Vertel je je sexueel verleden aan je puber?

Verplicht luisteren?

Ik vind het toch wel wat anders dan opdrachten over huiswerk of goede manieren.
Alleen al omdat je als moeder nooit kunt voelen hoe een man/jongen voelt. Je kunt je het wel proberen voor te stellen, maar je bént nou eenmaal vrouw. Alles heeft zo 'z'n beperking

'k Kan me heel goed vinden in de beweegredenen van Maylise.

Hier praatten/praten we vooral naar aanleiding van situaties, in films of IRL, maar mijn kinderen hebben echt geen behoefte aan inside information over wat ik en hun vader beleven op erotisch gebied.

Met de dochters praat ik makkelijker dan met de zonen. De zonen draaiden ook altijd vlot het gesprek een andere kant op. En keken daar dan knap ongemakkelijk bij.

Schaamte

Sarcas zei:
"Om het even provocerend te stellen; verzaken ouders de seksuele opvoeding uit schaamte?"

en
Maylise:
"Daar zit vast een culturele context achter maar ik heb niet echt de behoefte om mij daar uit los te breken en frank en vrij over dingen te gaan spreken want dat ligt mij gewoon niet"

Ik denk dat dit een vicieuze cirkel vormt. Omdat ouders geremd zijn om hun kind sexueel ruim voor te lichten, ontstaat er schaamte over het onderwerp bij het kind. Als dit kind dan volwassen is, raakt hij het onderwerp niet aan uit schaamte, waardoor...inderdaad.

De enige manier om het te doorbreken is m.i. je over je eigen schaamte heenzetten. Daarmee bewijs je je kind namelijk een grote dienst. Het is makkelijker als je zelf weinig last hebt van schaamte, maar juist als je er zelf veel last van hebt: dan is het des te belangrijker om je kind daarvan te vrijwaren.

Echt vrijwaren zal natuurlijk nooit lukken, daarvoor worden er in de samenleving veel te veel signalen tegengesteld afgegeven. Maar het is al winst als je als ouders, zeker in een leeftijd dat je mening er nog toedoet voor je kind, daar mee aan de slag gaat.

Ik heb mijn kinderen vanaf 3 jaar ruim voorgelicht. Ik gebruikte daarvoor het boek Seks en zo. Nu las ik dat laatst nog eens zorgvuldig door en tot mijn stomme verbazing blijkt er in dat boek niets, maar dan ook niets te staan over orale of anale sex. Wel over masturbatie, wel over geslachtsziekten, wel over IVF, anticonceptie, homosexualiteit, misbruik etc.
Zo ongeveer al deze onderwerpen worden daar op een open en genuanceerde manier gebracht.

Maar helemaal NIETS over orale en anale sex.
Ik was echt even verrast. Ik vind dit namelijk gewoon deel uitmaken van sexuele opvoeding. Ik begrijp best dat een boek over sex (doelgroep 9 jaar en ouder) niet alles kan behandelen, maar zeker orale sex lijkt mij zo vanzelfsprekend dat je dit benoemt. Het niet benoemen gaf mij het gevoel dat dit een ongewenst onderwerp was en dat vond ik vreemd.

Mijn man heeft onze zoon (12) die oneindig nieuwsgierig is en het liefst leeft op wikipedia, nu ook getipt op de website sexwoordenboek.nl.
Dat betekent natuurlijk niet dat we niet meer met hem hierover praten, maar het vormt aanknopingspunten voor gesprekken.

Tihama

Tja en toch

Zal hij me aan moeten horen. Nee, ik weet niet hoe een man/jongen zijn lichaam beleeft, maar ik mag toch aannemen dat de grote emoties wel ongeveer gelijk lopen tussen man en vrouw (liefde, woede, jaloezie, etc). We hameren er bij de jongens ook op hoe ze zich naar meisjes op moeten stellen, dan vind ik het wat kaaltjes als ik niet eens moeite doe om me in jongens te verdiepen.

Tirza

Die dubbele moraal

Meisjes die seks leuk vinden zijn sletten, jongens die seks leuk vinden zijn echte mannen. Vreselijk onrechtvaardig vond ik het als kind al, ik ben van 1965. In de opvoeding berijdt je uiteraard je eigen stokpaardjes, nou dit was er één van mij.
Ik vind het fantastisch om te zien hoe mijn oudste dochter van 18 beseft dat die dubbele moraal nog steeds bestaat, maar dat voor haar jongens/mannen die zo denken geen partner materiaal zijn. Als ze er leuk uitzien zijn ze net goed voor een avondje, maar een relatie bouw je op met iemand die wat minder bekrompen denkt en een autonome vrouwelijke seksualiteit accepteert.
Mijn zoon van 17 denkt ook zo, maar hij vindt het erg lastig om tegen zijn vriendengroep in te gaan, als ze over meisjes praten op een manier die hij van huis uit niet gewend is.

Juist daarom wel in gesprek blijven

Ik vind het wel heel belangrijk om in gesprek te blijven over seksualiteit en relaties vanwege inderdaad rare denkbeelden die anders kunnen ontstaan. Ik wil weten hoe mijn kinderen er over denken en ik vertel ze ook over hoe ik over dingen denk. Echter ik heb daar niet persé mijn eigen ervaringen voor nodig noch hoef ik daarvoor over praktische aspecten te praten.

Zowel met de jongens als met de meisjes vind ik het belangrijk om daarover te praten. Ik hoop ze bij te kunnen brengen dat seksualiteit iets heel speciaals is en dat het niet iets is wat je zomaar met iedereen deelt maar alleen met iemand die ook heel speciaal is.

Omdat de invloed van vrienden ook groot is vind ik het zeker belangrijk om hierover in gesprek te blijven.

Echter dat staat helemaal los van bespreken welke standjes nou fijn zijn. Dat vind ik echt niet nodig en ook helemaal niet belangrijk eigenlijk.

Maylise

Tihama

Alleen het verschil is dat ik het helemaal niet erg vind dat ik dit onderwerp inderdaad niet tot in details wil bespreken. Schaamte is een groot woord maar ik ben met een zekere preutsheid niet ontevreden en vind dat ook niet misstaan. Ik vind het dus niet echt nodig om over die schaamte heen te komen.

Ik weet dat ik niet enorm ruimdenkend ben hierover maar dat is niet minder valide dan er wel ruimdenkend over zijn.

Maylise

Killer

Carmen schreef:
“Ik mis je columns!!!”

Ik ook!!!

Maylise schreef:
“in die redenatie zitten wat mij betreft een aantal hele kromme punten die rechtgezet moeten worden”

Oei! Nogal ja. En dat bevestigt mijn idee dat je, desnoods wat geforceerd, over de dingen moet praten, anders kom je niet achter dit soort ernstige misvattingen.

“Natuurlijk heeft seks iets beladen voor veel mensen”

Het is een feit. Maar is het ‘natuurlijk’? Is het natuurlijk dat iets dat zo’n prominente plaats in ons leven inneemt omgekeerd evenredig niet bespreekbaar is?

Timaha schreef:
“Ik denk dat dit een vicieuze cirkel vormt.”

Juist! Vandaar mijn subvraag ‘Wat doe je er dan aan?’.

Mimoza schreef:
“Ik vind het fantastisch om te zien”...

Kewl Ik snap je, dat geeft voldoening!

“hij vindt het erg lastig om tegen zijn vriendengroep in te gaan”

Dan moet je inderdaad ook wel heel stevig in je schoenen staan op die leeftijd. Maar hij snapt het, en daar gaat het om.

Maylise schreef:
“dat is niet minder valide dan er wel ruimdenkend over zijn”

Het gaat er inderdaad om dát je praat, en niet hoe gedetailleerd. Als je kind weet dat de batiks bespreekbaar zijn, en vragen serieus beantwoord of serieus doorverwezen worden, dan zit je goed.

“En dan heb je mensen als mijn man voor wie het heel simpel is in theorie. Als je een werkelijk gelukkig seksleven wilt dan wacht je tot je getrouwd bent. En meer zal hij er nooit over willen zeggen uit angst ze aan te moedigen of dingen te vergoelijken.”

Ja, dat is dus een killer. Daar heb je als kind helemaal niets aan. Maar gelukkig ben jij er dus nog

S.