Verse puberdochter brengt me tot razernij

Bronnen onderscheiden

Dat is iets waar de leraren van mijn dochter zelf ook nog behoorlijk kunnen bijleren, zowel die van de basisschool destijds als nu de lerares maatschappijwetenschappen, die gedachtenloos nablaat wat er in een wetenschappelijke publicatie staat zonder kritisch te zijn op de onderzoeksmethoden.

Nikus

Op de vorige basisschool van mijn kinderen is ze dat soort dingen absoluut niet aangeleerd. Werkstukken waren daar absoluut geen grootse project maar gewoon wat knippen, plakken en stukjes tekst schrijven. Prima hoor verder maar ze hebben nooit enige methode aangeleerd gekregen en cijfers kregen ze sowieso niet voor werkstukken. Het was echt een beetje aanrommelen. Er was geen vaste methode en ze hebben niks geleerd over structuur aanbrengen of iets dergelijks. Dat is dus echt iets wat ze op de middelbare school moeten leren.

Op de huidige basisschool van mijn zoon worden nooit werkstukken gemaakt voor zover ik heb begrepen maar dat is een ander land dus ander systeem en telt niet verder.

Maylisse

Dan heeft mijn zoon geluk gehad. Daar hebben ze in groep 7 en 8 echt aandacht aan besteed. Zoon beheerst het goed! Het is jammer als een bs er geen aandacht aan schenkt want het is zo nodig!

Ook weinig begeleiding hier, nikus

Ik vind hier de begeleiding op de basisschool wat betreft werkstukken ook minimaal.Als ik de postings van Nikus lees, dat is niet te vergelijken met onze basisschool. Eerlijk gezegd dacht ik dat dit "normaal" was.
Kind kiest onderwerp en krijgt op school best veel uren de tijd om een werkstuk "op te starten". Zoon komt na enkele weken thuis met een schriftje met amper 20 regels op papier. Ik heb dus niet het idee dat er door de leerkracht op gelet wordt "waar hij mee bezig is". Zoon zegt ook dat hij blij is als de boel mee naar huis mag en ik hem ga helpen. Ik loods hem door een stappenplan en probeer samen met hem veel informatie in te korten tot het belangrijkste.
Ik begrijp dat er op het VO nog vele werkstukken voorbij komen. Zoon is behoorlijk zelfstandig wat zijn schoolwerk betreft maar bij werkstukken laat dit nog veel te wensen over.
Een leermoment, dankzij de postings en verschillende meningen.

Nikus (ot)

Ja mijn zoon vind O&O inderdaad geweldig. Hij moppert wel over de vreselijk lange maandag, maar de helft van die dag (3x70 min) is O&O. Afgelopen week zijn ze een hele dag naar technopolis geweest als start van hun 2e project. Het eerste project was het ontwerpen van een nieuwe vleugel voor de school, waar de technische vakken in moeten komen. Ontwerp, plus tekeningen, plus maquette. Inclusief een workshop maquettebouw. Ik heb hem nog niet horen klagen over klasgenoten die niets deden, zijn groepje werkte uitstekend samen.
Naast O&O hebben ze ook 'Design en Multimedia', wat de moderne variant is van de vakken muziek en tekenen. Filmpjes en muziek monteren enzo, en foto's van jezelf fotoshoppen. Ook superleuk.
Marjoleine

Marjoleine64

Ik heb verbaal begaafde kinderen Die knallen een boekpresentatie zó in elkaar. No problem. Dat verschilt ongetwijfeld per kind. O&O: dáár krijg je ze nou weer niet warm voor

Tirza

Leren verslagen maken

Natuurlijk moeten ze leren om verslagen te maken. En dat dóen ze ook. Het is niet zo, dat ik altijd voor alles alle verslagen in elkaar draai. Maar soms is het ook gewoon een keer genoeg. Als je 7 verslagen hebt ingeleverd voor biologie, dan wéét je het zo langzamerhand wel een keer. Dan leer je van dat 8e verslag nou echt niet zo opwindend veel meer, dan is het gewoon een herhaling van zetten en maar wéér meer van hetzelfde - iets waar mijn kinderen in het onderwijs aan ten onder gaan.
Mijn kinderen leren erg makkelijk en daarin zit een groot gevaar: zij besteden hun energie niet aan school. Moesten ze dat maar, maar dat is gewoon niet zo. Dochter (inmiddels van school af) sport op hoog niveau en dat deed ze altijd gewoon naast haar schoolwerk. 15-20 uur per week. En ja, dan kom je dus soms in de knel. Trainingen/wedstrijden gaan door/voor - en dan roepen jullie ongetwijfeld dat school het allerbelangrijkste is in het leven van een puber, maar dat is voor heel veel pubers toch echt niet zo. Een wedstrijd kan een kwalificatie of kampioenschap betekenen en skippen betekent een jaar training weggooien. Een werkstuk kost je hooguit een onvoldoende.
Prioriteiten afwegen is ook iets wat ze moeten leren.

Tirza

Tirza

En nu roepen jullie ongetwijfeld dat school het allerbelangrijkste is in het leven van een puber....
eh nou nee, dat is zijn gitaar..:)
Ouders vinden school belangrijk.

Verslagen en taalfouten

Om antwoord te geven op de vraag van Pelle in het draadje van Solange. Ja ik wijs mijn zoon op de schrijffouten als het stuk is beoordeeld. Zeker als het voor puntenaftrek heeft gezorgd. Hoe moeten ze het anders leren?

Eeeh......nikus

Oh, dus jij helpt achteráf met het werkstuk? Door de spelfouten nog eens allemaal door te nemen?
O nee, ik snap het al. Dat valt onder 'helpen'. Dat valt niet onder "moeten ze zelf doen'.

Tirza

Pelle

Misverstandje. Een spellingschecker controleert of woorden bestáán. Niet of ze op die plaats in die zin correct gespeld zijn.

Tirza

Tirza

Nee, ik kijk ze niet samen met hem na. Ik bekijk de toets of het verslag en als ik een onderstreepte spelfout zie wijs ik hem erop. Ik verbeter zen niet. Dat mag hij de volgende keer zelf doen! Nuance verschilletje.

Pelle

Vergis je niet in de woordenschat van sommige 13 jarigen. Mijn zoon heeft een redelijk grote woordenschat.

Spellingscontrole

Op de schoollaptop van zoon is de spellingscontrole uitgeschakeld. Dit is al sinds de basisschool zo! Deze laptop gebruikt hij thuis en op school.

Pelle

Prima toch als jouw zoon leer van de spellingscontrole?

Hier ook zo een

en ik weet niet wat ik ermee moet.
Mijn zoon is 13 en zit in havo/vwo brugklas. Op de basisschool heeft hij zich nooit heel hard uitgesloofd maar deed wel altijd uit zichzelf wat hij moest doen. Ik heb er nooit achteraan hoeven te zitten. Nu in de brugklas wordt behoorlijk wat verwacht. Zoon heeft de ene onvoldoende na de andere. Na het brugklasjaar zal hij ws naar de Havo gaan, maar ik maak me zorgen om zijn werkhouding en motivatie. Als het zo doorgaat, gaat hij het op de Havo ook niet redden. Zijn huiswerk maakt hij wel, echter bij onverwachte overhoringen heeft hij altijd een onvoldoende. Ook bij toetsen die worden aangekondigd vindt hij het snel goed. Ik vind het moeilijk om in te schatten in hoeverre het niveau te hoog is en in hoeverre het aan zijn inzet ligt. Tijdens het eerste mentorgesprek bleek dat zij ook vond dat hij zich meer in moest zetten.
Na dit gesprek hebben we afgesproken dat ik hem meer zou gaan helpen met structureren e.d. Zoon vond dit goed, maar het blijft trekken aan een dood paard. Hij heeft er gewoon geen zin in. Hij geeft wel aan dat hij graag minimaal de Havo wil doen en ook dat hij snapt dat daarvoor gewerkt moet worden. Maar zodra het op "doen" aankomt, blijft het moeilijk. En ik kan toch moeilijk van elk vak gaan bijhouden of hij de leerstof beheerst. Loslaten gaat hier niet op. Hij geeft zelf aan dat hij steun en een zekere mate van "dwang" nodig heeft.
Ik wil nu graag dat hij na school zijn huiswerk maakt en dan na het eten extra dingen doet, zoals het herhalen van leerstof, leren voor toetsen, werkstukken e.d. Ik heb hem dus gezegd dat hij voorlopig niet meer af mag spreken door de week tot de resultaten beter zijn. Uiteraard is hij hier niet blij mee.
Ik vind het heel moeilijk. Ik wil niet pushen, ik wil niet dat hij op zijn tenen loopt en eigenlijk wil ik maatregelen zoals ik hierboven noemde ook niet. Maar ik vind wel dat hij enige inzet mag laten zien.
In hoeverre moet je als ouder een kind pushen/dwingen om te leren? Als kind zelf aangeeft het uit zichzelf moeilijk te vinden om zich aan te zetten tot leren en er best bij geholpen wil worden? Maar ook aangeeft niet echt gemotiveerd te zijn om veel moeite te doen? Ik ben er tweestrijdig in. Enerzijds weet ik dat afdwingen uiteindelijk geen zin heeft, anderzijds vind ik gemakzucht ook niet acceptabel. Kun je op deze leeftijd al de verantwoordelijkheid bij het kind zelf leggen door te zeggen: als jij er geen zin in hebt, prima, maar dan zijn de consequenties voor jou (in dit geval 2 niveaus zakken) of ben je als ouder ergens toch verplicht om er tot op zekere hoogte uit te halen wat erin zit. Ik heb nu het gevoel dat ik het nooit goed kan doen. En ik zie een volwassen zoon voor me die ofwel zegt: jij hebt me gepushed ofwel: jij had me meer achter mijn veren moeten zitten.

Wie heeft raad?

Even niet: huiswerkbegeleiding!

Even niet, in jouw situatie zou ik beslist huiswerkbegeleiding overwegen. Als het kan via school maar anders daar buiten.
Al is het alleen al om de komende vijf (of zes, of zeven) jaar een heel ongezellige tijd te voorkomen. En wat betreft jouw laatste alinea: kennelijk kan jouw zoon die verantwoordelijkheid nog niet aan c.q. nog niet overzien en heeft daar jouw hulp bij nodig. Je bent als ouder natuurlijk niet 'verplicht' eruit te halen wat er in zit, maar de moeite die je neemt betekent per definitie dat je het goed doet als ouder!
Vader

Herkenning

Ook ik heb een dochter van 12 in groep 8 die precies hetzelfde gedrag vertoont. Haar kamer is een oorlog, opruimen is er niet bij. Ze wil wel deo en kleding enzv. maar alles ligt verspreid en rommel opruimen of prullenbakken legen is er niet bij. Zelfs lege busjes blijven liggen. Ik geef haar dan ook pas zakgeld als ze het opruimt, maar ze doet het gewoon niet. Daarnaast als ze in een boze bui is wil ze ook wel eens parfum of deo van mij stelen, of iets van haar broertje van 9. Als we ernaar vragen ontkent ze alles. Nu wil ze naar de stad, maar ik heb weer gezegd eerst opruimen en dan pas naar de stad. Maar niets helpt. Het schijnt zo te horen op die leeftijd maar je kunt ze vaak verwensen. Ze beschuldigt iedereen ook nog eens als ze zelf iets kwijtraakt. Ik voel met je mee en heb er helaas ook geen oplossing voor. Ik roep ook hard om hulp.

Evenniet, wel veel

Je schrijft: "Ik wil nu graag dat hij na school zijn huiswerk maakt en dan na het eten extra dingen doet, zoals het herhalen van leerstof, leren voor toetsen, werkstukken e.d."
Is dit dan elke dag? Eerlijk gezegd vind ik dat wel erg veel uren voor huiswerk hoor. Dan heb je het over 3 uur per dag ofzo. Misschien is het dan toch gewoon te moeilijk voor hem? Of zit hij boven, terwijl jij denkt huiswerk te maken en zit hij op msn ofzo? Mijn zoon zit ook in havo/vwo brugklas, maar die besteedt er bij lange na niet zoveel uren aan, maar zijn cijfers zijn goed, dus toch voldoende tijd lijkt mij. Mijn zoon sport ook nog op maandag, dinsdag, woensdag, donderdag en zaterdag, dat is wel wat veel, maar goed hij wil dat graag en zijn cijfers zijn goed, dus dan mag hij van mij, maar wanneer heeft jouw zoon dan tijd voor sport? 1 a 2 keer per week lijkt me geen overbodige luxe toch?

Yura/vader

Nee hoor, voor mij hoeft hij zeker geen 3 uur per dag bezig te zijn. Zou ik niet eens willen. Met zijn huiswerk is hij klaar in ongeveer een uur, soms nog minder. Hij maakt soms ook al wat op school.
En het extra werken is hooguit een uurtje. Het kan best zijn dat het niveau wat te moeilijk voor hem is, maar ik zie ook dat hij echt heel weinig tijd besteedt aan huiswerk, roept dat hij het allemaal wel weet en vervolgens een onvoldoende haalt. Vandaag zijn we begonnen met het extra werk (engels) en mij is nu wel duidelijk dat hij geen goed beeld heeft van studeren, wat je moet doen om iets te leren beheersen. Volgens mij begint het kwartje bij hem ook te vallen.

Vader, bedankt voor de tip. Ik vind het een heel goed idee. Ik heb even in de schoolgids gekeken en er zijn verschillende mogelijkheden op school voor huiswerkbegeleiding maar ook voor (tijdelijke) remedial teaching voor kinderen die moeite hebben met plannen e.d.
Ik ga nu eerst proberen om het samen met zoon op te lossen, vandaag had ik de indruk dat hij begint te begrijpen dat hij er echt meer voor moet doen. Hij was al plannen aan het maken hoe hij de 3 proefwerken gaat voorbereiden die voor komende weken gepland staan. En dan kan ik hem ook helpen daarbij. Als ik merk dat dit niet voldoende is en ik heb nog steeds de indruk dat het niet ligt aan zijn capaciteiten, dan ga ik met zijn mentor overleggen over begeleiding.

Oh nu begrijp ik het ik nam automatisch aan dat als jij schreef voor het eten, dat dat dan van ca. 4 tot 6 zou zijn en dan nou het eten nog een uurtje. Zoals je het nu schrijft valt het inderdaad wel mee met de hoeveelheid tijd en denk ik inderdaad dat er nog wel wat winst te behalen valt door samen met hem te kijken. Mijn zoon haalde de allereerste so een zesje, geen onvoldoende, maar ik was nog in de veronderstelling dat je de eerste cadeau kreeg ofzo, ook even samen met hem gekeken toen en sindsdien gaat het heel goed. Nog een keer een onvoldoende voor levensbeschouwing, dat bleek hij niet geleerd te hebben, vond hij een onzinvak. Toch maar even uitgelegd mbv de studiegids erbij dat juist daar een hoog cijfer belangrijk op is om straks naar het vwo te kunnen. De school heeft namelijk nogal een knullige indeling gemaakt in A-vakken en B-vakken. De A-vakken zijn de vakken waar je ook examen in kunt doen, daar moet je gemiddeld een 7 op staan en geen onvoldoendes om naar VWO te mogen. De B-vakken zijn vakken waar je geen eindexamen in kunt doen, zoals dus levensbeschouwing, gym, muziek en drama, ook daar moet je gemiddeld een 7 op staan en dat is een stuk lastiger omdat het veel minder vakken zijn, dus je veel minder makkelijk kunt compenseren en dan ook nog een leraar drama die de hele klas een 5 geeft, omdat ze zitten te etteren.

Reactie op mm

Hai,

Erg herkenbaar - en ik doel hiermee eigenlijk op je laatste regels: het alsmaar blijven regelen en de boel achter ze oplossen/opruimen.

Bij mij zou dat niet gestopt zijn als ik niet mijn huidige partner was tegengekomen. Haha, geen standaard remedie natuurlijk! maar het oog van de 'buitenstaander' heeft de mijne geopend!

Hij was meer van de Eerst je taken, dan de leuke zaken! Dat ging in beginsel totaal tegen mijn 'gezelligheidssyndroom'in.. Ik wilde gezelligheid (logisch, in een slecht huwelijk) en was eigenlijk continu maar de zoete lieve vrede aan het bewaren. Met als gevolg: een puber die echt denkt dat alles aan komt waaien.
Enfin..deze aanleiding heeft er in ieder geval voor gezorgd dat ik ben gaan kijken naar mijn eigen aandeel hierin. En ik ben het gaan aanpakken, waarbij ik heb afgekeken bij mijn partner. Man, ik had het soms moeilijk hoor!! Sancties en zo waren niet zo mijn ding.
En nu...zijn we een jaar verder en hoef ik mijn dochter van bijna 16 niets meer te zeggen, op af en toe een vriendelijke reminder na. Ze heeft -na aanhoudend consequent gedrag van mijn kant- de verantwoordelijkheid opgepakt om haar taken te doen. Daarnaast hebben we gesproken over de ruimte die haar dat feitelijk biedt: Geen gezeur meer aan je hoofd, meer tijd voor leuke dingen, geen chaos in je hoofd omdat er meer moet dan kan etc.

Mijn zoon van 12 vertoont dezelfde kenmerken als hierboven beschreven, maar ik ben nu bewapend met de goed ervaring dat consequent gedrag en af en toe een passende sanctie absoluut geen kwaad kan. Ergo...het heeft het er thuis een stuk simpeler en daarmee gezelliger gemaakt.
Wil hij gezeur? Dan krijgt hij gezeur. Heeft hij zin een gezellige dag thuis? Dan draagt hij daar zelf aan bij.

En verder: blijven het pubers die altijd grenzen zullen zoeken bij je - daar verandert consequent gedrag niets aan. Ik heb dat ook weleens gezegd: jullie zijn in de puberteit en het is je goed recht om mijn grenzen op te zoeken en af te tasten. Daar ben ik je moeder voor om dat lekker uit te proberen. Ik ben er echter ook voor om STOP te zeggen als je te ver gaat het is aan jou om je volwassen genoeg te durven opstellen om dat dan te respecteren. En ach, ook dat werkt afhankelijk van de puberpet de ene keer beter dan de andere keer.

In ieder geval MM, mijn dochter was ook onuitstaanbaar en heeft nog steeds kuren - maar ik zie haar in superpositieve zin veranderen.

Huiswerkbegeleiding hebben we voor onze zoon sinds kort. Heerlijk. Wanneer hij thuis komt (wel laat! Half zes is ie pas klaar!!) kan ie lekker zn ding doen en blijft er ruimte voor ons om een spel te spelen of lekker samen te bankhangen etc.

Succes lotgenoten! )