U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Corrigeren andermans kinderen
Temet vraagt zich hierboven af of je wel eens voor de vorm corrigeert, dus daar kan ik dit verhaal niet kwijt, maar het sluit er wel bij aan: corrigeer je tegen beter weten in wel eens andermans kinderen?
Wij waren in Noorwegen bij een camping aan een prachtig meer, waar van die pieren aangelegd waren van opgestapelde (grote) stenen. Man en ik zaten op de (verder uitgestorven) pier in onze vakantiestoelen van het uitzicht te genieten, boekje te lezen, te relaxen. Op een gegeven moment kwamen er twee blonde Duitse jongetjes van een jaar of 8-12 aangerend die tot onze stomme verbazing onmiddellijk zo'n grote steen (formaat kinderhoofdje) loswrikten en in het water smeten. En nog een. En nog een. En nog een. En nog een. Man en ik keken elkaar verbaasd aan: breken ze nou de pier hier onder onze voeten af? Dus we begonnen maar eens met een beetje veelbetekend te kuchen en 'niet doen' te zeggen. De jongetjes keken ons lachend aan en gingen gewoon verder. Steen na steen na steen. Dus even later gaat mijn man staan, loopt naar ze toe en zegt nogal luid: "Und jetzt: stop!". Dat heeft effect, de jongetjes rennen verschrikt weg.
"Straks komt er hier een grote Duitser met een bierbuik verhaal halen", grapt mijn man nog. En even later gaat hij weg en zit ik alleen op de pier.
En verdomd, wat komt daar aan? Een grote Duitser met een bierbuik, die vervaarlijk op mij af gestevend komt. Met priemende vinger bijt hij mij toe, met zwaar accent: "You do not own this place! You have no right to say ANYTHING to my children! You shut up, and otherwise you can go back to Holland where it is UGLY!".
Het was duidelijk dat hij geen reactie van mij verwachtte (hij draaide zich meteen weer om) dus ik riep nog maar even "Thank you very much, sir" na, maar meer kon ik er niet van maken.
Je weet dat je het niet moet doen, maar ja, je kunt je niet inhouden, dus je doet het toch, en dan zit je er dus mee. De Duitsers zaten in het huisje pal tegenover ons. Elke keer als we ze weer zagen kreeg ik weer moordneigingen (ondanks mijn 'thank you very much'), ineens vonden we er geen bal meer aan en de volgende dag zijn we (een dag eerder dan gepland) toch maar weer weggetrokken.
Maar ik zit me er nu nog steeds over te verbazen, wat een types heb je toch op de wereld.
Hebben jullie zoiets ook wel eens beleefd? Een goed verhaal levert het natuurlijk wel op.
Margje
Huismus voelt zich niet serieus genomen
Wat ik uit de tekst van Huismus begrijp is dat jongeren (hoe oud zijn ze ongeveer) rond het huis hangen, schommelen in de tuin van het huisje en keten. Vriendelijk verzoeken om daarmee op te houden komen niet aan, ze gaan gewoon door. Ik vraag mij af wat jullie (in dat geval Kaaskopje en K. Heksevet) dan zouden doen. Vriendelijk blijven en nogmaals vragen om daarmee op te houden omdat Moeders rust nodig heeft werkt niet. En als je er doorheen zit en Moeders heeft ook rust nodig dan kan ik mij wel voorstellen dat je dan niet meer vriendelijk reageert. Maar dat gedrag van die jongeren moet ophouden. Hoe moet dat dan? Tolereren werkt niet. In dat geval zou ik voor de harde aanpak kiezen: film met jouw telefoontje wat die jongeren rond jullie huisje uitspoken. Ga daarmee naar de wijkagent. Hopelijk kan hij (of via buurtbewoners) achterhalen wie de ouders zijn van die jongeren. Hij kan dan naar de ouders toegaan met het doel dat die jongelui onder handen genomen worden door die ouders.
als je de humor op kunt brengen...
Onze buren hebben een keertje een probleem met luidruchtige jongeren voor hun huis opgelost. Ze zijn er 'gezellig' bij gaan zitten. 'Hoi jongens, wat gezellig dat jullie er zijn. Hoe gaat het met jullie?' Ze zijn nooit meer terug gekomen. (ik vond hem wel grappig)
Oudejaarsavond
Zo was mijn man tijdens een oudejaarsavond naar buiten gegaan. Hij was naar een groepje jongens gegaan om te praten, omdat die overlast gaven. Ik vond het niet zo'n goed idee, dus toen hij maar niet thuiskwam en ik ook niet rond het huis geluiden van 'discussie' hoorde, werd ik in toenemende mate vreselijk ongerust. Lang verhaal kort: uiteindelijk bleek hij een stukje verderop gezeten te hebben. Gezellig met die jongens op de daar aanwezige bankjes zittend. Dit was in de, voor ons althans, pré-mobieltjestijd. Nu zou deze ongerustheid met een simpel whatsappje of sms'je de wereld uit geholpen zijn.
laatste reactie
Als het mogelijk is (en de betreffende pubers niet gillend wegrennen) is het fijnst als je in gesprek met ze kan komen.
Dank je Monique D, ik voelde me inderdaad niet serieus genomen, door opmerkingen als "wat doen ze nou voor vreselijks",en een irrelevante discusie of pubers wel kunnen krijsen en je had niet "oprotten" moeten zeggen.
Ik blijf erbij dat dit lastig vallen alles te maken had met het feit dat dit een huisje is voor gehandicapten. Er werd alle keren dat ze langs renden/fietsen/en in onze tuin waren, iets naar ons huis geroepen. Ik heb het nooit kunnen verstaan. Andere gehandicapte gasten werden in dit huis ook lastig gevallen, volgens de eigenaar.
Voor mij is het klaar, mijn moeder is weer thuis. Dit was de allerlaatste vakantie met onze moeder.
Deze soort huizen voor gehandicapten, die in een gewone straat staan, gewone rijtjeshuizen, moet je ongeveer een jaar van te voren boeken, anders is het vol. En een jaar gaat mijn moeder waarschijnlijk niet redden. Ze is deze week een keer bewusteloos per ambulance naar het ziekenhuis gebracht. De zorg wordt teveel, wij als mantelzorgers hadden door haar psychoses 's nachts 24 uur per dag "dienst".
Huismus
Sterkte!!
Huismus
Afschuwelijk dat jullie vakantie zo is verlopen. Pubers kunnen, zonder dat ze dat zelf zo voelen, wreed zijn. Zeker in groepsverband. Het is jammer dat het niet mogelijk was ze duidelijk te maken wat ze aanrichtten. Zoals ik het begrepen heb, zit de eigenaar heel erg fout. Er is een probleem met een huis dat hij verhuurt aan kwetsbare mensen. Dan is het toch aan hem dat probleem op te lossen voordat hij er weer mensen in laat komen? Dat is toch zijn verantwoordelijkheid? Voor nu heel veel sterkte.
Huismus
Ik ben het er ook wel mee eens dat de verhuurder er voor moet zorgen dat de sfeer in en rond het huisje prettig gehouden moet kunnen worden, zéker met zo'n doelgroep. Dus een tuin waar jan en alleman in en uit kan om te schommelen is natuurlijk niet de bedoeling. Maar na ruim 23 jaar wonen op een locatie waar alle leeftijden op zijn tijd voor overlast zorgen, is mijn ervaring dat de toon wel de muziek maakt. Vandaar mijn opmerking over 'oprotten'. Na zo'n opmerking is een gesprek eigenlijk meteen uitgesloten. Maar een vakantie is natuurlijk tijdelijk en je hoeft niet te investeren in de toekomst in zo'n huisje, dus een wereldramp is het nu ook weer niet dat je het gezegd hebt:-)
Maar even los van hoe het was bij het huisje, moet ik zeggen dat ik het heel knap van je vindt dat je überhaupt aan deze vakantie bent begonnen. Ik heb maar heel beperkte kennis van mensen met dit probleem, maar wat ik ervan heb meegemaakt, is het heel zwaar voor de 'omstanders'. Sterkte ermee.
Kaaskopje
Jammer dat je nu weer zegt: "Vandaar mijn opmerking over 'oprotten'. Na zo'n opmerking is een gesprek eigenlijk meteen uitgesloten. " Ik had toch echt al een paar keer gelezen dat er eerst netjes gevraagd was of ze weg wilden gaan.
Dalarna
Jij hoeft je toch niet aan te trekken dat ik dat zeg? Ik legde netjes aan Húismus uit waarom ik daar iets over gezegd heb. Ik ben nogal correct qua taalgebruik en zal dus niet snel woorden als 'oprotten' gebruiken.
Door harde taal te gebruiken kan een situatie verder uit de hand lopen. Dan wordt het makkelijker een machtsspelletje voor de jongelui. Ik besef heel goed dat je in je boosheid of wanhoop niet altijd de tijd kunt nemen om al je uitlatingen op een weegschaaltje te leggen.
dalarna
Jaha, er is netjes gevraagd of ze weg wilden gaan, dat weten we, echt. Maar ik denk dat kaaskopje bedoelde dat het na het gebruik van de term oprotten uitgesloten was dat er nog een gesprek mogelijk zou zijn.
Huismus
Ik vind het heel rot dat het zo is gelopen & dat jullie vakantie hierdoor ook minder goed is verlopen. Een groep schreeuwende mensen buiten de deur is heel bedreigend. In dit geval nog meer omdat er kwetsbare mensen in het huis zitten. Ik vind ook echt dat de eigenaar hier iets aan moet doen. Bijvoorbeeld in eerste instantie naar de ouders van die jongeren gaan. En als dat niet helpt naar de politie. Deze jongeren veroorzaken overlast, ze komen op privé terrein en doen nog meer dingen die echt ontoelaatbaar zijn en deels ook gewoon wettelijk verboden zijn. De eigenaar moet dit veel serieuzer oppakken en die jongeren moeten goed aangepakt worden. Zeker als dit systematisch voorkomt lijkt me de politie inschakelen een heel redelijke stap.
Terecht gecorrigeerd
Die van mij is wel eens terecht gecorrigeerd hoor door anderen. Hij zal een jaar of 10 zijn geweest. En ik hoorde de buurvrouw boos tegen hem en een vriendje praten, dus ik ging kijken. Hadden ze op de straat allemaal vieze woorden zitten kalken met stoepkrijt, maar daarnaast ook nog eens op de oprit. Ze hebben van mijn nog eens extra op hun donder gekregen en heb ze een emmer en bezem gegeven. Daarna vriendje naar huis gestuurd en de vader gebeld dat kind naar huis kwam en waarom. Daarna ontdekte ik overigens dat ze de oprit van de overburen ook nog eens onderhanden hadden genomen, dus dat mocht zoon alleen schoonmaken.
Ik zeg soms wel eens wat tegen de buurpubers/jongvolwassenen die in het speeltuintje naast ons huis zitten te blowen. Ik vind het niet echt erg omdat ze rustig zijn en ik weet wie het zijn. Maar soms is het zo erg dat wij in huis ook gratis en voor niks stoned worden. Dan zeg ik: "joh kan het wat minder?" En dan zeggen ze: "hebben jullie er last van?" En dan zeg ik: "ja, want mijn zoon ligt nu ook knetterstoned in zijn bed". En dan moeten ze lachen en stoppen ze ermee. Of toen een keer een paar pubers een fikkie stookten in diezelfde speeltuin, manman wat een stank in huis. Toen heb ik ook gevraagd of ze dat uit wilden maken omdat mijn hele huis stonk. Dat deden ze gelijk, met excuus, want ze hadden er niet aan gedacht dat het zo zou stinken. Toen ze het niet uit kregen heb ik ze nog even de tuinslang aan gereikt. C'est la ton qui fait la musique. Als iemand gelijk heel aggressief op je af komt ervanuit gaande dat jij of je kind iets met opzet doet en uitsluitend met de intentie om anderen te pesten, dan zit ik ook gelijk op de kast. Meestal is een foutje gewoon onnadenkendheid of een ongelukje, zeker bij kinderen.
leuke topic!
en goed dat er hier ook mensen zijn die andere kinderen aanspreken op hun gedrag. Ik heb wel eens het gevoel dat wij de enige zijn die dat doen, dat andere mensen daar bang voor zijn uit angst niet aardig gevonden te worden ofzo.
Hier ook wel rare reacties gehad hoor. Mijn man had eens een keer een buurjongen van 14 weggejaagd van het plein hiervoor, omdat die jongen alleen maar ontzettend zat te klieren en met sneeuwballen aan het gooien was naar een groep die lekker aan het bouwen was met sneeuw. We hadden het een tijdje aangezien en manlief (of manboos:-) had toen iets gebromd van 'flikker nu maar op, ik wil je niet meer zien!' toen jongen na meerdere klachten nog steeds niet ophield. Kwam zijn moeder toch verhaal halen, want haar zoon zat overstuur thuis omdat hij niet mocht meespelen! En die meisjes van 10, dat konden toch echte krengen wezen hoor, dus haar zoon was echt niet de enige die zat te klieren maar hij kreeg van alles altijd de schuld. Tja.
Of laatst nog. (andere) buurjongens van 13-14 hadden griezelverhalen lopen vertellen aan kleine kinderen, waaronder de mijne. (het was echt niet grappig, was wel van het niveau childsplay en dat tegen 4-6jarigen) Ik was best wel boos en had dat wel even laten merken bij die jongens. De buurvrouw (moeder van de jongens) was best wel onder de indruk en dacht vervolgens dat ik niet meer op speaking terms met haar en de jongens was. Wat een onzin... je mag toch wel boos worden op andermans kinderen als die iets ongelooflijk stoms doen? Betekent nog niet gelijk dat je ze nooit meer wilt zien ofzo.