Documentaire de gezinsvoogd

Kiezen

Margriet, voor mij is er geen heldere reden om de jongens weg te halen. Moeder is super gemotiveerd. UHP is geen behandeling maar een noodgeval, dat je tot het uiterste moet zien te voorkomen. Gedragsproblemen bij kinderen zijn geen gemakkelijke opgave, niet voor de ouders, maar zeker ook niet voor instellingen en pleegouders. Te makkelijk wordt naar de ouders gewezen zonder degelijke diagnostiek en deskundige hulp op maat. Ik zou zo graag willen dat hulp aansluit bij de hulpvraag en de mogelijkheden van ouders. Maar met een bij elkaar geraapt verhaal wordt er bij de rechter gauw geroepen: bedreigde ontwikkeling DUS UHP. Voor mij zou bedreigde ontwikkeling betekenen: hebben we hier alles geprobeerd om deze ouders en kinderen te helpen. Maar helaas het inzicht en de deskundigheid ontbreekt gewoon.

Nederlands

spreken als advies: lijkt me niet nodig dat advies gezien de welbespraaktheid van het ene jongentje. ;-D

Over aannames gesproken

"Moeder is super gemotiveerd"

Ik heb het niet gezien....

Aanname 2

"Voor mij zou bedreigde ontwikkeling betekenen: hebben we hier alles geprobeerd om deze ouders en kinderen te helpen. Maar helaas het inzicht en de deskundigheid ontbreekt gewoon.'

Waarop baseer je dat nou toch?

Goede vraag margriet

Voor mij zijn er in het verhaal van het Turkse gezin geen argumenten waarom het vanzelf zou spreken om kinderen uit huis te plaatsen. Dus waarop wordt dat gebaseerd? Uit het verhaal bij de rechter zie je dat het de gebruikelijke suggesties zijn. De vraag blijft maar steeds waarop dit soort beslissingen tot UHP en OTS gebaseerd worden. Je kunt geen genoegen nemen met aannames of suggesties en dat zijn het wel. Dat tekent voor het gebrek aan inzicht en deskundigheid. En het tekort aan deskundige hulp.

Anne je doet precies het zelfde

Maar je ziet toch maar een deel in die docu. In zijn algmeenheid zijn criteria, langdurige hulp die tot niets leidt, kinderen die zich niet optimaal ontwikkelen, bla bla. Je weet toch niet precies wat hier speelde om daar nu uitgebreid op in te gaan? Hoe weet je dan dat het suggesties zijn of aannames. Die heb jij toch andersom ook? Dat zegt net zoveel over jouw inzicht en deskundigheid! En je denkt dat deskundige hulp betekent dat met name de hulpverlener het wel (moet) kan oplossen. Dat is pas kortzichtig....Het is geen tovenaar.....weer een illusie armer. Waar blijf je met je netwerk?

Je bent enorm tegenstrijdig in je reacties. Aan de ene kant verwacht je een soort tovenarij van de hulpverleners ('een tekort aan deskundigheid')aan de andere kant mogen ze zich nergens mee bemoeien en hebben ze geen expertise (alles is gebaseerd op aannames en suggesties)....

Standaardkreten

Incidentjes benoemen, hulpverlening die niet op gang komt, geen netwerkondersteuning en geen zicht op de situatie. Dit zijn standaardkreten waarmee kinderen uit huis worden gehaald. Deze kreten kregen wij ook mee in de rapportage. Maar er staat nergens verklaart waar deze kreten op worden gebaseerd. Wanneer je bij de rechter met feiten en bewijsmateriaal aantoont dat de kreten niet kloppen, dan wordt dat uitgelegd alsof je de problematiek niet inziet.

Ik heb de documentatie nog niet gezien. Maar als ik dit draadje zo lees dan lijkt het mij weer gewoon een standaard gevalletje van onnodig ingrijpen ingekleurd door een pr-verhaaltje voor jeugdzorg. Van het weekend ga ik wel kijken. Al zal ik wel weer van slag raken over zoveel onrecht dat de kinderen en de ouders wordt aangedaan.

Volgens mij ben ik tamelijk consequent in mijn reacties.:-)
Dat ben je zelf ook zie ik. Gewoon even flauwe beschuldigingen de ether in. Dat snijdt geen hout Margriet. Het zijn taaie problemen die ik beslist niet onderschat.
Ik heb nog even teruggekeken naar de moeder. Die lijkt mij beslist niet verstandelijk beperkt. Kan het misschien zijn dat je dat verondersteld omdat ze geen Nederlands spreekt?

Het verschil

Is dat Richard en ikzelf die kretologie ook in onze dossiers hebben gehad. Dan weet je wat dat voorstelt.

Terug ot

Nu wordt het toch weer een herhaling van zetten en het lijkt me weinig zinnig een discussie te voeren obv aannames. Annej, het leek me toch heel duidelijk dat Margriet die andere moeder bedoelde... , maar ja die past kennelijk niet in jouw referentiekader.

Terug ot, ik wist niet dat een gezinsvoogd zo nauw bij de gezinnen betrokken is. Ik vond het echt mooi om te zien hoe de gezinsvoogd met de kinderen omging, heel liefdevol. Richard, het is echt geen promofilmpje voor jeugdzorg. Er is ook aandacht voor het verdriet en de onmacht van de moeders. Over de afweging van de kinderrechter kun je volgens mij obv de informatie uit de documentaire helemaal geen oordeel hebben.

De bascule

Is ook in dit verhaal betrokken. Daar zijn mensen die echt verstand van zaken hebben maar ook mensen die zich arrogant en betweterig opstellen tegenover ouders. En die zich bekwamen in het opbouwen van dossiertjes tegenover ouders. Zo jammer dat er niet meer vanuit deskundigheid en respect gewerkt wordt. Maar vanuit onbegrip en dwang.

Inderdaad

Naar mijn idee werd er niet aan de geestelijke vermogens van de Turkse moeder getwijfeld, wel aan of zij in staat was om haar kinderen goed op te voeden. Na een flinke periode is gebleken dat het voor de kinderen nadelig was om ze bij de moeder te houden. Ik vond het een drama, heel erg zielig, etc., maar ik heb niet de indruk dat ze de kinderen bij de moeder hebben weggehaald als het eigenlijk wel goed ging. Jij wilt JZ zo graag beschuldigen dat je blijkbaar bereid bent om alles wat krom is aan een situatie als van die Turkse moeder recht te praten. Nog even en het hoort bij de Turkse cultuur dat ze patat eten als ontbijt.
Wat ik mij afvroeg: bestaat er geen begeleid wonen voor dit soort gezinnen? Dus met een constante begeleider in huis?

Wsg begeleid ouders met een verstandelijke beperking. Dat zijn natuurlijk niet altijd mensen met een bepaald uiterlijk. Dat kun je verder niet uit deze doc halen

Deze problematiek duurt al jaren, de kinderen zijn zeker al 1 keer uit huis geplaatst. Het probleem is niet voldoende geholpen. De kinderen vertonen te veel problematisch gedrag. Zelfs de zus esra gaf aan zich zorgen te maken over haar broertjes, terwijl zij normaal loyaal naar ouders zou zijn.

Ga er dus maar van uit dat er meer aan de hand is. Uiteraard lezen ze niet even alle stukken voor die de rechter heeft gehad.

Daarnaast vinden de meeste ouders het moeilijk om zelf in te zien dat ze het niet goed doen. Dus je komt weinig ouders tegen die zullen zeggen het is terecht dat ze mijn kinderen uit huis plaatsen.

Helaas is het naast een uithuisplaatsing ook erg schadelijk voor kinderen om niet veilig op te groeien. Daar krijgen we als nl-ers allemaal mee te maken. Veel jonge overvallers zijn ex-otsers.

Je hebt minder goede hulpverleners en minder goede ouders. Scheer ze niet over 1 kam!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Niet goed doen

Dit is oook al een bekende. Als ouders iets niet goed doen dan wil je graag dat iemand ze uitlegt wat ze niet goed doen en wat ze beter zouden kunnen doen. En dan geen culturele kletspraatjes maar op maat advies. Ook dat blijkt niet uit de uitzending. Het is gewoon niet concreet. Je doet het niet goed DUS UHP. Zonder mee te nemen dat kinderen er niet veel beter van worden als ze uithuisgeplaatst worden, met alle risico's van dien. Het verbaasd me niet dater ex-otsers onder jonge overvallers zitten. OTS is namelijk geen hulp maar justitie en bedreiging. In plaats van al die zogenaamde risicotaxaties zou ik graag willen dat de hulpverlening zich meer bezig houdt met deskundigheid op het gebied van begeleiding van ouders en kinderen. Nu gaat teveel aandacht, tijd en geld naar justitie in plaats van naar hulp.

Annej

De gezinsvoogd uit de film voldoet aan al jouw criteria, wat wil je eigenlijk nog meer?

Siobo

De oudere mijnheer heb ik geen commentaar op. Wel staat hij een jonge gezinsvoogd bij in de UHP van de Turkse jongetjes. Daar ben ik dus niet blij mee.
Ik vind de rechter niet kritisch genoeg en ik zie bij die jonge gezinsvoogd allemaal van die kreten die wat lijken te zeggen maar je mist gewoon de concrete onderbouwing. En daarvoor is zo'n ingreep te heftig.
Je kunt niet van mij verwachten dat ik natuurlijk begrijp dat zo'n UHP hier noodzakelijk is. De argumenten daarvoor imponeren mij niet. Met name omdat UHP op zichzelf schadelijk is. Ik vind niet met argumenten aangetoond dat moeder niet geschikt is.

Annej

Je weet zelf helemaal niet voldoende van de zaak om een oordeel over de rechter en haar uitspraak te kunnen hebben, iig niet obv de informatie uit de documentaire. Je gebruikt alleen maar stukjes, onvolledig, soms met een draai, die in jouw verhaal passen. Alles wat nuance kan aanbrengen in jouw eenzijdige verhaal laat je buiten beschouwing. Op de vraag van Margriet over de beperkte moeder heb je nog steeds geen antwoord gegeven. Op mij kom je daardoor niet als een betrouwbare discussiepartner over. Volgens mij ben je zo verblind dat je het niet eens bewust doet...

Siobo

Dat zijn ook geen argumenten Siobo.
De moeder die Margriet bedoelde is een andere. Daar reageer ik niet op in deze draad.
Waar ik over val is dat het allemaal zo vanzelfsprekend lijkt, maar dat is het niet. Door het taalgebruik wordt je op het verkeerde been gezet. En dat taalgebruik is een systematisch onderdeel in het beoordelen van ouders. En dan zeg ik het nog netjes. Eenieder die dat niet zelf heeft meegemaakt kan nog onder de indruk raken van kretologie als 'bedreiging van de veilige ontwikkeling', hulpverlening heeft niet geholpen (hoezo? welke hulpverlening? te weinig,. te veel, te laat, niet op maat?), je ziet daar heb ik zo mijn vragen bij. Voor mij moet je dat met argumenten onderbouwen. Ik hoor de vader tegen de oudere gezinsvoogd zeggen dat dochter Ezra veel te laat uit huis geplaatst is en het excuus van de gezinsvoogd daarbij. Ook al geen feit dat ik de ouders aan zou smeren. Ik hoor nergens de afweging hoe schadelijk zo'n UHP is voor deze jongetjes, behalve van de advocaat van moeder, die verder ook niet serieus genomen wordt. Ik hoor moeder zeggen wat ze onderneemt met de kinderen, ze gaat naar de bieb, ze doet leuke activiteiten, imponeert allemaal niet, moeder is een quantite negleable. Dat is de houding. Waarom kan niet samen met moeder besloten worden of het nog houdbaar is dat de jongetjes thuis blijven? Ook daar hoor ik niets over. En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.

Langspeelplaat

Alles wat jij inbrengt als argumenten zijn aannames. Je bent als ervaringsdeskundige echt niet opeens alwetend geworden. Nogmaals: op basis van de informatie uit de film kun je, zonder er van alles bij te verzinnen, helemaal geen oordeel hebben over de zaak en rechter.

Betrouwbaar

Dat vind ik dus echt zo'n standaardtruc uit het assortiment van jeugdbeschermers. Maak mij maar onbetrouwbaar, gewoon door dat te zeggen. Zeg maar 'eenzijdig' dat betekent wat. Je kunt mij verblind noemen maar ook daar heb je geen argumenten voor. En natuurlijk neem ik het ook op voor de ouder, ik ben zelf een ouder en ik weet hoe je weggezet kan worden, de manier waarop en de consequenties die dat heeft. Dat is nou eenmaal mijn referentiekader.
Tegelijk ben ik met mijn 2 kinderen afhankelijk van de hulpverlening. Ik moet het doen met wat er is, constant met die angst dat er weer eentje gaat flippen en ons naar justitie stuurt om vage redenen, zo vaag dat ik er niet op kan vertrouwen dat het niet meer gebeurt.
Ik zie goede dingen maar ook bedenkelijke dingen, niet alleen bij mijzelf maar ook bij het netwerk dat ik inmiddels heb vanwege mijn functie en omgeving. Het zou beter zijn als ik wel geaccepteerd wordt als een betrouwbare discussiepartner, ik heb belang bij goede jeugdhulpverlening en de kritiek is niet die van mij alleen. Het is een bekend zwaktebod om als je geen tekst meer hebt maar gauw te roepen dat iemand toch niet betrouwbaar is.

Je luistert niet siobo

Ik hoef helemaal geen argumenten te geven voor de uitkomst UHP. Mijn punt is dat er geen argumenten voor zijn. Daar heb ik geen aannames voor nodig. Dat is gewoon retoriek waar je tegenaan loopt. Je kunt wel verwachten dat mensen nu o, en a, zeggen, en concluderen dat jeugdzorg en rechter goed bezig zijn, maar voor mij volgt dat niet logisch uit deze film en dat heb ik hier neergezet. Ik zal niet de enige zijn die met herkenning de zaak ziet afspelen waarin de retoriek van de hulpverlening het wint van de moeder. Een zaak niet gebaseerd op feiten en kansen maar op suggesties en zwarte pieten richting ouders.

Annej o.t.

ik heb het gevoel dat we niet alleen een andere mening hebben, maar ook langs elkaar heenpraten. Ik maak me in zaken die me aan het hart gaan schuldig aan tunnelvisie en ik heb het idee dat jij dat hier ook doet, en er nog last van hebt ook. Maar goed, we komen hier toch niet uit. Als ik mijn eigen bijdragen aan de discussies lees, kom ik veel harder over dan IRL (dat hoop ik in ieder geval...) Ik vind het lastig om zo kort op "papier" allerlei nuances aan te brengen. Ik laat je hier verder met rust, maar in een volgend draadje komen we elkaar wel weer tegen! En compleet ot, je komt op mij, ondanks totaal andere zienswijzen, sympatiek en leuk over!

Indertijd ben ik in een vroeg stadium geadviseerd om met de WSG in zee te gaan vanwege de beperkingen van mijn kinderen. Niet de beperkingen van mijzelf.

Annej

"Dat is nou eenmaal mijn referentiekader."
Daar heb ik begrip voor. Jij ervaart JZ e.d. als iets negatiefs, door hoe ze zich naar jou en je kinderen opstellen. Maar door dat referentiekader ben je niet meer in staat om zonder vooroordeel naar situaties van andere mensen te kijken. Die andere mensen zijn bij voorbaat slachtoffer van JZ en is JZ automatisch een stelletje amateurs die erop uit zijn om hun leven te verpesten. En ik durf te stellen dat dit natuurlijk niet in zijn algemeenheid zo ligt. Zolang jij alleen maar rode vlekken voor je ogen krijgt als het onderwerp JZ betreft en niet over je eigen referentiekader heen kunt kijken, is een redelijk gesprek rond dit onderwerp nooit mogelijk. Dat is jammer

Kaaskopje

Zolang het soort kritiek als dat van mij niet gehoord wordt, zolang verandert er ook niets. Jeugdzorg en de kinderbescherming doen nog eens een workshopje signaleren, gooien er met gemeentegeld nog eens een spotje tegenaan, hollen van dossier naar de rechtbank en hulp ho maar. Ik zou willen voorstellen dat elke jeugdhulpverlener voortaan weigert om naar signaleringsworkshopjes te gaan. In plaats daarvan wordt er ingezet op deskundigheid. Volg ook eens een paar trainingen bij autisme centraal. Loop eens een stageweek bij een oudervereniging. Hoor eens een echte deskundige aan op het gebied van psychiatrie en ontwikkelingsverschillen. Dring aan op goede voorzieningen voor ouders en kinderen. Leer de sociale kaart op je duimpje. Leer elkaar kritisch te bevragen of je niet bezig bent met je eigen fantasievolle onderbuik in plaats van met praktische oplossingen voor een gezin met kinderen. Maak nou eens waar waar je voor staat, naast de ouders staan en samen oplossingen zoeken. Leg de lat niet te hoog, wees eens geduldig. Leer van elkaars best practices, geef elkaar daarin klinische les. Laat je oren niet de hele tijd hangen naar de publieke opinie en kletspraatjes op verjaardagen. Ik weet zeker dat er mensen werken in de jeugdhulpverlening die nuchter en praktisch hun werk gewoon goed doen. De sector wordt echter gedomineerd door signaleringsgekte en justitie. Verklaar me maar voor gek en zeg nog maar eens dat ik het niet goed zie. Ik ben geen uitzondering. Ik vind het een immoreel bedrijf met die suggestieve verhalen. Als je niet meer gereedschap hebt dan dat dan blijft het zo. De hulpverlening is niet te vertrouwen want voor je het weet wordt je niet geholpen maar gecriminaliseerd. Blijkbaar willen we dat anders zouden we wel inzetten op deskundigheid in plaats van hysterie.