U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Zellfstandigheid.....
Pfffff, na de zoveelste discussie met puberalle, graag even jullie mening.
Mijn dochter (14) moest vanmiddag voor de 2e keer naar de HA (vorige week ook geweest) om haar wrat aan te laten stippen. Vanmiddag appt ze me dat ze bij een vriendin is. Ik vraag haar hoe laat ze thuis komt, en ze zegt netjes dat ze om 16.00 naar de dokter moet maar dat de wrat er al af is. ik complimenteer haar dat ik het knap vind dat ze er aan gedacht heeft (is een add'ertje, dus voor haar echt knap).
Later app ik haar dat als ze niet naar de HA gaat omdat het niet meer nodig is, ze wel even netjes af moet bellen. Ze zegt dat ze het niet doet omdat ze dat voorschut vindt omdat ze bij een vriendin is. Ik zeg haar: dan ga je even op een andere plek bellen. Om een lang verhaal kort te maken; een hoop bombarie over de app, en ze ging het toch niet doen, en belachelijk dat ik dit niet even wilde doen, etc etc.
Ik vind toch echt dat dit een klein beetje met langzaam zelfstandig worden te maken heeft. Of ben ik nu te kort door de bocht? Ik doe veel voor haar, maar zodra ik haar zelf vraag iets op te lossen, dan gebeurd er dit.....
Pffff, kom maar op met de adviezen.....
Ja dat dan weer wel
Maar ik zie mijn dochter dat echt niet tegen haar vriendinnen zeggen.
Tegen mij wel ja :-)
Mina
Niet durven bellen en meer in het algemeen veel moeite hebben met vragen (en daar kun je dit ook onder scharen) is niet alleen iets voor deze leeftijd, maar vooral heel erg ADD. En ik kan het weten, ik heb nog steeds telefoonangst, ik ben dolblij met mail en app 
.
Oudste van ruim 16 en ook behept met ADD durft sinds kort zelf een afspraak te maken bij de kapper. Vorige week zelf een afspraak gemaakt bij de ortho. Die oefenen we dan van tevoren, ik speel de assistente. We bedenken wat hij wil zeggen (retentiebeugel kapot, op korte termijn dus graag een afspraak) en bedenken ook al wat voor hem handige tijde zijn (maandag en woensdag eerste paar uur vrij). Ik bespreek ook al met hem wat er gebeurt als het niet lukt op korte termijn op maandag- of woensdagochtend.
En met deze oefensessie achter de kiezen heeft hij toch maar mooi zelf die ortho gebeld en voor woensdagochtend een afspraak gemaakt. Ik was er wel bij, om eventueel te souffleren. Maar bleek niet nodig.
Ik denk dus dat je dochter gewoon ook wat meer tijd nodig heeft voor dit soort dingen. Bij de dokter zijn en een vervolgafspraak maken is toch wat vanzelfsprekender dan bij je vriendin een afspraak afbellen. Niet alleen vanwege die vriendin, maar die compliceert wel, omdat er schaamte mee gaat spelen richting vriendin (lijkt mij). Maar bovendien, de dokter bellen dat de afspraak niet nodig is, daarmee val je zo iemand ook lastig, in haar beleving. Dus idd voor een volgende keer: pak je rust ;-), vraag (!) je dochter of zij wil bellen en wil ze dat niet, dan doe jij dat even. Thuis kun je dan nog eens bespreken waarom ze niet wilde bellen, en eventueel het gesprek oefenen dat ze gevoerd zou kunnen hebben.
Moeilijk, ik weet het. Vooral om de grens tussen onvermogen (ADD) en onwil (puber) aan te voelen....
Hier
Hier durft dochter met adhd van 20 pas net om zelf afspraken te maken bij de tandarts en dokter. En dan zit ze er dagen over te miepen. Ze gaat dan helemaal van te voren een draaischema bedenken.
Dus ik vind het veel gevraagd ja.
Je schrijft:
'Ik vind het gewoon erg moeilijk om haar dingen op haar manier te laten doen, die niet mijn manier zijn. Loslaten heet dat geloof ik he.....*zucht.....'
Ik liep/loop er ook tegen aan. Ik heb hen en mijzelf ooit een test laten doen op internet van mbti types. Die test staat hier bijvoorbeeld https://www.16personalities.com/nl/persoonlijkheidstypen
Ik vond het een eye-opener, omdat ik er toen achter kwam dat heel veel dingen die ik 'normaal' vind, duidelijk te maken hebben met mijn eigen persoonlijkheidstype. En dat het voor iemand met een ander type dus echt niet normaal hoeft te zijn.
Mijn zoon is bijvoorbeeld het persoonlijkheidstype 'architect', volgens de test. En daar hoort bij, dat je helemaal niet houdt van koetjes en kalfjes gesprekken en dit:
'Regels, beperkingen en tradities zijn onacceptabel voor het INTJ persoonlijkheidstype. Alles zou aangepast en bediscussieerd moeten kunnen worden, en als ze een mogelijkheid zien, zullen INTJ’s vaak vanuit zichzelf hun in technisch opzicht betere, maar soms ongevoelige en meestal onorthodoxe methoden en ideeën uitvoeren.'
Dit is mijn zoon ten voet uit. Op de basisschool noemden ze dat ODD en ik heb me echt hier heel erg druk over gemaakt. Heeft hij er toch nog een stoornis bij? Is dit iets wat later gaat ontsporen?
Nu zie ik dus dat het komt door hoe hij in elkaar zit en dat ik dat ten eerste beter kan accepteren, ten tweede, hem er bewust van kan maken dat deze karakteropmaak ook valkuilen heeft. (zoals elke karakteropmaak).
Dat helpt mij enorm om met andere verwachtingen naar hem te kijken. En het helpt mij om losssss te laten.
Misschien heb jij daar ook wat aan?
Mina
Top!
Ik had het voor haar gedaan
Een meisje van 14 hoeft van mij nog niet alles zelf te doen. Zolang ze het maar kan als ze 18 is. Dus ik zou iets toegeeflijker zijn.
Mina, je schrijft dit:Ik heb misschien iets teveel verlangd van haar. Misschien moet ik wat minder vasthouden aan hoe ik vind dat het hoort, en me wat meer verplaatsen in haar leeftijd. pfffff moeilijk hoor, is zo lang geleden .
Ik vergelijk zelf juist met mijn eigen jeugd en die van mijn dochters en ik sta er heel erg bij stil dat ik ook jong geweest ben en dingen eng, leuk of bijzonder vond. Omdat ik dat zo normaal vind verbaas ik me altijd over mensen die totaal niets meer terugkoppelen naar hun eigen jeugd, waardoor gedrag van jeugd van nu onbegrijpelijk gevonden wordt. Snap je het nog? 
Ik bedoel dit niet lelijk hoor. Ik denk terwijl ik dit zeg ook aan mijn man. Die lijdt ook wel eens aan geheugenverlies en dat vind ik jammer. Het vergroot de afstand tussen volwassen mens en puber, vind ik. Ik kan dan ook alleen maar aanraden om af en toe in je geheugen te graven:-).