Zoon scheldt opa uit

Drenthe77 - jouw onvoorwaardelijke liefde en vertrouwen

Drenthe77,

Juist omdat jij ervaren hebt hoe slecht een relatie met ouders kan zijn én je hebt afgelopen jaren ervaren hoe het eigenlijk maar moeizaam verandert: laat het verleden los!

Jouw zelfvertrouwen moet uit jou komen, niet uit een relatie met je vader - jij bent wél in staat om jouw zoon onvoorwaardelijke te tonen en vertrouwen te hebben in zijn ontwikkeling.

Je hebt hem toch juist ook geprobeerd anders op te voeden? Waarom betrek je jouw emoties ("Het zou mij veel pijn doen als de destijds stap-voor-stap herstelde verhouding met m'n vader nu weer kapot zou gaan") op hoe jouw zoon zich ontwikkelt?

Je zou denken dat juist jij haarscherp een onderscheid hebt leren maken, en dat je bewust een scheiding daartussen kunt aanbrengen. Als je dat nu met dit voorbeeld niet lukt, dan blijf je altijd half half hangen en kom je niet los van het verleden.

Je hoeft niet te schipperen: jij bent jij, met de wens om met je vader een soort van verstandhouding op te bouwen.

Maar je zoon mag van zijn ouders verwachten dat zij hem steunen.

Echt, ik zou veel beter die scheiding aanbrengen. Geen van allen gaan jullie hier profijt van krijgen. Over een jaar of 5 zijn de gemoederen msischien wat bedaard, heb jij kans gehad met je vader proberen iets op te bouwen. Maar dwing je zoon daar niet toe.

gr Angela

maar waar is opa bang voor?

dat zoon gay is of trans? Tijd om uit te leggen, ook aan jezelf dat hij dat altijd al was. Mannelijker moeten worden? Waarom. Laat opa het nieuws eens aanzetten en kijken waar al die mannelijkheid uit vroeger tijd toe leidt... en sommige gevallen en wereldwijd.
Meegedaan aan de womens march? Ik en mijn vader zouden super trots op (klein) zoon zijn.
Ik vind het abject hoe je zoon niet voor zijn eigen levensstijl mag kiezen en hoe je zoon niet verdedigt tegenover je vader en man

Gewoon

"Je vraagt je wel af wie de uitzonderingen zijn. De migranten die in het nieuws komen met zaken waarvan Nederlanders minimaal hun hoofd schudden of de migranten die net als ieder ander, beetje meer tegenwerking oke dan, gewoon een leven opbouwen, met een gezin, naar school en werk gaan enzovoort."

Dacht je dat je geen gezin, school en werk kon hebben en toch een hekel aan homo's?

Da's pas een rare gedachte.

Twee kapiteins

‘Wat geef jij je vader lekker de ruimte zeg, ten koste van je zoon."
Niet alleen ten koste van de zoon, ook ten koste van haar man.
Want welke man vind het okee dat een schoonvader onrust schopt in man’s gezin.
Want welke man vind het acceptabel dat zijn kind zo gekwetst wordt.
Als haar man wel aanwezig was geweest, had hij waarschijnlijk ingegrepen. Nu moet hij dealen met het feit dat zijn afwezigheid zo duidelijk was.

Voor een man is dat als twee kapiteins op één schip, want zijn vrouw is achter haar vader gaan staan.
De reacties van haar man zijn heel begrijpelijk; hij accepteert niet dat zijn gezin onder druk komt te staan, want geen enkele vader wilt dat zijn kind wordt gegriefd of zijn vrouw gemanipuleerd.

Zoiets kan leiden tot ruzie tussen Drenthe en haar man, als zij haar vader het hand boven het hoofd houdt omdat hij zo zielig is.
Alleen zal haar vader daar geen erg in hebben want hij heeft zijn eigen honk.

—-

Best herkenbaar, die beterwetende opa’s. Vaak speelt geloof ook een rol.
Juist dan is een opa stellig in zijn mening. Dus meer dan alleen een generatie-ding.

Als je weet dat iemand in de familie zulke meningen erop na houdt, doe je er verstandig aan die onderwerpen in huis te vermijden tot het betreffende familielid weer vertrokken is.

Forceren

Drenthe, forceer aub geen ontmoeting tussen opa en 16-jarige kleinzoon. Daarmee strijk je je man waarschijnlijk nog meer tegen de haren, en ben je mogelijk nog verder van huis.

Ben jij anders dan, Ad

Ik weet niet anders dan dat de gemiddelde Trump- cq Wildersfan behoorlijk homofoob is.

Of nee wacht... ben ik nu net zo aan het generaliseren als jij???

Ik voorzie door de houding van Drenthe een heel groot probleem in dit gezin. Ze zet inderdaad haar huwelijk en de relatie met haar zoon op het spel. Is je dat allemaal waard Drenthe omdat je bent opgevoed om niet tegen je ouders in te gaan?

Nogmaals

Ga toch gewoon een open communicatie aan met die opa! Laat hem vertellen over hoe het vroeger ging. Het zal duidelijk maken waarom hij zich nu zo gedraagt. Vergeet niet te vragen of hij soms zelf in het leger terecht is gekomen om zijn mannelijkheid te 'bewijzen'. Werd hij er zelf van verdacht homo te zijn? Was daar misschien reden toe?

Haak in op uitspraken als "daar wisten we vroeger wel raad mee". Vraag 'm op de man af of hij zelf ook aan zogeheten 'potenrammen' heeft gedaan. En mocht dat het geval zijn? Dan zou het een goede vervolgvraag zijn hoe hij daar nu op terugkijkt. Ook wel interessant: zou hij het anno 2018 wagen mensen in elkaar te slaan om hun homoseksualiteit?

Kaaskopje

'In mijn omgeving geven mannen elkaar gewoon een kus als ze elkaar feliciteren of begroeten.Dat doen ze al minstens 33 jaar, eerder was ik er niet bij, maar ik weet eigenlijk zeker dat het in de jaren ervoor ook al normaal was. Ik bespeur een Randstad/platteland-mentaliteitsverschil in het inkijkje wat je in je leven gegeven hebt. '

Nou sorry maar ik herken het absoluut niet en ik vind dat ik toch echt meer in de Randstad woon dan jij, sterker nog een deel van Nederland vindt dat jij geen Randstedeling bent

Doet verder niets af aan dit draadje maar ik vind dit absoluut geen Randstad/Plattelandsmentaliteitsverschil, ik denk dat het meer te maken heeft met de groep waar je toe hoort. Mijn zoon kent het ook helemaal niet behalve op scouting en daar is het percentage homomannen veel hoger dan gemiddeld.

ginny

Ik ben geen trump of wildersfan.

You could have fooled me

Ad, weet je dat zeker....

Triva

Onze stad kun je de uitloper van de Randstad noemen en gaat in de toekomst steeds nadrukkelijker die rol krijgen. https://www.noordhollandsdagblad.nl/alkmaar-eo/alkmaar-wordt-steeds-meer-uitloper-van-randstad

Los daarvan ben ik deels opgegroeid in Amsterdam, maar de hartelijke omgang tussen hetero mannen ben ik na mijn 20ste in, nog steeds, mijn stad als normaal gaan ervaren. Dat macho gedoe dat je als hetero man geen andere man hoort te zoenen... bizar dat dat nog steeds raar gevonden wordt. Jammer.

Oh wat grappig die verschillen, terwijl we zo dicht bij elkaar wonen. Bij scouting van mijn dochter zijn juist heel veel hetero relaties ontstaan. Er zijn de nodige scouting-baby's uit voortgekomen en ik verwacht dat dat nog doorgaat. Ik zou moeten vragen of er ook homo-jongeren lid zijn van haar groep. Ik heb er in al die jaren nog niets over gehoord. Dus of dat gegeven was nooit interessant (wat eigenlijk normaal is) of het is toevallig niet of minder aan de orde.

Drenthe

Nou, je krijgt wel veel over je heen. Ik hoop dat je toch blijft lezen.

Ik vind op zich het niet verbazingwekkend, de manier waarop jij naar homo's kijkt. Met een vader die zo uitgesproken is, krijg je dat als kind natuurlijk met de paplepel ingegoten.

Je schrijft dat je vindt dat het nu maar eens klaar moet zijn met de emancipatie van homo's. En dat 'de media' teveel aandacht besteden aan homoseksualiteit. Ik vraag mij af waarom je dat hij noemt. Ik bedoel: wat heeft het te maken met de situatie tussen jouw zoon en jouw vader? Je lijkt het namelijk te noemen als een verklaring, of als een verzachtende omstandigheid. Alsof het belediging van homo's niet zo erg is als verspraken is van emancipatie-die-af is (want overigens niet zo is, maar dat hebben al veel forummers gezegd).

Je hebt een paar keer genoemd dat je van huis uit sterk hebt meegekregen dat je respect hoort te hebben (voor ouderen). Vind je het dan niet gek dat je vader zelf zo veroordelend is naar mensen met een andere seksuele geaardheid dan hij? Zie je niet hoe tegenstrijdig dat is?

Je wilt je vader niet afvallen of laten vallen. Maar je hoeft hém ook niet te veroordelen. Je hoeft alleen zijn gedrag of uitspraken maar af te keuren. Probeer zijn 'zijn' los te zien van zijn 'doen', dan wordt het ook een stuk behapbaarder.

Duit in t zakje

Ook ik schrik nogal van je update. Ben je serieus bereid je zoon’s welzijn te offeren aan de blijkbaar precaire relatie met je vader? Waarom?

Ik herken niks van wat je schrijft over de aandacht voor homo emancipatie in de media. Ja al die dagen maar die heb je rondom alles, dat zegt niks over homo emancipatie maar alles over de media. Je hebt zelfs een dag van de kindermishandeling (ik heb me weleens afgevraagd of het de bedoeling was dat ik die dag mijn kinderen ging mishandelen), tis allemaal heel goed bedoeld maar beetje too much. Maar ja, in de jaren tachtig kreeg iets aandacht met een button, nu met een dag, tsja....

Ook ik ken veel mannen die een elkaar kus en/of knuffel geven, ik vind het geweldig, veel warmer dan een hand (mits gemeend). En één van mijn zoons, zeker hetero, iets ouder dan de jouwe heeft ook weleens lopen rommelen met nagellak, geen seconde in me opgekomen me daar zorgen over te maken.

Kortom, ik vind dat je spastisch reageert op een -zo te horen- doodnormale, hele leuke, lieve, sociale, loyale puber die meer ballen heeft dan zijn moeder, in ieder geval naar opa toe.

En ook eens met de anderen; verplichte uitjes voor een 16 jarige met een vastgeroeste, homofobe, forum voor democratie aanhanger? Hoe snel wil je je zoon kwijt dan?

Ik zou zoon een oude bakelieten telefoon geven, die op tafel zetten als opa mee-eet. Als opa weer gaat raaskallen (homofobe of Thierry onzin) roep je ‘tring’! Zoon pakt telefoon op en geeft hoorn aan opa met de mededeling ‘1950 aan de lijn opa, ze willen hun denkbeelden terug’
En dan begin je over het weer. Klaar

Vervreemdend

Heel beklemmend en vervreemdend om te lezen. Zoon moet met opa op stap die niet geïnteresseerd is in wie hij werkelijk is maar die hem wil vormen naar zijn eigen beeld. Jij denk dat dat een goede band gaat stimuleren. Ik begrijp daar niks van.

Ik vind het heel pijnlijk voor je zoon die ermee geconfronteerd wordt dat zijn moeder en opa hem niet willen kennen zoals hij zelf verkiest te zijn maar die dwang en drang toepassen om zijn waarden te verloochenen om de onrust van zijn opa te kalmeren en hem in een stramien te persen wat hem niet past.

Als opa een activistische homo was en zoon een conservatieve, preutse would-be militair zou een afgedwongen tripje naar de gay pride overigens ook niet op mijn enthousiasme kunnen rekenen. Laat elkaar nou toch gewoon in je waarde! Dit heeft met ideologie of politieke correctheid niks te maken. Je mag het met elkaar oneens zijn maar het is niet geloofwaardig dat je claimt van iemand te houden als je zijn grenzen niet respecteert. Ik vrees dat zoon steeds meer afstand zal (moeten) nemen. Zo relatief meegaand als hij tot nu toe is, hoeft hij niet te blijven.

Geoet,
Jo Hanna

eigen mening

Allereerst, moeilijk hoor, je klem voelen zitten tussen je vader (na alle eerdere toestanden) en je zoon (en je man).

Misschien een goede "oefening":
Probeer je voor te stellen dat je vader vannacht is overleden. Verdrietig dat hij er nu niet meer is, maar misschien ook wel bevrijdend. Je hoeft niet meer te doen wat hij wil, respect voor hem te hebben. Je bent vrij en kunt denken en doen wat jij wilt.

Kan je je deze situatie voorstellen?

Probeer je dan eens op je zoon te richten.
Hou je van hem?
Mag hij van jou zijn wie hij is?
Vind jij dat hij mannelijker moet worden?
Hoezo?
Maak je je zorgen?
Is dat terecht?
En wil je je zoon dwingen mannelijker de worden als je 16-jarige daar zelf geen behoefte aan heeft?

Ik kan me je klem zitten goed voorstellen.
Omdat ik dat zelf ook meegemaakt heb, alleen dan tussen vader (die ook vindt dat hij onze kinderen nog moet opvoeden al zijnde (bijna) volwassen en bepaalde beelden had over onze dochter.

Een tijd geleden ben ik toe zich iets voordeed (niets met homohaat of mannelijkheid) met hem van praten. En heb ik dochter verdedigd tegenover mijn vader. Tjee, dat voelde goed! Niet met schelden of zo, gewoon respectvol met hem gesproken en keer op keer gezegd "je hoeft haar niet op te voeden" en "wil je een goede band met je kleindochter, dan kan je dat juist beter niet doen". Steeds maar terug naar "wil je een goede band met je kleindochter?".

Het voelde heel goed en bevrijdend om uit te komen voor hoe ik het zelf zag en op te komen voor dochter. En vader begreep het uiteindelijk.

En ik heb dochter ook verteld dat in dat voorval (ik met vader en dochter aan tafel), ik beter voor dochter had moeten opkomen (vond ik achteraf nl zelf ook).

Denk maar eens goed na wat JIJ nu wilt.

Als je moet kiezen, kies je dan voor een goede band met je vader of een goede band met je zoon?

Ik zou eerst je prioriteit helder hebben.
Ik hoop dat je je zoon belangrijker vindt dan je vader.
En dan kijken hoe je de band met de ander (ik hoop je vader) zo goed mogelijk houdt. Dus een respectvol gesprek met je vader, maar wel opkomend voor je zoon. En dus ook niet je zoon dwingen in zo'n mannelijk weekend.

Ginny

"Ad, weet je dat zeker...."

Jawel. Blijkbaar maak jij je schuldig aan hetzelfde hokjesdenken waar je anderen zo graag van beschuldigt.

Als je denkt dat ik hier uit de toon val zou je me op een Trump of Wilders forum moeten zien.

Vrijdenkers worden in geen enkele sekte op prijs gesteld.

Puur op de lange termijn

Ik zou eerder investeren in de relatie met je (geweldige) zoon dan in die met je vader. Met je zoon moet je nog 40 jaar door. Met je vader nog maar kort. Klinkt bot, maar ga je een langdurige relatie op het spel zetten voor je merkwaardig denkende vader?
En probeer los te komen van die beperkte denkbeelden uit je jeugd. Alleen maar ballast, je hebt er last van maar je hebt dat nog niet helemaal in de gaten.

De Taalstaat vandaag

In Zaanstad gaat de Piccolostraat weer Hobostraat heten. Er is een klacht ingediend bij het discriminatiebureau. Toevallig op Coming Out Day(11 Oktober) heeft Jan de Vries van D66 een motie ingediend om dit weer terug te draaien.

Zoveel jaar geleden hadden bewoners bij de gemeenteraad de naam van de straat weten te veranderen omdat Hobo teveel op Homo lijkt. En dat stoort natuurlijk.

AnneJ

Dat slaat door natuurlijk.

Hobo

Ik geloof dat de bewoners met name last hadden van het feit dat *anderen* er de hele tijd grapjes over maakten.

Ook dat is niet goed te praten

....

grapjes

Mooie gelegenheid om dan te vragen wat er zo grappig is aan homo. Maar nee laten we vooral toegeven aan die idiote opmerkingen van mensen die werkelijk geen centimeter buiten hun eigen wereld durven te kijken. Snel de naam veranderen.

Ik vind toch dat het verhaal van Drenthe77 net iets té veel clichémateriaal bevat, jongen die voor homovriend opkomt, clash met opa die een paar berichten later ook nog eens ex-beroepsmilitair blijkt, moeder die zegt tolerant te zijn maar ergens toch moeite heeft met bepaalde dingen, wat ze niet helemaal kan verantwoorden (en daarmee een heel grote groep mensen vertegenwoordigt)... Hmmm. Ik vind dit een iets TE cliché discussie hoor. Alsof een sociologiestudent komt meten hoe homofoob de gemiddelde ouder tegenwoordig is. Maargoed daarom geen reden om het er niet over te hebben, alsnog interessant natuurlijk.

Vernieuwing

Dat is nou juist ook het mooie aan jonge mensen. Ze dagen je uit om je vastgeroestte denken los te laten en nieuwe opties te zien.
Kan best dat als je het wat los laat, en niet teveel op de spits drijft, dat opa ook wat minder stellig wordt. Niet te snel aannemen dat mensen vastgeroest blijven.

Voor opa is het ook een bijzondere periode waarin hij opnieuw aansluiting zoekt na het overlijden van zijn vrouw.

Mijn exman is ook nogal rigide, niet mee te leven, op ander gebied, maar we gaan wel de discussie aan, ik ga er vanuit dat iedereen leerbaar is en respect verdiend.