beginnende automobilist naar optreden in de randstad

Hebbes!

"Maar ik ben nogal een controlfreak"

Let it go, gun ze hun onafhankelijke expeditie...

Ik ging op mijn 19e met mijn Renault 16 en 3 vrienden over de weg naar Korfu, ik was de enige met een rijbewijs. Geen mobiele telefoons, niks. Dat mijn moeder het accepteerde vind ik nu nog een wonder. Mijn vrienden gingen alleen terug en ik bleef langer. Onderweg terug op de Dodenweg de voorkant in de prak gereden.

Alles een beetje rechtgebogen en terug de rest van de 2000 km door de regen. Nog een weekje ergens in een hotelletje gelegen met een flinke darminfectie. Was wel een avontuur, beste vakantie ever.

Ik weet niet of ik dat zelf (als ouder) fijn zou vinden, maar kom, met een paar vrienden naar een concert in de auto? Zo gevaarlijk is dat nou ook weer niet. (zolang ze niet gaan zuipen of slikken)

ben niet de enige

de andere jongen, met ook een rijbewijs, gaat met zijn ouders mee en blijven daar een nachtje. zij vonden het ook geen strak plan om hun zoon met de auto mee te laten gaan. Had ik ook fijn gevonden, een nachtje Amsterdam met het hele gezin, maar helaas kon dat niet vanwege vakanties op het werk, bij mezelf en mijn man.

Wat een geteut

Ik verbaas me er echt over dat het gros dit zo'n probleem vindt. Even 200 km rijden. Mijn hobby is het niet, maar het is ook weer niet zo'n enorme opgave. Goed juist om ervaring op te doen.

wat ik vind

Wij (alle kinderen uit ons gezin) hebben ook wel van alles gedaan in onze jeugd. Bijvoorbeeld laatste trein gemist en geslapen op een bankje in het park, ver rijden, interrail (zonder whatsapp),gestaan met kapotte auto's in Frankrijk en Spanje, gestrand met de trein in Osnabruck etc.
Ik heb laatst mijn ouders gevraagd wat ze daar nou allemaal van vonden destijds. Mijn ouders zeiden dat ze het allemaal wel eng vonden maar dat ze ons niet wilden beknotten vanwege hun angsten en ongerustheid. Dat je ook moet loslaten. En dat je jongvolwassenen ook de kans moet geven de wereld te ontdekken en als het fout gaat, avonturen te beleven.
En eigenlijk hebben ze daar wel een punt, vind ik. Betekent niet dat je echt onverstandige dingen niet kunt afraden maar ik beschouw dit plan van je zoon en zijn vrienden niet als iets heel ergs onverstandigs. Ze hebben er best wel over nagedacht. En mocht het misgaan, dan is er altijd nog dat bankje in het park )

Afspraak

Van mij zou het wel mogen, mist ze helder hebben wat te doen als de bestuurder echt te moe is na afloop of tijdens de terugreis. Is er een plan B?
En de meerijders blijven ook wakker, uiteraard.

Amsterdamse (de oude)

geteut phryne?

Weet je hoeveel doden er vallen onder dit soort bestuurders bij het nachtelijk rijden? Ja daar zit vaak alcohol bij maar ook vermoeidheid en denken dat het nog wel gaat. Het is niet zomaar 200 km maar 2 x 2,5 uur rijden op een avond en in de nacht. Wisselen is dan een prima oplossing maar kan ook al niet.

dan heb je niet alleen de automobilist zelf, maar alle andere (jonge) weggebruikers rond die tijd die vermoeid of met alcohol op de weg op gaan.
Ik zou hier ook niet blij mee zijn, teveel jonge automobilisten die zich dood rijden. Je zoon heeft het niet overlegt, maar gewoon de kaarten geboekt. Nou ja jammer dan. Niet gaan of met het openbaar vervoer.

Phryne

Van mij mag iedereen die net zijn rijbewijs heeft na drukke dag 's nachts nog 250 km rijden. Ik geef mijn kind alleen geen toestemming om te mee te gaan.
Aantal jaren terug zijn drie jonge meiden na nacht concert bij Antwerpen tegen pilaar aangereden, alledrie op slag dood. Er was geen alcohol of drugs in spel volgens politie Het meisje dat reed is in slaap gevallen.
Ik ben zelf ook iemand die niet 's nachts rijdt omdat ik weet dat de slaap mij kan overvallen. Prima dat dat jullie allemaal niet overkomt en ook ervan uitgaan dat het bij anderen niet gebeurt, maar ik neem het risico niet.

de meningen

zijn nogal verdeeld, zie ik wel. Is natuurlijk prima want het ene kind, in dit geval jongere, is de andere niet en de ene ouder ook de andere niet.
Er zijn zaken waarmee ik niet blij ben maar waarmee ik minder moeite heb dan met de lange autorit. In slaap sukkelen is snel gebeurd na een lange dag en de anderen kunnen het niet overnemen. Onze zoon is al vaker met deze jongens op pad gegaan naar zo'n evenement maar dan met de trein, hij was de enige die wakker bleef. Een keer moesten ze een aantal uur 's nachts op straat/park rondhangen want het station was nog niet open, was geen echte aanrader maar dat hebben ze overleefd, 2 jongens sliepen maar onze zoon bleef wakker. Is helemaal geen schande om in slaap te vallen maar als dit gebeurt achter het stuur van de auto op de snelweg, dat wil je niet meemaken.

Om onze zoon nu te verbieden te gaan vind ik nogal wat, de kaarten zijn gekocht, al kunnen die natuurlijk altijd verkocht worden maar het is dan wel erg kort dag. Maar met de trein reizen is natuurlijk een optie, al is het dan in zijn eentje. Mochten de andere jongens toch besluiten de auto te nemen, dan hebben we eventueel een plan B, zojuist bedacht. Misschien zijn we dan wel een stel overbezorgde ouders, so be it.

Maar wat valt er te verbieden als ze 18 zijn? Je kunt ze wijzen op de risico's, informeren over alternatieven, maar daarna is het toch aan hen om te beslissen.

re alkes

aan dat ongeluk dacht ik ook, heb het wrak nl zien liggen nog tegen de pilaar aan. Was denk ik wel een langer en ruiger concert (dance festival ? ). Meerijders blijven niet altijd wakker ook al spreek je dat af.
Ik twijfel, weet het werkelijk niet wat ik je moet aanraden.

Slaap

Je wordt echt niet slaperiger als je 18 bent.

Phryne

Is er echt een verschil of je kind 17 of 18 is? Of 16 of 18? Qua verbieden dan? Overigens als het om mijn auto zou gaan kan ik het gewoon verbieden

Ik weet ook niet hoe ik het zou oplossen, ik woon niet in zo'n uithoek, hier gaat wel ov, ik kan ze ophalen etc maar ik weet wel dat ik dit niet deed op die leeftijd (in mijn eentje twee keer zo'n eind rijden op avond en in nacht met weinig ervaring).

ik verbied zelden tot nooit iets

hij mag heus wel naar dat optreden maar niet met die auto mee. Alternatief is de trein en eventueel een plan B achter de hand maar dat weet onze zoon nog niet, hij is de hort op en ik ga hem hierover niet zitten appen. Ik verbied ook niet dat ze buiten de vakanties om naar optredens gaan, ik raad het wel af. Hij heeft geen eindtijd als hij uitgaat, al vind ik het wel fijn als hij even appt als het echt heel laat wordt.

16 of 18 maakt wel verschil, zeker qua rijpheid. Inderdaad, bij je eigen auto kun je het verbieden. Dan kun je ook inschatten hoe je eigen kind rijdt.

oh, ongeluk

Gelukkig komt nagenoeg iedereen na een concert weer veilig thuis. Ook nagenoeg iedereen op de snelweg. Als je denkt dat je na een concert meteen een ongeluk krijgt, dan kun je maar beter altijd thuis blijven. Mijn buurman is deze week op een plek waar ik vrijwel dagelijks langs fiets deze week aangereden en heeft zijn been daarbij gebroken. Ik ga maar een andere route nemen (sarkasm off).
Weet je, je kunt natuurlijk altijd meedenken met de jongens. Er zijn al genoeg alternatieven hier genoemed (heen met de trein, op de terug weg ergens bij een groot station ze zelf oppikken; de auto buiten de stad parkeren en dan zelf de trein nemen (doen wij, omdat het soms zolang duurt voordat je weg bent uit de garage, wij zetten de auto in Abcoude); zelf halen en brengen en dan een gezellige avond ervan maken; een hotel/airbnb overnachting).
Je kunt ook duidelijk maken dat als je deze ondernemening gaat maken, je vantevoren goede afspraken maakt, bijvoorbeeld niet drinken, allemaal wakker blijven, red bull voor de chauf, als chauffeur toch te moe is, wat dan?

Zorgen uiten, advies geven, vragen stellen

Dat kan allemaal. Maar de jongens zullen toch zelf moeten beslissen. Een rijbewijs krijg je zonder restricties, dus niet met het verbod om naar Amsterdam te rijden, daar een concert te bezoeken en dan terug te rijden. Als het een roekeloze rijder was, dan was het wat anders, maar dat geldt voor alle leeftijden en elk ritje. Ik zie er heel wat elke dag op de autoweg, die ik graag van de weg zou plukken. Maar ik mag rijden, ik heb een rijbewijs. Dus ik moet zelf zorgen dat er genoeg afstand is, dat ik rekening houdt met grote ego's op de weg, dat mensen zelfs in een file haast hebben (de aardappelen worden koud, denk ik dan maar, als iemand weer slingerend zich door een file wurmt).
Elke dag ben ik blij dat ik weer veilig thuisgekomen ben. Op het stukje weg waar ik moet rijden is vorig jaar bijna elke dag wel een ongeluk gebeurd, gelukkig meestal met alleen maar blikschade, maar toch. Rijden met de auto is een risico, dat is zeker. Maar op een dag krijg je je rijbewijs end at betekent dat je over voldoende vaardigheden beschikt om de weg op te gaan.
Dus uit je zorgen, stel je vragen, geef advies, maar laat het de jongens toch echt zelf beslissen. Ze zijn 18, wanneer wou je dan dat ze zelf leerden om keuzes te maken in het leven? Het kost je een slapeloze nacht, maar ik hoop dat je dan ook opgelucht kunt ademhalen als ze veilig thuis zijn en een fantastisch concert hebben gehad. De dag daarna kun je nog eens rustig napraten: hoe hebben ze het gedaan? Hoe hebben ze een parkeerplaats gevonden, wat was er lastig, hoe druk was het op de weg, hoe hebben ze het gedaan met uitrijden, was de chauffeur slaperig, wat zou hij volgende keer doen etc. etc.
Dochter (19) had net haar rijbewijs en bood spontaan aan haar broer naar huis te rijden. Naar huis = hartje Amsterdam, 1 uur en 15 minuten rijden als er geen verkeersopstoppingen zijn. Ik heb wel gezegd: denk je eraan, dat je dan alleen terug moet rijden? Ja hoor. Onderweg moest ze even stoppen op een parkeerplaats, zag het langsrazende verkeer en dacht: wat ben ik aan het doen, ik weet niet eens waar ik ben. Maar ze heeft het gered. Deze week reed ze zonder blikken of blozen weer de stad in. Gisteravond ben ik (min of meer) wakker gebleven tot ze heel laat thuis kwam van het oppassen. Afstand: 3 kwartier, heel rustige weg, maar juist dat, 's avonds laat, vind ik riskant. Je houdt je hart vast. En dat zal ik ook de rest van mijn leven blijven doen. Ik vraag, uit mijn zorgen, geef advies, maar ze moeten toch echt zelf beslissen wat ze gaan doen.

Tsjor

alternatieven

zijn er genoeg, die kan ik zelf ook wel bedenken. Een aantal hierboven genoemde alternatieven zijn haalbaar, het grootste deel niet.
Voorbeelden: hotel/b&b niet haalbaar voor alledrie, 2 hebben de volgende ochtend verplichtingen. Onze zoon wil echt niet alleen overnachten daar en zijn vrienden met hun tweetjes wel gelijk naar huis laten rijden.
Hen zelf oppikken is geen optie: wij moeten werken, vrij nemen is niet makkelijk in deze periode omdat collega's nog vakantie hebben.
Auto buiten de stad parkeren en ov nemen naar Ziggo Dome: kan wel maar blijft toch nog die lange autorit over
Zelf halen en brengen: helaas ook geen optie, wederom ivm werk.
En dan heb ik vanochtend nog een plan B bedacht maar ik wacht eerst af tot onze zoon thuiskomt, hij is vandaag op pad met een aantal jongeren, waaronder ook de jongens waarmee hij naar het optreden gaat. Misschien hebben ze alsnog een ander plan bedacht. Zoniet, dan kan ik alsnog plan B voorleggen.

tsjor

" . Maar op een dag krijg je je rijbewijs end at betekent dat je over voldoende vaardigheden beschikt om de weg op te gaan."
Zeker. Je zou ook gewoon in een ruk door naar Spanje kunnen rijden wat sommige mensen doen. Want je hebt toch je rijbewijs?
Mijn ervaring is dat je pas echt leert rijden als je je rijbewijs hebt. En dat je sommige dingen pas ervaart als je vaker rijdt. Dus hoe lang kun je geconcetreerd rijden. Ik weet van mijzelf dat ik dat 's nachts niet lang volhoudt.
Maar ik merk aan de reacties dat ik hier de overbezorgde ouder ben, dus ik stel me vast aan.

Zelf beslissen

Je moet het inderdaad zelf ervaren. Ik dacht dat ik alles wel durfde maar na een ongeluk met mijn Engelse huurauto durfde ik eigenlijk niet verder. Er was echter geen andere chauffeur beschikbaar dus ik heb het toch maar gedaan. Alternatief was het OV maar dat was erger ;-)
Als ik mijn moeder wel eens moet weg brengen (specialist in ziekenhuis ver weg), stop ik vaak ook wel even voor koffie. 3 uur aan een stuk rijden (dat duurt het wel met files) vind ik ook geen feestje.
Die jongens willen ook heelhuids aankomen en ze merken vanzelf waar hun grens ligt. Dan moet je dus geen stoere jongen willen zijn, maar gewoon even stoppen.

Alkes

dan ben je niet de enige die zich aanstelt, ik dus ook.
Natuurlijk gaat het in de meeste gevallen goed en komen de meeste mensen heelhuids terug thuis. En natuurlijk doe je veel rijervaring op door vaak achter het stuur te zitten. En de vriend van onze zoon zal heus wel goed kunnen autorijden, ik neem althans aan dat hij de examinator niet heeft omgekocht met steekpenningen Maar het geeft mij gewoon geen fijn gevoel, die autorit en zeker de terugweg niet.

Ik ben op mijn 18e met 4 vrienden in de auto gestapt om naar Berlijn te rijden. De muur was gevallen. Daar wilden we bij zijn.
Het was onvergetelijk.
Ik herinner me dat ik dit mijn ouders heb meegedeeld, dit is wat ik ga doen.
Op die leeftijd moet je die dingen gewoon gaan doen, en zien waar het schip strandt.

Adviseren niet verbieden

Een jongen van 18 kan je niks meer verbieden. Hij is volwassen voor de wet en zo moet je hem ook behandelen. Je kan kinderen niet eeuwig klein en onmondig houden. Vanaf een bepaalde leeftijd moet je hun vrijheid en verantwoordelijkheid geven voor hun eigen keuzes zodat ze de kans hebben om een man te worden.
Of dit een goed plan of niet is weet ik niet. Ik had het zelf op mijn 18de wel gedaan zonder enig aarzelen. Ik heb veel gereisd op jonge leeftijd en daarbij ook wel eens lastige en moeilijke situaties meegemaakt, maar dat hoort erbij.
Je kan je zoon advies geven, hem een plan B voorleggen, je bezwaren aangeven etc.
Maar uiteindelijk zal hij zelf moeten beslissen of hij wel of niet in die auto stapt.

Ik ben best streng bij kleine kinderen maar ik vind wel dat een groot deel van de opvoeding doe je in de eerste 12/14 jaar. Daarna kan je het nog een beetje aanvullen maar zo vanaf 16/17 jaar zit de opvoeding er wel op. Dan zul je vertrouwen moeten hebben in je opvoeding en je kind steeds meer zelf de verantwoordelijkheid geven voor zijn leven.

Kyana

ik ben het wel met je eens hoor. En hem verbieden om in de auto te stappen met de 2 andere jongens zal 'm niet worden. Maar het zou, voor mijn gevoel, een ander verhaal zijn als ze konden rouleren met het rijden, dit kan niet omdat er slechts 1 zijn rijbewijs heeft.
Onze zoon mocht vorig jaar van ons beginnen met autorijlessen maar hij heeft er zelf voor gekozen om daarmee te wachten. Is uiteraard zijn eigen keuze maar in dit geval zou het toch wel handig geweest zijn.

Het is zeker niet zo dat we hem in alles tegenhouden, in sommige zaken stimuleren we hem juist. Als hij over een paar jaar een buitenlandse stage wil doen, dan zullen we hem daarin zeker stimuleren (weliswaar met grote brok in de keel en licht knikkende knieën). En bij het kiezen van zijn studie hebben we hem ook zeker niet afgeremd, hij wilde zelf niet de deur uit om op kamers te gaan. Op financieël gebied houden we het echt bij adviseren. Is zijn geld op en zijn salaris nog niet binnen, dan leert hij de volgende keer wellicht verstandiger met zijn geld om te springen om maar een voorbeeld te noemen.

Voor jouw gevoel

Ja, het zou mooi zijn als de kinderen rekening zouden houden met mijn gevoel, maar ik denk dat ze dan niet eens de deur uit komen. Toch past je gevoel zich aan, naarmate bepaalde situaties zich vaker voor hebben gedaan. Jij kunt dus veranderen. Een zekere mate van bezorgdheid houd je, maar dat kun je ook een plaats geven.
Rij-ervaring opbouwen kun je alleen maar doen door te rijden, niet door in de trein te zitten. Ook al rijdt je zoon zelf verder niet, dan nog zal hij ervaring opdoen door de dingen die ze tegenkomen, die gemakkelijker gaan dan gedacht of juist moeilijker. Er zal toch iemand zijn die de auto beschikbaar stelt, dus die persoon heeft er vertrouwen in.
Een groot voordeel: ze hebben waarschijnlijk allemaal een mobiele telefoon, dus mocht er iets zijn, dan kunnen ze het laten weten.

Tsjor