U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Vriendje dochter wil dochter niet los laten
Onze dochter van 15 heeft bijna acht maanden verkering met een jongen van bijna 18. Eigenlijk hebben ze vanaf het begin al steeds ruzie. Onze dochter is een flierefluiter, een levensgenieter en ze geniet van aandacht. Haar vriend vindt dat maar niks, hij is bang dat ze met een ander zoent en dat heeft ze ook al drie keer gedaan.
Hij probeert van alles om haar contacten met anderen te beperken. Hij heeft liever niet dat ze met anderen praat, al helemaal niet met jongens. Nu trekt onze dochter zich daar weinig van aan en doet daar gewoon, ze trekt ook veel op met anderen, jongens en meisjes. Haar beste vriend is een jongen, ze ziet daar echt geen kwaad in. Haar vriend wel, die probeert dat te saboteren.
Zo waren ze laatst bij ons. Haar vriend was er ook en de beste vriend was jarig. Onze dochter wilde daar natuurlijk heen. Plots werd haar vriend 'ziek', hij voelde zich niet goed en had last van zijn hart (dit zegt hij wel vaker te hebben). Ik bood aan hem naar huis te brengen, ziek zijn kun je beter thuis doen. Dat wilde hij niet, want dan zou onze dochter alleen naar de verjaardag gaan, zonder hem. Hij bleef wel bij ons. Hij ging op bed liggen en onze dochter baalde best wel, want zij wilde naar de verjaardag.
Wij hebben tegen haar vriend gezegd dat hij kon kiezen: Of naar huis als hij ziek was, of mee naar de verjaardag. Naar huis gaan was geen optie voor hem, want dan ging onze dochter alleen weg. Dus hij besloot wel mee te gaan.
Vanaf het moment dat ze weer thuis waren van de verjaardag, was zijn ziekte als sneeuw voor de zon verdwenen, hij had nergens meer last van.
Nu heeft onze dochter het vorige week uit gemaakt. Hij is erg jaloers en loopt haar op feestjes als een hondje achterna, omdat hij bang is dat ze wat met een ander doet. Onze dochter vindt dit vreselijk en heeft hem er meerdere keren op gewezen. Hij zegt eerlijk dat hij haar niet vertrouwt, maar hij zal haar niet meer zo controleren. Natuurlijk doet hij dat wel weer, de volgende keer. Onze dochter heeft me verteld dat ze eigenlijk niet meer verliefd op hem is, dat ze eigenlijk wil feesten en andere vriendjes wil hebben. Maar ze vindt het zo zielig om het uit te maken.
Toch heeft ze dat dus gedaan vorige week, toen ze het weer eens zat was.
Sindsdien heeft hij, ruw geschat, 200 berichten gestuurd. Hij zegt dat hij van haar houdt, dat hij weet dat zij van hem houdt en dat ze voor de rest van hun leven bij elkaar horen. Dat weet hij zeker een onze dochter moet gewoon bij hem terug komen. Hij zal nooit opgeven en hij zal wachten tot ze terug komt. Dat soort berichten stuurt hij de hele dag door. Onze dochter zat op een gegeven moment huilend aan tafel omdat de berichten maar bleven komen.
Hij ligt sinds vorige week in bed. Hij is er letterlijk ziek van geworden en moest in het weekend naar de noodarts, hij is de hele week ziek gemeld, hij kan niet werken. Hij eet niet, is al vier kilo afgevallen en het heeft geen zin meer voor hem. Zegt hij. En dat wrijft hij onze dochter continue onder de neus.
Ook zijn vrienden, die het zielig voor hem vinden, praten op onze dochter in. Ze moet naar hem terug gaan, hij heeft alles voor haar over, wie wil nou niet zo'n vriend? Hij heeft alles voor haar over, zal zijn hele leven veranderen, hij zou sterven voor haar, heeft hij gezegd.
Onze dochter weet inmiddels niet meer wat te doen. Ze heeft medelijden met hem, geeft zichzelf er de schuld van dat hij bijna naar het ziekenhuis moest (volgens hem) en ze wil dus weer naar hem toe, want ze kan hem niet alleen laten, zegt ze.
Wat moeten we hier nou mee?
raar
Dat je dochter zijn nummer niet geblokkeerd heeft toen hem verboden werd om rechtstreeks contact met haar op te nemen.
marina
Ik zeg toch duidelijk dat ik rekening houd met de mogelijkheid, niet dat het zo is?
Ik geloof er gewoon niets van dat wij vrouwen zielig slachtoffer zijn van mannen. Wij kunnen er ook wat van.
Hallo Sarah
Ik geef helemaal niks en niemand macht, het gaat om mijn dochter. En natuurlijk probeer ik haar weer vertrouwen te geven en sterk te maken. Wat had je dan gedacht dat ik deed? Alleen is het niet zo dat kinderen zich volledig laten sturen door hun ouders. Ik dacht dat je dat inmiddels wel door zou hebben als je zelf ook kinderen hebt, of heb je die niet? De wereld is niet maakbaar en een kind ook niet. Als je dat nog niet door hebt, dan heb je wel erg veel geluk gehad tot nu toe.
Maar sommige mensen hier vinden het begrijpelijk dat meisjes een slet worden genoemd, en dat vriendengroepen daardoor afhaken. En dat snap ik gewoon niet. Ik kan niet in mijn eentje die jeugdcultuur veranderen, net als ik niet zomaar even mijn dochter sterk kan maken, maar ik kan wel ouders oproepen hun kinderen behoorlijk op te voeden. En dat doe ik dus. En ja, hier speelt meer dan "vervelend pubergedrag". Als je dat niet inziet, ben je deel van het probleem.
sarah
En ik heb t nergens over zielig of slachtoffer. Ik houd ook niet van in de slachtofferrol kruipen, dat heb ik destijds ook mijn dochter niet voorgehouden. Maar dat betekent niet dat je het probleem niet mag benoemen (of zoals hier prive mag best haar verhaal kwijt). Verder geloof ik wel in vriendelijkheid en in positief in het leven staan. En soms zeg je dingen, puur om aardig en beleefd te zijn.
nee hoor
Evanlyn, volgens mij lees je niet goed. Er is hier volgens mij helemaal niemand die het begrijpelijk vindt dat een meisje een slet wordt genoemd of dat vriendengroepen afhaken.
Maar, dat is wel hoe het vaak gaat. Dus vooral niet al te serieus nemen, juist als ouder niet juist omdat pubers dit soort dongen al vaak zo serieus nemen.
Dus vooral niet zo algemeen stellen; een meisje is een slet als ze het uitmaakt. Gewoon, zoals het is; een enkele sukkel kan zo'n achterlijke opmerking maken. Totaal niet ter zake doend.
Marina, ik vind het niet erg vriendelijk om zo'n jongen aan het lijntje te blijven houden, ook al doe je dat met 'onschuldig, vriendelijk' gedrag. Maar vooral naar jezelf ook niet zo vriendelijk..
nee hoor
Sarah, iemand bedanken is niet hetzelfde als iemand aan het lijntje houden.
misschien niet
In dat geval is het dom en naief. In ieder geval jezelf niet serieus nemen. Je bedankt iemand niet die steeds maar weer over je grenzen heengaat. Dat is op zn minst jezelf aan het lijntje houden.
precies
Het is niet handig, dom, naief of hoe je het wil noemen en wat verschillenden hier al (indirect) gezegd hebben en wat prive ook tegen haar dochter gezegd heeft. Het is nu duidelijk. Dus waar hebben we het verder over?
Sarah
Het gedrag van anderen niet serieus nemen is prima, maar ik neem mijn dochter wel serieus. Overal maar overheen walsen betekent alleen maar dat je band met je kind minder wordt, het moet wel zijn verhaal kwijt kunnen. Kom je nog wel achter.
Evanlyn
Wat is je probleem?
Bellen
Vannacht om half vijf heeft hij onze dochter zestien keer gebeld. Ze heeft uiteraard niet opgenomen, dus heeft hij de voicemail in gesproken en SMS-jes gestuurd.
Ik heb zijn ouders zonet gebeld en ze gewaarschuwd dat het nu afgelopen moet zijn.
Hun excuus was dat hij uit was geweest en dronken was en dat ze niet in half vijf 's nachts aan zijn bed konden zitten.
Dat is geen excuus, ik heb ze duidelijk gemaakt dat ik het nu zat ben. Ze zouden met hem praten en wellicht hulp gaan zoeken.
Nu zullen jullie wel weer gaan zeggen dat ze het zelf gedaan heeft door heb te bedanken, maar ik ben er nu echt klaar mee. Dit is niet haar schuld en dat laat ik me ook niet meer aanpraten.
balen
Dat is inderdaad erg balen, uitgaan en dronken zijn zijn geen exuus. Ik zal ook zeker niet zeggen dat het de schuld is van het bedankje van je dochter maar een ding snap ik niet. Waarom blokkeert/delete ze zijn nummer, social media etc niet? Iemand zei het onlangs hier ook nog. Dat was het enige wat bij mijn dochter echt hielp want hierdoor kon hij echt geen contact meer opnemen, behalve fysiek maar daar was iedereen gewaarschuwd hem buiten te houden (school, werk).
Blokkeren
Ik heb haar gezegd hem te blokkeren. Maar hij kan haar dan nog steeds bellen.
schuld
Ik heb ook nog even even zitten nadenken. Iemand die niet te maken heeft gehad met een echte, stalkenede ex, weet niet goed welke impact dat heeft op puber en de rest van het gezin. Je hebt exen die vervelend doen maar bij wie de boodschap echt wel aankomt maar je hebt ook exen die de boodschap niet oppakken en de fantasie hebben dat de ander wel terugkomt en daar naar handelen (en dat kan inderdaad 16 keer bellen zijn midden in de nacht). Nou heeft jouw dochter in het verleden niet allees even handig aangepakt, ze is ook maar een pubermeisje, maar als ze echt, echt, echt serieus is zal ze alle banden moeten verbreken. Bij sommige mensen werkt dat want dan kan er geen enkel sprankje hoop meer zijn en is het duidelijk dat de ander echt geen contact meer wil.
Kan dat niet?
Dat kan toch wel, zo blokkeren dat hij niet meer kan bellen?
En als,
Hij dan met het mobiel van een vriendje/ vriendin belt, zet je je mobiel 's nachts op stil.
Stil
Daar gaat het niet om. Ze heeft vannacht haar telefoon amper gehoord, ze zag 's morgens dat ze zestien gemiste oproepen had. Telefoon op stil zetten is niet het probleem, dat hij haar midden in de nacht zestien keer belt is het probleem.
Aangifte
Aangifte doen, nu de wijkagent bellen en een afspraak maken. Jullie hebben je best gedaan, er zijn grenzen
sarah
Ik post hier hoe het nu bij ons gaat en dan plaats jij zonder enige reden een agressieve post, waarin je de gevoelens van mijn dochter en mijn reactie daarop in twijfel trekt. Daar reageer ik op, zo gaat dat op een discussieforum. Geen probleem verder hoor.
Geen aangifte
Het is goed dat je het de ouders hebt verteld, dan kunnen die hem bv 's avonds zijn mobiel 'innemen'. Die ouders zitten met hun handen in hun haar. Voor hen is dit echt niet leuk. Die jongen zit volledig in de knoop. Hulp is best lastig en helpt ook niet meteen 123. Maar dat kan echt nog wel goed komen, als jullie dochter hem helpt door zijn nummer te blokkeren, zijn emailadres en op facebook.
Ik zou echt geen aangifte doen. Je dochter is er niet wakker van geworden.
nou inderdaad
Waarom blokkeert ze hem nu dan niet? Ik vind dat je nu echt moet ingrijpen hoor. Politie bellen is natuurlijk belachelijk, ze kan nog heel veel zelf doen.
ze hem al had geblokkeerd, dan had ze niet eens geweten dat hij haar 's nachts probeerde te bellen en had ze daar ook geen *last* van gehad.
Dus inderdaad: gewoon blokkeren nu, op alle mogelijke fronten.
inderdaad
Geen aangifte, meteen blokkeren (want dat heeft ze dus niet gedaan want hij kon haar sms'en en bellen), desnoods onder dwang.
Nieuwe telefoonnummer
Dat blokkeren helpt maar half. Dan belt hij gewoon met een ander nummer.
Het beste wat je dochter kan doen, is een nieuw telefoonnummer nemen.
Verkeerde keuzes maken en de gevolgen daarvan dragen, hoort bij het leven. Het zal een les wezen. En zoals ik mijn zoon ook regelmatig zeg : kritischer zijn met wie je in je leven binnenlaat.
Veel succes!