Blij met nieuwe (komende) wet

Er is maar een dwangmiddel

Johanna:"Ik heb alleen gezegd dat ik heel goed weet hoe het is om wanhopig om hulp te snakken en dat daar in deze discussie geen ruimte voor is. Het is prima als jullie een objectieve en objectiverende discussie willen voeren maar dat gaat totaal voorbij aan het lijden van (ex-)partners en kinderen van mensen met ernstige psychiatische problemen."
Volgens mij is dat nu juist de kern van de kritiek. Die wet zal daar namelijk ook aan voorbij gaan.
De hoop dat zo'n wet de 'gezonde' partner bij zal staan in het goed handelen van de gestoorde of verslaafde en de relatie met de kinderen, is volkomen vals.
Die wet richt zich op de kinderen. Vanuit de veronderstelling dat die kinderen in een bedreigende omgeving opgroeien. De hele omgeving (het gezin) is fout. Ook de niet gestoorde partner.
Kortom: dan heb je eindelijk je gestoorde partner naar hulpverlening geholpen, komt jeugdzorg je kinderen uit jouw handen redden. Dat die kinderen in die situatie zitten, is ook jouw schuld. Jij hebt ze (mede) erin gebracht. (Let op! dat is niet mijn mening, maar die van jeugdzorg in dit soort gevallen).
Bovendien zijn instanties helemaal niet van plan om op maar enige manier een van de twee partners een gevoel van gelijk te geven. Wat die wet ook doet, hij verschaft ook BJZ of AMK niet de macht om de gestoorde partner tot behandeling te dwingen.
Er is maar één dwangmiddel bij deze instanties beschikbaar en dat is de kinderen uit huis halen.
Groet,
Miriam Lavell

Schrijnend

'Er is maar één dwangmiddel bij deze instanties beschikbaar en dat is de kinderen uit huis halen.'

In de contacten die ik heb met andere vrouwen die huiselijk geweld meemaakten (en dit zijn ontvlucht of willen ontvluchten als er niets verandert), hoor ik namelijk een hele grote overeenkomst: de op hun gedrag aangesproken partners en verlaten ex-partners zijn er stuk voor stuk op uit om de moeder tot incapabel te laten verklaren, danwel de kinderen te ontnemen, of dreigen hiermee. Wanneer dan de jeugdzorg betrokken wordt in een laatste wanhopige poging zaken ten goede te keren (immers: als je gaat scheiden weet je dat ze bloot zullen staan aan een omgangsregeling, voor veel vrouwen reden niet te scheiden), zit je al aardig op weg.....

Beeld

Het beeld dat Arawen heeft bij zo'n wetsvoorstel is nu precies waarom die kindermishandelingsvoorstellen zo juichend binnengehaald worden. Het suggereert een oplossing voor kinderen in nood. Het is alleen nogal onrealistisch, kost een hoop geld dat niet in hulpverlening gestoken wordt maar in repressie, en veroorzaakt grote woede en angst onder ouders en narigheid voor kinderen en hun gezin door het stigma van kindermishandeling (als je om broodnodige hulp komt) de roddeldossiers en meningen die als feiten worden neergezet, de rechtzaken, de dwangmaatregelen, het kwijtraken van je kinderen. Dat is de vergissing die blijkbaar iedereen maar blijft maken. Omdat het zo positief gepresenteerd wordt. Maar je hoopt dat er toch eens mensen gaan nadenken dat het gewoon niet klopt en dat het rondpompen van geld is naar repressie en niet naar hulp, dus die arme kinderen worden nog steeds niet geholpen. Dat is dus gewoon misleiding.

Slechte ervaring gehad met haaglanden

We hebben zelf meegemaakt dat de spoedafdeling van het ziekenhuis Haaglanden een amk-melding deed. Vanaf dat moment krijg je als gezin de stempel van probleemgezin.

Men is sneller geneigd om je gezin in de gaten te houden. School deed dat en maakte nog een melding. Dan wordt je kind vervolgens automatisch onder toezicht gesteld. Wanneer je hier niet aan mee werkt dan halen ze je kind uit huis. Er wordt alleen gekeken of er meldingen zijn gemaakt. De inhoud van de meldingen laten ze buiten beschouwing.

Jeugdzorg heeft op een gegeven moment toegegeven dat alles behoorlijk overtrokken was. Let wel: wij zijn één van de weinigen die dat voor elkaar konden krijgen.

In hoger beroep is de onder toezicht stelling vernietigd. Bij het ziekenhuis staan wij echter nog steeds bekend als zijnde dat de melding terecht was! Wij tellen dus mee met die 95 procent. Ik betwijfel of dit percentage dus betrouwbaar is.

De financiële schade door dit hele gebeuren loopt bij ons op tot €20.000. Deze schade kunnen we niet verhalen omdat het ziekenhuis destijds een melding heeft gemaakt. Juridisch staan we zwak want ze kunnen zich beroepen op die melding.

De psychische schade is enorm. Ik lijd door dit hele gebeuren aan PTSS en kan daardoor mijn werk niet meer goed doen. Ik zou me geen raad weten als mijn contract straks niet meer verlengt wordt.

We gaan niet meer naar de dokter of naar het ziekenhuis wanneer we iets mankeren. De angst dat er weer een onterechte melding komt zit er bij ons heel diep in.

Schade

Het is diep treurig Richard. Hier hetzelfde verhaal. Het wordt wel minder in de loop van de tijd, bij ons is de melding nu zo'n 6 jaar geleden. Maar je blijft tot de kinderen groot zijn last houden van die angst en nog een keer een ontregeling van je leven en dat van jou kinderen. Het is niet anders. Ik heb me voorgenomen niets meer te accepteren op dit gebied, met mij kun je oorlog krijgen, en het verder los te laten. Ik kan dit soort immoreel gedrag niet voorkomen maar ik benoem het wel. Hier houdt ik het er onder met af en toe Valeriaan of valium. Ik zou ook weleens willen weten hoe je dat makkelijker kunt maken voor jezelf en je gezin.
Dan uiteraard je best doen te genieten van je leven met je kinderen.

Het heeft zin

Richard, het heeft zin om juist nu met jouw verhaal de eerste kamer en de publiciteit op te zoeken. Leden van de eerste kamer kun je op internet vinden, even goed nadenken welke mensen je mailt, wat effectief is.

Tsjor

Waarom juist nu?

Tsjor, waarom denk jij dat dit juist nu zin heeft?

Nog een initiatief

Kwade tongen beweren dat alle initiatieven die op dit moment rondgaan op het gebied van jeugdzorg te maken hebben met de competitie wie er ingezet gaat worden straks als de jeugdzorg naar de gemeente gaat.
http://nos.nl/video/473429-rotterdam-experimenteerde-met-een-sportpedagoog.html
Op het journaal vandaag de 'sportpedagoog'. Lijkt me nuttig. Niet nuttig lijkt me dat "de sportpedagoog kan ook echte probleemgevallen melden bij jeugdzorg".
Goed om te weten maar weer.
Deze week gehoord van een school voor speciaal voortgezet onderwijs waar de vakleerkracht gymnastiek de kinderen met autisme met de jeugdarts dreigt als ze de piepjestest niet halen.
Ik begrijp niet dat ze dan zelf niet snappen dat zij de deskundigen zijn op het gebied van autisme en sport en niet de jeugdarts en dat de jeugdarts op iemand afsturen gewoon pure pesterij is.

Eerste kamer

De wet en de motie is aangenomen door de tweede kamer. Maar dat moet nu nog naar de eerste kamer. In de eerste kamer hebben VVD en PvdA geen meerderheid. Het dus zin om de andere partijen nu ervan te overtuigen dat een automatische (ongeziene) melding bij het AMK (Haaglandenmodel) echt geen goede weg is.
Het verhaal van Richard illustreert helaas heel erg goed, waar iedereen bang voor is. zijn ellende (PTSS, financiële problemen) zal níet voorkomen in de evaluaties van het experiment van Haaglanden (die evaluaite moet nog komen). Er wordt bijna nooit de vraag gesteld: wat betekent dit nu voor de ouders? Hoeveel tijd en geld zijn de ouders kwijt door deze melding, wat zijn de emotionele gevolgen voor hen, wat betekent het voor hun vertrouwen in de zorg (eerst jeugdzorg, nu ook de gezondheidszorg), wat betekent het voor hun ouderschap en daarmee ook voor de kinderen. Angstige, onzeker gemaakte ouders met financiële problemen en soms ook zonder hun werk zijn een slecht resultaat voor de kinderen. Maar ik heb nog nooit iets gezien van een onderzoek, wat daaraan aandacht besteedt.
Richard kan met zijn verhaal die werkelijkheid heel goed naar voren brengen. En dan maar hopen dat de eerste kamer het hele verhaal terugstuurt.

Alle stukken kun je vinden op de site van de tweede kamer onder officiële bekendmakingen onder nummer 33 062. Het gaat om een wet die een verplichte meldcode wil invoeren voor ziekenhuizen etc. En dan is deze motie aangenomen:

33 062 Wijziging van diverse wetten in verband met de invoering van de verplichting voor bepaalde instanties waar professionals werken en voor bepaalde zelfstandige professionals om te beschikken over een meldcode voor huiselijk geweld en kindermishandeling en de kennis en het gebruik daarvan te bevorderen, onderscheidenlijk die meldcode te hanteren (verplichte meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling)

Nr. 15 MOTIE VAN DE LEDEN VAN DER BURG EN HILKENS

Voorgesteld 31 januari 2013

De Kamer,

gehoord de beraadslaging,

overwegende dat het ouderprotocol Haaglanden een zeer effectief instrument is waarmee het signaleren van kindermishandeling wordt verbeterd;

overwegende dat vanwege de anonimiteit meer mishandelde kinderen bij een huisartsenpost dan bij de eigen huisarts worden behandeld;

overwegende dat dit instrument nu slechts als goed voorbeeld is opgenomen in de toolkit meldcode;

verzoekt de regering, het ouderprotocol Haaglanden verplicht te stellen voor alle spoedeisende hulpafdelingen in ziekenhuizen, ambulancediensten en huisartsenposten in Nederland,

en gaat over tot de orde van de dag.

Van der Burg

Hilkens

Voorlopig zijn we er nog niet van af

AnnaJ, ik had al verwacht dat ik de aanvallen van jeugdzorg zou moeten verwerken, en daar heb ik ook de tijd en rust voor genomen. Alleen valt het mij zwaarder dan verwacht. Het is namelijk heel realistisch dat ze je kind af kunnen pakken, zonder dat daar een gegronde aanleiding toe is.

Aangezien er nogal wat roddel in het dossier van mijn kind staat heb ik er nog heel veel werk aan om dit er uit te krijgen. Ik zie er tegenop om al die rechtszaken aan te moeten spannen, want ik weet hoe koppig ze zijn bij jeugdzorg. Ze denken nooit in het belang van het kind. Anders hadden ze uit eigen beweging wel het dossier vernietigd en aan alle instanties medegedeeld dat hun bemoeienissen onterecht waren geweest. Nu zitten we nog steeds met die negatieve stempel op onze naam.

Voorlopig zal ik die angst blijven houden. Want mocht er een onverlaat weer achter onze rug om zo laf zijn om een valse melding te doen, dan halen ze het dossier weer uit de kast. Wat ze dan doen is weer onnodig ingrijpen, want ze kijken alleen maar of er eerder een ondertoezichtstelling is geweest. Dat is al genoeg reden om er bovenop te gaan zitten.

Het is niet zo dat die angst over gaat als mijn kind 23 jaar is geworden. Het dossier van mijn kind blijft bewaard. Als mijn kind later zelf kinderen krijgt dan zullen deze ook onnodig extra in de gaten worden gehouden omdat er destijds een ondertoezichtstelling is geweest. Dit betekend dat ook mijn kind en mijn kleinkinderen een hoog risico lopen om wederom de dupe te worden van het wanbeleid van jeugdzorg.

tsjor, ik moet inderdaad wat doen met mijn verhaal. Het heeft mij enorm geraakt hoe lichtzinnig jeugdzorg ingrijpt en totaal geen besef heeft welke gevolgen dit voor een kind heeft. Ik ben in ieder geval van plan om volgende week naar Brussel te gaan om samen met andere mensen jeugdzorg aan te pakken. Want ik kan dit allemaal niet alleen af.

Tsjor

Heb jij enig idee naar wie in de eerste kamer ik mij verhaal het beste toe kan sturen. Ik denk dat het wel belangrijk is dat deze motie wordt tegengehouden. Als ik daar mijn steentje aan bij kan dragen wil ik dat wel doen.

Rechteloos richard

Ik vind het erg dapper van je Richard dat je het gevecht om het dossier aangaat. Ik wil je toch een aantal overwegingen meegeven.
Hoe meer jij je bemoeit met het dossier van je kinderen des te meer aandacht is er voor dat dossier. Je bent er bovendien een hoop emotionele energie en tijd aan kwijt die je nodig hebt voor jezelf en je kinderen.
Bureau Jeugdzorg vernietigt geen dossier. Het schijnt dat het met bepaalde formuleringen wel kan lukken, maar dan moet je dus maar net een uitspraak hebben waarin die formulering staat.
Vervolgens trekt BJZ, en de Kinderbescherming, zich nergens wat van aan en bewaart zo'n dossier vervolgens toch gewoon. Dan heb jij wel een uitspraak dat het vernietigd moet worden.
Ik heb gemerkt dat hulpverleners zich vaak helemaal niet voorbereiden en jou dossier helemaal niet inzien. Dat ligt gewoon ergens te verstoffen of kwijt te raken terwijl ik verwacht dat iedereen het weet.
Ik heb dus geen toestemming gegeven aan de huisarts om bij verhuizing dit roddeldossier door te sturen naar de opvolgende huisarts en de zaak daar uitgelegd.
Juist mijn pogingen om bij de huisarts zaken te laten verwijderen deden een hoop stof opwaaien.
Ik zet zelf in op het ondertekenen van petities en het waarschuwen van ouders. Het is een mentaliteitskwestie. En inderdaad wordt je geholpen door deskundigen die met dezelfde kritiek komen.
Als je je kinderen en toekomstige kleinkinderen wilt beschermen is het zaak ze goed te informeren en te voorzien van goede rechtsbijstand. En bescherming te zoeken bij buren, kennissen en familie. En zelf helder te blijven redeneren. Zoek steun bij stichting KOG zodat je goed geinformeerd het gevecht aan kunt gaan waar dat nodig is. En zoek hulp bij vrijgevestigden waar dat nodig is. Laat je niet meezuigen in dit circuit. Afijn, ik wens je veel sterkte.
Mocht de kinderbescherming weer aankloppen dan heb ik mij voorgenomen om het contact summier en schriftelijk te houden. Onderkoeld. Ik heb mijn energie nodig voor mijn kinderen. Mijn woede blijft een issue.
Zolang de mensen van de kinderbescherming en jeugdzorg zelf niet inzien wat ze aanrichten kun jij ze dat besef niet geven.

Richard dossier vernietiging

Dat is interessant maar wel ernstig om te horen. Ik heb nl. begrepen dat een dossier wel vernietigd wordt.
Net gezocht. Ik lees net iets over wettelijke bewaartermijn van 15 (!) jaar. Idd, als je 17 bent en je krijgt een dossier wordt dat pas als je 33 bent vernietigd, en volgens mij moet je dat zelf aanvragen.
Klopt dat?
Nog iets gevonden:

"De werkwijze van de Raad voor de Kinderbescherming is vastgelegd in het Kwaliteitskader. Dit is een algemene aanwijzing van de minister van Veiligheid en Justitie. De richtlijnen uit het Kwaliteitskader zijn voor de medewerkers van de Raad leidraad voor hun dagelijks werk. Het document beschrijft onder andere hoe een onderzoek uitgevoerd wordt, welke informatie in het rapport komt en hoe lang een onderzoek mag duren. In het Kwaliteitskader staat ook beschreven wanneer dossiers vernietigd worden.
Een kinddossier wordt vernietigd wanneer het kind met wie de Raad bemoeienis had, 24 jaar is geworden. Op deze regel geldt een uitzondering als er sprake is van adoptie, afstand, ontheffing of ontzetting uit de ouderlijke macht. In dat geval wordt het dossier onbeperkt bewaard."

Van: http://www.antibjz.nl/page/articles.html/_/jeugdzorg-algemeen/vernietiging-dossiers-rvdk-in-het-verleden-r1636

Niet bij OTS dus, en ook niet bij een onderzoek dat in het voordeel van de ouders is afgerond lijkt me. Maar dus wel zelf aanvragen...

Annej

volgens mijn stiefdochter is haar dossier vernietigd. Hoe zou je dat kunnen controleren?
Overigens was zij op vrijwilige basis (ahum) bekend bij jeugdzorg.

Mirreke

Ik zou dat dossier eens argeloos proberen op te vragen.
Inclusief contactjournaals.
http://ombudsman.vara.nl/Newsdetail.8265.0.html?tx_ttnews%5Btt_news%5D=58023&cHash=32268c759d93ff0254c002cb34d3b653
"Dossiers worden alleen vernietigd als kindermishandeling niet is bewezen en er geen verdere zorgen zijn omtrent het gezin. Zolang er nog zorgen zijn over het gezin blijven de dossiers bewaard".
Nou dan weet je het wel. Er zijn altijd zorgen, dus blijft het dossier bewaard.

Weigering dossier te vernietigen

http://www.nationaleombudsman.nl/rapporten/2010/204
"Onderzoek van het AMK bevestigde niet dat er sprake was van lichamelijke mishandeling. Wel bestonden er zorgen over de problemen tussen verzoeker en zijn ex-partner, de moeder van zijn zoon"

Zorgen

De overheid matigt zich rechten aan, in het belang van het kind, die haar niet toekomen. Zorgen over kinderen zijn de verantwoordelijkheid van de ouders en niet van de overheid. En al helemaal niet geneuzel of de relatie met je ex wel goed is.

Valse veiligheid

Misschien heb je geluk en lukt het je om zo'n dramadossier te laten vernietigen en heb je geluk dat er geen stukken ineens weer opduiken die bij hulpverleners liggen, de huisarts, of toch nog bij de kinderbescherming. Dan nog is het een vals gevoel van veiligheid. Er hoeft maar iemand te zijn die over jou gezin zijn/haar vinger opsteekt met een zorg en het circus begint gewoon weer van voren af aan. Je kunt het niet voorkomen. Tenzij je geen kinderen hebt. De rest is het leven zelf, je woont in een minder goed bekend staande buurt, je kind heeft een handicap, je partner wordt ziek, je gaat scheiden, je kind maakt een stomme opmerking bij de schoolarts, je baby is laat met praten of wijkt af van de groeicurve, je kind wordt gepest op school of kan niet meekomen met gymnastiek, je schoonouders zien jou niet zitten, de buren willen zich ook weleens laten gelden, afijn.
Er is maar 1 ding dat telt en dat is dat het gewoon wordt om hulp te bieden zonder signaleringslijsten en meldcodes en dat beschuldigingen van 'kindermishandeling' weer gereserveerd worden waar ze voor zijn, namelijk voor het molesteren van kinderen of ze geen eten en verzorging geven. De rest is onbewijsbaar en al helemaal raar dat je zoiets plakt op mensen die eigener beweging om hulp komen bij zaken waar het welbevinden van het kind voor de ouders op de voorgrond staat.

Eens hoor, annej

Ik weet dat het zo is.
Ik denk werkelijk dat er een tijd zal komen (als de huidige tendens doorgaat) dat controle door jeugdzorg vanzelfsprekend wordt zodra je een baby krijgt.
Er heeft nu eenmaal een opvatting postgevat dat zoveel kinderen worden mishandeld, en die zullen en moeten gevonden worden, die arme zielige kinderen cq die slechte mishandelende ouders.
Hoe durf je in dit klimaat nog kinderen te krijgen, dan moet er wel iets mis met je zijn.
Maar we zijn op alle fronten al in Big Brother aangeland. Dit is slechts een aspect ervan.

Vreemd blijf ik vinden

dat al die onderzoeken met positieve uitslag (Nederlandse kinderen het gelukkigst, enz.) blijkbaar niet serieus genomen worden. Het gaat niet slecht met de Nederlandse jeugd.

Maar ook hier speelt geld en macht de grote rol. Alles draait om geld, en de politic lopen als kip zonder kop achter de wandelgangmanipuleerders aan.

Uhp haalt de doema

http://www.geenstijl.nl/mt/archieven/2013/02/dossier_jeugdzorg_russen_vreze.html
De UHP van de broer en zus van Ilja heeft het Russische parlement gehaald, ze vrezen daar voor 'Russische' toestanden.

Vertaling

Ik heb iemand gevraagd om een vertaling te maken van wat er gezegd wordt in de Doema. Ik was wel benieuwd. De vertaling is gemaakt door iemand die uiteraard goed Russisch spreekt (native), maar beperkt Nederlands. Ik heb de grammatica verbeterd. Let wel, in deze vertaling wordt gesproken over 'rauw voedsel'. De vertaalster is niet op de hoogte van de discussie in Nederland over Rauw. Ik vertrouw haar vertaling daarom, maar uiteraard is dit met enige beperkingen.

"Aan het woord is een vertegenwoordiger van de plaatsvervanger van het Europees Parlement.
Elena Antonova is Russische burger van Letland. Ze woont in Nederland, heeft een baan en een goed inkomen. Ze had een man, een voormalig inwoner van Kazachstan. Hij is nu een burger van Nederland. Na enige tijd zijn ze gescheiden. De reden voor de scheiding was de alcoholverslaving van haar man.
De vader van de kinderen heeft van de rechtbank het recht gekregen om de kinderen te zien. De vader zag de kinderen regelmatig. Een bijzonderheid van de vader van de kinderen is, dat hij voorstander was van rauwe voeding. Dat vonden de kinderen niet meer leuk. Ze weigerden naar het huis van hun vader gaan. Met geweld wilden ze niet.
Daarom heeft de vader een klacht ingediend bij de instanties. In de klacht schreef hij dat hij ‘denkt’ dat de moeder de kinderen mee kan nemen naar Letland. Hij vroeg maatregelen te nemen.
Plotseling, zonder waarschuwing, kwamen er mensen in het huis van moeder en namen met geweld de twee 9-jarige kinderen, een tweeling, mee. Ze werden meegenomen naar een speciale inrichting. Ze wonen in een speciaal centrum sinds het afgelopen jaar. De moeder kan haar kinderen alleen een enkele keer zien.
Ze schreef brieven naar alle instanties. Ze schreef dat ze niet naar Letland zou gaan. In een van de documenten kreeg ze te lezen: ” De moeder is weinig geïntegreerd in de Nederlandse samenleving. Ze heeft een beperkt netwerk en spreekt enkel Russisch.’’ Daarna werd het de kinderen verboden om Russisch te praten met hun moeder op bijeenkomsten. Net zoals het hen werd verboden om Russisch met elkaar te spreken, omdat ze zogenaamd een vlucht zouden kunnen plannen of andere onwettige activiteiten.
Nadat Elena aan de afgevaardigde van het Europees Parlement haar verhaal vertelde kwam er vooruitgang in de zaak. Mensen uit de speciale diensten begon in te schikken. Ze zeiden dat ze klaar zijn om de kinderen terug te geven. Maar op dit moment onder onaanvaardbare omstandigheden voor de moeder. Dit betekent namelijk dat de moeder met geweld de kinderen naar hun vader moet brengen. Ze moet dit document ondertekenen. De moeder zegt dat ze ingestemd heeft om vrijwillig de kinderen naar hun vader te brengen. Als de kinderen akkoord gaan, gaat zij ook akkoord.
20 februari zal de Commissie verzoekschriften van het Europese Hof een beslissing nemen in deze zaak. Ze zullen nog dezelfde dag acht zaken van Denemarken overwegen.
De oudste zoon van Elena maakte een video. Op de video is te zien hoe de kinderen uit hun huis zijn weggehaald. Hij plaatste deze video op YouTube. Hierover was een strafrechtelijke zaak geopend. De strafrechtelijke zaak werd gesloten onder invloed van het publiek.
Dat is een bedrijf. Voor ieder kind dat uit de familie werd weggenomen, is veel geld toegewezen."

Tsjor

Dankjewel tsjor

Ilja, de oudste zoon, die opkomt voor zijn moeder en halfbroertje en zusje is vandaag in Brussel.
Dat hij opkomt voor zijn gezin wordt hem ook kwalijk genomen. Hij heeft moeten onderduiken om niet opgepakt te worden tot hij vrijgesproken werd door de rechtbank. Bij het bezoek van de kinderen aan hun moeder en ouderlijk huis was de voorwaarde dat Ilja niet aanwezig was. BJZ heeft de kinderen nu overgedaan aan het Leger des Heils, ze zijn nog steeds niet thuis, ondanks dat de rechter dat uitgesproken heeft dat de kinderen naar huis moeten.
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/02/hoorzitting-ilja-in-het-europese.html
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/search?q=trampoline