Verse puberdochter brengt me tot razernij

Precies maylise

Nikus, ik dacht er net zo over als jij toen mijn oudste naar de brugklas ging. Maar inmiddels zit ik meer op de lijn van Maylise. Boterhammen vergeten en te laat komen: daar ben ik bikkelhard in. Maar als desinteresse, of een overvol programma, of ziekte, of of of of leidt tot dermate consequenties dat de toekomstkansen van mijn kind veranderen: dan grijp ik toch echt in.
De consequenties van slechte cijfers, van afstromen enzovoort kan een kind en zeker een puber niet overzien. Die ziet alleen maar: HA! VMBO duurt maar lekker vier jaar, dan ben ik tenminste van die rotschool af. Als ik VWO doe, duurt het maar liefst zes jaar, pffffff, twee jaar langer in die gevangenis zitten.
Het besef dat je middelbare school diploma voor de rest van je leven een bepalende factor is - dáár kom je op je 30e pas achter.

Tirza

Precies tirza

Dat houden wij onze dochter ook voor. Ik kon goed leren, maar was veel meer bezig met andere dingen. Heb wel een leuke carriere gehad hoor en veel bijgestudeerd, maar in mijn huidige omgeving en leefsituatie merk ik wel dat een paar internationaal erkende diploma's handig waren geweest. Ik zit hier noodgedwongen en baal regelmatig als een stekker van dit bedrijf. Daarom riep haar vader vorige week: "Pas maar op! Als je niet goed je best doet op school moet je ook bij ...... gaan werken"

Nou dat had wel effect. Voor eventjes.

Niet mee eens

Ik ben zelf ooit afgestroomd van de brugklas havo/vwo(met de mogelijkheid vwo te doen) naar de mavo, simpelweg omdat ik niet meer tijd in mijn huiswerk stak dan dat ik nodig vond. Mijn ouders riepen altijd: je komt nog op de spinazie-academie terecht met jouw nihile inzet!
En ach, wat kregen ze ongelijk. Ook ik met mijn mavostart kwam waar ik wezen wilde, alleen via een omweggetje.
Hetzelfde zie ik nu bij een van mijn zoons, ook hij ging voor tweetalig havo, wilde dat heel graag, en zou dat ook moeten kunnen redden. Helaas was het derde jaar een jaar waarin de meisjes zijn interesse hadden, en school op de 12de plek kwam. Gevolg: hij mocht 3 havo niet overdoen en ging over naar 4 TL.
Hij doet nu een MBO-4 opleiding en zit daar ontzettend goed op zijn plek. Misschien komt er nog een HBO achteraan, misschien ook niet, als hij dat echt wil kan dat ook later nog wel.
Wij pushen dus niet (stimuleren wel tot op zekere hoogte). Als een kind eenmaal wel de ambitie heeft komt het echt wel, die rottige puberjaren maken het er niet makkelijker op.

Minet

Dan heb je geboft en ik hoop oprecht, dat je zoon ook gaat boffen. Met de huidige op handen zijnde wijzigingen in de studiefinanciering zou het wel eens anders kunnen lopen. In feite onderstreep je mijn verhaal: ze overzien de consequenties niet en moeten dus op een ander tijdstip meer moeite doen/langer studeren dan wanneer ze in één keer op de juiste plek zitten.

Tirza

Tirza

Je hebt mijn posting niet begrepen. Natuurlijk zal ik ingrijpen als blijkt dat mijn kind afdrijft. Echter ik vertik het ten alle tijden om voor hem de school te doorlopen. Hij zal echt zelf zijn toetsen moeten maken en al zijn werkstukken. Uiteraard ben ik ten alle tijde bereidt hem te helpen maar hij moet het zelf doen! Als een ouder het schoolwerk doet voor zijn of haar kind heeft het mijn inziens geen enkele waarde!

Zelf kon ik naar het VWO wat ik niet mocht van mijn vader. Gevolg: ik gooide er met de pet naar (stil protest) en eindigde zonder diploma. Uiteindelijk toch het MBO gehaald na een omweg. Helaas waren mijn omstandigheden niet zodanig dat ik mij verder kon ontplooien maar wat heb ik een spijt. Dus je hoeft mij niet uit te leggen dat een puber de consequenties vaak niet kan overzien. Ik ben samen met mijn broer 1 van de weinigen die geen universitaire of hbo studie heeft gedaan binnen onze familie. Natuurlijk is dat niet fijn maar ja...het is niet anders!

Maylisse

Hoe ga je het met examen opdrachten dan doen? Alleen intelligentie is niet genoeg om een opleiding te kunnen voltooien.

Mijn zoon heeft zijn diploma ook nog niet in zijn zak. Sterker nog, hij begint net. Hij kan ook nog de brui eraan geven. Hij lijkt op zijn moeder dus ik hou soms mijn hart vast. Toch zal hij zelf moeten leren. Ik hou het hem voor. Hij is intelligent genoeg om te begrijpen dat je een goede opleiding nodig hebt om een goed inkomen te kunnen verwerven. (werkt goed, we hebben hem verschillende beroepen met de benodigde opleidingen laten zien en de bijbehorende inkomsten.)

Nikus

Laten we zo zeggen: ik spreek je over een jaar of 3, 4 okee? Kijken wat er dan nog over is van je principes Als je zijn valkuilen hebt leren kennen, zijn docenten, zijn moedeloze buien. Kijken hoe ver je hulp strekt - want dat is natuurlijk een glijdende schaal. Ten slotte is overhoren ook helpen.

Tirza

Taak ouders?

Precies, Tirza, dat zegt een van mijn broers ook. Wij hebben allemaal vwo en een opleiding, en nu een heel goed inkomen. Hij had vroeger de wildste haren en voerde niks uit, hakken sloot mavo gedaan (hoewel zelfde IQ als zijn tweelingbroer). Wat verwijt hij mijn ouders nu: dat ze hem destijds niet meer achter de vodden hebben gezeten, want dat is toch de taak van ouders.....tja.

Sorry, berber dus

ipv Tirza

Ik snap zijn verwijt heel goed Mijn vader heeft bij het vernemen van het schooladvies letterlijk gezegd:ik prakkizeer er niet over. Havo is mooi zat voor een meisje, ik ga d'r niet achter d'r broek zitten. Tja. Jammer hoor. Moest ik het toch via een ingewikkelde en moeizame omweg doen.

Tirza

Ik heb ook zo'n vriendin...

die werkstukken e.d. voor haar kind op de middelbare school maakte. Heb ik ook nooit begrepen. Haar kind is een vervolgopleiding gaan doen, maar helaas, dat ging al binnen een jaar mis. Ik denk eerlijk gezegd dat hij zijn middelbare schooldiploma niet had gehaald (in ieder geval niet op dat niveau) zonder de hulp van zijn moeder.
Wat zouden jullie (bijv. Tirza of Maylise) ervan vinden als hij een zware onvoldoende zou halen, maar de leerkracht zou zeggen "ach, ik maak er wel een zesje van". Ik zou niet blij zijn met zo'n leerkracht eigenlijk. En het is hetzelfde idee: een goed/beter cijfer halen voor iets wat je niet zelf hebt gedaan. Alles afschuiven op puberale onnadenkendheid en gebrek aan vooruitzicht is m.i. te makkelijk.

Enne, ik heb ook pubers die bij tijd en wijle niet vooruit te branden zijn.... (dit vanwege een opmerking naar Nikus "ik spreek je over een paar jaar nog wel").

Groet, Maria

Maria

In mijn ervaring komt het op de basisschool wel voor dat een leraar een voldoende geeft bij iets wat eigenlijk een onvoldoende is. Dat vind ik een slechte zaak omdat het daarmee veel moeilijker wordt om (ook voor de ouder) objectief het niveau van het kind in te stellen.

Op de middelbare school speelt dat minder. Ik zou niet bij de school verhaal gaan halen of zo maar ik zou het bizar vinden behalve in bepaalde heel extreme omstandigheden. Ik hang er verder geen pedagogische waarde aan overigens. Is een cijfer halen op eigen kracht nu zoveel fijner voor jezelf? Misschien wel. Ik kan me alleen niet herinneren van mezelf dat als ik gespiekt had of iets dergelijks en toch een voldoende had gehaald dat ik nu zo verschrikkelijk ontevreden was met mijzelf.

School is ook een beetje een spel. Je hebt een bepaald diploma nodig als toegangsbewijs om iets te gaan doen wat veel leuker is. Daarvoor moet je wel dat diploma halen. Sommige kinderen snappen dit uit zichzelf of na enige aandrang. Anderen vinden school oprecht leuk (ja die zijn er) en doen dus het werk uit zichzelf. Anderen zoals mijn zoon hebben helemaal geen motivatie en vinden het einddoel niet belangrijk genoeg. Ik vind dat einddoel wel belangrijk dus dan help ik hem.

Het is ook weer niet zo dat school nou zo enorm veel vergt van hun tijd. Mijn twee oudste dochters deden vaag af en toe wat huiswerk of leerden wat als het echt nodig was en toch hebben ze allebei met hele goede cijfers en zonder hulp van mij hun diploma gehaald. Natuurlijk is niet elk kind hetzelfde. Zoon wilde zelfs de minimale moeite niet doen. Kon ook moeilijker inschatten wat je precies moest doen om een voldoende te halen. Ik heb hem dus geholpen.

Vervolgopleiding is weer een ander verhaal. Hij is eerst begonnen met een opleiding en dat bleek het toch niet te zijn. Nu heeft hij een opleiding gevonden waar hij vrij enthousiast over is en de resultaten zijn tot nog toe heel redelijk te noemen. De situatie is nu ook zo anders. Hij heeft nu een heel ander toekomst perspectief. Hij weet nu een beetje wat hij wil.

Overigens doet hij het nu wel helemaal zelf. Het eerste jaar op de vervolgopleiding vroeg hij mij of zijn oudere zussen/broers nog wel eens om hulp of uitleg bij dingen als een essay schrijven. Dan hielpen we hem zover we dat konden gezien we inhoudelijk geen van allen veel van de materie afwisten. Hij vraagt nu heel af en toe om hulp maar doet bijna alles zelf.

Maylise

Tirza

Ik zal mijn zoon helpen binnen de normale grenzen. Overhoren, doe ik nu ook. Uitleg geven, doe ik nu ook. Hem achter de vodden zitten, ook dat doe ik en zal ik blijven doen maar ik ga niet en ik herhaal, niet zijn werkstukken in elkaar draaien. Boekverslagen, mag hij fijn zelf maken. Als mijn zoon zijn opleiding om wat voor reden niet aankan dat stroomt hij af. Heel simpel! Hoe jammer ik het ook zal vinden! Als ik lees wat Maylisse doet om haar zoon op het huidige niveau te houden dan vraag ik mij serieus af of hij daarbij gebaat is.

Maria

Ik heb ook een echte puber die liever lui dan moe is. Dus dat ik spreek je over een paar jaar wel" heb ik ook niet veel mee.

Ik ben het erg met je eens. Je dient het belang van een kind er echt niet mee om zijn schoolwerk te maken.

De grens

Goed, Nikus. Waar ligt de grens? Overhoren. Uitleggen (hoort de docent dat niet gewoon te doen? en wat als jij het ook niet meer weet?). 'Werkstukken in elkaar draaien', mmmmmm. Dat begint klein. Helpen met een onderwerp verzinnen. Helpen met informatie zoeken/vinden. Helpen met een indeling maken. Helpen met de computer op de juiste manier en volgens voorschrift op het goeie lettertype, regelafstand, paginanummering enzovoort te zetten. Over het onderwerp praten. Helpen met het invoegen van tabellen, grafieken en plaatjes. Enzovoort. Er zijn veel nuances en gradaties aan 'in elkaar draaien'.

Tirza

Maria

De becijfering van proefwerken is een strikt subjectieve aangelegenheid, in tegenstelling tot wat veel ouders denken. Ik leer mijn kinderen vooral overleven op school. En overleven betekent twee dingen: zorgen dat je in de groep medeleerlingen getolereerd wordt én zorgen dat docenten de indruk hebben dat je het serieus meent. Zoals Maylise ook al schreef: het is een spel. Vooraan in de klas zitten, een docent aankijken, een vraag stellen: dat werkt allemaal in je voordeel. Meisjes zijn in het nadeel zodra de docent denkt dat het alléén maar bijdehante kletstantes zijn. Jongens zijn altijd in het nadeel. Tegen de tijd dat mijn langharige, in zwarte kleding gehulde, bijna twee meter lange puber zijn lichaam over een paar stoeltjes heeft gevleid, heeft de docent in zijn hoofd al het hokje: ongeinteresseerde lambal aangevinkt.
Elk proefwerk wordt consciëntieus nagekeken hier. En je wilt niet wéten hoe vaak er in het nadeel van de leerling wordt becijferd. En hoe vaak andere leerlingen voor precies hetzelfde antwoord 7 punten krijgen ipv 5. Heeft allemaal te maken met die magische krachtvelden op school.

Tirza

Hemel tirza

Hoe herkenbaar en wat ben ik het met je eens. De mijne is dan nog geen twee meter, maar getooid met een enorme bos zwart haar,en zwarte kleren. En tot overmaat van ramp krijgt hij om de haverklap een niet te stoppen slappe lach. Zoals zijn vriend al eens zei: Stel gewoon een keer een vraag, dan ben je de rest van de les van het gezeik af...:)

Fiorucci

Dat bedoel ik. Korte samenvatting van mijn geneuzel. Die vriend, die mot-ie houwe

Tirza

Helpen oke

Mijn ouders deden helemaal niets. Ook niet als ik het vroeg maar wrs konden ze dat ook niet. Als ik onvoldoendes had vonden ze dat alleen maar sneu voor me.
Maar bij dit draadje krijg ik toch een beetje een vreemd gevoel. Tuurlijk overzien die pubers het allemaal niet. Maar er gebeurt toch veel meer in die pubertijd dan (al dan niet) een diploma halen. Die jaren tellen toch net zo goed mee als vormend. Ik vraag me dan af wat het doet met die 'verwende' pubers, die overal doorheen geloodsd worden. Met als doel alleen maar dat plekje dat klaar voor je ligt bereiken. Gespreid bedje in feite. Wel hard voor gewerkt, maar door wie?

Tirza

Ik ben helder genoeg. Mijn zoon zit op school, ik niet. Hij moet de opleiding doen, niet ik! Dus hij maakt zelf zijn huiswerk en zelf zijn verslagen. Hulp prima zolang het blijft bij overhoren en soms verhelderen van vraagstukken.

eens!

Tirza

Ow ja, en als ik het niet weet dan roep ik altijd, google is your friend!

Nikus

Je zoon zit in de brugklas, toch? Nu een maand of 3, 4 onderweg? Hoeveel verslagen en spreekbeurten heeft-ie al gehad?

Tirza

Nikus

Eigenlijk snap ik er niets van. Jouw zoon zit toch op een huiswerkvrije school? Elke dag tot half 4 en dan huiswerkuren op school? Ik heb van de voorlichting op die school (waar ik ook ooit geweest ben) toen begrepen dat de kinderen uberhaupt geen huiswerk thuis doen. Hoe kan je dan overhoren?? Of is die school toch anders dan mij toen is voorgespiegeld? De kinderen van mijn buurt die naar "jouw" school gingen maakten inderdaad helemaal geen huiswerk thuis, ze hadden de boeken niet eens thuis. Blijkbaar zijn de dingen de laatste jaren veranderd.

Mama

Klopt, het is huiswerkvrij voor de VMBO. Tools4you. Ook Havo VWO heeft huiswerkuren elke dag maar redden het niet zonder ook thuis te werken.Dit is tijdens de open dag in de VWO klas ook verteld. Het leerwerk doen ze thuis.

Onze zoon heeft in overleg zijn boeken thuis. Dit is echter wel een uitzondering. Omdat hij regelmatig ziek is hebben we er even voor gekozen om het zo te doen. Binnenkort krijgt hij digitale boeken. Die zijn in aanvraag Dus je hebt inderdaad gelijk hoewel Tools4you dus niet helemaal opgaat voor havo/vwo