U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
aankomende amk gesprek ! Hoe pak ik het aan
Hallo iedereen,
Ik heb afgelopen week een brief door de brievenbus gehad van de AMK.
Dit alles is begonnen vanuit het ziekenhuis. Toen mijn zoon 2,5 jaar was werd er een label op mijn zoon gezet en hadden ze ons doorgestuurd naar een instantie die ons verder zou helpen. De hele diagnose heeft 1 maand geduurd maar voor mijn gevoel super snel gegaan waarbij van alles is gezegd zonder dat ik het enigszins heb kunnen onderzoeken en navragen.
De instantie waarna we naartoe gestuurd werden liet ons medisch kinderdagverblijven zien en kindcentrum. Het meest opvallende vond ik dat als ik kritische vragen stelde over de diagnose en over mijn zoon dat er te makkelijk mee omgegaan werd en dat ik uit eindelijk te horen kreeg op alles wat mijn zoon deed of zei 'ach dat hoort bij de diagnose'.
Gelukkig ben ik met hulp en veel lezen en onderzoeken en adviezen vragen voor mij en mijn zoon opgekomen. Tot hier en niet verder. (niet te vergeten dat mijn kind pas 2,5 was en zich nog verder zal ontwikkelen. Er werd van alles beweerd maar vervolgens liet mijn zoon wat anders zien dus werd er weer een andere diagnose gesteld. Het ziekenhuis had uiteindelijk excuses gemaakt nadat ik had gezegd vernietig het dossier . Ik heb nooit weer van ze gehoord als het gaat om het dossier ( heel jammer) zou netjes zijn als ze eerlijk waren en of dat ze nadat ze excuses hadden gemaakt de troep zouden opruimen)
Het is inmiddels uit de hand gelopen.
Wat ik als moeder intussen heb gedaan is waarschijnlijk niet in goede aard gevallen bij hun( aangezien ze graag houden van mensen die hulp moeten hebben en je je eigen kwetsbaar moet opzetten) Ik sta achter mijn zoon en weet heel goed dat hij vooruit gaat. hij gaat naar een therapeut en logopedist dit heb ik via de huisarts kunnen regelen.
Ik had mijn zoon inmiddels ingeschreven op een nieuwe peuterspeelzaal (voorschool) voor hem om met kindjes te spelen en om op te pikken van zijn leeftijdgenootjes. Maar mijn goedbedoelde bedoelingen naar mijn zoontje is heel erg in mijn gezicht ontploft. In het begin was school heel lief en aardig adviezen geven info inwinnen over mijn netwerk, daar werd snel een einde aan gemaakt. Het begon van uw zoon mag niet mee doen met kerst diner en vervolgens schoolreisje (als troost, we hebben het ook aan de andere moeders gevraagd hoor u bent niet als enigste) De volgende stappen waren het inschakelen van consultatie bureau (die helemaal niks hadden te klagen over mijn zoon tot dat school kwam. hij groeit goed, ontwikkeld zich wat laat maar ach dat kan bij trekken en het praten komt wel joh , werd er een paar keer gezegd)en bij het consultatie bureau is een observatie geweest en was het goed genoeg voor school om tegen over mij te dreigen. Ondanks dat ik bezig ben met hulp ondanks dat school gezegd heeft tegen mij ( mevr u bent een goede moeder we wouden dat andere moeders zo veel zouden doen voor het kind) ondanks gaan ze die melding maken.
Mijn doen is met de hulp wat ik heb voor mijn zoon hem klaar te maken voor de basisschool. Ze hebben me duidelijk gemaakt hun macht te misbruiken en ervoor te zorgen dat mijn zoon niet na de basisschool kan.
Ik voel me eigen sterk aan de ene kant omdat ik mij de laatste tijd beter voelt omdat mijn zoon zich blijft ontwikkelen zoals ik had gezegd maar aangezien ik de verhalen heb gehoord en gelezen over AMK en jeugdzorg wil ik alles op alles zetten om alert te zijn en dat ik dit keer niet word belazerd.
Reacties graag . ik ben heel benieuwd voor jullie adviezen.
Groetjes
Joa
Drang
Omdat ik denk dat je als 'leek' niet weet wat AnneJ bedoelt, leg ik nog even de 'drang' uit.
Drang is vrijwillige hulpverlening, onder het dreigement dat als je het niet accepteert, men naar de rechter zal stappen, je kind dan weggehaald zal worden etc. Dit alles om ouders zogezegd in te doen zien dat ze de hulp beter maar kunnen accepteren. Ik heb zelf de indruk dat op deze manier de gang naar de rechter omzeilt wordt. Het is wel toevallig dat dit drang-gedoe toeneemt, nu rechters juist kritischer worden, oa door het rapport van de kinderombudsman over de vele fouten in de rapportages. Ook komt het steeds vaker voor dat rechters niet meegaan in de verzoeken. En er komt een verandering van het systeem omdat het oude niet wertk. Of het nieuwe gaat werken is trouwens een tweede.
Onthou dat je helemaal neits moet totdat de rechter het heeft gezegd. Bedenk daarbij wel dat onredelijke (of als onredelijk gebrachte) weigeringen je zaak geen goed doen. Neem daarom alle gesprekken op.
Nog een tip - respons in 2
Ik verdeelde mijn respons op elk verslag, in 2 stukken. Een stuk waarin ik kort weergaf waar kind stond met hulpverlening en school, waar ik heen wilde en wat ik daar voor ondernam.
En een epistel waarin ik elke elke beschuldiging fileerde en weerlegde.
Kortweg, ja de situatie is zorgelijk, ja daar ga ik zelf over, daar doe ik dat en dat voor en zo ver is het dan ook nu, geen (wettelijke) reden om daar extra complicaties als gezinsvoogden aan toe te voegen. Daar moet je wel argumenten voor hebben. Dat voegt niets toe.
slopende periode tegemoet
Hallo iedereen ik heb het gesprek achter de rug. pffff . Gelukkig en ik heb me eigen best staande gehouden ( had stiekem verwacht dat ze het zouden laten gaan vanwege de stabiele omgeveving en hulp (logo) wat ik mijn zoon bied.
Ze klonken redelijk naar mij toe als in dat school heel vaag was en geen duidelijkheid gaf en heeft aangegeven in het dossier. De mevrouw heeft toch een onderzoek gestart weten jullie waarom? Het onderzoek kan tot 3 maanden lopen en er word nu achter alles aangebeld ( en mevrouw zegt mijn toestemming niet er voor nodig te hebben ) klopt dit?
Ik heb toch vragen over de SISA. Heeft iemand ervaring ermee? en Tsjor: U zegt je kan er behoorlijk last van hebben. Kunt u duidelijker zijn. En ze doen niet de moeite om de SISA uit te zetten. betekend het dan dat er toch veel achter mijn rug om gebeurd en dat ik er bij word gelapt. Want zon gevoel krijg ik school heeft dit benadrukt denk ik want niet iedereen word aangemeld bij SISA. Voor 5 jaar blijft mijn zoon in het SISA systeem staan. en in de regio worden we door iedereen in de gaten gehouden en moet ik contact blijven houden met de organisaties waar ik al bij zit. Het word je maar opgedrongen je word in een hoekje gedrukt en je word er angstig van want kan ik op vakantie. Ik vertrouw het niet en snap al helemaal niet de bedoeling erachter en waar ze na toe willen. Gaat het er echt zo aan toe dat als je vriendelijk nee zegt maar wel al logo hebt dat je zo brutaal word behandeld. Alsof ik van steen ben.
Mijn omgeving die zegt beter doe je wat ze zeggen anders raak je je kind kwijt en werk nou mee dat bespaard je jaren lang ellendige stress. 1 ding wat mij opvalt is dat het doorgestoken kaart lijkt. Al die tijden dat ik bij het CB kwam was er niks aan de hand ik had geen dossier daar de huisarts en de logo waren positief zonder de druk wat ik nu voel. sinds dat school de aanval heeft ingezet dus ze moesten via de CB om een dossier aan te maken voor me zoon en ja wel een hele dikke vette erge dossier, zodat ze een poot hadden om op te staan. Wat weten jullie van nieuwe wetten wat er aan komen. want het ik merk dat het in een snelvaart gaat om ons maar even snel weg te krijgen zodat we ergens geen recht of deelname meer aan hebben. En het feit dat er heel veel zich heeft afgespeeld op school maar er is nooit maar dan ook nooit schriftelijk bewijs naar mij opgestuurd, over weigeringen schoolreis over zogenaamde spoed afspraken die ze maakten , over de onderdrukzetting van mij , over het anders omgaan met mijn zoon.
Ik ben benieuwd wat jullie me aanraden en ook qua advocaat. wetende dat het niet zo erg is dat als het word beschreven.
tactiek
Het is moeilijk om je hoofd koel te houden Joa, maar dat is wel wat er nu nodig is. Men haalt van alles uit de kast om jou onder druk te zetten maar dat dient geen enkel doel. Het is bedoeld om jou te dwingen mee te buigen en te doen wat zij menen dat in hun belang is. Maar ze verkopen het als het belang van je kind.
Het belang van je kind is dat jij je voor hem inzet en de route bepaalt.
"over zogenaamde spoed afspraken die ze maakten , over de onderdrukzetting van mij".
Het is een vreemd spel. Ook bij mij speelden ze het spelletje alsof zij mij dringend wilden spreken en ik probeerde onder een afspraak uit te komen. Het is gewoon tactiek. Een extra argument om jou in de rapporten 'zwart' te maken zodat een rechter een beeld van jou krijgt dat je niet deugt als ouder.
Ik heb dat in mijn verweer 'gefileert'. Zij zeggen de helft van de tijd af, zijn ziek, laten jou op een fout adres komen en wat er verder nog aan scheelt. Ik lig de hele tijd op mijn knieeen om uberhaupt een afspraak te kunnen krijgen en dan wordt er zo'n maneuvre uitgehaald. Dat is gewoon tactiek. Voor hen een spelletje, maar als je niet oppast gaat jou bloeddruk weer eens omhoog.
Dus, houd je rustig en noteer het voor je verweer.
Doe verder gewoon je ding. Zit je kind nog op de opvang of heb je hem er al afgehaald?
Is er in jou buurt een opvang die niet aan school verbonden is? Zodat je je kind daar kunt brengen? Al is het maar 1 ochtend in de week? Dan voldoe je in elk geval aan je eigen doelstelling, je kind in aanraking brengen met andere kinderen.
Je kunt je kind aanmelden zonder al te grote verhalen over ongenoegen met anderen. Je kind heeft om bepaalde redenen wat achterstand en dat kost tijd om te groeien, je kind krijgt daarvoor logopedie en therapie.
En verder kun je de instanties die het AMK meent te moeten bevragen even opbellen en melden dat je het niet nodig vind en geen toestemming geeft. Je kunt ook nog overwegen om te zeggen dat ze een reactie op de vragen van het AMK eerst met jou bespreken voor jij het dan zelf naar het AMK stuurt.
Als ze weten dat ze het met jou moeten bespreken dan wordt er toch voorzichtiger geformuleerd.
Neem liever een goede vertrouwenspersoon mee dan een advocaat. Tenzij je een hele goede weet.
De meeste advocaten zijn machteloos tegenover de terreur van jeugdzorg.
Heb je al met de stichting KOG gebeld? Misschien weten zij iemand voor jou. Doe het in elk geval niet alleen.
Ik wens je heel veel sterkte.
Kindermishandeling
Voor de non-believers onder ons: dit is dus zogenaamd 'kindermishandeling'. Dus mocht je ouders tegenkomen die hiervan beticht worden denk dan nog eens aan Joa. Overheid die de regiefunctie en de rechten van ouders afpakt. En daarvoor eerst de ouder een 'duw' geeft door het 'kindermishandeling' te noemen. Want dan accepteert de omgeving wel dat de overheid zich dat permitteert. Want 'kindermishandeling' waar rook is is toch vuur?
Geen wonder
Geen wonder dat die 118.000 kinderen niet gevonden worden. Het AMK heeft het te druk met het zieken van gewone hulpvragende ouders.
Sisa
Het is mij ook nooit gelukt om die dossiers en die meldingen eruit te krijgen. Maar verder heeft dat weinig tot geen consequenties.
Ik werd er aanvankelijk ook nogal paranoia van tot ik merkte dat de meeste hulpverleners helemaal niet in dat systeem kijken, tenzij er echt ongelukken gebeuren.
Dus nee, je gaat gewoon op vakantie, en je bepaalt nog steeds zelf met welke hulpverleners je contact hebt. Daar doet zo'n systeem als SISA niets aan toe of af.
Negeer het gewoon voor zover je kunt.
Joa,
Ik begrijp hoe die onrust aan je knaagt.
Het doen van een onderzoek is standaard. SISA krijgt een signaal en wilt achteraf niet verweten worden hun werk niet goed gedaan te hebben. ( ala Ruben en Juliën). Het zegt niet iets over het resultaat van het onderzoek, en het verloop. In ons geval hebben ze maanden later een belletje gepleegd met de mentor van het VO-onderwijs. Die belangeloze deskundige bevestigde dat er geen problemen waren en kon de zaak worden gesloten. Door ons kind, zo als altijd, goede zorg en begeleiding mee te geven, hadden we aangetoond dat het signaal onjuist was.
Maar een dossier wordt nooit vernietigd; je staat in het systeem en blijft daar tot je 34ste levensjaar en daar kan je het mee doen met dank aan de melder. Je eigen bijdrage aan een dossier wordt toegevoegd maar zal niet echt worden gelezen. Verloren energie om daar dus tijd in te steken, vind ik.
Verder vind ik de info op de site van SISA tamelijk transparant. Ze geven door middel van de drie verhalen aan waar ze op letten en hoe ze te werk gaan. Joa, in je laatste post, schrijf je dat er heel veel heeft afgespeeld en er een dikke dossier ligt. Je bent alleenstaand wat niet in je voordeel werkt bij een risicotaxatie. Dit zijn eerlijk gezegd geen hoopvolle tekenen op een snelle afsluiting. Nou ja, snel, wij moesten een klein jaar afwachten.
Wat wel positief is, is de opmerking van de persoon die het onderzoek in portefeuille heeft; de school was heel vaag en onduidelijk. Tuurlijk zal ze contact opnemen met de mensen in de omgeving van je kind, zoals de huisarts de log maar ook het CB. Zorg ervoor dat je buren niet over je te klagen hebben.
Een advocaat kost geld en is geen garantie op een succes. Ook Katinka Slump kon in geval van de zeiljongens de wind niet keren. Als je eenmaal bij een rechter moet komen, dien je wel een advocaat in arm te nemen, anders wordt je zaak bij voorbaat niet serieus genomen omdat je niet de moeite hebt genomen een advocaat te regelen.
Op dit moment heb je meer aan een onafhankelijk vertrouwenspersoon, zoals een onderwijsconsument.
Ik schreef eerder over een huis in de verkoop. Deze vorm van beeldspraak was om je uit te te leggen hoe je de komende tijd kunt beleven en voorstellen. De kopers zijn die onverwachte telefoontjes van organisaties of onaangekondigde bezoekers of evt. klagende familieleden. Wees voorbereid en zorg dat je "huis" in orde is, soms zelfs letterlijk. Dus geen blauw brood in een lunchpakket of schoenen met gaten in de zool.
Wanneer eenmaal een onderzoek is afgesloten, voel je dat juk van je afglijden en ervaar je bevrijding
Verder vind ik het niet eenvoudig te adviseren omdat bij iedere post info verschijnt dat niet in je voordeel is; in je eerste post was de situatie nog tamelijk open, later bleek dat je al een afspraak had en nu is er heel veel gebeurd. Alsnog wijs ik wel op het feit dat het ziekenhuis geen signaal heeft doorgegeven en SISA meldt dat school vaag en onduidelijk is. Hou dat goed in je achterhoofd, dit helpt met beheerst blijven reageren naar SISA.
Joa,
Ik begrijp hoe die onrust aan je knaagt.
Het doen van een onderzoek is standaard. SISA krijgt een signaal en wilt achteraf niet verweten worden hun werk niet goed gedaan te hebben. ( ala Ruben en Juliën). Het zegt niet iets over het resultaat van het onderzoek, en het verloop. In ons geval hebben ze maanden later een belletje gepleegd met de mentor van het VO-onderwijs. Die belangeloze deskundige bevestigde dat er geen problemen waren en kon de zaak worden gesloten. Door ons kind, zo als altijd, goede zorg en begeleiding mee te geven, hadden we aangetoond dat het signaal onjuist was.
Maar een dossier wordt nooit vernietigd; je staat in het systeem en blijft daar tot je 34ste levensjaar en daar kan je het mee doen met dank aan de melder. Je eigen bijdrage aan een dossier wordt toegevoegd maar zal niet echt worden gelezen. Verloren energie om daar dus tijd in te steken, vind ik.
Verder vind ik de info op de site van SISA tamelijk transparant. Ze geven door middel van de drie verhalen aan waar ze op letten en hoe ze te werk gaan. Joa, in je laatste post, schrijf je dat er heel veel heeft afgespeeld en er een dikke dossier ligt. Je bent alleenstaand wat niet in je voordeel werkt bij een risicotaxatie. Dit zijn eerlijk gezegd geen hoopvolle tekenen op een snelle afsluiting. Nou ja, snel, wij moesten een klein jaar afwachten.
Wat wel positief is, is de opmerking van de persoon die het onderzoek in portefeuille heeft; de school was heel vaag en onduidelijk. Tuurlijk zal ze contact opnemen met de mensen in de omgeving van je kind, zoals de huisarts de log maar ook het CB. Zorg ervoor dat je buren niet over je te klagen hebben.
Een advocaat kost geld en is geen garantie op een succes. Ook Katinka Slump kon in geval van de zeiljongens de wind niet keren. Als je eenmaal bij een rechter moet komen, dien je wel een advocaat in arm te nemen, anders wordt je zaak bij voorbaat niet serieus genomen omdat je niet de moeite hebt genomen een advocaat te regelen.
Op dit moment heb je meer aan een onafhankelijk vertrouwenspersoon, zoals een onderwijsconsument.
Ik schreef eerder over een huis in de verkoop. Deze vorm van beeldspraak was om je uit te te leggen hoe je de komende tijd kunt beleven en voorstellen. De kopers zijn die onverwachte telefoontjes van organisaties of onaangekondigde bezoekers of evt. klagende familieleden. Wees voorbereid en zorg dat je "huis" in orde is, soms zelfs letterlijk. Dus geen blauw brood in een lunchpakket of schoenen met gaten in de zool.
Wanneer eenmaal een onderzoek is afgesloten, voel je dat juk van je afglijden en ervaar je bevrijding
Verder vind ik het niet eenvoudig te adviseren omdat bij iedere post info verschijnt dat niet in je voordeel is; in je eerste post was de situatie nog tamelijk open, later bleek dat je al een afspraak had en nu is er heel veel gebeurd. Alsnog wijs ik wel op het feit dat het ziekenhuis geen signaal heeft doorgegeven en SISA meldt dat school vaag en onduidelijk is. Hou dat goed in je achterhoofd, dit helpt met beheerst blijven reageren naar SISA.
Niet weer (ot)
Die vervelende < toets ook..
gedoe
"Verder vind ik het niet eenvoudig te adviseren omdat bij iedere post info verschijnt dat niet in je voordeel is;"
Dat lijkt maar zo Flanagan. Er is verder niets veranderd, Joa heeft niets bijzonders gedaan, de instanties zorgen voor gedoe.
De kunst is je eigen doel voor ogen te houden en het gedoe van de instanties kundig te pareren voor wat het is, onnodig bezwarend gedoe.
@flanagan
Het dossier waar ik het over had was het dossier van de CB. dat was van niks naar een volledig verslag doormiddel van school.
Wat betreft de SISA ik vind het maar een verdachte zaak . ten eerste de onderzoek moet dan uitwijzen of het klopt of niet de melding en ondertussen lopen ouders waarbij de melding onterecht was met spanning rond.
Door ons kind, zo als altijd, goede zorg en begeleiding mee te geven. Hier was ik mee bezig en word nu ook beperkt. Instanties waarbij je eerder een goede verstandshouding had dragen een masker en van de vrijwillige goede bedoelingen van ouders word het heel langzaam (maar tog met vaart) enorme druk gezet en degene waar je een goede relatie mee had opgebouwd komen nu opeens met het vervolgplan en het vervolg plan wat luid naar waar school mee dreigde. Als ik er te lang over nadenk is dit heel eng wat ik mee maak. Ik hoorde het van vriendinnen over wat ze meemaakte met de jeugdzorg en de druk enz wat er allemaal achterschuilt en dat ik met ongeloof stond te luisteren en kijken van hoe kunnen ze zo ver gaan en is dit mogelijk uberhaupt, nu ik er zelf inzit is het keiharde realiteit.
En voor de duidelijkheid SISA heb ik nog geen contact mee gehad en hebben niks gezegt over de situatie dat maakt het zo onredelijk. Hetgene waarover een melding is gemaakt dat word overgenomen door politie en andere instanties. Dus hier heb ik geen zeggingsschap over.
Godzijdank met alles wat er speelt komt mijn kindje elke dag met nieuwe ontwikkelingen en dat houd mij sterk .
Maar wat slopend en een goede vergelijking over een koophuis snap ik. P.S ik heb me vermoedens op het ziekenhuis en of iemand uit mijn omgeving die een (mischien zonder bedoeling) mijn gezin wil verwoesten.
@ AnneJ
Dank je voor je laaste post, want idd Er is verder niets veranderd, Joa heeft niets bijzonders gedaan, de instanties zorgen voor gedoe.
En.....
....zorg intussen zelf voor goede hulpverlening voor je kind/ondersteuning voor jezelf, waar je ook goed aan meewerkt. Dat maakt je sterker, niet alleen in de praktijk (moet je wel goede hulpverlening hebben), maar ook als het tot een zaak mocht komen.
'Waarom een ots? Er is al hulpverlening, edelachtbare.'
Overigens hoeft een ots niet perse het einde van de wereld te zijn, dat wordt het pas als je een foute werker treft.
Daarnaast zou ik persoonlijk niet alle rapporten gaan weerleggen met bewijzen. Ze doen er toch niets mee. Bewaar die bewijzen maar voor bij de rechter. Als het zover komt natuurlijk, want het kan best zijn dat het eerder afgesloten wordt.
Maar onrustig, ja dat is het.
Uh Joa
Pas je op met wat je neerzet? Ik zou ook je laatste post laten verwijderen. Je weet maar nooit wie er meeleest en jou herkent.
Joa,
Op de site van SISA staat: het verhaal van... Emma (3 jr). Lees dit even. Die ouders gingen ook verhuizen maar de melding haalde hen in. Vaak komt dit over als vluchten, dus pas op. Zoals Emine als zei, verwijder die post.
De situatie van je vriendinnen hoeft niet hetzelfde te zijn.. Ik had de indruk dat je bij die dame een kans maakte op een "goede" afloop, zolang het maar bij één signaal bleef.
Hoe gaat het nu?
Joa, heb je het gesprek al gehad?
Tsjor