Ik denk dat het juist voor de kinderen goed is dat ze zien dat het hun ouders verdriet doet als ze worden weggehaald. Anders zouden ze nog het idee krijgen dat het hen niets interesseert.
Uhp om subjectieve redenen
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/03/de-valse-media-discussie-rond-yunus.html
"Eén Vandaag zendt een stukje Turkse televisie uit met daarin vice-premier Bekir Bozdag:
‘We horen dat kinderen om subjectieve redenen worden afgenomen en daar willen we wat aan doen,’ zegt hij volgens de ondertiteling.
Hem hoor ik niets over het lesbisch-zijn zeggen. Heel diplomatiek zegt hij, wat zowel Turkse als Nederlandse ouders meemaken: ‘Kinderen worden om subjectieve redenen afgenomen.’"
Wat klopt er niet aan de mediahype rond yunus?
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/03/iets-klopt-er-niet-aan-de-hele-zaak.html#comment-form
"Ik heb ook zo mijn vraagtekens bij dit maatwerk. Ik lees ook alleen maar dat Yunus gevallen zou zijn en dat een rapport van radiologie dat de ouders vrijpleit achtergehouden wordt door jeugdzorg. Ook lees ik dat één van de pleegouders een medewerkster is van jeugdzorg. En als de ouders de kinderen zouden mishandelen waarom hebben ze dan de oudste jongens terug gekregen? Dat is toch niet logisch? Volgens mij gaat het hier om een wanhopige moeder die al 9 jaar vecht om haar gezin herenigt te krijgen en dat is diep triest. Uit wanhoop heeft ze toen de hulp van de premier ingeroepen net zoals burgers hier brieven schrijven naar de koningin."
Dat is dus het probleem.
Een herkenbaar probleem. Ook in onze rapportage werden ontlastende gegevens achterhouden, bijvoorbeeld mijn trainingen bij Autisme Centraal, het feit dat ik hulp geregeld had, speciaal onderwijs voor zoon en training voor dochter op de speciale school.
Ook het vakjargon, het aandikken van incidenten die op zich niet spectaculair zijn, zit in de weg. Een gevallen baby is mishandeling en verwaarlozing, zeer waarschijnlijk aangevuld met opmerkingen als 'yoghurt met patat' of gebrekkig Nederlands spreken, als bewijs, als het weglaten van het radiologieverhaal niet afdoende is.
Het kan natuurlijk niet zo zijn dat kinderen gescheiden worden van hun familie zonder dat er concreet bewijs is dat dat absoluut noodzakelijk is, en dat ontbreekt. Ook hier. De onderbuik van de hulpverleners is leidend en het feit dat ouders in de picture zijn vanwege een gevallen baby. Dat mag niet. Je moet als ouder wel perfect veilig opereren en je fouten verbergen voor de hulpverlening op straffe van het kwijtraken van je kinderen. Daarom vecht de moeder van Yunus al 9 jaar om haar zoon terug te krijgen. En is het lesbische ouderschap maar een deel van het probleem, toevallig wel de focus van de politiek, zodat ze niet in hoeven te gaan op het feit dat gezinnen hun kinderen kwijt raken op subjectieve gronden, zoals dat wel netjes geformuleerd wordt door de Turkse overheden, die zich helemaal niet bezighouden met lesbisch ouderschap, ze kijken wel uit.
Vriend dochter
Net als die vriend van mijn dochter. Moeder heeft zich de benen uit het lijf gerend om speciaal onderwijs en overige ondersteuning te regelen en is nu weggezet als onmachtig. Ze zal heus wel eens geflipt zijn, dat zou ik ook gedaan hebben in haar geval, met alle tegenwerking die ze kreeg.
Het kind is nu door Jeugdzorg geplaatst bij de gewelddadige vader, want die houdt hem er wel onder. Kennelijk is dat de bedoeling. Het kind is erg ongelukkig, dat spreekt vanzelf, maar dat is kennelijk geen bezwaar.
3 issues nederland turkije
De Turkse overheid heeft inmiddels 3 issues met de Nederlandse overheid. De Turkse Denizhan die van school gestuurd is omdat hij tussen de lessen door Turks sprak. Turkse ouders die op subjectieve gronden hun kinderen kwijtraken aan gezinnen waar ze cultureel geen affiniteit mee hebben. Maar bovendien de kwestie Demmink, die (niet alleen) Turkse minderjarige jongens misbruikt zou hebben, maar dat wordt door Nederland niet onderzocht. Er is een onderzoekscommissie in Amerika mee bezig. Het Helsinki committee is er mee bezig. En het vreemdste is: na zijn pensionering is Demmink lid geworden van het Helsinki committee.
Dan gaan wij hier in Nederland een hetze voeren tegen de Turkse overheid die zich niet moet bemoeien met onze interne aangelegenheden en al zeker niet met een lesbisch pleeggezin. Terwijl we ons moeten schamen over de 'subjectieve' want niet onderbouwde beslissingen in de kinderbescherming waardoor mensen hun kinderen kwijtraken, een school die de schoolcarriere van een puber op scherp zet door een onzinnige taalkwestie en een schrijnend, al jaren, niet onderzochte kwestie op het gebied van sexueel misbruik van minderjarigen door een hooggeplaatste overheidsfunctionaris.
En nee, ik geloof niet in complotten maar wel in al te menselijk, onhandig, gedrag, waarin het eigenbelang of organisatiebelang, de publieke opinie of vriendjes belangrijker zijn dan je ambtelijk integer gedragen.
Waarheidsvinding
Even het volledige verhaal over Denizhan. http://turksenederlander.nl/denizhan-liegt-turkse-media-helpt.html
Over de rest zwijg ik maar...
Wie zegt dat dit het volledige verhaal is?
Wie zegt dat dit het volledige verhaal is en waarom heeft je posting waarheidsvinding? Dit artikel is niet meer dan het commentaat van een journalist na een reactie van de directeur, die net zo hard partij is in dit verhaal en overigens beaamt dat turks spreken op school verboden is.
Omdat ik je posting heel suggestief vind, alsof er ik weet iet wat uit het stuk zou blijken, heb ik het maar even gekopieerd. Er blijkt niets uit, alleen dat de directeur een ander verhaal heeft en dat de schrijver zich achter de directeur schaart. Komt ie:
Alleen van school af door Turks praten?
Heel even waren we er in de ban van. Een Turkse leerling was van school gestuurd omdat hij volgens eigen zeggen Turks sprak op school. Wat deed de media? Juist, die ging eens verhaal halen. Maar volgens mij pleeg je hoor en wederhoor als media. Is dat in dit geval zo gebeurd of waren we uit op sensatie?
TURKS BUITEN LESTIJD
De ‘gedupeerde’ in dit verhaal is Denizhan Murat Üresin(19). Volgens Denizhan sprak hij buiten de schooltijd Turks en is dat de enige reden voor verwijdering van school. Ook moeder is verontwaardigd.
“Twee leraren kwamen bij mij thuis om mijn kind te waarschuwen. Mijn kind is een Nederlander van Turkse afkomst, hij krijgt les in het Nederlands, maar natuurlijk kan hij buiten zijn lessen de Turkse taal gebruiken tijdens het praten met zijn vrienden.”
TURKSE MEDIA
De Turkse media ging vol op dit verhaal in. De ouders van Denizhan hebben verschillende Turkse kranten benaderd en hun verhaal gedaan. De Turkse media denkt dat er een verbod is op het spreken van Turks op schoolpleinen, gangen en kantines maar wees nou eens realistisch, de werkelijkheid is toch niet zo? En nog belangrijker, waarom is Denizhan verwijderd?
SCHOOLBESTUUR
School is allereerst verrast over de aandacht van de Turkse media. Schoolhoofd Piet van Dijck geeft aan dat Denizhan om hele andere redenen van school is gestuurd. Denizhan volgde sinds begin van dit schooljaar lessen op het Cosmicus college in Amsterdam. In de tussentijd zijn er 3 gesprekken geweest met de ouders over het gedrag van de leerling. Hij hield zich niet aan regels van de school en heeft zelfs docenten en leerlingen via internet bedreigd volgens het schoolhoofd. Na deze gesprekken bleef ditzelfde gedrag aanhouden en is Denizhan voor 5 dagen geschorst van school. Toen dit middel ook niet bleek te werken is besloten de leerling van school te sturen, aldus Piet van Dijck. Het gaat dus echt niet alleen om het spreken van Turks volgens de schoolhoofd. Overigens geeft hij wel aan dat het verboden is om Turks te praten op school.
Wat ik niet snap na het lezen van verschillende artikelen… Het is toch te gek voor woorden dat de media hier in trapt? Een school die voor het merendeel Turkse leerlingen heeft en Turkse docenten voor de klas heeft staan, daar zal toch ook weleens Turks gesproken worden? Hoe groot acht je de kans dat alleen het Turks spreken op zo’n school reden kan zijn voor verwijdering? Laten we eens wat kritischer zijn.
Ook hier
Wordt gesuggereerd dat er meer aan de hand zou zijn. Treurig. En dat meer daar komen we natuurlijk niet achter. Zou me niets verbazen als dat ook een portie gebakken lucht is. Onhandig, eigenbelang, organisatiebelang, enzovoort. Dat denk ik.
Helderziend?
Annej beweert heel duidelijk dat Denizhan van school gestuurd IS wegens het spreken van de Turkse taal, terwijl ze obv de beschikbare kennis imo had moeten zeggen dat er een 19-jarige scholier is die beweert dat... Daar zit natuurlijk een groot verschil. Verder is het verhaal met een reactie van de schoolleiding natuurlijk vollediger dan de opmerking alleen in de posting van Annej, en zeker wat genuanceerder. Tenslotte betekent waarheidsvinding iets anders dan waarheid. Ik pretendeer nier helderziend te zijn hoor: als er te weinig informatie voor handen is, probeer ik maar geen conclusies te trekken...
Helderziend
Ik ben hier ook niet helderziend. Bovendien is het nog onder de rechter en er komt nog een uitslag van de commissie voor de mensenrechten. Hopelijk doen die uitspraak op grond van de 'kale' feiten en niet van de interpretaties van deze en gene. Natuurlijk ook niet van mijn interpretatie.
Wat deze zaken gemeen hebben is dat er allerlei menselijk gedoe omheen zit en men zich achter procedures en regeltjes verschuilt uit eigenbelang en organisatiebelang, terwijl het om mensen gaat, die meer gebaat zouden zijn met minder blabla en meer feiten en kansen, ook die puber.
De discussie
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/03/de-politieke-en-media-leugens-in-de.html.
In het kort: ouders zijn door de rechtbank volledig hersteld in hun rechten en ontdaan van de beschuldigingen. Echter Yunus was al te lang in het pleeggezin en gehecht om terug te kunnen.
Deze ouders hebben als leeuwen gevochten tegen een onterechte beschuldiging van kindermishandeling.
De echte discussie zou dus moeten zijn hoe dat komt dat kinderen op onterechte gronden uit huis geplaatst worden. Dat moet anders.
En niet de spierballentaal richting de Turkse overheid, zogenaamd om een lesbisch pleegoudergezin te beschermen, hoe beschermenswaardig ook, dat is hier niet de 1e vraag en zo wordt het door de Turkse overheid ook niet geformuleerd.
Het is een zeer verdrietig drama en ik heb te doen met alle ouders, ook de pleegouders, die zich ook moeten realiseren dat ze bijdragen aan groot onrecht. Maar vooral ook Yunus die voor altijd een breuk heeft opgelopen met zijn broers en met zijn biologische ouders die niet meer in te halen is.
Wie verdient er hier een standbeeld?
http://www.spitsnieuws.nl/archives/column/2013/03/column-wereldbeeld
"Vraag blijft wanneer een biologische ouder volledig de zeggenschap over zijn kind verliest. Misschien ligt de grens bij een gebroken arm. Want dat moet je natuurlijk gewoon niet doen en daar zijn we het gelukkig overal ter wereld over eens. Hoop ik."
Je mag je kind dus niet per ongeluk laten vallen. Natuurlijk wel als het een ander overkomt? Een opvangleidster, een jeugdzorgwerkster of een andere hulpverlener?
Ook de column daaronder is lezenswaardig. De situatie van Yunus deed mij ook denken aan Le vie devant soi, met Simone Signoret. Alleen om heel andere redenen. Madame Rosa had een scherp inzicht in mensen en in hun culturele verscheidenheid en wisselende ook armoedige omstandigheden, ze pastte op kinderen van hoeren en voedde er een paar bij haar thuis op, en ik denk zelf dat zij het onderscheid had kunnen maken dat een kind gewoon bij zijn ouders hoort die er ook voor hem zijn. Het is te kort door de bocht dat de columniste de ouders van Yunus vergelijkt met de boze psychiatrisch gestoorde arabische vader van Momo die hem na 11 jaar opname, en geen contact, wil komen ophalen.
Zo wordt je dus als ouders op een hoop geveegd als je eenmaal zo'n beschuldiging voor je kiezen hebt gehad. Onterecht beschuldigd dus. Je bent in het diepe gegooid. De plek waar de samenleving op je los mag gaan als kindermishandelaar.
Deze biologische ouders verdienen een standbeeld voor het gevecht dat ze hebben geleverd om een onterechte beschuldiging te bestrijden en hun kinderen terug te krijgen. Daar hebben ze alles voor over gehad. Zelfs onterechte gevangenisstraf.
Speculaas?
"Dat neemt niet weg dat het soms in het belang van kinderen kan zijn toch tot UHP over te gaan. In deze zaak kunnen wij over de noodzakelijkheid van deze maatregel niet op basis van feitelijke informatie oordelen. Speculeren kan natuurlijk wel, maar daar zie ikzelf het belang niet zo van in."
Amen Siobo!
Precies dat is het manco van dit soort zinlose discussies over bijv. Yunus. Wie was erbij toen het besluit werd genomen om hem UHP. Dat een situatie zich kan ontwikkelen zegt niet dat op dat moment niet goed gehandeld is. Er is een periode geweest dat ook de oudste broers niet thuiswoonde (how about that). Een kind terugplaatsen bij ouders is het meest wenselijk maar niet altijd het beste voor het kind (ook al voeren die in dit soort discussies vaak de boventoon!. Ouders zijn in deze niet het uitgangspunt je doet juist wat goed is voor kind. Misschien wil Yunus niet eens bij ouders wonen. Heeft een kind ook nog wat in te brengen, het draait niet alleen om de wens van ouders, dat zou redelijk egoistisch zijn (dit alles uiteraard gebaseerd op noninformatie, het blijft gissen)......
Anne
"Het is een zeer verdrietig drama en ik heb te doen met alle ouders, ook de pleegouders, die zich ook moeten realiseren dat ze bijdragen aan groot onrecht. Maar vooral ook Yunus die voor altijd een breuk heeft opgelopen met zijn broers en met zijn biologische ouders die niet meer in te halen is."
Maar wie is er nou in eerste instantie verantwoordelijk, ouders toch? Waarom dragen pleegouders bij aan groot onrecht. Waar baseer je dat nou op?
Die heb ik gezien
Die heb ik gezien Siobo, deze uitspraak pleit de ouders van Yunus gewoon vrij.
Onrecht margriet
Op basis van een ongeval als het laten vallen van een baby je kind voorgoed kwijtraken uit je gezin is een groot onrecht. En dan jaren rechtzaken moeten voeren waarin ook van alles mis ging. In de gevangenis moeten zitten omdat je je andere kinderen niet onterecht wenst af te staan en ze 'ontvoert'. En dan moeten accepteren dat je kind al te lang in een pleeggezin zit om weer terug te mogen?
Dat is onrecht Margriet.
Natuurlijk niet volgens de regeltjes. Iedereen mag een melding doen, dat moet zorgvuldig onderzocht, en daar gaat de rechter over, ook al duurt het jaren en wordt er een groot gapend gat gemaakt in het leven van jezelf en je gezin. Dat is onrecht Margriet.
Melden?
Hmmmm, misschien moet ik een voormalige huisarts eens melden! Die bekende mij 15 jaar geleden dat ze haar baby in een maxicosi op het dressoir had gezet zonder de riempjes vast te maken. Baby was eraf geduikeld.
Hersenschudding, breuken, nee, dat was niet mis!
Misschien is er nog wel plek bij een Turks pleeggezin om die puber over te nemen. Er hebben zich net een aantal aangemeld! Per slot gaat het erom dat een kind veilig is!
Waarom de pleegouders bijdragen....
Waarom de pleegouders bijdragen aan onrecht....
Afgaande op de uitspraak die hier ook genoemd is en waarin gesteld wordt dat noch bewezen noch aannemelijk is dat de ouders hun kinderen hebben mishandeld en noch bewezen noch aannemelijk is dat de ouders pedagogisch tekort schieten (maar waarbij jeugdzorg het door de rechtbank gevorderde onderzoek om feit of tegendeel te bewijzen-onder voortduren van de uhp- steeds heeft uitgesteld), dragen de pleegouders hier een forse steen aan bij: zij geven het systeem de ruimte voor dit soort onrecht, door HET KIND VAN EEN ANDER bij zich te houden. Het is pure diefstal, pure waanzin, dit moet je ook als pleegouder niet willen.
Gemeen
Margriet,
Ik vind het gemeen om de uithuisplaatsing van de andere kinderen te gebruiken om de suggestie te wekken dat er heel wat aan de hand zou zijn.
Als we uitgaan van de hier aangehaalde uitspraak dan blijkt dat er niets aan de hand is geweest en dat na jaren gestuntel door jeugdzorg (waarvan ik denk dat het doelbewust was, ik herken het namelijk: en intussen liep de uhp gewoon door) de rechter niet meer heeft verlengd dan nodig was voor terugplaatsing.
Zoals ik de uitspraak interpreteer is deze uhp gelijktijdig gebeurt met het ongeluk van Yunus. Dus val van een kind: alle drie je kinderen kwijt, waarvan een definitief.
Dit is erbarmelijk. En toch hoeven de ouders niet op medeleven te rekenen. Nee, onderwerp van schande zijn zij. Het land spuugt op ze, tot op facebook aan toe. Ik hoop op een geweldige demonstratie aanstaande vrijdag...al vermoed ik dat ook de burgemeester van Lelystad de pet wel weer zal laten hangen naar de Nederlandse Jeugdzorg.