Hoeveel sparen jullie voor de studie van de kinderen?

Zo denk ik

"Luxecen uitgaan ga ik ook niet betalen. Ik vind dat een student ook best aan een tafel van de kringloop kan eten. Wil hij dat niet dan prima maar dan zelf betalen. Kleding en eten wil ik wel bij helpen maar welke bedragen ga ik nog tegen die tijd bekijken."

Ga jij voor je 18+er bepalen waar hij zijn geld aan uitgeeft; aan een nieuwe jas of een nieuwe tafel? Dus als hij sober wil eten en een tweedehandsjas wil dragen en een nieuwe tafel, dan mag dat niet?

Maar goed, dat is de strekking van dit draadje niet. Dat ging over sparen.

Defensie

@Jippox: mijn zoon heeft ook wel belangstelling voor defensie. Maar door een medisch issue komt hij waarschijnlijk niet in aanmerking voor de opleiding. Want je moet volgens mij door een medische keuring toch? Dus volgens mij heeft hij het daarom geparkeerd als niet haalbaar.

En is het zo dat je voor een opleiding bij defensie, ook verplicht uitgezonden wordt?
Kun jij meer vertellen? Mag ik vragen welke opleiding je kind doet?

Suus

Je moet inderdaad door nogal wat keuringen heen, zowel fysiek als psychologisch. Mijn zoon doet een technische studie bij de marine gecombineerd met een opleiding tot officier. Na de (5 jarige) opleiding moet je 7 jaar in dienst blijven.
Daarna kun je eigenlijk overal aan de slag (de typische opleiding/ervaring maakt deze mensen zeer gewild in veel andere functies)

niet gespaard

maar geen probleem. Kinderbijslag loopt door tot ze 25 worden, ziektekostenverzekering kan ook tot die leeftijd op de verzekering van de ouders. Verder vragen wij studietoeslag aan ivm laag salaris, daardoor kost een studie ong 200 euro totaal aan college- en examengeld per jaar. We wonen redelijk centraal waardoor Antwerpen, Brussel, Leuven en Gent makkelijk tot redelijk te doen per spoor ( met studenten traject kaart van een euro of 200 per jaar). Uitwonende studenten krijgen een hogere studietoelage, thuiswonende iets van max 1800 euro (bovenop korting collegegeld). Studietoelage is niet leeftijdsgebonden, alleen inkomstenafhankelijk.

Luxe

Je leest mij verkeerd MVP, ik heb het niet over een bank van €7000. Maar dat jij vindt dat van het geld géén nieuwe tafel mag worden gekocht, maar dat dat een tweedehands moet zijn, maar dat er wel kleding en eten van mag worden gekocht. Waarom mag je kind dat niet zelf bepalen?
Kijk, dat het geld bedoeld is voor de studie en dat daar geld voor over moet blijven; duidelijk. Maar waarom geef je je kind niet zelf de keus om te bepalen welke items voor hem belangrijk zijn. Of hij een dure tafel wil of juist een dure bank of juist dure stoelen of juist dure kleding? Erg betuttelend hoor.

Ik had een nichtje die (ja, ze had ook een baan naast de studie om wat bij te verdienen) graag mooie dure schoenen kocht en dan zelf van die goedkope noodles als avondeten at omdat ze niet meer geld had voor eten. Zou jij vast niet goed vinden voor je kind?
En een leuke meid was het en is het nog steeds

Wie betaalt bepaalt?
Wat ga je doen als je kind "verkeerde keuzes" maakt, draai je dan de geldkraan dicht?

Jezelf dingen ontzeggen?

Vraagje. Zijn er hier ook ouders die zichzelf dingen ontzeggen om te kunnen sparen voor de studie van de kinderen? Dus dat je bijvoorbeeld stopt met een hobby, omdat je niet en de contributie kunt betalen en kunt sparen?
En als je kind van dat geld gebruik gaat maken verwacht je dan ook dankbaarheid? En wat als je kind niet gaat studeren en het niet nodig heeft, baal je dan ook, omdat je "voor niks" offers hebt gebracht?
Wij hebben dus niet echt gespaard voor de studies, maar wel betaald voor de kinderopvang/bso en hebben wel hobby's.
Want een beetje zelfontplooiing is ook heel belangrijk vinden wij en door het niet constant op elkaars lip te zitten "houd je wat te praten" en ben je leukere partners en leukere ouders.

Marie

'Vraagje. Zijn er hier ook ouders die zichzelf dingen ontzeggen om te kunnen sparen voor de studie van de kinderen? Dus dat je bijvoorbeeld stopt met een hobby, omdat je niet en de contributie kunt betalen en kunt sparen?'

Ja

'En als je kind van dat geld gebruik gaat maken verwacht je dan ook dankbaarheid?'

Nee, al vind ik het wel préttig dat ze het waardeert.

' En wat als je kind niet gaat studeren en het niet nodig heeft, baal je dan ook, omdat je "voor niks" offers hebt gebracht?'

Nee hoor, dan kan ze het geld gebruiken om haar woning in te richten, of voor de babykamer, of ...

'Want een beetje zelfontplooiing is ook heel belangrijk vinden wij en door het niet constant op elkaars lip te zitten "houd je wat te praten" en ben je leukere partners en leukere ouders'

En dat kan alleen met dure hobbies? Ik zie de relatie met je eerdere vragen niet.

Sparen voor studie

is natuurlijk altijd een beetje vreemd gegeven. Je start als het meezit als je kind nog in de luiers ligt, dan is toch niet te voorspellen hoe het allemaal gaat lopen. Dus wij hebben het geld niet in die zin geoormerkt.

Wij hebben voor beide kinderen een klein startkapitaal gespaard, over te maken op de rekening van het kind bij de 18e verjaardag. En vrij, maar liefst wel enigszins verantwoord, te besteden (auto, reis, inrichting kamer. Maar uiteindelijk wel echt vrij, wij gaan niks verbieden, het is hun geld).

Studie kunnen we betalen van de lopende rekening en/of ons eigen spaarpotje. Wij waren in de gelukkige omstandigheid dat we genoeg hebben kunnen sparen. Ook nu man vanwege de crisis al vanaf januari geen opdracht meer heeft en we onze spaarrekening aan moeten spreken is er nog geen reden tot paniek gelukkig.
Ik denk niet dat wij onszelf dingen zouden hebben ontzegd, heel concreet, om te sparen voor een studie. Wel natuurlijk om 'gewoon' te kunnen sparen, maar zoals ik al zei vind ik oormerken voor een studie wat vreemd omdat je totaal geen zicht hebt op wat, wanneer, hoe lang, hoe duur.

Hier niet

Wij hebben gespaard. Dat heeft een flink bedrag op de spaarrekening opgeleverd en daar doen we de extra dingen van. Voor een deel is dat de studie van de kinderen.

Daar dragen we fors aan bij. Maar omdat dit grotendeels van de spaarrekening gaat, voelen we dat maandelijks niet anders dan het bedrag dat maandelijks nog steeds naar de spaarrekening doen (dat blijft daar dus niet allemaal staan iedere maand, als het nodig is sluizen we weer wat terug). Als oudste op kamers moet, zal er maandelijks meer naar haar gaan en minder naar de spaarrekening.

Maar goed, die spaarrekening is niet alleen voor de studie van de kinderen. Daar doen we ook onze eigen dingen van: vakanties, uitgaven voor het huis en alles wat je zo kunt bedenken.

Voor wat betreft de vraag of ‘wie betaalt ook bepaalt’: het zal wel niet politiek correct zijn, maar tot op zekere hoogte is dat wel zo. Als we zouden merken dat een kind niets aan de studie doet en daarom niet opschiet, dan is onze bijdrage wel eindig. Aan de andere kant: ze hoeven van ons niet in weelde te baden maar zo lang de studie opschiet, zullen we ons vast niet direct bemoeien met hun uitgavenpatroon. Dat bepalen ze dan zelf. Voor studievertraging door onmacht of overmacht hebben we overigens veel begrip.

Verplichting

Het is geen verplichting om te sparen voor je kinderen. Ik vind ook niet dat je als ouder je zelf van alles hoeft te ontzeggen. Wel zou ik als het enigszins mogelijk is wel elke maand een klein bedrag sparen. Het hoeft niet groots te zijn. Zelfs als het totale bedrag bijvoorbeeld alleen genoeg is voor het eerste collegejaar dan is alsnog mooi en scheelt het weer lenen. Niet dat ik lenen zo erg vind. Ik heb zelf ook een bedrag geleend voor mijn studie en het terugbetalen was geen enorme druk op mijn budget. Ik vind dat het nog altijd een goede investering was. Mijn ouders hadden geen geld voor mij gespaard en dat heb ik ze echt nooit kwalijk genomen. Ik snap dat nog steeds prima en ik vond het helemaal niet erg om te lenen.

Hier zitten de oudste kinderen vrij dicht op elkaar en de jongste kinderen ook maar daar tussen zit een flink gat (meer dan 10 jaar). De oudste kinderen zullen zelfstandig zijn tegen de tijd dat de jongsten gaan studeren. Dat maakt het sparen wat makkelijker te plannen. We willen proberen om in elk geval het collegegeld voor de kinderen te betalen en de bijkomende studiekosten (zoals boeken.) Verder dacht ik om zakgeld/kleedgeld door te blijven betalen (misschien met een kleine verhoging) gewoon van onze lopende rekening. De rest kunnen ze dan zelf betalen met een bijbaan/lenen. Veel geld lenen zou dus alleen nodig hoeven zijn voor eventuele buitenlandse studieplannen (een master doen ergens anders) of als ze op kamers willen.

Op zich is de universiteit goed bereisbaar (en hbo/mbo ook) maar het hangt natuurlijk wel af van welke opleiding ze gaan doen. Ik zou ook prima begrijpen als ze sowieso op kamers willen maar dan zullen ze wel moeten lenen.

Rijbewijs

Mijn zonen moesten zelf 1000 euro gespaard hebben voor het rijbewijs. Daarmee toonden ze aan dat ze er serieusmee wilden gaan beginnen en dat ze er niet met de pet naar zouden gooien omdat wij het toch wel allemaal gingen betalen.

Andersom vind ik niet eerlijk, dan straf je ze voor zakken. Alles betalen wilde ik niet om de bovenvermelde reden.

Ojee

Wij zijn echt krenten geloof ik🤣
Hier krijgen ze geen geld voor rijbewijs of studie. Eigen verantwoordelijkheid.
Dat wil niet zeggen dat wij niet af en toe wat toeschuiven en ik kan me ook voorstellen dat we later wat gaan helpen met aflossen. Maar eerst gaan ze zelf doen, met ons op de achtergrond als vangnet.

Niet gespaard

Heb door verschillende omstandigheden niets kunnen sparen voor de studie van mijn kinderen en zal uitgaven dus gewoon van de lopende rekening moeten doen.

Deze zomer gaat de eerste studeren, maar eigenlijk lijkt dit jaar juist goedkoper te worden dan het de afgelopen jaren was Ben afgelopen jaren gemiddeld bijna 300 euro per maand per kind kwijt geweest voor de trein naar school. Was zeker voor het kind dat nu gaat studeren de beste oplossing, maar alleen voor de trein dus al meer dan 3000 per jaar. Tel daar de (vrijwillige) ouderbijdrage bij op met de laatste jaren een Rome-reis en een reis in het voorexamenjaar en ook wel wat dingen in de lagere jaren en de verplichte laptop en ik zat voor het vo al over de 4000 per jaar.

Nu gaat kind studeren en krijgt een ov-kaart en vallen die treinkosten al weg. Collegegeld is het eerste jaar maar net meer dan 1000 euro. Kind is het grootste deel van het jaar nog 17 en ik houd dus kinderbijslag voorlopig en nog geen extra verzekeringskosten. Boeken zijn ongeveer 400 per jaar, maar zeker het eerste jaar wordt dus juist goedkoper dan gewend. Boeken en collegegeld betaal ik wel.

Kind gaat nog niet op kamers. Reistijd zal minder zijn dan naar het vo, anders had ik samen met kind bekeken wat handig was. Afgelopen jaar verdiende kind gemiddeld ruim 400 per maand bij, dus iets mee betalen was ook geen probleem geweest.

Door omstandigheden leven wij al jaren rond bijstandsniveau. Ik werk wel maar slecht betaald en woon alleen met de kinderen. We kunnen wel gewoon rondkomen maar geen luxe. Ik heb per kind zo'n 2000 euro kunnen sparen maar als er gekke dingen gebeuren zal ik dat potje aan moeten spreken. Ook heb ik een potje voor uitvaartkosten daar kom ik in principe niet aan. Ik blijf wel doorsparen maar hoe ouder de kinderen worden hoe moeilijker het wordt, regelingen worden anders en daar ben ik me van bewust. Wij leven best zuinig maar ik heb niet het idee, of er last van, dat ik mezelf dingen ontzeg. Eigenlijk heel ouderwets de tering naar de nering en sparen voor zaken waarvan je weet dat ze kunnen komen.

Huh Marie:

'Wij hebben dus niet echt gespaard voor de studies, maar wel betaald voor de kinderopvang/bso "

Huh?? Jullie hebben betaald voor kinderopvang en BSO? Uh, hoe had je dat anders gezien, dat zij dat zelf moesten betalen? Of dat als jullie werken, dat peuter, kleuter, bs kind alleen thuis is? Die begrijp ik even niet.
Ik neem aan dat jullie ook gewoon de sportclubjes voor jullie kind betaalden? Of moesten ze dat zelf?

bieb

Ik denk dat de investering was dat Marie en haar man allebei flink konden blijven werken dankzij de kinderopvang. En dat ze nu dankzij die twee banen een leuke lopende rekening hebben.

Inderdaad Lou

Inderdaad Lou, jij hebt het begrepen.
Verder betaalden wij natuurlijk gewoon de clubjes van de kinderen, sport en muziekles en ponykamp, etc.
Daardoor dus minder spaargeld, maar kinderen hebben daar dus geen last van gehad.