Zoon wil niet bij tante logeren

heimwee

laat hem zeggen dat hij snel heimwee krijgt. Dat lijkt me het beste (is tenslotte ook zo, als hij het er naar vindt krijgt hij acuut heimwee )

herkenbaar

Mijn zoon houdt gewoon sowieso niet van logeren, nooit leuk gevonden. Kinderen mochten wel bij hem slapen maar hij ging niet bij anderen slapen. Hij is erg gehecht aan zijn eigen bed en kamer. Dus wellicht kan je dat ook gewoon zeggen als hij heimwee niet leuk vindt om te zeggen. Nou ik dit zo zeg, kan dat van mijn zoon ook wel heimwee zijn, alhoewel we op vakantie met zijn allen het nooit een probleem is ;-)
De keren dat hij bij een ander sliep, sliep hij gewoon niet lekker, die andere kinderen wilden ook altijd 'keten', terwijl hij gewoon slapen wilde (bij ons thuis daarom ook maar een paar kinderen die mochten logeren (de rustige types)

Heb je het over mijn kind, Anja?

Hier dus ook zo'n zoon die niet van logeren houdt en ook graag liever wil slapen dan keten. Met moeite logeert hij weleens bij opa en oma en gaat hij op kamp, maar dat laatste zou hij zonder problemen overslaan.
In ons geval zou ik dus ook gewoon zeggen dat zoon niet zo van logeren houdt. Een heel eerlijk antwoord.

Ik zou zeggen dat je zoon moeite met logeren heeft

en dat vertel jij dan aan de tante. Als ze doorvraagt, zeg je nog een keer of een paar keer hetzelfde.
'het is voor hem een te hoge drempel'
'hij durft het niet aan'
'misschien dat hij er volgend jaar aan toe is'
'ja, jammer dat het er niet in zit'

Je zoon kan dan aan neef vertellen dat jij het al uitgelegd hebt aan zijn moeder.

Had ik met een vriendin

Haar kinderen sliepen soms bij ons. En zij wilde zó graag dat mijn kinderen ook bij haar kwamen logeren. Maar, mijn kinderen wilden niet, en ik ook niet. Ook bij hen kon het er explosief aan toe gaan, scènes aan tafel als kinderen hun bord niet leegaten enzo. Echt niet fijn om daar getuige van te moeten zijn....

Voor mij was het relatief makkelijk. Mijn vriendin wist dat mijn kinderen wel eens ergens ander gingen logeren, dus 'durven niet/heimwee' was geen optie. Dus had ik steeds een ander smoesje: kan niet, te moe, de dag erna andere plannen, schikt niet.
En wilde ze op langere termijn een logeerpartij plannen, dan zei ik dat ik logeerpartijen niet op voorhand wilde vastleggen. Ze zal me wel een muts gevonden hebben... maar het was niet anders.

Maar, bij een neefje is dat denk ik moeilijker. Logeert jouw kind nooit ergens anders, of weet tante het niet als het wel zo is, dan is de eerder genoemde heimwee-smoes prima!Meteen doen!
Als ze weet dat jouw zoon wél eens succesvol elders logeert, tja dan is het moeilijker. Dan kom je uit op óf de waarheid vertellen (zou ik niet doen, is vragen om gedoe), of de boot afhouden (zie mijn smoezen). Meer mogelijkheden zie ik niet.

Ik weet niet

Ik schijn ook aan stemverheffing te doen maar de kinderen vinden dat... lollig.
Daarom zou ik de neiging hebben dit juist wel te benoemen. Mijn puber vergelijkt me met zijn favo-docent die ook af en toe uit de slof schiet. "Ze is zooooo grappig, dan ontploft ze, gaat de klas uit, komt terug met capuccino en zegt:zo, waar waren we gebleven. Ze lijkt net op jou whaaaah".
Misschien kan je kind er beter mee omgaan als hij begrijpt dat volwassenen ook niet perfect zijn?