verhouding broers 11-13 heel moeilijk

Uit elkaar houden!

Samen gaat niet, dan maar apart. Hebben ze een eigen kamer? Vooral voor jongste lijkt het me fijn zich daar te kunnen terugtrekken. Daar moeten afspraken over te maken zijn en anders een slot dat jongste dicht kan doen. Hij hoeft niet voor kop van jut te spelen en oudste leert dan zijn energie te kanaliseten, naar sport of zo. Het kan ook zijn dat oudste eigenlijk ongelukkig is en dat afreageert. Hoe gaat het op school?

Bedankt voor je reactie!

Ze hebben allebei een eigen kamer, maar het gekke is dat ze allebei eigenlijk liever beneden zitten Maar misschien moet ik ze inderdaad aanmoedigen om elkaar een beetje te mijden, dat kan wel kloppen.

De oudste zit best wel goed in zijn vel denk ik. Hij gaat heel graag naar school en heeft er ook veel vrienden. Hij vindt de schoolvakken allemaal saai (zoals elke puber dus ) maar gaat zonder morren. Dus ja, het is wel zo dat vakantie niet zijn lievelingsperiode is: veel van zijn vrienden zijn op reis en er is geen voetbaltraining (dus veel te veel energie - en dan gaat hij vervelend doen). Misschien moeten we inderdaad eens zoeken naar iets anders om te doen tijdens de zomermaanden - als hij moe is, zal hij automatisch wel iets rustiger worden waarschijnlijk.

Altijd leuk, zo'n andere invalshoek ... jullie denken aan dingen waar ik zelf nog niet direct aan dacht :)

Uit elkaar houden

Ze kunnen blijkbaar niet met elkaar.
Dus dan moeten ze bij elkaar uit de buurt blijven. Dus oudste heeft niks te kijken bij jongste, die mag lekker iets voor zichzelf gaan doen.

gesprekje?

Wat moet dat vermoeiend zijn voor je zeg. Sterkte er mee.

Ik heb geen idee of het een algemeen dingetje is maar in mijn omgeving zie ik vaak (kan toeval zijn maar ik kan er zo drie opnoemen) dat bij jongens, maakt niet uit hoe oud, de oudste broer altijd de jongere broer treitert/irriteert. Wat is dat toch? Het lijkt me als ouder moeilijk om neutraal te blijven als je zíét dat het telkens weer die ene is die begint. Je wilt de oudste ook niet het gevoel geven dat hij altijd de ruziemaker is en dat je aan de kant van broertje staat. Dat kan weer leiden tot meer negativiteit bij de oudste, wat dan wellicht weer leidt tot meer uitdagend gedrag.

Heb je al geprobeerd hier een serieus gesprek over te voeren met oudste? Waarin je benoemt een patroon te zien in het gedrag en hem vraagt of er misschien iets is wat hem dwarszit? En hem vraagt hoe jij hem kunt helpen?

Leestip

Mij hielp het ooit om how2talk2kids te lezen en dan de broers/zussen editie. Hielp goed bij die andere invalshoek Ik zie dat op de site ook best wat tips en informatie te vinden is: https://how2talk2kids.nl/12-18/
Succes!

inderdaad Jackie

Bedankt voor je reactie Jackie, want je formuleert perfect hoe ik me voel

"Het lijkt me als ouder moeilijk om neutraal te blijven als je zíét dat het telkens weer die ene is die begint. Je wilt de oudste ook niet het gevoel geven dat hij altijd de ruziemaker is en dat je aan de kant van broertje staat. Dat kan weer leiden tot meer negativiteit bij de oudste, wat dan wellicht weer leidt tot meer uitdagend gedrag"

Ik denk vaak dat het een goed idee zou zijn om af en toe iets met de oudste apart te doen, maar dat wil hij niet. Ah nee, want hij pubert, en mama is alles behalve cool en zin om iets met de familie te ondernemene heeft hij al helemaal niet. Daarom weet ik niet echt hoe ik hem positieve aandacht kan geven (lijkt mij ook belangrijk, toch?) Ik doe mijn best om interesse te tonen in voetbal en wielrennen. Misschien helpt dat iets?

En voor de rest: waarom doet hij zo? Zijn eigen woorden: omdat hij het leuk vindt. En als hij de reactie van iemand niet 'normaal' vindt, dan vindt hij dat hij er geen rekening mee moet houden. Dus als broer kwaad wordt zonder reden, dan moet hij er geen rekening mee houden ... zo wordt het moeilijk he

Herkenbaar

Heel herkenbaar. Het goede nieuws is: het gaat vanzelf over. Het slechte nieuws: dat kan wel een paar jaar duren... en daar wil je met zo min mogelijk problemen toch doorheen zien te komen.

Hier was het zo dat oudste sociaal wat minder handig was, minder vrienden had, en ook motorisch minder handig dan jongste. Ook hier scheelden ze bijna 2 jaar in leeftijd, maar zaten op school in opeenvolgende klassen (oudste bijna 3 jaar gekleuterd, jongste een gewone jonge leerling).

Wij hebben ze ook regelmatig fysiek uit elkaar moeten houden. Na verloop van tijd deden ze dat zelf. Vooral toen ze (begin 3e klas) allebei een eigen laptop hadden, konden op hun eigen kamer gamen met hun eigen vrienden (on-line). En heel soms ook samen... Bij ons was vooral de periode van 10-14 jaar lastig. Oudste had ook vaak het gevoel dat hij overal de schuld van kreeg. In onze ogen was dat niet zo, maar hij was wel vaak degene die als eerste zijn geduld verloor en fysiek werd, niet perse degene die begonnen was de ander te irriteren. En ja, dan reageer je als ouder toch op degene die loopt te schelden en tieren of met deuren te slaan / tegen deuren te schoppen. Hij heeft destijds wel heel veel baat gehad bij sterkamp en maankamp (sociale vaardigheids training), en in de brugklas nog rots en water training. Hij was (en is) verbaal heel sterk, maar liet zich ook meeslepen door zijn gevoel voor onrecht (vooral als het over hemzelf ging). Gelukkig hadden wij in die periode een luxe in de zomervakantie: een week scoutingkamp, een week naar opa en oma, en 2 of 3 weken als gezin op vakantie. Dan was er nog maar één week (of 2) over om je thuis te vervelen en ruzie te maken.

Ik heb dus niet echt tips, anders dan die hierboven al genoemd zijn: uit elkaar houden, individueel iets doen (klusjes om extra zakgeld te verdienen kan ook!), en praten. Hij is oud genoeg om te begrijpen dat anderen ook hun eigen 'ruimte' nodig hebben, en dat niemand baat heeft bij continu ruzie. Hebben ze allebei hun eigen 'scherm' om te gamen, of moeten ze delen (samen of om de beurt)? Dat was hier nog wel een ding, op die leeftijd mochten ze nog een beperkte tijd op de computer (uur per dag, in de vakanties wel meer), en dat werd echt onderling in de gaten gehouden...

lastig

Mijn ervaring met pubers (op werk, mijn kinderen zijn nog niet zo ver) is dat ze stiekem echt wel een hoop kunnen waarderen. Ze zouden het alleen zichzelf niet eens toegeven. Maar reken maar dat ze het echt wel onthouden als jij eens wat liefs zegt of wat voor ze doet. Of nog belangrijker: als je het een keer voor ze opneemt. Het kan best dat je oudste zoon het gevoel heeft dat jij broertje vaker gelijk geeft. Vooral als hij gevoelig is voor 'je gelijk halen/krijgen". Als ik even wat verder speculeer, kan het zo zijn dat hij dat op broertje een beetje afreageert? Nu wil ik niks ingewikkelder maken dan het is maar het is een mogelijkheid. Of hij is gewoon écht aan het stuiteren van de puberhormonen en moet broertje het maar ontgelden want die is toevallig in de buurt. (Sporten is al genoemd volgens mij?)

En ja positieve aandacht. Maar het is inderdaad heel lastig om een puber positieve aandacht te geven. (Nou eigenlijk niet zozeer het geef-gedeelte maar meer het openlijk in ontvangst nemen vanuit de puber, want stel je vóór dat je je moeder opeens leuk gaat vinden ) Ik zou toch proberen hier en daar terloops wat complimentjes te laten vallen, die komen echt wel aan. En bij conflicten vooral reageren op gedrag als je hem aanspreekt (dus niet zeggen "jij bent..." of "dat is onaardig van je" maar meer "wat je doet is..." en "ik vind je gedrag..." en zo). Maar dat doe je wellicht al.

Verder las ik ook wat praktische tips over het uit elkaar houden, lijkt me ook wel prettig voor iedereen. Gewoon regels over elkaar met rust laten tijdens het gamen bijvoorbeeld.

hier anders

maar toch ook vergelijkbaar. (Heel andere kinderen)
Door problematiek en karakter van oudste resulteerde eea in juist extreem weinig contact.
En zowaar! Opeens is daar een opening! Duurde idd wel een poos, wel een paar jaar hier. Zal voorlopig nog wel met vallen en opstaan zijn, maar ik heb wel weer hoop voor hun relatie op langere termijn, gaat de goede kant op!

Bij vlagen

Meestal gaat het hier heel goed, ze zijn erg dol op elkaar. Maar bij vlagen... zitten de jongens elkaar hier ook flink in de weg. Een gevleugelde uitspraak in die periodes was hier: jongens! Jullie zijn broer! Geen vijanden!

Wat mij opviel in mindere tijden: het ging beter als wij niet in de buurt waren. Ze wilden blijkbaar een uitspraak van mij / winnen van elkaar. Ik ging dan soms weg, of ik stuur ze naar buiten met de boodschap dat ik erop vertrouwde dat ze er samen wel uit zouden komen. Vaak ging dat prima.

Wat ik ook deed / doe, is laten merken dat ik allebei vertegenwoordig. A vindt het fijn om dit of dat en B Wil graag zus of zo. Blijkbaar is dat lastig met elkaar te combineren. Hoe gaan jullie dat oplossen?
Verder inderdaad: de eigen kamer. Dat is je eigen terrein. Wil je met rust gelaten worden? Op je eigen kamer. Wil je in de woonkamer? Zorg er dan met elkaar voor dat het voor iedereen een prettige plek is.

Tor slot, woon jij ook samen met hun vader? Geef het goede voorbeeld. Bespreek meningsverschillen (kleine dingen) hardop en op een rustige manier met elkaar. Soms is het de gewoonte om dit vooral te doen als de kinderen naar bed zijn, maar dat kan een gemiste kans zijn.

kamp?

Ik zou heel hard op zoek gaan naar een zomerkamp voor de oudste (en jongste natuurlijk als hij daar zin in heeft).

herkenbaar

Erg herkenbaar vooral dat beneden willen zitten maar dat gaat eens over. Mijn zonen zijn nu vijf jaar ouder en sinds een jaar of 3 zit oudste liever boven op zijn kamer. De zolder is voor algemeen gebruik en daar hebben we dus ook al soms het voordeel dat er eentje op zolder zat en eentje in de woonkamer. Jongste zit sinds een jaar ook meer op zijn eigen kamer.

Ik zou dat wel stimuleren. Wat jongste wil doen kan prima op zijn eigen kamer. Praat met jongste over wat je kunt doen om het leuker te maken op zijn eigen kamer want het grootste voordeel is natuurlijk dat oudste het niet kan verpesten. Hij hoeft daar echt niet de hele dag te zitten maar hij kan zijn boeltje oppakken als het hem te bar wordt. Je kunt ze natuurlijk ook op vaste dagen om en om naar eigen kamer (of zolder of wat dan ook) sturen of je doet dat zodra je hoort dat het niet gezellig verloopt. Zo houd je ze allebei veilig (en voor jou gezellig). Dus bijv afspreken dat op maandag en donderdag oudste uit de woonkamer moet als het NIET gezellig is en op dinsdag en vrijdag jongste en op woensdag moeten ze het zelf oplossen.