Collumn van justine gelezen?

Overigens....

....ben ik niet zomaar voor verplichte anticonceptie, maar bij zo'n schrijnende situatie snap ik het eerlijk gezegd niet.

Nouja, ik heb misschien makkelijk praten:-)

Mirreke

"Sterker nog, per individueel geval zijn er vaak allang oplossingen in beeld. En nog sterker! De echt hartverscheurende gevallen zijn die waarbij er allang hulpverlening in bij betrokken is! Waardoor ik de indruk krijg dat een dergelijke regeling alleen maar bedoeld is om hulpverlening te ontlasten en vrij te pleiten of omdat, oh griezels, adequate hulpverlening te duur zou zijn!"

Wat ik hier te vaak lees is dat de hulpverlening het maar moet regelen en hier weer een zin dat er vanuit wordt gegaan dat in de schrijnende gevallen wel hulpverlening bij betrokken is. Zucht....... Volgens mij stelt Justine nu juist voor om ook als samenleving je verantwoordelijkheid te nemen EKC's, Wraparound care en dies meer.
Sommige gezinnen Mirreke kunnen het nooit alleen. Hoe zie je dat nou concreet voor je?
Waarom moet de hulpverlening dit allemaal oplossen? Wel makkelijk om dit maar de schuld te geven als het dan niet lukt. Waar blijft de verantwoordelijkheid van ouders om goed ouderschap uit te oefenen?
Zie ook verdrag voor de Rechten van het Kind.

Annej en de verschillende referentiekaders

"Nog gisteren trof ik een competente ouder waarvan de dochter bij de autismepoli door een orthopedagoog doorgezaagd werd over een trauma in de jeugd of in de huidige thuissituatie als verklaring voor haar autisme"

Die ouder denkt waarom zagen ze zo door. Ik denk: goed en uitgebreid diagnostisch onderzocht.

Als ze zaken vergeten is het niet goed, als ze te veel doorzagen om juist een compleet diagnostisch beeld te vormen is het ook niet goed.

Wisse dan staan ze quitte

"Wat juist zo verbaast is het gebrek aan kritische zelfreflectie bij jeugdzorg!"

Dat missen sommige ouders nou ook en die hebben daarbij hulp nodig, soms vergaande maatregelen.
Kan het niet mooier maken dan het is, teveel te ernstig beschadigde kinderen gezien.

Mirreke

Nee Mirreke het gaat niet om preventief anticonceptie voor die groepen. Het gaat wel degelijk om ouders die al hebben mishandeld, kinderen blijven krijgen. Kinderen die meteen bij de geboorte uit huis worden geplaatst omdat hulpverlening in het gezin geen zin heeft.

Liora

Liora, lees dat stuk van Caroline Forder eens door. Het voorstel betreft veel groepen ouders:

"Uit de in de nota gegeven beschrijving van het probleem blijkt echter dat de potentiële doelgroep groot is: drugsverslaafde, depressieve moeders, zich prostituerende moeders, moeders met een borderline persoonlijkheidsstoornis, dakloze en zwakbegaafde moeders en ouders die zich op de ingevingen van God verlaten in kwesties als de medische behandeling van hun kind. De voorstellen richten zich op ‘de groep ouders die eerder blijk hebben gegeven op geen enkele wijze in staat te zijn kinderen op te voeden en waarvan verwacht mag worden dat zij daartoe in de (nabije ) toekomst ook niet toe in staat zullen zijn. Het eerder gedwongen verliezen van het ouderlijk gezag of het uit huis zien plaatsen van een kind kan een indicatie opleveren dat een ouder niet in staat is om een kind een opvoeding zonder verwaarlozing of mishandeling te geven.

Alle ouders die eerder uit het gezag ontheven of ontzet zijn[1] lopen het risico om voor de maatregel in aanmerking te komen. Bij herhaalde ontheffingen of ontzettingen uit het gezag loopt een ouder een grote kans doelwit te worden van de voorgestelde maatregel. Eveneens wanneer een kind onmiddellijk na de geboorte bij de moeder wordt weggehaald. .......

Ondertoezichtstelling van het eerste, ongeboren, kind zou al voldoende kunnen zijn (p. 7). Ook een verstandelijke beperking van een van de ouders zou een indicatie zijn dat de maatregel noodzakelijk is (p. 7).

De rechter zou de maatregel kunnen opleggen naar aanleiding van gegevens die door bureau jeugdzorg worden overlegd. Uit onderzoek is gebleken dat er op aandringen van deze instanties te veel kinderen uit huis worden geplaatst, al dan niet in gesloten jeugdzorg. Wat rechtvaardigt de verwachting dat juist de anti-conceptiemaatregel wel voldoende zuinig zal worden toegepast? Uit de lijst van de in de nota gegeven voorbeelden blijkt al de neiging tot te ruime toepassing."

http://carolineforder.blogspot.com/2011/03/nota-onverantwoord-ouderschap-is.html

http://www.carolineforder.com/

Margriet

Ik geloof niet dat ik zo happig op hulpverlening was geweest als ik thuis wat te verbergen had gehad aan trauma's bij mijn kinderen. Het kan wel erg zorgzaam klinken maar ik voel me toch werkelijk de maat genomen als ik voor hulp kom met mijn kind en ik mag eerst aantonen dat er bij mij thuis niet mishandeld wordt. Dan denk ik, die mensen die hun kinderen mishandelen komen niet vrijwillig dus dan is het blijkbaar wel een optie om hulpvragende ouders de maat te nemen. En de gevolgen zijn niet gering. En het is gewoon prijsschieten want je komt voor hulp. Daaruit blijkt al dat je een probleem hebt waar je een oplossing voor komt zoeken. Het is schokkend om dan te ervaren dat je alleen hulp kunt krijgen als je eerst de maat genomen wordt. Goede diagnostiek ammehoela, je wordt ook nog eens geconfronteerd met een stuitend gebrek aan deskundigheid bij deze en gene en een warboel aan voorzieningen waar je alleen al een goede gids bij nodig hebt.

Margriet: huh?!

Wisse: "Wat juist zo verbaast is het gebrek aan kritische zelfreflectie bij jeugdzorg!"

Margriet: 'Dat missen sommige ouders nou ook en die hebben daarbij hulp nodig, soms vergaande maatregelen.'

Huh Margriet, je zet hoogopgeleide professionals op één lijn met zwakbegaafden?!

Die zwakbegaafde ouders hebben niet voor niets HULP nodig. Dat zal niemand ontkennen. Flauw om dan te zeggen 'maar de ouders doen het ook niet goed' als antwoord op kritiek op de hoogopgeleide professionele hulpverlening!

Zullen we die 'vergaande maatregelen' dan ook maar toepassen op de hulpverleners?!

Vertrouwensrelatie

Als je zo aan de gang gaat kun je mijn gezin niet helpen want dan trek ik me terug. Ik ben helemaal bereid om uit te zoeken wat ik fout doe en dan hulp te krijgen om door mijn gedrag naar mijn kinderen toe mij te verbeteren maar als je zo begint dan ben je me wel kwijt. Dus ga vooral zo door met goede diagnostiek, je ziet wat je wilt zien. Maar met hulpverlening heeft het dan niet veel meer te maken meer met een soort crisismanagement uit onbekendheid, wantrouwen en het zekere voor het onzekere nemen. Maar daar kom ik toch echt niet voor.

Naieviteit

En dat zeg ik vanuit mijn naieviteit en de hoop dat hulpverlening ook weer hulpverlening kan worden. Het is te dol voor woorden dat je hulp komt zoeken en dan beschuldigt wordt dat je een probleem hebt met je kind dat je blijkbaar niet op kunt lossen. Dat is alsof je bij de bakker om brood komt en die gaat je dwingen om zelf de bakkerschool te volgen en brood te gaan bakken want anders krijg je niets te eten. Gebrek aan deskundigheid is dat. Want de echte hulp is dus ook met een lampje te zoeken. En ik vraag me werkelijk af wat voor hulp zwakbegaafde en psychiatrische ouders dan krijgen behalve een toezichthouder die er bovenop gaat staan om te kijken hoe het mensen niet lukt om zonder deskundige hulp hun problemen op te lossen. Nee, als hulpverlener zou ik me dood schamen. Hulpverlenen is je passie, problemen oplossen op een praktische manier. Kijk nou eerst eens als hulpverlener wat je nodig hebt om gezinnen goed te helpen en dring daar op aan bij de politiek. Wat heb je nodig zodat het wel gaat lukken om jou gezin weer op de rails te krijgen. En scheer niet alle ouders over een kam. Maar ja. Daar heb ik niets meer aan. Ik waarschuw ouders dat de hulpverlening niet eerlijk is, niet man en paard noemt maar in achterkamertjes over jou gezin vergadert tunnelvisiet met verdachtmakingen gebaseerd op onbegrip, ondeskundigheid en gebrek aan middelen om echt te kunnen helpen. En dat je dat maar beter kunt weten van tevoren. Ouders en hulpverleners vertrouwen elkaar niet dus doe je daar alleen zaken mee met een rechte rug en een minimum aan noodzakelijk contact.

Fiorucci

""Het zijn geen mensen van een andere planeet. Natuurlijk is een studie etc handig als je op professionele basis met mensen met dergelijke problemen omgaat.""
Een studie etc is handig?. Dit is gewoon noodzakelijk als je als professional wil en kunt werken met deze groep. Denk je nu echt dat iedereen dat maar zo kan gaan doen?.

""Maar menselijkheid, invoelend vermogen, ook van de niet professionelen om deze mensen heen,vind ik belangrijk.""
Dat ben ik het helemaal met je eens. Maar meer dan dit hebben ze dan ook niet te bieden.
"" Wat is trouwens een hulpverlener zonder empathie? He-le-maal niks.""
Juist! En ik mag hopen dat alle hulpverleners die empathie hebben.

Hulp of toezicht

AnneJ: 'En ik vraag me werkelijk af wat voor hulp zwakbegaafde en psychiatrische ouders dan krijgen behalve een toezichthouder die er bovenop gaat staan om te kijken hoe het mensen niet lukt om zonder deskundige hulp hun problemen op te lossen.'

Kijk eens naar die documentaire die hierboven genoemd werd. Ik heb deel 1 gezien en ik ben geschokt door de 'kwaliteit' van de 'intensieve' hulpverlening. Het is meer toezicht dan hulp. Ik kan alleen maar hopen dat de documentaire een zeer vertekend beeld van de werkelijkheid geeft!

De hulpverleners hebben duidelijke ideeën over wat ze wel/niet wenselijk of toelaatbaar vinden, dit zijn deels ook harde normen voor wel/niet uithuisplaatsing van kind. Maar de hulpverleners communiceren die ideeën en normen slecht, vaag, onduidelijk. Maar later veroordelen ze wel, met harde gevolgen. Ik vind dat niet eerlijk.

De hulpverleners doen meer aan toezicht dan aan (praktische) hulp. Terwijl het over zwakbegaafden met zeer weinig geld gaat die duidelijk hulp nodig hebben bij praktische zaken en bij planning. Twee voorbeelden:

Met de zwakbegaafden (die al een kind hebben of zwanger zijn) wordt anticonceptie besproken. Ja dat willen ze wel, graag. Spiraal. Maar de uitvoering van het plan, afspraak maken met dokter en die nakomen, spiraal kopen, etc., wordt geheel aan de zwakbegaafden overgelaten. Die zijn van goede wil maar tja dan komt er wat tussen en is er weer een week voorbij, etc. Nou als de hulpverlening zo'n hoge prioriteit geeft aan anticonceptie voor deze mensen, dat men het zelfs gedwongen zou willen doen, nou dan denk ik: als ze willen, help ze meteen! ga mee naar de dokter, zorg dat dat spiraal er meteen al is, help mee afspraken te maken, help ze eraan herinneren, haal ze op, ga samen... Maar nee, iedere week is er weer een gesprekje over waarom het weer niet gelukt is om het spiraal te plaatsen.... Ik snap daar niets van. Op zich best aardig, dat gesprek, en goed om die mensen te leren om zelf dingen te regelen, maar ik heb toch het idee dat de hulpverlening hier de prioriteit uit het oog verliest.

Tweede voorbeeld. Zwakzinnig echtpaar heeft problemen om 3/4-jarig kind op tijd naar school te brengen en ze zijn daar op aangesproken door de 'hulp'verlening. Fietsen kapot, pijn in de knie, etc. Echtpaar heeft zeer weinig geld, schulden, etc. Maar ze willen laten zien dat ze echt hun best doen voor het kind en kopen een autootje. Trots laten ze zien dat kind nu wel op tijd naar school gebracht wordt. De hulpverleenster kan op zich de intentie wel waarderen maar zucht diep over o o die schulden en ze kunnen niet voorzien wat voor kosten een auto met zich mee brengt etc. Dan vraag ik me af: waarom heeft die hulpverleenster/coach niet veel eerder samen met het echtpaar het vervoersprobleem opgelost?! Fiets laten repareren; andere, handiger fiets gekocht; taxi/busje geregeld; weetikveel. En waarom moeten deze mensen het met heel erg weinig geld doen, terwijl het normaal al moeilijk genoeg voor ze zou zijn? Waarom worden deze mensen in praktische zin niet veel beter geholpen en begeleid? En hoezo kunnen deze mensen die onder de allerintensiefste vorm van begeleiding zouden staan, zo ontzettend veel buiten medeweten van de coach doen?

Ik had eigenlijk pas over de documentaire willen schrijven als ik deel 2 ook al had gezien, maar dit was dus alvast een voorproefje. Ik heb nog meer voorbeelden. Tot de volgende keer...

Hulp of toezicht

Ik heb het gezien Wisse. Dat gebrek aan hands-on mentaliteit is mij ook opgevallen. Misschien kan dat ook aangeleerd worden in de opleiding dat je sommige mensen gewoon bij de hand moet nemen en dat je ze ook later nog vaardigheden aan kunt leren. Maar ook vond ik het een vraag om mislukking. Zo'n erop of eronder situatie leidt tot grote druk en dan is het heel moeilijk om zaken dan nog op orde te houden. Mij viel ook het enthousiasme op van sommige ouders om er echt wat van te maken. Ik wil direct aannemen dat het vaak heel moeilijk is en schrijnend maar er is ook nog winst te behalen. Die tunnelvisie gesprekken en het verschil in communicatiestijl, de beperkte mogelijkheden om zaken praktisch op te kunnen lossen. En ja, wordt er eentje boos dan mag die vertrekken alsof echte ouders nooit eens boos of onredelijk worden of zo?
Als ik met mijn kinderen hun kamer opruim ga ik toch ook niet met mijn handen op mijn rug staan?

Kansloze hulpverlening

De reacties op het forum bij Machteloos.
http://dokument.ncrv.nl/forum/uitzendingen-2011/11-en-19-juli-machteloos/kansloze-hulpverlening

Er wordt een zelfstandigheid van mensen verwacht die ze (nog) niet hebben en misschien nooit krijgen, maar ze krijgen ook de kans niet om dat aan te leren, dat moet blijkbaar spontaan lukken.

Margriet (zelfreflectie, je hebt gelijk daarin)

"Wat juist zo verbaast is het gebrek aan kritische zelfreflectie bij jeugdzorg

Dat missen sommige ouders nou ook en die hebben daarbij hulp nodig, soms vergaande maatregelen.

Kan het niet mooier maken dan het is, teveel te ernstig beschadigde kinderen gezien. ""
Het is dat jij het hier plaatst anders had ik het gedaan. Het beroerde is dat er bij deze groep juist zo weinig zelfreflectie aanwezig is en daarom deze groep zo moeilijk te begeleiden is. Het is dan ook zo moeilijk om als niet en wel hulpverlener deze groep er van te doordringen om geen kinderen meer te nemen omdat het gewoon niet lukt om kinderen op te voeden. Zij zelf zien dat niet.Het ligt niet aan hun, nee het ligt aan de eisen die er gesteld worden(die ze onzinnig vinden of onbelangrijk) om een kind op te voeden. Dat zijn eisen van de drie r's (Rust, Reinheid en Regelmaat). Dit zijn toch wel de basis behoeften voor een kind. Maar deze groep moet dat leren. En dat lukt gedeeltelijk wel met begeleiding, maar vaak ook niet omdat ze het nut ervan gewoon niet inzien (hebben dit vaak ook niet van huis uit mee gekregen of gewoon niet gesnapt). Vaak gaat het daarin al mis, met als gevolg verwaarlozing. Ook kun je je voorstellen wat er bij deze ouders gebeurt uit onmacht (het onvermogen om zich in te kunnen leven in een kind). Als je zelf het vermogen als een kind hebt kun je je niet inleven in je kind.
Als je verslaafd bent heb je wel wat anders aan je hoofd (je wilt scoren) Ook al heb je van huis uit wat anders meegekregen. Het scoren is belangrijk, je kind komt op te tweede plaats. Je ziet niet wat je kind nodig heeft alleen wat je zelf nodig hebt.
Ook bij verschillende psychiatrische aandoeningen is het moeilijk om je te kunnen inleven in een kind (je bent te veel op je zelf gericht). Je hebt moeite om ook nog voor je kind te zorgen, je hebt eigenlijk genoeg aan je zelf.
Die indicatie is er voor dat moment voor deze groep ouders. Het is voor hen erg vervelend om bij een toekomstig kind te moeten bewijzen dat het wel lukt om een kind op te voeden. Dat lijkt mij ook erg moeilijk voor deze ouders om aan de eisen te voldoen die er gesteld gaan worden. Ik ben daar ook dubbel in. Ze hebben al de stempel van het niet "kunnen" en dan blijf je toch met een gevoel zitten van "kunnen" ze het nu wel?. Of was het beter geweest dat er geen kinderen meer zouden zijn gekomen bij deze ouders.

Wisse en anne j

Mooi dat jullie de moeite hebben gedaan om die uitzending te zien.
Wat ik wel jammer vind dat jullie alleen maar hebben gekeken naar de hulpverleners en nu af zitten te geven op die hulpverleners daar. Ik heb juist ook gekeken naar het onvermogen van de cliënten die daar zitten en hoe zij juist de kont tegen de krip gooien door hun onvermogen.
Ze zitten daar met hele schema's die ze aangereikt krijgen door hun begeleiders. Vervolgens doen ze daar weinig mee. En van dat spiraaltje, die had ze al lang kunnen laten zetten. Maar mevrouw moest weer wachten dat ze ongesteld was(gebruikten toch niets)om een spiraaltje te zetten.Dat wist ze wel maar was te lui. Ze is nu niet zo zwakzinnig dat ze dit zelf niet kon regelen. Ook die auto was natuurlijk gewoon dom. Ze hadden hun fiets wel kunnen laten repareren maar waren daar te lui voor. Ze zijn gewoon hun afspraken niet na gekomen. Het is daar de bedoeling dat ze zo zelfstandig mogelijk daar gaan wonen. En zich aan de afspraken gaan houden die er gemaakt zijn met hen.
Deel 2 is nog heftiger.

Griezels

De eisen van rust, reinheid en regelmaat. Volslagen subjectieve eisen overigens, in andere culturen gelden heel andere eisen. En dan gaat er zo'n hulpverlener met idd de handen op de rug staan kijken of onpraktische ouders, of ouders met een planningsprobleem zich aan die eisen kunnen houden. En ze dan veroordelen als ze dat niet kunnen. Wat je al vantevoren kunt zien aankomen. En dan roepen om preventieve anticonceptie. En dan niet doorhebben dat je daarmee voorbij gaat aan de meest fundamentele menselijke rechten en waarden. Dat je je daarmee op een vreselijk eng hellend vlak begeeft.
Hebben jullie overigens de post van primavera überhaupt gelezen? En dan ook BEGREPEN!? ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het hier ook vaak aan een goed inzicht ontbreekt (gebrek aan opleiding wellicht?) omdat er op deze fundamentele discussie alleen maar gereageerd wordt op een populistische, inderdaad PVV-achtige, manier.
Als er ouders verslaafd zijn dan kun je bv gaan eisen dat ze afkicken. En dan HELP je ze daarbij met praktische hulp enz in plaats van met de handen op de rug te gaan staan kijken hoe ze dat alleen niet lukt. En als hulpeloze ouders veel te weinig geld hebben en daar ook nog eens niet goed mee om kunnen gaan, dan HELP je ze daarbij in plaats van dom onconstructief commentaar te leveren als het niet lukt. Of is niet genoeg geld hebben of het zelf niet kunnen verdienen ook al een reden voor preventieve anticonceptie?
Weet je wat ik misdadig vindt, ten aanzien van kinderen? Al die ouders die maar gaan scheiden! Zullen we die ook maar preventief anticonceptie gaan geven? Of wacht, de kans dat huwelijken mislopen is geloof ik ook 50%. iedereen die getrouwd is dan maar aan de verplichte anticonceptie? En de kans dat samenwoners uit elkaar gaan is dacht ik nog hoger.
Nogmaals: lees de post van primavera en probeer te begrijpen wat daarin wordt gesteld. En probeer de misstanden die er zijn te voorkomen met goede praktische hulp en de andere mogelijkheden die er ALLANG zijn!

mirjam

Goh linda

Wat een domme, nare, veroordelende reactie. Jij snapt echt helemaal niets van de echte discussie. Dus omdat naar jouw almachtige oordeel deze mensen 'lui' zijn en die spiraal 'gewoon' even hadden moeten laten zetten veroordeel je ze en mogen ze aan de preventieve anticonceptie. Tsss, ik mag hopen dat je niet in de hulpverlening werkzaam bent.
Wij wonen in een beschaafd land en in een beschaafd land HELPEN wij elkaar waar nodig.

mirjam

Helpen heeft alleen zin

als degene aan wie de hulp wordt aangeboden, daar zelf het nut van inziet. Daar zit het probleem.

Degenen van wie 'wij' vinden dat er hulp nodig is, zien het zelf vaak allemaal niet zo somber in en willen al helemaal niet dat een ander gaat verzinnen hoe het anders moet.

Er is niks zo lastig als veranderen. Inzien dat het anders moet is wat anders dan het daadwerkelijk ook doen.

Linda

"Denk je nu echt dat iedereen dat maar zo kan gaan doen?" Je bent nu aan het muggeziften op woorden wat betreft het woordje handig. Ik ben geen kleuter, natuurlijk weet ik dat een opleiding noodzakelijk is. Maar ik weet ook dat er meer nodig is dan dat papiertje. Want juist sommigen die weliswaar dat papiertje hebben, maar niet gehinderd door enige ervaring of inlevingsvermogen die rucksichtlos regeltjes volgen, soms schade aanrichten. Er zijn "hulpverleners" zonder empathie. En ook mensen zonder echte opleidingen kunnen veel betekenen.

Pardon?

Wie speelt er hier nu paniekvoetbal, Primavera en Mirreke? Dus iedereen met een rugzakje op school is psychiatrisch patient en zou dan volgens voorstanders van zeer selectief toegepaste gedwongen anticonceptie ook geen kinderen meer mogen krijgen? Dat slaat als een tang op een varken. Het gaat hier om ouders waarvan vaststaat dat ze hun eigen kind/kinderen ernstig mishandelen, soms tot de dood erop volgt. Dat is wel even iets anders dan een PDD-NOS-stickertje of een IQ van 75. Ik vind het dan weer een gotspe dat jullie alle argumenten zo tot in het absurde doortrekken dat de discussie doodslaat.
Maar goed, ik ga als trouw PVV-stemmer maar eens aan de was.

Lui en dom

Het probleem met lui en dom is dat er geen perspectief in zit maar alleen maar een beschuldiging en een excuus om je handen er vanaf te trekken. Er is geen reden om naar jezelf te kijken. En dat juist maakt het verschil. Als je wel bereid bent om naar jezelf te kijken en uit te puzzelen met hulp van je talenten en je opleiding waar jij het verschil kunt maken met welke praktische oplossingen. Maar goed, oma vertelt, vroeger had je dat dat je zelf na moest denken, tegenwoordig moeten we de regeltjes volgen en onszelf indekken. En het is nou eenmaal niet anders, wat kan ik er aan doen.
En de relatie die je met je client het is verzakelijkt dus we leveren alleen afgesproken producten die betaald worden door de zorgverzekeraar en de AWBZ, meer kunnen we ook niet doen, dus noemen we de clienten maar lui en dom.

Lees dat rapport gezondheidsraad dan eens

Maar lees dat rapport gezondheidsraad dan eens. (http://www.gezondheidsraad.nl/sites/default/files/[email protected]).
Daaruit wordt juist duidelijk dat het automatisch wel om een veel grotere groep gaat. De enige manier om verplichte conceptie te bewerkstelligen bij enkele personen is een juridisch wangedrocht wat veel slachtoffers gaat maken bij niet-mishandelde kinderen en niet-mishandelende ouders.
Tot een zwakke groep behoren en bijv. niet de RRR-regels toepassen wordt dan al genoeg om door een overijverige jeugdwerker het proces van verplichte conceptie in gang te zetten.
Vergeet niet dat de organisatie die nu zich met kindermishandeling bemoeid NIET aan waarheidsvinding doet. Het gaat dus helemaal niet om b e w e z e n mishandelaars, maar om mensen die voor jeugdzorg niet hun onschuld hebben kunnen bewijzen. Dat is iets anders dan schuldig. Hoe kun je in hemelsnaam je onschuld bewijzen voor een misdaad die je nog niet begaan hebt, maar waarvan men verwacht dat je die in de toekomst wel eens zou kunnen gaan doe. Het gaat namelijk om een preventieve maatregel.
Ik snap best dat mensen die enkele vreselijke extreme gevallen zien of erover lezen als eerste emotionele reactie denken: dat zoiets toch koste-wat-het-kost voorkomen moet worden. Maar het is wel zo intelligent om vervolgens even stil te staan wat 'iets doen' dan werkelijk zal kosten in leed en onrecht aan onschuldigen. Ik zie door de voorstanders voor dit soort maatregelen geen enkele garantie ingebouwd worden dat die maatregel geen onschuldige slachtoffers treft. Hooguit de illusionaire opvatting dat het zo'n vaart toch niet zal lopen en er toch niet zulke fouten gemaakt zullen worden. Keep on dreaming, het rapport gezondheidsraad is duidelijk: "zo'n vaart loopt het dus wel".
En om het wanvoorstel compleet te maken blijkt het in veel gevallen waaraan van Vollenhoven refereert niet eens een effectieve maatregel te zijn. Zie http://knmg.artsennet.nl/Dossiers/Columns/column/Verplichte-anticonceptie-geen-wapen-tegen-kindermishandeling.htm
Kortom het gaat om populistisch geblaat waarvan de voorsteller werkelijk geen idee heeft wat de consequenties voor de maatschappij zijn noch zich daarin wil verdiepen en bovendien de effectiviteit zwaar van overschat. Een rechtenuithollende non-maatregel dus, die alleen op het gevoel werkt dat er tenminste IETS gedaan wordt om de onmachtigheid en onkunde van wie er nu verantwoordelijk voor is te verbloemen.
Hoe het ook ingericht wordt, je kunt nooit voor elkaar krijgen dat jeugdzorg alle mishandelde kinderen kan redden. Je kan er alleen wel alvast voor zorgen dat jeugdzorg zelf eens wat minder kinderen gaat mishandelen en verkeerd ingrijpen bestraft gaat worden ipv te vergoedelijken dat ze nou eenmaal de burocratische regeltjes hebben opgevolgd.
Niet voor niets hebben we er in ons rechtssysteem voor gekozen dat iemand onschuldig is totdat schuld bewezen is. Het zou verstandig zijn om hier geen uitzondering op te willen maken voor bepaalde groepen wat betreft kans op kindermishandeling.
Groeten Primavera

Jammer mirreke

"Hebben jullie overigens de post van primavera überhaupt gelezen? En dan ook BEGREPEN!? ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het hier ook vaak aan een goed inzicht ontbreekt (gebrek aan opleiding wellicht?) omdat er op deze fundamentele discussie alleen maar gereageerd wordt op een populistische, inderdaad PVV-achtige, manier."

1. Wat heeft opleiding met deze discussie te maken?
2. Waarom vind je dat als je wat tegengas krijgt dit op een PVV achtige manier wordt gebracht.

Juist door de vele zorgwekkende zaken die ik heb gezien denk ik dat voor sommige ouders verplichte anti-conceptie goed zou zijn. Maar dit is voor een kleine specifieke groep waarbij te consequent hulp wordt genegeerd, kinderen worden mishandeld (ik heb het hierbij niet over de 3 R-en maar over wat goed-genoeg-ouderschap zou moeten inhouden, zie Verdrag voor de Rechten van het Kind). Basisbehoeften dus met voldoende zorg een aandacht voor de ontwikkeling van je kind. Dat iedereen dat anders doet en dat dit cultuurgebonden is is zo overduidelijk.
En laatst over goed inzicht: Hij is al vaak in Jeugdzorg discussies genoemd maar de beste stuurlui staan aan de wal....

Wisse kortzichtigheid

Wisse: "Wat juist zo verbaast is het gebrek aan kritische zelfreflectie bij jeugdzorg!"
Margriet: 'Dat missen sommige ouders nou ook en die hebben daarbij hulp nodig, soms vergaande maatregelen.'

"Huh Margriet, je zet hoogopgeleide professionals op één lijn met zwakbegaafden?!"

Volgens mij richt jij je op die doelgroep, dat zijn niet mijn woorden. Ik heb het net zo goed over hogeropgeleide ouders die in een langdurige vechtscheiding zitten. Of ernstig veslaafde ouders die hun zoveelste afkick poging doen en moeder vier kinderen heeft van drie mannen en elke keer beterschap belooft etc etc.
Meerdere ouders die ik heb gezien weten wel dat ze het niet goed doen maar stellen telkens hun eigen belang voorop. Waar is de verantwoordelijkheid voor kinderen: niet in eerste instantie bij jeugdzorg maar bij die ouders!