U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Vriendje dochter wil dochter niet los laten
Onze dochter van 15 heeft bijna acht maanden verkering met een jongen van bijna 18. Eigenlijk hebben ze vanaf het begin al steeds ruzie. Onze dochter is een flierefluiter, een levensgenieter en ze geniet van aandacht. Haar vriend vindt dat maar niks, hij is bang dat ze met een ander zoent en dat heeft ze ook al drie keer gedaan.
Hij probeert van alles om haar contacten met anderen te beperken. Hij heeft liever niet dat ze met anderen praat, al helemaal niet met jongens. Nu trekt onze dochter zich daar weinig van aan en doet daar gewoon, ze trekt ook veel op met anderen, jongens en meisjes. Haar beste vriend is een jongen, ze ziet daar echt geen kwaad in. Haar vriend wel, die probeert dat te saboteren.
Zo waren ze laatst bij ons. Haar vriend was er ook en de beste vriend was jarig. Onze dochter wilde daar natuurlijk heen. Plots werd haar vriend 'ziek', hij voelde zich niet goed en had last van zijn hart (dit zegt hij wel vaker te hebben). Ik bood aan hem naar huis te brengen, ziek zijn kun je beter thuis doen. Dat wilde hij niet, want dan zou onze dochter alleen naar de verjaardag gaan, zonder hem. Hij bleef wel bij ons. Hij ging op bed liggen en onze dochter baalde best wel, want zij wilde naar de verjaardag.
Wij hebben tegen haar vriend gezegd dat hij kon kiezen: Of naar huis als hij ziek was, of mee naar de verjaardag. Naar huis gaan was geen optie voor hem, want dan ging onze dochter alleen weg. Dus hij besloot wel mee te gaan.
Vanaf het moment dat ze weer thuis waren van de verjaardag, was zijn ziekte als sneeuw voor de zon verdwenen, hij had nergens meer last van.
Nu heeft onze dochter het vorige week uit gemaakt. Hij is erg jaloers en loopt haar op feestjes als een hondje achterna, omdat hij bang is dat ze wat met een ander doet. Onze dochter vindt dit vreselijk en heeft hem er meerdere keren op gewezen. Hij zegt eerlijk dat hij haar niet vertrouwt, maar hij zal haar niet meer zo controleren. Natuurlijk doet hij dat wel weer, de volgende keer. Onze dochter heeft me verteld dat ze eigenlijk niet meer verliefd op hem is, dat ze eigenlijk wil feesten en andere vriendjes wil hebben. Maar ze vindt het zo zielig om het uit te maken.
Toch heeft ze dat dus gedaan vorige week, toen ze het weer eens zat was.
Sindsdien heeft hij, ruw geschat, 200 berichten gestuurd. Hij zegt dat hij van haar houdt, dat hij weet dat zij van hem houdt en dat ze voor de rest van hun leven bij elkaar horen. Dat weet hij zeker een onze dochter moet gewoon bij hem terug komen. Hij zal nooit opgeven en hij zal wachten tot ze terug komt. Dat soort berichten stuurt hij de hele dag door. Onze dochter zat op een gegeven moment huilend aan tafel omdat de berichten maar bleven komen.
Hij ligt sinds vorige week in bed. Hij is er letterlijk ziek van geworden en moest in het weekend naar de noodarts, hij is de hele week ziek gemeld, hij kan niet werken. Hij eet niet, is al vier kilo afgevallen en het heeft geen zin meer voor hem. Zegt hij. En dat wrijft hij onze dochter continue onder de neus.
Ook zijn vrienden, die het zielig voor hem vinden, praten op onze dochter in. Ze moet naar hem terug gaan, hij heeft alles voor haar over, wie wil nou niet zo'n vriend? Hij heeft alles voor haar over, zal zijn hele leven veranderen, hij zou sterven voor haar, heeft hij gezegd.
Onze dochter weet inmiddels niet meer wat te doen. Ze heeft medelijden met hem, geeft zichzelf er de schuld van dat hij bijna naar het ziekenhuis moest (volgens hem) en ze wil dus weer naar hem toe, want ze kan hem niet alleen laten, zegt ze.
Wat moeten we hier nou mee?
Duidelijker zijn
Als je dochter zegt dat ze geen koppeltje wil zijn en dat ze het rustig aan wil doen kan ik me voorstellen dat die jongen denkt dat een relatie er nog in zit. Vanwege dat rustig aan doen. Want wát wil ze dan rustig aan doen? Weet je dochter zelf nou wat ze wil, wel of geen relatie, of dat nou nu of op termijn is? In het geval dat ze een relatie niet uitsluit snap ik dat die jongen erg aan haar trekt, al is de manier waarop onbetamelijk. Als ze geen relatie met hem wil, echt helemaal niet en nooit, dan moet ze niet meer naar hem toe gaan, niet opnemen als hij belt en alle berichten negeren en ongelezen wissen. Zo komt ze van hem af.
skik
Ik vraag mij af
of ze wel van hem af wil? Het is ook een vorm van aandacht die ze krijgt van die jongen, van jullie en wellicht van haar vriendinnen. De moeder van die jongen kan ook eenzelfde verhaal vertellen maar dan vanuit haar zoon 's perspectief met als inhoud dat haar zoon aan het lijntje wordt gehouden door zijn ex, die weet niet wat ze wil, zoent met andere jongens en zegt dan dat het aan is en dan weer dat het uit is. Ze maakt die jongen helemaal gek. Misschien moet je je eens meer in die jongen verdiepen en je dochter wat strenger toespreken of het helemaal negeren. Is er ook geen aandacht.
gesprek
Ik heb tot nu toe nog niet gererageerd want ik heb even hier over moeten denken. Als het mijn dochter was, zou ik eens uitgebreid om de tafel zitten. En een hard gesprek voeren .
Als je een relatie hebt, dan zoen je niet met een ander of zoals in het geval van jouw dochter, met anderen. Je neemt je partner en relatie niet erg serieus dan. Logisch dat die jongen helemaal in de stress schiet, als je dochter bij anderen is.
Als je het uitmaakt, dan is het ook echt uit en houd je een ander niet aan het lijntje door weer met hem te wappen, imessagen of wat dan ook en zijn hoop te voeden. Logisch dat hij niet kan geloven dat het uit is, als er steeds weer signalen komen dat het niet zo is.
Als je zijn gedrag(stalkgedrag) echt zo erg vindt, dan blokkeer je hem en vermijd je contact. Dan heb je een stuk minder last en stress van alles, zo niet helemaal niet meer.
Vervolgens zou ik zeggen dat hoe dochter het zou vinden als het andersom zo was. Hoe zij zich zou voelen. Misschien kan ze zich wat inleven (ok, het is een puber, lastig) en dan maatregelen nemen (of er helemaal voor gaan of contact helemaal verbreken). En ik zou zeggen dat er zo niet met mensen omgegaan wordt, spelen met de gevoelens van iemand is niet goed. Waar is respect? Ze voedt zijn houding (ze houdt van mij maar ik moet haar scherp in de gaten houden) ook nog eens op deze manier.
Ik probeer mijn kinderen altijd uit te leggen dat hun actie een reactie uitlokt, oorzaak-gevolg zegt maar. En dat je een ander moet behandelen, zoals je zelf ook behandeld wil worden. Een spiegel voorhouden kan daarbij helpen.
Maar goed, zo zou ik doen, een ander doet het weer anders.
In ieder geval hoop ik dat je dochter deze week tot rust komt! (en dat hij haar niet bestookt met berichtjes).
Voor mijn dochter kwam destijds pas rust, toen ze hem op alles had geblokkeerd en iedereen via wie hij probeerde contact te zoeken, ook. Toen kon ze pas haar hoofd leegmaken en weer denken wat ze zelf wilde.
Marina
Alles wat jij zegt, hebben wij haar natuurlijk ook al gezegd. Jullie denken toch niet echt dat wij haar maar laten doen en dat ze dit soort dingen maar mag doen met mensen?
Ik heb ook eerder gezegd dat ze volgens mij de aandacht wel interessant vindt. Dat is de ene kant. Aan de andere kant vindt ze zijn stalkerige gedrag vreselijk en wordt dan dus heel boos op hem. Ik denk dat ze inderdaad zelf niet weet wat ze wil.
Omdat een rigoureus verbod niet hielp (toen loog ze ons keihard voor) hebben we maar gezegd dat als ze hem persé wil zien, ze dat maar moest doen. Dat duurde een paar dagen, toen was ze zijn claimerige gedrag weer helemaal zat.
Het is een aantrekken en afstoten van beide kanten. Haar gedrag is zeker niet perfect en we proberen haar dat ook duidelijk te maken, maar wat ze er vervolgens mee doet, heb ik geen invloed op.
Als ze boos op hem is, zegt ze dat hij haar met rust moet laten. Vervolgens doet hij dat niet en ze kan het dan niet laten om uiteindelijk, na tig ellenlange liefdesverklaringen, te reageren door te zeggen dat hij ermee op moet houden.
Ik heb haar gezegd dat ze hem moet blokkeren. Ze zegt dat als ze dat doet, hij contact gaat zoeken via haar vriendinnen. Hij schijnt dat al gedaan te hebben een die vriendinnen vinden het zielig en zetten onze dochter onder druk om met hem te gaan praten. En ja, als je vriendinnen het zelfs zeggen..... en dan begint het weer van voren af aan.
Je hebt alles gedaan wat in je mogelijkheden ligt en als je denkt dat je dochter geen gevaar loopt en dat ook haar schoolresultaten er niet teveel onder gaan lijden, dan zou ik het nu maar los laten. Het lijkt er op dat als je haar dingen verbiedt dat dat niet werkt dus laat maar gaan en hoop dat ze er zelf eindelijk eens goed achter komt.
Die vriendinnen moeten het óók een keer zat worden en dat gebeurt heus wel en zij wordt het vroeg of laat ook zat.
Nog even loverboy
Prive, lees nog eens mijn stukje over loverboys. Ik zeg (juist) ook niet dat ik denk dat het om een loverboy gaat. Maar een overeenkomst is wel dat de meisjes helemaal ingepakt worden door een jongen of in elk geval niet ervan af kunnen komen. Ik denk dat veel ouders van deze meisjes ervaringen hebben opgedaan wat wel en wat niet werkt om je dochter te helpen contacten te verbreken.
Karen
Het grote verschil is dat een loverboy vóór het mis gaat alles lijkt te doen voor het meisje en ook heel lief voor haar is en zo. Als hij omslaat is het meisje ook al snel overtuigd dat het foute boel is maar dan komt ze er niet meer van af want hij chanteert haar.
Het lijkt op elkaar als je vanuit de jongen kijkt maar het verschil zit vooral in de toestand van het meisje wat heel verschillend is en eigenlijk amper te vergelijken.
Inderdaad Barvaux
Dat is waar. Je hebt gelijk. Ik heb gelukkig geen ervaring met loverboys. Ik dacht dat een overeenkomst zou kunnen zijn dat de ouders op een zeker moment in de gaten hebben dat het foute boel is terwijl het meisje dat nog helemaal niet ziet. Of dat het meisje aan het twijfelen is? Er zullen toch ook ervaringen zijn waarbij het ouders lukt om het meisje hier al los te weken van de jongen, terwijl het meisje dat niet wil of de knoop nog niet kan of durft door te hakken?
In het voorbeeld van TS weet ik ook niet zeker in hoeverre dochter (al) vindt dat het 'foute boel' is?
herhalen
Is er een acuut gevaar voor haar als je alles laat gaan? Dus je er niet mee bemoeien zodat het niet langer verboden vruchten die zo zoet kunnen smaken, zijn? En als ze er uit zichzelf over begint, steeds de boodschap herhalen, reflecteren, aandringen op instructies voor vriendinnen (ik wil het echt niet, dus zeg ook niets namens hem) en vooral blokkeren? En verder onderwerp negeren, tenzij hij gevaarlijk kan worden.
Die ex van mijn dochter had ook zo'n riedel: ik sta nu naast het spoor, de volgende trein komt over 9 minuten, nee, ik zeg niet waar. Of ik heb een mes in mijn handen, ik ga me nu snijden. Of dan appte zijn vriend dat mijn dochter hem zoveel leed aan deed, dat hij zo ziiieeelig was en als er iets gebeuren zou, dan zou het haar schuld zijn etc Dat laatste heb ik natuurlijk heel snel uit haar hoofd gepraat. Er is maar 1 iemand die schuld heeft aan als hem iets overkomt en dat is hijzelf. maar ja, wel lastig voor een meisje van net 15, ik vond het al heel zwaar en ik had dan ook nog eens geen band met die jongen gehad. Maar ja, het was eerste vriendje.
Hoe het nu is
We zijn inmiddels weer even verder en onze dochter heeft hem maar weinig gezien. Het bleef een beetje hetzelfde, ze trok hem aan en stootte hem dan weer af. We hebben haar steeds weer gezegd dat dit niet de goede manier is, maar dat ze er zelf maar achter moet komen.
Afgelopen zaterdag had ze weer met hem afgesproken en ze zei later tegen me dat ze ineens besefte dat hij haar niets meer deed. Het was niet leuk, niet gezellig. Hij gedroeg zich vreemd en heeft de halve avond lopen huilen en smeken of dochter niet definitief bij hem terug wilde komen. Dit wil ze dus niet en ze zegt dat ze er nu helemaal klaar mee is. Een vriend van hem heeft kort geleden een dodelijk ongeluk gehad en hij heeft tegen onze dochter gezegd dat dat voor hem ook een goede optie is als ze niet bij hem terug komt.
Ze heeft hem te verstaan gegeven dat zij niet verantwoordelijk voor hem is en dat hij bovendien respectloos naar zijn overleden vriend was.
Daarna heeft ze hem volledig genegeerd. Hij appt haar dagelijks, iedere ochtend als hij wakker wordt en als hij gaat slapen, dochter leest zijn berichten niet meer. Ze zou hem moeten blokkeren maar ik heb inmiddels geleerd dat ze dat uit zichzelf moet doen, want als ik het zeg, doet ze het juist niet.
prive
Kijk eens aan, dochter heeft tijd gehad en ruimte van jullie en komt nu gewoon zelf tot inkeer. Geen woord meer verspillen aan die jongen, dat komt wel goed.
Geen woord aan vuil maken
Dat is nog niet zo makkelijk. Hij schijnt nu iedereen tegen haar op te zetten, hij maakt haar zwart en vertelt aan iedereen hoe zielig hij is en hoe gemeen onze dochter is. Zelfs haar beste vriendin heeft haar vandaag laten weten afstand van onze dochter te nemen. Heel sneu vind ik het. Heeft ze eindelijk de knoop door gehakt, laat iedereen haar vallen.
prive
Je kunt je dochter laten weten dat ze met je kan praten, lijkt mij heel gezond maar niet meer druk maken over die appjes.
Vertel je dochter dat het heel erg lang heeft geduurd voor zij inzag wat voor persoon het is en zij zat er middenin. Het duurt dus langer voor de mensen om haar heen doorhebben wat voor iemand het is omdat hij gewoon heel goed kan manipuleren en chanteren. Heel vervelend maar als zij normaal blijft doen komt dat heus wel goed. Hij gaat die anderen ook manipuleren en daar komen ze heus wel achter.
Opzetten
Vervelend dat haar exvriendje anderen tegen haar opzet.
Maar wat Barvaux zegt komt hopelijk snel uit (bij de anderen).
En het is natuurlijk raar: als jouw dochter het uitmaakt met hem (en hem niet terug wil nemen) omdat ze hem niet (meer) leuk vindt, maken HAAR vriendinnen daar dan een punt van? Toch raar? Als je vriendin niet gelukkig is met een jongen en het dus uitmaakt, dan is dat toch keuze van je vriendin? Ga je dan je vriendin zeggen dat ze het weer aan moet maken ook al is ze niet gelukkig met die vriendin? Rare vriendin ben je als je dat tegen je eigen vriendin zegt.
Maar sterkte voor jou en je dochter. Hopelijk houdt ze vol en taait hij echt af.
Hier ook gebeurd
Ex-vriendje zette de rest van de klas tegen mijn dochter op. Dat was een vervelende tijd, maar nu gaat het weer prima. En ze weet nu wie haar echte vrienden zijn, dat is ook wat waard.
Raar
Dat is ook best raar, maar deze jongen is echt goed in manipuleren. Daar komt bij dat dochter hem verschillende keren bleef aantrekken en weer afstoten, ik denk dat dat haar niet echt geliefd heeft gemaakt. Verder is ze een hele leuke, mooie en erg extraverte meid, dus ik denk dat er ook een stukje jaloezie bij komt kijken.
Vanmorgen kon ze het niet laten om te kijken wat hij haar geschreven had, de nieuwsgierigheid overwon. Hij wenst haar dus iedere ochtend een goede morgen, iedere avond goedenacht en tussendoor vraagt hij meerdere keren of ze hem alsjeblieft wil antwoorden, want ze houden van elkaar. Vanmorgen had hij geschreven dat het leven zonder haar geen zin meer heeft voor hem, dat hij naar zijn overleden vriend wil gaan en dat hij onze dochter daar wel weer zal zien en dan zullen ze voor eeuwig van elkaar houden.
Ze heeft er niet op gereageerd. Ik heb haar gezegd dat ze hem beter kan blokkeren, maar ze moet het uit zichzelf doen, daar ben ik wel achter. Ik word er wel verschrikkelijk boos van dat hij dit allemaal tegen haar zegt.
Drama
Je kunt aan je dochter vragen of ze in een drama wil leven. Want dat is wat er gebeurt. En je wenst voor je dochter een leven zonder drama, gewoon leuk, samen leuke dingen doen en elkaar opbouwen. Er komt vanzelf genoeg drama in je leven daar hoef je persoonlijk niet aan bij te dragen.
In een drama kun je niet leven.
Nogmaals
Ik herhaal mezelf:
"Dit is geen liefde maar manipulatie en machtsmisbruik. Dat kun je haar vertellen, en ook dat zij dat toestaat zolang ze reageert op zijn bericthen en fratsen. Als ze er op een gegeven moment genoeg van heeft, zal ze hem 100% moeten negeren en dat dan volhouden. Dan zal hij nog een tandje bijsteken, maar als ze haar poot stijf houdt, zal hij uiteindelijk ophouden. Het kan een paar weken of maanden duren voordat ze zo ver is, maar ze moet zelf zo ver komen dat ze er genoeg van heeft. Vertel haar dat gewoon. Het is haar leven, haar keuze. Maar deze jongen behandelt haar echt niet goed. Liefde is het allerbeste voor die ander willen en dus die ander de vrijheid geven te doen waar hij/zij gelukkig van wordt. Dat doet deze jongen niet, integendeel."
Hij steekt een tandje bij, dat is duidelijk. Dat zwartmaken hoort daar ook bij. Blijven negeren. Nu vooral niet meer reageren. Als zij normaal blijft doen tegen haar eigen vriendinnen, met ze blijft praten, zullen die uiteindelijk ook wel zien dat hij manipuleert en dan weer bijtrekken. Het is doorbijten, maar uiteindelijk zal je dochter een paar waardevolle lessen geleerd hebben: ga niet in op manipulatief gedrag en in crises leer je je vrienden kennen.
Het komt goed!
Tandje bij
Ja, dat zal het zijn. Onze dochter zit ook op een soort van forum, waar mensen je een vraag kunnen stellen en dan kun je kiezen om daar wel of niet op te antwoorden. Antwoord je niet, ziet niemand dat, antwoord je wel, kan iedereen dat zien.
Toen ze nog verkering hadden kreeg ze eens eens anonieme vraag met betrekking tot haar en hem. Dochter had het idee dat hij dat had gedaan, om bepaalde dingen over haar te weten te komen zonder dat ze wist dat hij dat was. Ze heeft hem toen gevraagd of hij haar anoniem die vraag had gesteld en dat ontkende hij. Ze geloofde hem niet (toen zat het al niet goed) en heeft stiekem in zijn telefoon gekeken. Hij was het dus wel geweest.
Nu het alweer dik een maand uit is, krijgt ze steeds weer anonieme vragen en opmerkingen, zoals: wanneer ga je weer naar .... terug, jullie zijn zo'n mooi stel, wat fijn dat jij weer terug gaat naar .... , waarom heb je het uit gemaakt, ....... is zo'n goede jongen, jullie passen perfect bij elkaar. Ik vermoed (en dochter ook) dat hij dat dus is, omdat hij haar via andere wegen niet meer kan bereiken. Uiteraard reageert ze er niet op, ook niet op andere berichten die hij via whatsapp stuurt, want dat gaat nog steeds door.
Vanavond heeft ze een feest bij een gezamenlijke vriend, waar hij dus ook heen zal gaan. Ik zeg het niet tegen haar, maar ik kan me er alweer vreselijk over opwinden omdat ik weet dat hij haar de hele avond achterna zal lopen, zal controleren en bidden en smeken of ze toch alsjeblieft bij hem terug komt. Hij verpest het helemaal voor haar en dat steekt heel erg.
verpesten
Ze verpest het voor zichzelf. Hoe eerder ze die boodschap leert hoe beter voor haar. Ze is geen willoos slachtoffer, ze heeft hieraan meegedaan.
Snap best dat dit even flink zuur is, maar het is een situatie die ze zelf heeft gecreëerd.
Nouja
Ze heeft het natuurlijk niet helemaal zelf gecreëerd. Hij begon al met dit vervelende gedrag meteen nadat ze het uit gemaakt had (en ook tijdens de verkering probeerde hij haar al op een ongezonde manier te claimen). Ze kon daar niet tegenop en vond het zielig, waardoor ze op hem in bleef gaan. Ook was ze er voor zichzelf nog niet helemaal uit wat ze nou wilde; of ze hem wel of niet kwijt wilde.
Ze heeft zeker fouten gemaakt, maar zijn stalkergedrag is niet haar schuld, zou helemaal mooi worden. En dat hij haar lastig valt met zelfmoord praatjes is al helemaal niet haar schuld.
Overigens vind ík dat haar avond verpest wordt, volgens mij vindt ze het zelf wel best. Ze heeft zoiets van: je doet maar, ik leef mijn leven en als jij je druk wilt maken om mij, moet je dat vooral doen.
Nieuw vriendje
Misschien houdt hij op als ze met een andere jongen verkering krijgt. Laat haar juist naar dat feest gaan, misschien ontmoet ze een leuke jongen.
@prive, ik vind de woorden "als jij je druk wilt maken, moet je dat vooral doen" heel bot. Ik zou het heel pijnlijk vinden als mijn dochter zo over mij zou denken.
Prive
Niet haar schuld, maar ze hield/houdt het m.i. wel in stand, doordat ze er voor zichzelf nog niet uit was wat ze nou wilde. Door niet duidelijk te zijn en verschillende signalen af te geven. Dat moet ze nog leren.
Als ze echt van hem af wil, moet ze zorgen dat ze hem even niet tegen komt, het is haar keuze om vanavond uit te gaan en hem weer te zien. En ze kan hem ook blokkeren op social media/telefoon etc.
Wel heel moeilijk dit en die jongen heeft echt hulp nodig. Weten zijn ouders dit en ook dat hij je dochter stalkt?
vraag het me af
Het kan ook zijn dat ze handig gebruik maakt van slachtofferig gedrag, omdat ze de aandacht toch niet kan missen. Meisjes doen zich graag onschuldig, kwetsbaar voor en ondertussen geeft hun dat een machtspositie. Jij weet niet alles, je zegt zelf dat ze niet altijd eerlijk erover is.
Ondertussen heeft ze er niets aan zichzelf als een slachtoffer te zien, zou ik iig niet willen voor mijn dochter.
Ze is niet verantwoordelijk voor zijn gedrag, maar wel voor het hare. Zij kan deze situatie stoppen als ze wil.