U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Wilde reisplannen meisje van 12
Mijn dochter heeft in de eerste klas een stel leuke vriendinnen opgedaan. Al vanaf de kerstvakantie zijn de meiden plannen aan het maken voor de zomervakantie en de meest wilde dingen zijn al gepasseerd.
Nu het einde van het schooljaar in zicht komt worden de plannen concreter. Het laatste is een reisje van 4 dagen naar Parijs. Een ouder gaat dit begeleiden en ze hebben een slaapplaats. Dit vertelt mijn dochter, de andere ouders ken ik niet.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat andere ouders hiervan vinden. Ik denk zelf dat als je in het eerste jaar als 12 jarige naar Parijs gaat, waar moet je dan na het eindexamen met je vriendinnen naartoe?
Ik vind haar jong om met vriendinnen naar het buitenland te gaan (ze heeft geen paspoort), maar wil ook haar pret niet bederven.
En dan is er natuurlijk de kwestie van het geld. De andere 3 meiden komen uit behoorlijk welvarende gezinnen. Wij hebben helemaal niks te klagen, maar als ik 300 euro voor haar uitje moet neerleggen gaat dit regelrecht van het budget van de gezinsvakantie af en eigenlijk kunnen we dat niet missen. Maar ik ben bang dat als ik zeg dat wij het geld niet hebben dat een andere ouder gaat bijleggen en dat wil ik niet. Eigenlijk wil ik mijn dochter met onze levensstandaard opvoeden, maar die is duidelijk lager dan die van haar vriendinnen. We hadden al bedacht om zelf met de meiden te gaan kamperen, maar eigenlijk hebben we daar niet echt tijd voor en er zijn nog meer kinderen met wensen in ons gezin. Bovendien zijn ze nog hartstikke jong en onzelfstandig, dus ze met een tentje aan de andere kant van de camping neer zetten kan eigenlijk ook nog niet.
Ik ben benieuwd hoe andere ouders hierover denken en ermee omgaan.
Marieke
Ik denk met schrik aan mijn nicht
Die wóónt met drie kinderen in Parijs. Ocherm. Wat blijft er voor haar nog te wensen over.........
Tirza
Ach tirza
Die kunnen tenminste nog naar het gevaarlijke Amsterdam!
Tinus
In je jeugd bepaal je je normen van wat normaal is. Krijg je als volwassene pas de beschikking over stromend water, dan zal je dat de rest van je leven blijven realiseren wat een luxe dat is. Heb je dat van kins af aan al gehad, zoals wij allemaal, dan neem je het als vanzelfsprekend aan.
Als ouder heb je dus de kans om te bepalen wat voor de rest van het leven van je kind vanzelfsprekend zal zijn. Ga je als kind al op vakantie naar de meest exotische oorden, dan wordt dat normaal voor je volwassen bestaan. Je zult er minder van genieten en het als vanzelfsprekend aannemen. En heb je zelf als volwassene de middelen niet meer om zo'n reis te maken, dan zullen de simpele vakanties binnen Europa al heel snel tegenvallen.
Ik merk het bij mezelf ook. Als kind ben ik Europa nooit uitgeweest. Nu geniet ik daarvan met volle teugen. Een vriendin van mij werd wel overal al mee naartoe genomen, en haar viel Ecuador bijvoorbeeld flink tegen. Dat viel onder haar norm. Zoals vakanties binnen Europa voor mij ook niet een grote bijzonderheid zijn, maar voor veel andere mensen wel.
Als ouders ben je in de positie om de toekomstige norm van je kind mede te bepalen. Daar kan je best bewust mee omgaan.
Gutte gut, hoe met met mij dan toch?
Tjonge, jonge dan ben ik wel erg verpest zeg toen ik kind was. Ik kwam Eropa wel uit, vond het nog heel 'gewoon' ook. Wij reisden met onze ouders heel de wereld af. Ze vonden het zelf ook leuk en hadden vakantie genoeg (onderwijs hé?) dus gingen we in de herfstvakantie naar de balkan, achter het ijzeren gordijn, moesten we nog speciale visa máánden van tevoren voor aanvragen ook, met de kerst naar australië en in de zomer naar frankrijk. Zoiets. Dat was heel gewoon, Amerika, Azië, Indonesië ik heb het allemaal gezien. Maar ik ging net zo graag met vriendin al treinend europa door hoor toen ik 18 was. En toen leken al die Balkanlanden die ik toch al tig keer gezien had héél anders hoor. Zowiezo is je perspectief heel anders
vanuit een tent en met interesse in jongens en geen pottekijkende ouders in je nek.
En die oudste van ons die al die wilde plannen altijd heeft is op d'r 13de al alleen naar Londengeweest, wel naar familie hoor, dat dan weer wel. Gewoon bij d'r oom logeren dus. En deze zomer zal ze ook een weekje meegaan met familie naar Italië. Maar ik vindt met familie mee weer héél anders dan met vriendinnen. Dáár zit 'm het verschil in. En de zelfstandigheid en verantwoordelijkheid ligt ook anders.
Volgens mij vondt ze zelf die kampeervakantie bij die vriendin in de tuin ook véél spannender dan die week in engeland alleen. Bij je oom logeren wat is daar nu voor bijzonders en spannends aan? Zelfs als het in Londen is, ppfff niks aan hoor. Nee, bij een wildvreemde tante in Utrecht is véél leuker.
Trouwens ik geniet zelf net zo hard van elke vakantie, of het nu in New-York is of in een caravan ergens in Nederland. 't maakt me allemaal niet zo uit.
Wel 1 groot voordeel, ik ken veel mensen om me heen die zo'n bepaalde drive hadden, van ik 'moet' een keer naar....(vul in), want.....(vul in). Gewoon omdat ze zich er van alles bij voorstellen en 't nooit zelf ervaren hebben. Dat heb ik veel minder. Jaha, ik wilde graag naar Zweden, want dat was het enige Europese land dat ik nooit gezien had....en daar zijn we dus 2 jaar geleden geweest.
groeten albana
Tinus
"Het blijft allemaal nogal calvinistisch. In feite ontneem je je kind iets leuks/bijzonders (inclusief de mooie herinnering), vanwege een wat onbestemd gevoel dat het \'niet te gek\' mag worden. Dan maar een beetje inflatie."
Volgens mij is de heersende opinie hier dat een kind van 12 te jong is om zelf op vakantie naar het buitenland te gaan, en is de inflatie een bijkomend argument.
En inderdaad, ik ken een kind dat zo vervelend blasé reageert op allerlei dingen, dat ik die best wat zou willen onthouden. (niet ontnemen, maar onthouden, dat is wat anders).
Ellen
Ellen:
"Volgens mij is de heersende opinie hier dat een kind van 12 te jong is om zelf op vakantie naar het buitenland te gaan, en is de inflatie een bijkomend argument."
Klopt en met het eerste ben ik het eens. Met het tweede niet zo.
Niet mee eens
Zou het echt,die inflatie?Ik geloof er niet zo in,hoor.Ik ben als kind al heel vaak naar Spanje,Frankrijk,Parijs geweest,maar als 18 jarige vond ik Parijs weer net zo te gek,evenals de trip naar Londen met mijn oudste.En omdat ik toevallig een paar jaar later in Amerika ben geweest,geniet ik echt niet minder van een week Terschelling of een dag in Den Bosch!
Groetjes,Bastet
Ben net als marieke
Misschien is het niet erg als kinderen al voor een bepaalde leeftijd van alles gezien hebben. Je kunt stellen dat ze heel erg boffen dat ze die kans kregen, maar een bepaald soort uitstapjes vind ik heel erg passen bij een bepaalde leeftijd. Na de basisschool een reisje maken gebeurt wat mij betreft binnen Nederland.
Ik ben net als Marieke zichzelf noemt een muts, ik ben een supermuts. Wij vonden dat de kinderen eerst Nederland eens een beetje moesten leren kennen. Ze hebben een heel leven voor zich waarin ze de hele wereld kunnen afreizen. Reisjes die de kinderen zonder ons naar het buitenland willen maken moeten ze zelf bekostigen. Het komt er dus op neer dat ze daar pas geld voor hebben als ze flink hebben kunnen verdienen. Nou en zo hard gaat dat niet als je bijvoorbeeld 16 bent. Dus naast mijn 'verbod' op buitenlandse reisjes onder de 18 zorgt dit inkomstenprobleempje ervoor dat ze voorlopig de gelegenheid niet krijgen.
Inflatie
Ik denk dat het niet zozeer om de bestemming gaat, maar wel om de manier waarop je daar mee omgaat. Een klasgenootje van een van mijn kinderen gaat 'altijd met het vliegtuig'. Zijn ouders lijken een andere manier van reizen 'te min' te vinden. Nou, dat geldt daardoor voor dat jongetje (nu 12) ook al jaren. "Jeetje, gaan jullie op fietsvakantie? Ts! Wij gaan altijd met het vliegtuig. Kunnen jullie dat niet betalen ofzo?"
Daar krijg ik dus jeuk van.
Wij zijn vorig jaar met onze kids een maand naar Afrika geweest. Mijn vader had daar ook zo zijn bedenkingen bij, en was bang dat onze kinderen daarna 'gewone' vakanties te min zouden vinden. Maar dat is dus niet het geval. Misschien vooral omdat we ze steeds duidelijk hebben gemaakt dat een maand Afrika zeker niet 'gewoon' is. Toen we ze deze winter vroegen wat ze dit jaar wilden doen in de vakantie, riep onze jongste direct: Ik wil naar Voorthuizen! (daar zijn we ooit eens een weekendje op een camping geweest, en dat staat sindsdien bovenaan zijn lijstje, en nu nog steeds).
Even op en neer naar bahrein
Mijn dochter heeft een vriendin waar laat ik het zacht zeggen geen geld problemen zijn. Het gezin gaat elk jaar naar een verweggistan. Zo ging het gezin een paar jaar geleden naar Thailand. Reactie van de vriendin 'wat moet ik in Thailand? Alweer op een olifant zitten zeker?' Ze waren er namelijk al een keer eerder geweest. Een jaar later ging het gezin naar Egypte. Een zusje bleef thuis, daar had ze meer zin in dan alweer naar zo'n vakantie te moeten met haar ouders. Bij dat soort verhalen vallen bij zowel ons als de dochters bijna de ogen uit onze kassen van verbazing. Hoe kun je als 15 jarige al zo verzadigd zijn van verre reizen dat je nog liever thuisblijft? Ik vind dat echt een vorm van verpesten.
Gaat mij puur om alleen reizen
Mijn dochter van 12 mag van mij best naar Parijs. Sterker nog ze is al meerdere keren in Parijs geweest. Echter ze mag nog niet alleen naar Parijs (of alleen met vriendinnen). Ze mag ook nog niet alleen naar Drenthe overigens. Ik wil nog niet dat ze zonder volwassenen (die ik ken) op stap is.
Maylise
Wonderlijke redenatie
Overigens vind ik het een wonderlijke redenatie dat als iemand eenmaal in Parijs(New York, Bahrein) is geweest kamperen in Drenthe niet meer leuk is. Ik heb veel gereisd in mijn leven en veel gezien. Echter ik vind het een weekend naar een waddeneiland nog steeds fantastisch.
Ik ben in hele luxe hotels geweest maar ik vind kamperen of een hostel ook leuk.
Je kan best de ene week naar de Efteling gaan en de volgende week een wandeling in het bos maken. Het is niet zo dat als je het een eenmaal hebt gedaan het ander niks meer is.
Parijs is leuk als je 2 bent, als je 5 bent, als je 12, 15, 18, 25,30,40,53,65,79 en 100 bent. Parijs is geweldig voor de eerste keer en ook nog voor de tiende keer. Parijs met je ouders als kind is anders dan Parijs met je vriendinnen als je 18 bent of met je eerste vriendje wanneer je 19 bent of later met je eigen kinderen.
Ik heb altijd veel met onze kinderen gereisd, veel met ze ondernomen en van alles en nog wat gedaan met de kinderen vanaf dat ze heel jong waren. Ze hebben ook altijd veel gelogeerd bij familie en vrienden in het buitenland. Toch is het niet zo dat ze nu hun neus ophalen voor minder exotische activiteiten of locaties. Ze zijn juist hele enthousiaste, open mensen die verschillende soorten ervaringen kunnen waarderen zonder persé de vergelijking te willen trekken naar andere ervaringen.
Maylise
Kinderen die niet naar een ver land willen, zijn niet verwend of
die zijn gewoon eerlijk. Zij weten dat een ver land niet betekent dat zij een extra leuke vakantie hebben. Ver en leuk hebben niets met elkaar te maken voor kinderen. Interessant en afwisseling en andere culturen spelen pas op oudere leeftijd.
Onze kinderen hebben gevlogen en dat vinden ze vooral handig: niet zo lang in de auto en leuke hapjes/drankjes. Een vliegveld en een vliegtuig is een stuk leuker (en korter) dan een autoreis. Maar een boerencamping in NL vinden ze ook erg leuk.
De VS waren vooral leuk vanwege de camper en vanwege Disneyland. Niet vanwege de dingen die zij gezien hebben, hoewel ze het zeker naar hun zin hebben gehad. België hadden ze net zo leuk gevonden.
Maar gelukkig gingen we er niet heen voor de kinderen maar voor onszelf. Wij waren al lang blij dat de kinderen oud genoeg waren om het leuk genoeg te vinden. Het criterium is dan echt niet dat de kinderen het leuker vinden dan Europa. Het criterium is: is het voor de kinderen te doen om verder weg te gaan? Zo ja, dan kiezen we een locatie die voor de kinderen ook aardig is.
Nou...
Interessant en afwisseling en andere culturen spelen pas op oudere leeftijd. ===
Dat moet je niet te hard zeggen. Ik heb een dochter die vooral geìnteresseerd is in lang leve de lol in bikini en bij water. Haar interesses liggen inderdaad niet speciaal bij andere culturen en zo. Mijn andere dochter heeft die interesse wel en dat heeft ze al heel lang. Maar ik weet zeker dat ze állebei meteen mee zouden willen als we een reis langs allerlei Boeddhistische tempels zouden willen maken of bouwwerken in Mali. Al is het maar om na de zomervakantie te kunnen vertellen wat een bijzondere vakantie ze hadden gehad (dit gaat vooral voor mijn jongste op).
Ik ben niet tegen verre vakanties. Als ik wat ruimer in het sop zat zou ik het ook doen. Het gaat mij meer om hoe je met vakantie omgaat. Ben je dure vakanties aan het verzamelen of kijk je ook nog een beetje of iederéén er plezier aan beleeft. Ik zou liever naar België gaan als mijn kind verzucht niet alwéér naar Thailand te willen dan mijn zin door te zetten. Met kinderen ben je vind ik toch wat gebonden aan dat ook zij er plezier aan moeten hebben. Zij geen plezier, ik een rotvakantie.
Mmmm het klinkt een beetje als....
Die zogenaamde inflatie aanhangers klinken een beetje als....jaloers?
Wat een onzin zeg dat kinderen 'bedorven' zouden worden als ze alles al gezien zouden hebben.
Ooit toen oudste 5 was ofzo had ze al behoorlijk wat vliegreizen achter de rug (ja dat krijg je als de halve familie in het buitenland woont, kind nog niet leerplichtig dus dan ga je voor amper iets geld buiten de drukke tijd vaak ver weg...). Mijn man was weg (met de auto) en dus wat zullen we doen dit weekend? Ik bedacht naar een oom en tante te gaan in stadje ong. 40 km hier vandaan met de bus,trein en bus. Dochter vond het geweldig! Verheugde zich er helemaal op.....dát was nog 's een onderneming! Afijn wij pakken de bus om de hoek om naar de trein te gaan. Dochter wil voorin zitten om het 'goed' te kunnen zien. Chauffeur vindt het allemaal wel komisch en praat met haar. We zijn bijna bij het station en hij vraagt: " Is dit de eerste keer dat je met de bus gaat? " Dochter zegt: "Ja, wij gaan altijd met het vliegtuig!"
Chauffeur viel bijkans van z'n stoel....dit was ook nog 's 10 jaar geleden hé toen was vliegen nog minder 'gewoon' dan nu.
Maar dochter had door de opwinding van de reis schijnbaar een 'vakantiegevoel' gekregen en beschouwde dit dagtripje als een vakantie.
Wij zijn ook al eens op verzoek van de kinderen op zo'n écht toeristische camping geweest in een tent. Want dat hadden ze nog nooit gedaan....animatieteam, zwembad alles erop en eraan. Dát was pas écht vakantie volgens hun....
pppff inflatie welnee! Wat een onzin zeg.
Dan zou ikzelf ook nooit meer op vakantie moeten gaan, de vakantie's uit mijn jeugd kan ikzelf niet eens overtreffen! ('t is nu stukken duurder b.v.)
groeten albana
Niet jaloers
Voor mij gaat in ieder geval niet op dat ik jaloers ben. Ik heb nu voor geen enkele vakantie financiële ruimte, zelfs niet voor een uitermate verantwoorde vakantie in eigen land:-) Dat accepteer ik. Ik verbaas me, vooral in het specifieke geval van de vriendin van mijn dochter, echt enorm over het automatisme waarin daar naar andere werelddelen wordt geboekt voor de grote vakanties en voor de kleinere vakanties ook een paar keer per jaar het vliegtuig wordt gepakt. Ik gun het ze, maar blijkbaar hebben ze hun kinderen ermee overvoerd waardoor die nu nog liever thuisblijven. En dat heeft dus niet zoveel te maken met dat ze met hun ouders mee moeten/mogen, maar met het 'verzadigd' zijn.
Nee dat is waar tops:-)
Maar zo verloopt een draadje vaak. Je zegt het een en het wordt het ander:-)
Parijs is inderdaad op zich geen extreme vakantiebestemming. Bij dit onderwerp betrap ik me er ook op dat ik de ene ouder duidelijk meer toevertrouw dan de ander. Een vriendin van ons zou ik het toevertrouwen. De moeder van een vriendin van mijn dochter niet. Geld speelt ook een rol. Waarom, en dat klinkt misschien wat egoïstisch, zou ik 300 euro aan mijn dochter geven, als ik zelf nog niet in staat ben geweest om een weekendje Parijs te doen. Ik kan niet zomaar een paar dagen met manlief zoiets doen. Daarnaast vind ik oprecht dat er iets te wensen moet blijven. Mijn dochter van 16 voelt zich al woest vrijgelaten omdat ze met vriendinnen in een zomerhuisje 30 km bij ons vandaan mag. Als ze op haar 12de al met een groep vriendinnen, okee met 'chaperonne', naar Parijs had gemogen, dan had ze het nu misschien logisch gevonden om het zonder toezicht te doen en dat vind ik nog niet goed. Als ze 18 is en geld heeft. Ik ben hier misschien wat rechtlijnig in, maar het is wel duidelijk.
Echt niet
12 jaar, wat is dat nou helemaal? Echt niet dat die alleen van mij op vakantie mocht, ook al gaat er een andere (onbekende) volwassenen mee. Ze gaat mooi met ons op vakantie en als ze 16,17 is kijken we wel weer.
Onze dochter was 16 toen ze vorig jaar met 8 vriendinnen een weekje ging kamperen, op een familiecamping tussen de gezinnen. Dat ging prima.
Dit jaar gaan ze naar Zeeland met z'n twaalven naar een jongerencamping en inmiddels heb ik er alle vertrouwen in dat ze dat ook overleven.
Albana
Zeg Albana, waar is dat nou voor nodig om steken onder de gordel uit te gaan delen? Je hoeft het niet met mij en anderen eens te zijn, maar dan hoef je ons ook niet meteen voor jaloers uit te maken! Wat een kinderachtige reactie.
Te jong!
Hallo Marieke,
Ik besef heel goed dat je je kind steeds wat meer los moet laten. Maar ik heb ook een dochter van 12 jaar en die zou van mij echt niet naar Parijs mogen !
In de eerste plaats is haar leeftijd dus DE reden. Daarbij ken je de ouders niet die meegaan en je kunt het je niet veroorloven. Redenen genoeg om te weigeren. Zodra ze wat ouder is praten we nog eens verder. Mijn dochter liet ik beslist niet gaan.
Christientje
Elissa
Het is echt niet als steek onder de gordel bedoeld. Het klinkt gewoon zo....Kinderen worden toch ook niet verpest als ze een nintendo-ds hebben? Willen ze dan nooit meer met de lego spelen?? Nou dan...
Dus zo'n vreemde redernatie, dan denk ik 't is de kift.
Maar ja maakt ook niet uit hoor. Laat ieder maar lekker vakantie houden zoals ie wil. Idem voor de kinderen. Of kan ook goed.
Waar het om gaat is om een kind van 12 dat helemaal alleen, zei het met begeleiding naar parijs wil. En hoewel ik parijs of lutjebroek niet veel vindt uitmaken vindt ik de verantwoordelijkheid (die w.s. grotendeels bij de meiden ligt) en de financiën, té ver gaan voor een kind van 12.
En ik geloof dat de meerderheid dat hier vindt, dus daarin zijn we dus eens.
groeten albana
Gaat niet om jaloers
Even recapitulerend: het ging niet om "Parijs is te goed voor een kind van 12".
Het ging om "als het eerste uitstapje voor een kind zonder ouders een vakantie naar Parijs is, dus het startpunt, wat kun je ze dan nog bieden als je ze echt iets bijzonders wilt geven".
Of die redenering klopt, daar kun je het oneens over zijn. Maar wat kinderachtig om dat dan weer de kift te noemen.
Zo sla je een discussie snel dood.
Ik wil ook wel naar parijs
Maar heb er nog steeds het geld niet voor whahahahah dus mijn kinders al helemaal niet.
Ik hoor niemand over tienertoer, bestaat dat nog?
ik ging toen ik 12 was met een groepje op tienertoer, lekker door nederland met de trein.. enorme lol, zonder ouders, zaligheid!
het echt kamperen kwam pas toen ik 15/16 was.
groet, polly
"ze zijn op tienertoer"
Parijs zo duur nou ook weer niet
Nou je kunt zo'n tripje naar parijs natuurlijk zo duur maken als je zelf wel. Maar een 2 nachten tripje kan al vanaf rond de 100 euro hoor....
Hier is de buurvrouw pas geweest, met d'r schoonmoeder+schoonzus en voor rond de 100 euro p.p., vervoer+overnachting+ontbijt.
Maar ja dan heb je nog niks om daar te spenderen natuurlijk.
En ja hoor, tienertoer 'gewoon' zoals vroeger bestaat niet meer, maar je kan wel van die kaartje kopen bij blokker voor 27,50(? dacht ik) het hele land door 1 dag met 2 personen. En je hebt zomertour bij de ns. Maar dat is 2 retourtjes voor 2 personen op 2 dagen in 1 week. Maar het nadeel is daarbij dat je alleen heen kan naar 1 station én dan weer terug naar huis. Je kan er dus niet kris-kras mee door nederland...Kost geloof ik rond de 50 euro. Hier weet puber meestal wel de 'aanbiedingen' en soms maakt ze er gebruik van om goedkoop ergens een dagje heen te gaan met een vriendin of met een groepje. Ze moet zoiets zelf betalen...vandaar de belangstelling voor de aanbiedingen.
Die europa-tour die ik ooit met vriendin deed was ook zo'n tienertour variant. 8 dagen reizen binnen 10 (of 14?) dagen met alle treinen binnen een aantal landen in europa, wat het kostte ben ik kwijt, ik weet wel dat we het konden betalen van 1 week bollen pellen.
groeten albana
Albana
"Het is echt niet als steek onder de gordel bedoeld. Het klinkt gewoon zo....Kinderen worden toch ook niet verpest als ze een nintendo-ds hebben? Willen ze dan nooit meer met de lego spelen?? Nou dan..."
Vind je dat nou echt zo'n vreemde redenering? Ik denk dat je kinderen inderdaad op alle fronten kunt verpesten en ja, ook met speelgoed. Dat is zelfs overduidelijk te zien. Kinderen in ontwikkelingslanden spelen eindeloos met lege dozen, stokjes en steentjes. Daar hoef je bij een groot deel van de Nederlandse kinderen niet mee aan te komen. Kinderen in minder bedeelde landen eten drie keer per dag kale rijst, vinden het normaal om uren per dag te werken. In Nederland zeuren kinderen om heel wat minder. En deels is dat maar goed ook, maar het geeft wel aan dat je norm bepaald wordt door wat je gewend bent.