U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Vriendin met problemen
Zoon bijna zestien 4e klas heeft een meisje ontmoet op school. Ze zit een klas lager dan hij en hij zag haar huilend op het schoolplein. Hij heeft haar gevraagd waarom ze moest huilen en of hij haar kon helpen. Het meisje was bang dat ze zwanger zou kunnen zijn en had geen geld voor de morning after pil. Ze wilde niet in gesprek met de mentor of vertrouwenspersoon. Zoon heeft haar geld geleend en in de weken hierna hebben ze regelmatig gesprekken gevoerd. Zij voelt zich veilig bij hem en ik vermoed dat hij ondertussen behoorlijk verliefd op haar geworden is.
Nu heeft ze hem in vertrouwen verteld dat ze op elf jarige leeftijd seksueel misbruikt is. Hierna is ze een tijd depressief geweest en heeft ze gedacht aan zelfmoord. Gelukkig heeft ze deze gedachten niet uitgevoerd. In de 2e klas kreeg ze verkering met een foute jongen. Hij heeft naaktfoto's van haar en chanteert haar hiermee. Ze heeft slecht contact met hasr ouders die hier ook niets van weten en heeft geen broers of zussen. Zoon wil haar heel graag helpen maar weet niet hoe. Ze wil absoluut niet met haar ouders of een andere volwassene praten.
Zoon trekt zich dit alles heel zwaar aan. Hij slaapt slecht, maakt zich zorgen om haar, voelt zich onmachtig en verdrietig en is er eigenlijk de hele dag (in zijn hoofd) mee bezig. Hij wil hasr vertrouwen niet beschamen dus kan en wil er niet met zijn vrienden over praten. Gelukkig heeft hij het wel met mij gedeeld, maar wat nu. Wat kan zoon doen om hasr daadwerkelijk te helpen?
Ik vind dit zo sneu, zo'n jong meisje (14 jaar) en dan zulke grote problemen. Wat zouden jullie doen?
Misschien wat onaardig
Heel eerlijk gezegd is mijn eerste reactie: klopt dit allemaal wel?
Heel sneu voor het meisje hoor, maar bij zo'n verhaal met als kern dat er niemand iets van af mag weten gaan bij mij toch wel alarmbellen rinkelen. Ik zou erg voorzichtig zijn!
Even praktisch gezien: hoe jij je zoon kunt helpen is door naar hem te luisteren. Dit is een te groot verdriet om alleen te dragen. Hij helpt haar vooral door haar door te verwijzen naar professionele hulp. Dit kan ook gewoon anoniem, via chatgesprekken of weet ik veel. Dan hoeft ze niet rechtstreeks met iemand te "praten", maar kan toch haar verhaal kwijt.
Dat zij met niemand wil praten is begrijpelijk vanuit haar standpunt, maar heeft voor jouw zoon grote consequenties. Hij is nu gebombardeerd tot vertrouwenspersoon van heel zware problematiek en daar is hij gewoon nog te jong voor.
Dus vooral: neem je zoon in bescherming en zorg goed voor hem. Hij gaat hier echt aan onderdoor. Blijf hameren op het belang van goede (professionele) hulpverlening want dit gaan jullie niet oplossen.
Geen idee
Ik heb geen idee of het verhaal klopt, ik ken het meisje helemaal niet. Heb zoon wel gewaarschuwd dat het mogelijk is dat het geld ergens anders voor nodig was en dat hij het waarschijnlijk niet terug zal krijgen. Zijn antwoord was dat hij liever een keer te goed van vertrouwen is dan dat hij iemand in nood niet zou helpen.
Mijn gevoel zegt ook dat dit niet een goede vriendschap voor zoon is. Het is te verl eenrichtingsverkeer en inderdaad te zwasr voor hem. Maar hij is verliefd....en vindt haar geweldig en lief en bijzonder. Gelukkig kan hij goed met ons praten en is hij open over zijn gevoelens.
Professionele hulp
Ik ben het helemaal eens met Nanny. Hier is professionele hulp nodig. Ik ga er voor het gemak even van uit dat het waar is, en dergelijke problemen zijn te zwaar voor een tiener, zelfs voor de meeste volwassenen. Ze moet hier echt hulp bij zoeken. Artsen hebben zwijgplicht, druk haar dat op het hart.
ik zou
haar 'binnenhalen' en van daaruit proberen zelf hulp te bieden, in samenspraak met zoon. Zo voelt zoon zich gesteund en kun jij helpen bij deze heftige problematiek.
En zo nodig; misschien kun je er doorheen prikken als het een manier is om je zoon geld af te troggelen.
Online hulp
De tip van Nanny om anoniem online hulp te zoeken, heb ik doorgegeven. Naar de huisarts durft ze niet omdat ze nog gedn 16 is en de huisarts dan kan beslissen informatie toch met hasr ouders te deken. Het meisje binnenhalen zou ik wel willen maar zoon wil hasr (nog) niet mee naar huis nemen.
Ondertussen blijf ik in gesprek met zoon en blijf ik benadrukken dat hij haar een luisterend oor kan bieden maar dat zij de enige is die daadwerkelijk stappen kan nemen om haar problemen aan te pakken en dat hij het niet voor haar op kan lossen.
Aval
Wat een fijne zoon heb je! "Zijn antwoord was dat hij liever een keer te goed van vertrouwen is dan dat hij iemand in nood niet zou helpen", wat een mooie instelling.
Gelukkig is jullie relatie zo goed dat hij dit soort dingen met jullie deelt. Het is niet alleen voor dat meisje een boel om mee te dealen, voor hem natuurlijk ook. Hopelijk gaat dat meisje door zijn steun hulp zoeken. Je kan heel trots zijn op je kind.
skik
boven de 12
Mag de huisarts alleen informatie delen met toestemming van het kind zelf.
Moeilijk
Ik wil eerst even zeggen dat ik jouw zoon echt fantastisch vind klinken. Hij is zo zorgzaam!
Dit blijft echter wel een lastig verhaal, er zijn namelijk genoeg mensen die hun verhaaltjes aan elkaar liegen en die willen er dan inderdaad nooit over praten. Ik ben het eigenlijk eens met wat hierboven allemaal al genoemd is en ik denk dat je inderdaad moet proberen om dat meisje het aan jou te laten vertellen.
Dan kan je ook gelijk kijken of het daadwerkelijk serieus is, maar ik vind wel dat er een professional aan te pas moet komen. Want dit is zoals velen al zeiden te zwaar en zij en jouw zoon kunnen hier allebei aan onderdoor gaan.
aval
Lees dit even goed: er zijn dus uitzonderingen mogelijk bij het niet inlichten van ouders!!! Tussen de 12 en de 16
Bij kinderen tot 12 jaar is de toestemming van de ouders/voogden vereist. Toestemming van het kind is niet nodig, maar deze heeft wel recht op informatie. De arts moet de voorlichting afstemmen op het bevattingsvermogen van het kind.
Bij jongeren van 12 tot 16 jaar is de toestemming van de ouders/voogden en van de jongere zelf vereist. In twee uitzonderingsgevallen is de toestemming van alleen de jongere voldoende.
als het niet behandelen van de jongere voor hem ernstig nadeel oplevert (denk aan geslachtsziekte, vaccinatie) hoeven de ouders over de behandeling niet te worden ingelicht.
als de behandeling de weloverwogen wens is van de jongere (denk aan abortus, vaccinatie). In dit geval dient de arts in principe wel met de ouders/voogden te overleggen, maar het goed hulpverlenerschap kan met zich meebrengen dat zij over de behandeling niet worden geïnformeerd. Ook in deze leeftijdscategorie dienen de jongeren naar hun bevattingsvermogen te worden geïnformeerd over de behandeling.
lief
Jeetje, wat een lieve zoon heb je.
Blijf inderdaad met hem in gesprek, zonder te oordelen, maar dat doe je volgens mij al.
Hoe erg ook voor het meisje, hij kan het niet oplossen. Misschien luisteren. Zoals jij naar hem doet.