financieel ondersteunen tot hoe oud?

Niet erg

Ik denk dat het niet erg is om voor je levensonderhoud en studie te moeten werken en dat je er misschien zelfs meer aan hebt om dat juist te doen. Mijn ouders hebben helemaal niets meebetaald en dat is wel een harde lijn, maar alles is dan weer het andere uiterste.

prima

Als jij het kunt betalen en je dochter vindt het ook prima om alles van jou te krijgen, dan is het toch ok voor jou?
Hier in dit draadje wordt alleen maar gezegd dat werk, ook al is het een duf baantje, je vooruit kan helpen omdat er aanbod genoeg is aan arbeidskrachten/stagiaires en dat er dan gekeken wordt naar aanvullende activiteiten/kwaliteiten. Dat proberen wij jou uit te leggen. Maar mss doet jouw dochter wel andere dingen die goed staan op het cv.
Mijn kinderen zien mensen die niks hoeven te doen vaak toch als verwende kinderen, losers die nergens aangenomen worden of nerds die alleen maar kunnen studeren en geen leven hebben. En ze zijn niet de enigen van hun vriendengroep die dat vinden.

Veel aanbod

We hebben meestal veel aanbod, want kennelijk een leuke stageplek (vind ik zelf ook natuurlijk). Ik heb nergens gezegd dat er eisen zijn, maar wel dat studenten die al werkervaring een streepje vóór hebben. Stages zijn vnl HBO en WO.
Ook studenten die een nette én goede brief schrijven, die laten zien dat ze moeite hebben gestoken in de sollicitatie vallen positief op. En veel tijd aan een sport besteden en op hoger niveau sporten waardeer ik ook positief in een cv.

Noodzakelijk

Werkervaring is niet perse noodzakelijk als je in een sector een baan probeert te krijgen waar er een groot tekort is aan werknemers. Dan zal je heel makkelijk een stage krijgen en waarschijnlijk zal je stageplaats vervolgens je zelfs een baan aanbieden en anders ga je solliciteren en heb je zo werk. Iedereen die de arbeidsmarkt ook maar een beetje kent weet dat die voor verreweg de meeste sectoren niet opgaat. Er zijn eerder te veel sollicitanten dan te weinig. Om een baan te krijgen in een arbeidsmarkt waar de werkgever het voor het uitzoeken heeft zal je in ieder geval je moeten onderscheiden.
Veel van mijn voormalige studenten moeten echt moeite doen om aan het werk te komen. Zij hebben een vrij algemene studie gedaan waarmee je op zich wel werk kan vinden maar waar er gewoon heel veel afgestudeerden zijn. Zij hebben het dus best lastig om werk te vinden.
En dan helpt het hebben van werkervaring echt net zoals goede stages, (is niet verplicht bij deze studie maar doen veel studenten wel in de zomervakantie), een uitwisseling met het buitenland en betrokken zijn bij projecten op de universiteit.

Ook bijbaantjes spelen zeker een rol zelfs als ze inhoudelijk niet interessant zijn voor de functie.Je kan de ervaring die je gehad hebt bij je bijbaantjes gebruiken om bepaalde kwaliteiten die gevraagd te worden in de advertentie te illustreren in je sollicitatie brief (organisatie vermogen, time management, samenwerken, zelfstandig kunnen werken)

Zo kan zelfs een baantje als vakkenvuller gebruikt worden. In je sollicitatie brief moet je over het algemeen met bewijs/toelichting komen dat je die kwaliteiten hebt. Natuurlijk is het meest handige als je al een soortgelijke functie hebt gehad. Echter als net afgestudeerde zul je dat meestal niet hebben. Dus dan kan je bijbaantjes inzetten. Misschien niet ideaal maar een stuk beter dan niks.

rianne

Wat hypocriet om eerst te zeggen dat het prima is, en je dan te verschuilen achter je kinderen die het verwend vinden.

losers zelfs en nerds zonder leven

Wat een walgelijk vooringenomen reactie.

En als een kind (niet de mijne) nou veel tijd moet steken om haar studie te halen, krijgt ze dan wel 'toestemming' van jou en je kinderen?

inaya

heeft eerst gezegd dat ze probeert de studie voor haar kind/kinderen te betalen zodat ze niet hoeven te werken voor alleen de studie. Eventueel voor de extra's kan kind dan werken en dat probeer ik ook. Mijn zoon kan makkelijk vier uur op een zaterdag post lopen en in de vakanties wat meer. Daarvan hoeft hij niet zijn studie, boeken etc te betalen maar ik zou het fijn vinden als hij (met aftrek van de zorgtoeslag) zijn zorgverzekering kan betalen, zijn hobby's en zijn kleding. Ik heb al gezegd dat als hij netjes een kasboek bij houdt (en alleen dán) hij heus wel wat extra kan krijgen als hij tekort komt en zo leert hij meteen het voordeel van een kasboek: zien waar je geld naar toe gaat en dat hoeft echt niet voor elk ijsje wat je koopt. Pingeld/contact geld als post kan ook, grotere uitgaven pint hij in de winkel.

Maar ik denk zeker dat het hebben (en langer dan een paar maanden) houden van een baantje je een streepje voor geeft bij het solliciteren naar een stage en naar je eerste baan. Bij gelijke geschiktheid denk ik toch echt dat elke werkgever degene aanneemt die bijbaantjes heeft gehad. Gewoon een stukje werkvloerervaring die je meepakt, er zijn voorbeelden genoeg gegeven. Ontkennen dat dat bestaat is ronduit naïef tenzij je kind een opleiding doet waar er enorme tekorten zijn op de arbeidsmarkt maar dan nog kan het zo zijn dat het allerbeste baantje niet naar jou gaat dan. Als je kan uitleggen waarom je geen baantje hebt: hoog niveau sporten (ik denk dat Epke ook geen bijbaantje heeft naast zijn studie) of mantelzorgen is dat ook prima maar dat zet je niet altijd op je CV en daarmee zet je jezelf op een achterstand.

Inaya

Mijn neef moet enorm veel tijd steken in zijn studie (uni geschiedenis in combi met dyslexie) en heeft het eerste jaar dan ook niet kunnen werken maar ook zijn woonplaats werkt niet mee (geen supermarkt om de hoek). Ik heb mijn zus aangeraden om hem bijles te laten geven maar hij woont dus in een heel klein dorpje waar ook weinig bijlessers te vinden zijn voor de avonden. Toch snapt zij ook dat dit onhandig kan zijn voor zijn CV.

Ik geloof niet dat er studenten zijn die geen tijd hebben om er bij te werken. Je kunt altijd een paar uurtjes per week daar tijd voor vrijmaken of je doet zoals ik deed: alleen heel veel werken in de vakanties. Geen argument wat mij betreft.

Rianne serieus?

"Mijn kinderen zien mensen die niks hoeven te doen vaak toch als verwende kinderen, losers die nergens aangenomen worden of nerds die alleen maar kunnen studeren en geen leven hebben. En ze zijn niet de enigen van hun vriendengroep die dat vinden."

Gelukkig weten we allemaal dat een puberbrein nog niet volgroeid is en dat daar niet altijd de meest slimme oordelen vandaan komen.
Ook flauw dat je zegt: dat proberen WIJ je uit te leggen en vervolgens je kinderen gebruikt. Spreek voor jezelf. Alsof het mij een biet zou uitmaken wat andere kinderen ergens van zouden vinden.

Brandweervrouw en triva

Begrijp me goed, ik ben voor bijbaantjes hoor. Maar ook vind ik dat iedereen een stage moet kunnen krijgen. Ook de wat mindere leerlingen en studenten. Een stage is om te leren.
En triva, een geschiedenisstudent in een klein dorp die een bijbaan zoekt is een slechte combi. Maar mijn mening is dan ook dat zo'n jongen zich beter in zijn studiestad kan vestigen en daar ook een baantje zoeken.
Natuurlijk, dan moet hij meer lenen. Maar hij zal ook makkelijker medestudenten vinden om mee te studeren en een netwerk op kunnen bouwen waar hij voor zijn studie iets aan heeft.
En al zou hij niet op kamers willen dan nog kan hij ook een baantje zoeken in zijn studiestad.

Mach

Haha hij kan fietsen (wel een flink eindje) naar de universiteit, dus dat is het niet maar als hij thuis is is daar 's avonds niet echt werk te doen.

mach

'Begrijp me goed, ik ben voor bijbaantjes hoor. Maar ook vind ik dat iedereen een stage moet kunnen krijgen. Ook de wat mindere leerlingen en studenten. Een stage is om te leren.'

Natuurlijk moet iedereen een stage kunnen krijgen maar het is algemeen bekend dat je voor de beste stageplekken moet solliciteren, dat deed ik 25 jaar geleden al.

Triva

Werken hoeft toch niet perse in de avond? Er is ook een weekend toch? Dan kan hij ook naar de stad. En ook zou ik savonds werken trouwens niet uitlsuiten in de stad. Zijn er geen bussen? Of toch gewoon fietsen? Het is 's avonds toch niet verder dan overdag?

Mach

Ik ga hier niet verder op in vanwege de herkenbaarheid maar het was hard werken vanwege de dyslexie, echt heel veel uren en dus ook in het weekend. Hij had al moeite om een paar avonden in het weekend vrij te houden.

Triva

Oooo ik snap best dat je zoon dan helemaal geen tijd heeft om te werken! Maar wat mij betreft hoeft dat dan ook helemaal niet. Maar dat staat dan los van het kleine door zonder supermarkt.

Mach

het ging helemaal niet om mijn zoon en ja heeft er wel mee te maken maar ik houd er over op. Het was een voorbeeld wat ik noemde en het hoeft allemaal niet zo herkenbaar.

Inaya

Maar het is echt niet zodat een bijbaan noodzakelijk is om te slagen in het leven.===

Dat heb ik ook nooit zo beweerd. Het kan alleen wel veel betekenen voor de start op de arbeidsmarkt. Men wil nu eenmaal dat sollicitanten ervaring hebben. Het liefst járen (wat ik ook weer belachelijk vind).

Dat sommige mensen zich dan meteen aangevallen voelen omdat zij op hun 14e moesten of wilden bollenpellen, gaat mijn voornemen echt niet veranderen.===

Ik voel me niet aangesproken hoor, wie bedoel je? ) Ik voelde mij volgens mij ook niet aangevallen.

Wat betreft de mening van leeftijdgenoten, wil ik niet zeggen dat er meteen over nerds en losers gepraat wordt binnen mijn gehoor, maar er wordt wel een beetje meewarig over gepraat. Werken hoort er gewoon bij in mijn omgeving. Niet alleen in gezinnen met 'arme' ouders, maar ook in de rijkere gezinnen.

Vroeger

Ik weet niet hoe vroeger jouw vroeger was, maar de mijne was anders;-).
Zo lang mijn ouders leefden en in de financiële positie waren om mij te steunen, hebben ze dat gedaan.

Ik heb vanaf mijn 14e vakantiewerk en bijbaantjes gehad en dat erg leuk gevonden en het geld prettig, maar toen ik afgestudeerd was en werk kreeg, was mijn belangrijkste ervaring toch de stage. Best aardig dat komkommers plukken, bollen pellen en koffie verkopen, maar toch volstrekt anders dan mensen aansturen en vergaderingen voorzitten.

Ik hoop dat mijn kind zelfstandig wordt, ook financieel en ik hoop dat ik lang in de positie blijf om haar wat toe te stoppen.

nodig

om nog maar eens met de beginvraag te beginnen: ik vind het niet perse nodig om een 20+er financieel te ondersteunen mbt zakgeld. Maar ik doe het wel eens. Heerlijk om af en toe eens een extraatje te kunnen geven. Ik zou het niet helemaal goed vinden voelen als er helemaal niet gewerkt wordt en wij alles zouden betalen wat dochter (uitwonende uni student) nodig beeft aan leukigheidjes. Wij betalen alles wat studie aangaat, boeken etc. Voor kamer en verdere uitgaven heeft dochter een zaterdagbaan, naast de studiefinanciering. Ik kan me niet voorstellen dat niet iedere student wat uren kan werken. Dochter wil zelf ook graag werken, is niet graag afhankelijk van ons.

nou dat je je dat niet kunt voorstellen

Waarom kun je je geen situatie voorstellen waarbij een student niet kan werken naast school?

Voorbeeldje dan: bij ziekte waarbij je amper genoeg energie hebt voor school, kun je niet werken.

geen baantje

Dochter studeert geneeskunde en doet nu coschappen (die anders dan sommige andere stages bij andere opleidingen geen cent opleveren). Dit is zeer inspannend. Ze heeft beslist geen energie over voor een bijbaan.
Tijdens de voorgaande vier jaren van deze studie heeft ze wel een baantje gehad en daarmee een bescheiden buffer opgebouwd voor deze magere jaren. Vervelend wordt het als straks haar OV-kaart afloopt en ze nog een aantal maanden te gaan heeft. Dat wordt duur.

Sanne

Daar zeg je iets: Best aardig dat komkommers plukken, bollen pellen en koffie verkopen, maar toch volstrekt anders dan mensen aansturen en vergaderingen voorzitten. ===

Zodra je een baan met haar opleiding hád, zat je dus in een leidinggevende positie. Het is voor de mensen die leiding moeten krijgen een héél prettig gevoel als hun (jonge) leidinggever zelf ook ervaring heeft opgedaan als niet-leidinggevende, of zich in ieder geval kan verplaatsen in die rol. Dat merk je toch. Dus ondanks dat je niets aan je baantjes gehad zou hebben, heb je die ervaring wel in je lijf. Ik heb vier jaar tussen geestelijk en lichamelijk gehandicapte mensen gewerkt. Het is nooit mijn beroep geworden om met 'zulke' mensen te werken, maar het was een verrijkende ervaring.

Helemaal eens met kaaskopje

Heb als 16, 17-jarige vakantiewerk in een verpleeghuis gedaan. Die ervaringen hebben me nooit losgelaten, ook al was het maar tweemaal drie weken!!

Parka, als ik je met mijn uitspraak voor het hoofd heb gestoten dan hierbij mijn excuses. Maar ik denk dat jij best begreep dat ik doelde op een -niet uitzonderlijke- situatie.

precies Muck

Er zijn altijd uitzonderlijke situaties. Maar het gaat om een gangbare situatie.