U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Vakantie
Hallo iedereen,
Onze zoon van 16 jaar, wilt heel erg graag met zijn vrienden op vakantie naar portugal deze zomer. Wij weten niet of het wel goed is om hem te laten gaan. De vakantie betreft 1 week.
Hij gaat dan voor de eerste keer met het vliegtuig, en hij verblijft in portugal in een appartement van een kennis van zijn vrienden. Er zal dan geen begeleiding zijn.
Alleen hij met zijn vrienden (4).
Moeten wij hem laten gaan?
Dat hangt er van af
Jullie kennen je zoon het beste,kan hij voor zichzelf zorgen? heeft hij verantwoordelijksheids gevoel? is hij te vertrouwen?vertrouwen jullie zijn vrienden? komen ze bij calamiteiten voor elkaar op?
dan kan hij met goede duidelijke afspraken best een weekje op reis.
Mijn oudste kinderen hadden dit op 16 jarige leeftijd aangekund,mijn middelste is nu 16 en haar durf ik (nog) niet te laten gaan,het ligt dus echt aan het kind zelf.
succes met je beslissing.
Eerste keer?
Is hij eerder met vrienden op vakantie geweest?
Met deze vrienden of met anderen?
Zoals Susanne al schrijft, het is heel belangrijk wie zijn vrienden zijn, hoe ze zich opstellen als groep. Komen ze echt voor elkaar op? Kennen ze elkaar goed?
Zelf heb ik ervoor gekozen zelfstandige buitenlandse vakanties (dus niet in een georganiseerde groepsreis) pas oké te vinden als ze 18 waren. Ze zijn dan volwassen, zelf aansprakelijk.
Voor mensen onder de 18 vind ik het prettiger als er een volwassene bij de reis betrokken is die aanspreekbaar is bij eventuele problemen.
Praktisch puntje - Vijf is misschien niet zo'n handig aantal, appartementen gaan meestal per vier personen toch?
Misschien is het een idee dit jaar nog in Nederland te blijven, en als dat goed gaat volgend jaar naar elders?
tonny
(4 kinderen, inmiddels allemaal 18-plus)
Niet goed gevonden
Hier hadden we precies hetzelfde...dochter (16) wilde met haar vriendinnen uit de klas (waarvan enkelen 16, 17 en 1tje 18 is) naar Spanje. Naar een appartement van een vriend van 1 van de meiden haar vader. Op zich is de groep leuk...een close groep, geen los zand-groep. Wat dat betreft geen probleem. Maar naar Spanje...! Ik prakezeer er niet eens over. En natuurlijk mócht iederéén alleen zij niet en ach en wee,dit was hun laatste jaar samen en ze moesten toch afscheid nemen van hun schooltijd etc. etc. Maar mijn overtuigendse argument was dat áls er iets is....ze allemaal razendsnel de telefoon grijpen en hun ouders nog bellen. "Mááám, er zit een enge vent achter me op het fietspad en die die blijft maar steeds achter me rijden en naar me loeren..." Of "Maáám ik heb de trein gemist en mijn band is ook al lek....en ik kom te láát!!!! Wat moet ik nou?" Dat soort dingen dus.....Dat doet niet alleen dochter, die andere meiden ook.
Nog veel te 'afhankelijk'dus. Hoewel ze normaliter wel zelfstandig zijn, hoeft er maar iéts engs of onverwachts te gebeuren en ze weten niet meer wat te doen. En dan naar Spanje? En dan gebeurd er wat...en dan???? Nee, hoor. Dat staan wij dus niet toe. Gelukkig waren ondanks dat iédereen mocht....(hahaha) er nog 2 ouders niet overtuigd...en dus mochten er 3 niet en dus gaat niemand. Ze bezinnen zich nu op een alternatief in Nederland, wat wij wel goed vinden....Dat is tenminste te doen als de paniek toe zou slaan....En is 'bekend' qua taal enzo. Mocht er iets zijn dan kunnen ze tenminste om hulp vragen. W.s. wordt het een camping van een familielid van 1 van de meiden. want daar kunnen ze 'goedkoop'staan...(en kunnen die ouders meteen de oom vragen een oogje in het zeil te houden, hahaha).
Ja, ja het is wat met die vreselijke overdreven ongeruste ouders...
groeten albana
Ligt aan het kind en ook aan de vrienden
Als je verwacht dat het een zuipfestijn gaat worden zou ik het zeker verbieden.
Heb ik vorig jaar ook gedaan bij zoon ( toen 17, maar niet de meest verantwoordelijke puber ) en vervolgens samen met hem en een vriend van hem een vakantie bij Vinea.nl geboekt.(de rest wilde niet mee) Dat bleek in een woord GEWELDIG! ( wavesurfen in Frankrijk)Daar is dus wel begeleiding en duidelijke regels maar volgens zoon voelde het niet als een keurslijf.
Echt niet...
Onze zoon wordt komende juni 17 jaar. Hij mag echt nog niet naar het buitenland zonder volwassen begeleiding.
Een jongerenreis met begeleiding zou ik prima vinden of een vakantie in Nederland zou ook over te praten zijn.
Zomer 2011 als hij 18 is kijken we wel weer verder!
Groeten JOER.
Wel streng
Ik vind sommigen in dit draadje wel vrij streng, hoewel het idee van met 16 en een groepje vrienden naar Spanje misschien ook wel weer iets te enthousiast is. Als ik hier kijk, dochter is op haar 15e al met een vriendin naar het buitenland geweest. Beiden waren wel erg zelfstandig en verantwoordelijk + ze gingen naar een camping van bekenden + de ouders van vriendin waren in dat land. En op haar 17e (na het examen) is ze met drie vrienden op lastminute vliegvakantie geweest, anderen waren ook 17.
Mijn andere kinderen zijn wat minder reislustig en hadden ook wel wat minder aangekund op die leeftijden. Ik denk dat naar leeftijd alleen kijken wat kort door de bocht kan zijn. Ook belangrijk is met wie er gegaan wordt, hoeveel reiservaring ze al hebben, of er wat bekends ter plaatse is, etc.
Alleen of met vrienden
Nou lijk ik misschien heel streng dat wij er niet eens over willen nadenken dat 16 jarige met vriendinnen naar Spanje mag. Maar deze dame is vanaf d'r 13-de al alleen naar het buitenland geweest....Maar dat waren allemaal landen waarvan ze de taal goed beheerst en ze was bij familie in huis. Dat alles is niet voorhanden in Spanje, niemand om op terug te vallen in geval dát...ze beheersen de taal niet, zijn nog nooit in dat land geweest. Allemaal. Naar Duistland (dichtbij) of naar Engeland (hebben we veel familie) hadden we al heel anders gevonden, ook omdat ze die talen wel goed beheersen. Maar de keus voor Spanje geeft voor ons het ondoordachte van het plan al aan...
groeten albana
Daar zeg je wat minna
Het ligt inderdaad voor een groot deel aan het kind.Die van mij lijkt af en toe een ongeleid projectiel en in die zin past hij goed bij zijn vrienden.Zelf ben ik op mijn 17e op vakantie gegaan met vrienden. Mocht van mijn moeder: en was een goed reisplan, goede afspraken en verstandige vrienden.Alcohol speelde in die tijd nog niet zo'n grote rol als nu.Velen bezwijken onder de groepsdruk.Daar was ik als kind niet zo gevoelig voor, zoonlief wel.Ook een belangijk criterium.
Damajo
Van mij mag het niet
Van mij mogen de kinderen pas met 18 jaar alleen op vakantie. Voor die tijd mogen ze wel zonder ons weg maar dan moet er wel volwassen begeleiding bij zijn die ik vertrouw. Logeren bij familie of vrienden (waarvan ik de ouders ken) in het buitenland is dus prima. Op een jongerenreis gaan van een organisatie die ik ken en vertrouw is ook ok. Zo zijn mijn oudste kinderen wel eens met een reis van de kerk meegeweest.
Alleen of alleen met vrienden op vakantie mag pas als ze 18 jaar zijn. Dat vind ik jong genoeg. Mijn oudste dochters hadden allebei wel eens wilde plannen toen ze rond de 16 jaar waren (rondtrekken door de VS, naar Mongolie, te paard door Europa, interrailen...) maar hoe leuk de plannen ook en hoe verantwoordelijk ze ook waren ik wilde dat voor mijn eigen gemoedsrust niet.
Maylise
Hier
ging dochter van net 17 met haar vriendinnen kamperen in Zeeland. Alles zelf geregeld t/m vervoer voor 13 meiden.
Nu een jaar later gaat ze met dezelfde groep naar Kos.
Ik vind dat je het van het kind moet laten afhangen, sommigen zijn ouder voor hun leeftijd, anderen jonger.
Wat ik mij afvraag
Ik ben op mijn 17de op mijzelf gaan wonen, met vallen en opstaan ging dat goed. Overleggen over vakanties deed ik gewoon niet, vraag mij niet hoe ik er mee weg kwam. En ik was echt geen verstandige jongere 
. Twee vragen komen mij naar boven, helpen jullie ze op hun 16de met dingen als lekke band e.d.?
En hoe betalen ze de vakantie? Want misschien moet ik mijn normen een beetje bijschaven en de volgende keer mijn 13 jarige wel van school ophalen met een lekke band (oeps).
Groetjes van Jun
Het is helemaal afhankelijk van hoever je 13 jarige moet lopen met een lekke band of ik dat ´zielig´ vind of niet. Als mijn dochter bij school vandaan moet lopen, kan ze mooi gelijk langs de fietsenmaker, dus daar heb ik geen moeite mee. Ik kan zelf ook geen band plakken, dus dat eis ik niet van haar. Als ze ergens in de middle of nowhere zit zou ik het wel zielig vinden en hopen dat de vader of moeder van haar vriendin ze op kan halen met de auto. Wij hebben geen auto namelijk dus de kinderen zijn hierdoor min of meer gedwongen bepaald niet verwend.
Mijn 17 jarige dochter gaat met 2 vriendinnen op vakantie, tenminste... als 1 van de 2 toestemming krijgt en het geld bij elkaar weet te brengen. Het is een reis met begeleiding, anders zou ik het niet goed vinden.
@albana
En wáár in Spanje zou jouw 16-jarige dochter op vakantie willen?
't Zal ongetwijfeld ergens aan de oostkust zijn en geloof me, dan mag ze blij zijn als ze spaans-sprekenden tegen 't lijf loopt! Voertaal is daar, vanaf dat 't toeristenseizoen begin, engels/nederlands/duits.
14km.........in het donker
Nou de reden dat ik haar moeilijk kan laten lopen is dat het een beetje te ver is...en nog donker ook als zij naar school gaat en dan door de bush,bush.....Ze ging die dag trouwens al met de trein (bij uizondering,omdat het dikke pak sneeuw dat die nacht gevallen was op de fietspaden pas úren later wordt opgeruimd) en die lekke band zorgde er dus voor dat ze de trein mistte (moest dus lopen naar de trein) en om het allemaal nog leuker te maken zou ze ook d'r proefwerk missen waarvan ik haar had afgehaald 's avonds/'s nachts omdat ik het te laat vond worden....
En de volgende trein gaat pas 1 uur later. Dus ik denk over het algemeem dat deze 16-jarige gemiddeld héél wat meer fietst en loopt dan de meeste 16-jarigen. Maar daar gaat het me niet om, het was maar een voorbeeld. Waar het me wel om gaat is dat ik vindt dat je naar verre oorden zonder enige hulp van volwassenen pas kunt gaan als je zulke panieksituaties éérst probeerd zelf op te lossen en als je al van alles zelf geprobeerd hebt en je hebt geen optie meer, dan pas evt. je ouders of andere hulp belt. Of in ieder geval vantevoren bedenkt wát er mis kan gaan en daar voorzorgsmaatregelen voor treft of het in ieder geval overdenkt..wát je dan zou doen.
Die dag met de sneeuw en die lekke band...had iedere volwassene té vroeg weg gegaan van huis. Er lag een dik pak sneeuw. de kans dat je er langer over doet is levensgroot aanwezig.Ik zou al zeker 10 minuten eerder zijn vertrokken, gewoon voor de 'zekerheid' het langere wachten op de trein calculeer ik er dan maar bij in. Puber niet. Die vetrekt gewoon zoals altijd op het laatste moment. Dat is wel op tijd als de sneeuw of een lekke band je niet ophouden...maar in dit geval was de sneeuw niet de spelbreker, maar de fietsband. En ik zou het zéker doen als ik een belangrijk proefwerk had dat ik niet wilde missen.Puber denkt over zulke dingen niet eens na...en goede raad van ouders is zowiezo onzin. Dus moet ze er maar gaandeweg achter komen.
Ze baalde er zelf ook vreselijk van...en gaat sindsien ruim op tijd weg, zeker ook met sneeuw. Wij kunnen ons nog nét inhouden om niet te zeggen: "Zie je nou wel?"
Wat betreft Spanje.....Dat weten wij zelf ook wel....Maar ik weet ook uit ervaring dat áls er iets gebeurd en je hebt overheidsdienaren nodig of andere officiële instanties dat die écht geen woord engels of duits spreken (of ze willen het niet dat kan ook). En ze zouden niet met een geörganiseerde reis gaan (daar heb je weer reisbegeleiding waarop je kan terugvallen) of naar een jongerencamping (waar ze vaker w.s. met zo'n bijltje hakken). Nee in een appartement van een vriend van 1 van de ouders. Een gewoon 'huis' met zwembad erbij verstoken van toeristenische toestanden in een buitenwijk.....Gewoon in een stad tussen de andere Spanjaarden. Wel voor een zacht prijsje natuurlijk. Dát was dan ook de reden dat ze daar naartoe wilden. Het was avontuurlijk, ver van de ouders en nog voor weinig geld ook.
Buiten dat was er nog niks doordacht, bedacht of wat dan ook. Dat lijkt me ook wel crusiaal. Als ze met een doordacht dichtgespijkerd plan waren gekomen wat het misschien wel anders geweest. Nu ze in nederland gaan kunnen zie die doordacht plannen opeens wel á la minuut presenteren. Ik denk dat de ervaring en het weten hoe e.a. werkt hier een grote rol in speelt.
groeten albana