U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
VUURWERK, geen vraag maar een ervaring
VUURWERK!
Al eind november loopt mijn middelste ongeduldig om de brievenbus heen te draaien. Hij zit dan al te wachten op de vuurwerkkrantjes. Het kan hem niet snel genoeg gaan. Maar ze komen hoor, jawel. Hij is de eerste die m heeft want onze vuurwerkleverancier kent zijn klanten en stopt, zodra hij de folders heeft, alvast een folder in onze brievenbus.
De folder bekijken, een begroting maken, geld sparen, onze dertien jarige blijkt het ineens allemaal te kunnen.
Ondertussen wordt bestookt met de vraag wanneer ze nou eindelijk eens gaan bestellen. En als dat dan eenmaal gebeurt is, dan begint het grote wachten. Ondertussen verkopen allerlei winkels klein vuurwerk dat valt onder ' categorie 1'. Had ik ook nooit van gehoord maar dat is blijkbaar het allerlichtste vuurwerk dat verkrijgbaar is bij de Lidl, de Aldi, de HEMA en ga zo maar door. En ook daar zitten knallertjes bij. Niet zo hard maar zacht, kan ik ook niet zeggen. En dat vuurwerk mag dus het hele jaar door afgestoken worden. Dus zo af en toe steekt mijn zoon er een paar af.
Moeder zit niet stil. Ik vis en vraag bij zoon en moeders van vrienden wat de plannen zijn van de boys. En ik weet dondersgoed dat illegale knallers op school of daarbuiten verhandeld worden. Ook aan dertienjarigen. Dat is niks nieuws, ik weet namelijk zelf nog goed hoe de dozen strijkers uit België van hand tot hand gingen op dezelfde school waar mij zoon nu zit. Maar het blijft stil dit jaar. Misschien hebben mijn gesprekken met zoon geholpen . Waar ik wel blij mee ben, is dat de jongens altijd een vuurwerkbril dragen en een aansteeklont gebruiken. We hebben ze geleerd hoe je het veilig kan afsteken en hebben wat foto's laten zien van gevolgen van illegaal vuurwerk,
De plannen voor oud en nieuw worden gesmeed: eerst tot half 10 met vriendjes en dan komt zoon naar ons en onze vriendengroep waar ook genoeg vuurwerklovers en vriendjes bij zijn. Maar dat is pas morgen....
Vandaag was het eindelijk zover: met zijn bonnetje in de hand vertrekt hij naar de winkel. Samen met de vader van een ander vriendje. Een half uur later komt hij weer binnen met een enorme grijns op zijn gezicht, Hij is helemaal in de zevende hemel. Stalt alles uit en maakt een plan wanneer hij alles de lucht in laat gaan. Want het moet allemaal tussen 6 en 2 gebeuren! Ook krijg ik vandaag spontaan een heleboel knuffels. Zó blij is hij dat het eindelijk weer oudjaar is. Deze middag steekt hij af en toe wat af voor op straat, categorie 1, en hij ruimt alles netjes op. Want dat moet van ons.
Al gauw verschijnt de eerste agent. Hij doorzoekt zijn tas en spreekt ze aan. Maar mijn zoon doet niets wat niet mag. Hij heeft ook geen vuurwerk in zijn tas dat nog niet de lucht in mag. Daar blijft het niet bij. Een voorbijganger spreekt hem aan: het mag niet wat jij doet! Ja hoor, meneer, het is categorie 1, dat mag wel. En hij wordt vervolgens uitgescholden en er wordt gedreigd. Zo gaat de lol er wel van af. Laat die kids nou even, is maar een paar dagen!
Morgenavond, dan mag hij eindelijk lekker knallen. En ja, hij heeft het van geen vreemde. Hoewel mijn man er niet veel om geeft, kom ik uit een familie van pyromanen! Met oudjaar gingen we de hele dag op stap met de buurjongens. Dat was vaste prik. En lol dat we hadden, maar we deden nooit wat niet mocht. En nu gun ik mijn zoon die lol ook. Maar wel binnen de grenzen van de wet. En ik hoop dat het lekker knalt en dat ze plezier hebben. Maar toch is mijn moederhart blij als het morgennacht 2 uur is en het geknal weer verboden is.
Ik snap dat niet iedereen vuurwerk leuk vind. Wat mij betreft mogen ze het helemaal verbieden. Maar zolang het wèl mag, mogen we er ook van genieten.
Ik wens iedereen een fijne jaarwisseling!
Bijzonder kaaskopje
Ik reageer op Mirthe die aangeeft voor die ene avond per jaar (die het voor haar gezin dus is) geen rekening te houden met honden. Ik doe dat ook niet voor die ene avond per jaar, dat geef ik aan in mijn stuk, dat ik dat begrijp.
Vervolgens kom jij met allemaal argumenten als vernieling en vervuiling en dat je vanaf oktober (!) al boven de bank zweeft van angst. Daar ging het toch helemaal niet over? het ging over rekening houden met honden die paar uur. Nee dat doe ik dus niet.
Ik woon net als Done in de grote stad, het afschieten van cobra's (want die veroorzaken meestal die knallen) is ook niet mijn favoriet en ook ik schrik mij dan de tandjes, daarnaast heb ook ik een hekel aan vernieling, zet ik mijn auto tijdens oud en nieuw ook op een veiligere plek dan hier voor de deur en was de smog het afgelopen oud en nieuw niet te harden en zaten we dus snel weer binnen. Ook mijn huisdieren (geen honden) houden niet van vuurwerk. Maar daar ging het niet over!
Mijn advies voor jou en je honden zou dan ook zijn: ga lekker weg. Zijn veel mensen die dat doen. Een collega van mijn man neemt zijn hond altijd mee naar het werk op het achteraf gelegen industrieterrein voor die paar dagen, is fijner voor het beest.
Overigens: een vriendin van mij is bang van vuurwerk, haar kinderen dus ook en die durven niet buiten te spelen de laatste dagen van het oude jaar. Ik denk dus dat je veel van je eigen stress op je honden over brengt.
Traditie
Het is pas ' traditie' geworden sinds ' Jan met de Pet' er in de jaren vijftig meer geld voor had door toegenomen welvaart. Daarvoor had je wat plaatselijke initiatieven waar vooral grote vuurwerkshows gegeven werden.
Daar was de industrie ook op ingericht.
http://www.nu.nl/jaarwisseling/4373191/korpschef-wil-af-van-zwaar-vuurwerk-en-geweld-hulpverleners.html
Erger is dat hulverleners, brandweerlieden, ambulancepersoneel en politie met vuurwerk bekogeld wordt.
De nationale korpschef, Erik Akerboom, doet dan ook terecht een beroep op het evalueren van de huidige tekortschietende maatregelen, verbieden van zwaar vuurwerk, maar ook een oproep aan ouders en scholen om het fatsoen dat je publiek personeel met rust laat om hun werk te doen, er in pompt. Voorkomen is beter dan genezen.
Ik zou ook weleens willen weten hoe zoiets in enkele jaren zo enorm uit de klauwen is gaan lopen.
En respectvol met elkaar omgaan moet natuurlijk wel van twee kanten komen. Veel burgers hebben blijkbaar nogal wat commentaar op de politie vanwege het boetebeleid, etnisch profileren of wat niet. Maar dat kan toch geen reden zijn om de veiligheid van andere burgers en jezelf in gevaar te brengen door de hulpdiensten te lijf te gaan?
Mogelijk dat het ' gewoon' , net als bij ' voetbalrellen' een kwestie is van alcohol, drugs, het voorhanden hebben van vuurwerk en gebrek aan een fatsoenlijke rem daardoor.
Dat gaat natuurlijk een keer ophouden. Ik ben wel blij dat men al begonnen is met regionaal mooie vuurwerkshows. Dan is het terugdringen van het huisvuurwerk iets makkelijker te accepteren.
Erik Akerboom pleit voor het verbieden van zwaar vuurwerk.
Terug naar een klein zakje met wat siervuurwerk en een paar lichte rotjes en een huilende keukenmeid.
" Vuurwerkkenner Roel Wijngaarden zegt dat tot de Tweede Wereldoorlog het afsteken van vuurwerk slechts was voorbehouden aan de rijke burgerij. Daarvoor huurden zij professionals in die zij hele shows lieten maken, waarvan iedereen kon meegenieten, dat dan weer wel.
Een van de twee grote vuurwerkfabrieken die Nederland heeft gekend, de firma A.J. Kat uit Leiden, hield zich volgens Wijngaarden alleen bezig met grote shows. Pas na de oorlog kwam daar een klein beetje verandering in. Er waren gewone burgers die zich bij het kantoor van de fabriek meldden met de vraag: 'hebbie nog bomme'.
Nou moest het 'bommen' niet al te letterlijk worden genomen, want het waren volgens Wijngaarden bescheiden knallen. "Op een gegeven moment zagen ze bij Kat er een aardige bijverdienste in, want ze boden papieren zakjes aan met bij wijze van spreken drie rotjes, een voetzoeker en een huilende keukenmeid.""
Gillende keukenmeid
Onze hond heeft een thundershirt. Heb jij dáár wel eens van gehoord? 
Met onze jongste hond zou een training met echte knallen mógelijk kunnen helpen, die is er gewoon niet lekker mee, maar je kunt er wel mee 'praten'. De andere hond gaat zeg maar 'op slot'. Vandaag heeft mijn man even staan babbelen met een hondentrainer waar wij eerder al contact mee hadden en ze complimenteerde man over hoe wij met de honden omgaan. We doen wat we kunnen om het de honden zo aangenaam mogelijk te maken, meer kun je niet doen.
De 'gast' was mijn dochter, dus best logisch dat ze haar auto bij ons huis parkeert. Omdat ze de fiets van haar zus wilde lenen, is ze daar met de auto naartoe gegaan en heeft haar auto daar laten staan. Normaal is het rond het gebouw waarin mijn andere dochter woont een beetje aggenebbisj, maar omdat het daar drukker is dan achter ons huis voelde dat veiliger voor de auto.
Het rieten dak waar ik het over heb, ligt inderdaad niet in het centrum, maar niet afgelegen en er vliegt blijkbaar genoeg rond om het angstig te vinden. Ik vind het raar om daar laconiek over te doen. Het zal je bezit maar zijn. De gemeente weigert tot nu mee te werken aan een vuurwerkvrije zone rond hun 'gebied' wat groter is dan rond een gewoon huis en waar ook dieren staan. Er zijn gemeenten waar bij kinderboerderijen wél vuurwerkvrije zones worden ingesteld, dus het is onbegrijpelijk dat het bij een (ik noem het maar even zo) dierhouderij niet ingesteld wordt. Dus als buurtbewoners pijlen afsteken, is dat een risico, waar ze elk jaar mee te maken hebben.
Maar om het even los te trekken van mijn persoonlijke gevoelens en ervaringen is vuurwerk een jaarlijks terugkerend fenomeen, waarvan via enquetes naar voren is gekomen dat de helft tot tweederde van de ondervraagden af wil van consumentenvuurwerk. Dus er is zeker wel een draagvlak.
Honden en vuurwerk
Moeilijke keuze, maar als ik mag kiezen dan verbied ik toch liever de honden.
MarSy
Je zit er naast dat ik mijn stress op de honden overdraag. Ik weet hoe je daar mee om moet gaan. Ik ben wel chagrijnig. Niet omdat wij alléén een bange hond hebben, maar dit een dusdanig groot probleem is, dat hondenscholen er een gat in de markt in zagen. Maar dat is niet alles, het gaat niet alleen om honden. Ook om katten, konijnen, vogels die met duizenden en duizenden tegelijk opvliegen en minimaal een half uur verward rondvliegen na twaalf uur, het gaat om paarden die op stal staan, koeien, geiten, schapen, die je niet kunt uitleggen waarom gebeurt wat gebeurt. Dan zijn we er nog niet, want inmiddels weten we ook dat de concentratie fijnstof enorm stijgt door het afsteken van vuurwerk. Ik ga nog even door: door vuurwerk komen er veel mensen bij het ziekenhuis binnen met letsel, in de azc's zitten mensen met oorlogstrauma's die die cobra's verschrikkelijk moeten vinden. Maar we moeten er vooral mee doorgaan.
Toen mijn kinderen klein waren ging mijn man met ze de buurt door om vuurwerk te kijken. We gingen altijd naar het stadsvuurwerk. Vuurwerk is mooi. Op veilige afstand. We hebben het ook zelf een keer of twee in huis gehaald. Was best leuk om eens te doen. Met de kennis die ik nu heb, zou ik dat nooit meer doen.
En zoals ik eerder al aangaf, kunnen wij niet weg, omdat we nog twee katten hebben. Een hoogbejaarde en een oudere kat. Die laat je ook niet alleen. En niet elke werkgever staat open voor een hondenclubje op de werkvloer.
Ad Hombre en kaaskopje
:-) :-) Hij is leuk!
Kaaskopje: dat het een groter probleem is dan honden dat is duidelijk, maar met dat argument kwam je niet: je had het alleen maar over honden. En dan ben ik het eens met Ad: kiezen tussen het hele jaar honden of één keer jaar vuurwerk, ik zou het wel weten! ;-)
Hond en vuurwerk
Ik kies voor beide. Heb op oudjaarsdag met mijn hond hardgelopen langs het veld waar carbid werd geschoten. Geen probleem. Later heb ik met hond bij mijn kinderen gekeken die rotjes afstaken. Elke knal een hondensnoepje. S nachts heb ik de hond meegenomen naar buiten met vuurwerk afsteken. Leek me beter dan alleen binnen blijven, want ze hangt nogal aan mij. Ook prima. Als pup heb ik maanden van tevoren al zo'n vuurwerkfilmpje afgespeeld. Keihard. Misschien is dat de truc.
maar
'Toen mijn kinderen klein waren ging mijn man met ze de buurt door om vuurwerk te kijken. We gingen altijd naar het stadsvuurwerk. Vuurwerk is mooi. Op veilige afstand. We hebben het ook zelf een keer of twee in huis gehaald. Was best leuk om eens te doen. Met de kennis die ik nu heb, zou ik dat nooit meer doen. '
Kijk wat je dus doet. Wat jij vroeger heel normaal vond veroordeel je nu. Dat mag, men mag van mening veranderen, maar dat betekent niet dat je daar extreem in moet doorschieten vind ik.
Nogmaals: van mij mag het worden afgeschaft. In dit of het andere draadje had ik het over draagvlak en dan roep je enthousiast dat het draagvlak groter wordt maar het gaat om het draagvlak van de vuurwerkafstekers: er moet een goede oplossing komen voor die groep en die heb ik nog niet gezien.
Honden of vuurwerk? Eitje
Vuurwerk weg.
Als de afstekers zich aan de regels zouden houden en alleen veilig en legaal vuurwerk af zouden steken op de toegestane tijden en op de goede manier, zou ik er geen probleem mee hebben. Dan nog vind ik het zonde van het geld en slecht voor het milieu.
MarSy
Ik kwam niet alleen met honden. Ik heb het ook over long- en hart-en vaatpatiënten gehad.
Je hoeft niet van dieren te houden. Ik heb een dochter die nu zegt dat nooit huisdieren zal willen. Maar ze vindt het wel zielig dat de honden er zoveel last van hebben. Althans... vooral de oudste. Die twee dingen bijten elkaar niet.
Drietje
Ik ben blij voor je dat het voor jouw hond geen probleem is. Wij hebben ook een hond gehad die er totaal geen last van had.
Triva
Het kan best zijn dat ik in jouw ogen doorschiet, maar mijn houding is een reactie op de overlast die ik ervan ervaar en wat er nog meer mis aan is. Ik snap best dat niet iedereen die overlast op dezelfde manier voelt. Ik geef dus toe dat ik mij er ook later pas van bewust ben geworden dat het zoveel overlast geeft. Maar nu dat eenmaal duidelijk is sluit ik mij aan bij de tegenstanders van vuurwerk.
Waarom ben jij trouwens zo'n vurige pleitbezorger van de afschaffing van zwarte Piet geworden? Jij was toch ook niet altijd tegen? Daar waren we het met elkaar eens, ook al ben ik daar net zo stellig als nu bij dit onderwerp: als duidelijk is dat een groep mensen en in dit geval ook dieren er zoveel last van heeft stop je ermee of ga je praten over hoe het beter kan.