Trek ik het me teveel aan?

Jamaar...

Je dochter heeft toch bij de sovatraining en bij dat Sterkamp van alles geleerd? Het is van groot belang dat ze dat in praktijk gaat brengen, dat ze haar eigen kracht gaat zien.
Nu is het de brugklas. Maar straks is er wat anders en dan moet ze het zelf kunnen.

Ik snap best dat je je heel verdrietig voelt hierover, je bent nergens kwetsbaarder dan in je kind. Maar ze moet er echt zélf een weg in vinden. Misschien terug naar een andere training, via jeugdmaatschappelijk werk of zo?
Met de mentrix praten is best natuurlijk, maar die kan ook niet toveren. Pesters kunnen zich in de klas gedeisd houden, maar vervolgens onderweg naar huis erg vervelend doen.
Het is heel belangrijk dat je dochter zélf haar kracht uitbuit!

Beiden

Mijn hart breekt als ik dit soort berichtjes lees.

uiteraard moet je dochter het uiteindelijk zelf gaan leren ,maar een beetje extra hulp heeft ze echt nog wel nodig.Lang niet elk kind kan al goed voor zichzelf opkomen op die leeftijd.
en pesten kan heel veel invloed hebben op een kind.

ik zou wel met haar mentrix gaan praten,zodat ze weet wat haar achtergrond is,en daar rekening mee kan houden.
ze zouden dan op school extra alert kunnen zijn op pestgedrag.
ook zou ik samen met je dochter bespreken wat zij heeft geleerd op de trainingen en dmv bijvoorbeeld een rollenspel met haar gaan oefenen.
moedig haar aan om dit ook in de praktijk te gaan toepassen.
succes.

Aan de bel trekken

Mijn dochter werd ook gepest op de basisschool, is toen van school veranderd, heeft coaching gehad en is nu begonnen op de middelbare school. Daar gaat het gelukkig erg goed met haar. Ze kwam alleen laatst thuis met een verhaal over een meisje in haar klas, dat een beetje anders reageert dan de andere meiden en nu al (in week 2) een beetje buitengesloten wordt (niet echt gepest volgens dochter). Voor dat meisje vreselijk naar, en dochter zit ook in een spagaat. Ze wil wel voor het meisje opkomen, maar is ook zelf nog niet zo zeker van zichzelf en wil niet weer het pispaaltje worden. In ieder geval heeft ze met haar nieuwe vriendinnen afgesproken het meisje vriendelijk te behandelen en vooral niet te gaan buitensluiten.
Ikzelf heb meteen een mailtje gestuurd naar de mentrix, met het verhaal van mijn dochter. Hoe eerder ze erbij is, hoe minder ellendig het voor dat meisje hoeft te worden. De mentrix stuurde me een heel aardig mailtje terug, dat ze mijn berichtje op prijs had gesteld.
Mijn zus is ook brugklasmentor en wil dat soort dingen ook graag direct weten. In de klas zijn het allemaal engeltjes, in de pauze en na school ineens niet meer!
Wat je dochter betreft, blijkbaar is het sterkamp nog niet genoeg geweest en past ze niet in het ideaalplaatje van haar nieuwe klasgenoten. Dat is overigens geen enkele reden om haar dan maar te gaan pesten!! Ik heb aan mijn dochter gevraagd of ze kon omschrijven wat het meisje in haar klas dan voor raars deed en waarom dat irritant was. Er kwam niet echt een duidelijk verhaal. Het is een beetje het idee van het zwakste kipje in het kippenhok, dat door de andere kippen wordt gepikt.
Mijn dochter heeft veel baat gehad bij coach Bart van Esenco coaching (nee, ik heb geen aandelen).
Ik zou het in ieder geval wel aangeven op school en er serieus iets mee doen. Ook jouw dochter moet een leuke schooltijd hebben.

Zelfbescherming

Wat jullie allebei, jij dus ook, moeder moedeloos, nog wat beter moeten gaan beheersen is zelfbescherming. Jij moet leren met een filter te gaan luisteren naar je kind, waardoor wel de inhoud van het verhaal binnenkomt, maar veel minder alle bijkomende emoties. Het is geen gebrek aan liefde of betrokkenheid als je jezelf beschermt tegen hartverscheurende verhalen waar jij, let nu op!, erg weinig aan kunt doen. Probeer eens al luisterend ondertussen te bedenken hoe ongelofelijk mooi het is dat zij haar verhaal plus zorgen aan jou kan en wil vertellen. Is niet vanzelfsprekend namelijk. Daarna bedenk je, constateer je verstandelijk, dat het (nog) behoorlijk wennen op de middelbare school is. Veel meer dan een knuffel en aandacht kun je haar niet geven. En praktische tips hoe zij die vervelende kinderen moet leren negeren. Het gevaar van heel veel meelevendheid of mee-lijden is dat zij zichzelf (ook) als slachtoffer blijft zien en vooral heel erg let op wat ze (nog) niet zo goed kan.
En jouw dochter moet dus eigenlijk ook een filter gaan ontwikkelen. De onaardige opmerkingen mogen niet meer gehoord en zeker niet onthouden worden. Zoiets. Zou het helpen als zij in gedachten (niet hardop!) het aller-lelijkste scheldwoord dat zij kent mag zeggen tegen zo'n kind? Daar kun je op een grappige manier over praten met haar: "Wat is het lelijkste woord?" Maar ze moet wel heel goed door hebben dat ze het alleen, stiekum lachend in zichzelf, mag denken. Je geeft haar daarmee toestemming iemand niet aardig te vinden. En daarna ga je samen bedenken welke leuke dingen er die dag waren, wie waren er aardig, waar was ze trots op, al was het misschien maar heel even.
Het moment om met de mentrix te gaan praten zou ik zo lang mogelijk uitstellen en alleen doen als dochter het daarmee eens is. Geef haar de kans om het zelf te doen.
Heeft ze buiten school wel leuke vrienden en leuke bezigheden met anderen? Is minstens zo belangrijk als het schoolgebeuren.
Onyx

Toch zelf doen

Mijn dochter werd in de eerste ook gepest, ze had veel puistjes namelijk. Een wat dikkere jongen uit de klas zei tegen haar, "Denise, eet jij veel chocola?" (en dan op een pesterige toon) even schrok ze, maar had toen een goede ingeving en stelde de vraag terug (hij was dik nl.) 'eet JIJ veel chocola?" ...bam, meteen teruggepakt, ze heeft zich omgedraaid en is weer verder gaan werken. Het was meteen over met die gast.
Natuurlijk is het lastig als je al onzeker bent, echt adrem kan je dan niet zijn, dus ik zou iets met je dochter proberen te oefenen of verzinnen waardoor ze sommige stomme opmerkingen kan pareren, en natuurlijk moet ze de indruk laten wekken dat ze geen vat op haar hebben, dan is het niet meer leuk namelijk.

Succes, hoop dat het gauw beter voor haar gaat!

Femke

Helemaal eens met onyx

Een bijkomende gedachte van mij is ook dat gepeste kinderen zonder het zelf te willen mogelijk gedrag kunnen vertonen wat aantrekkelijk is voor pesters. Ik zou daar eerlijk over praten met je dochter en bekijken wat ze eventueel kan aanpassen. Ik bedoel dus niet dat ze zich helemaal moet aanpassen aan de pesters, maar gewoon eerlijk kijken of ze iets doet waardoor ze 'interessant' wordt.

Wel informeren

Ik zou het net wel bij de mentor aankaarten, met daarbij de opmerking maken dat je niet wilt dat de klas te weten komt dat er over gepraat wordt.

Mijn dochter is ook flink gepest in de brugklas. Leuke, sociale meid, leuk om te zien, maar geen meeloper en dat is wat er -fout- was aan haar. Ze had helemaal geen zin om met die stoere lefgozertjes mee te doen of met die tuthola's om te gaan die er een sport van maken om de neus voor iedereen op te halen en iedereen te pesten die maar enigzins anders doet of eruit zag dan zij.

Mijn dochter wilde niet dat ik de mentor informeerde, zij stond haar mannetje wel zei ze maar ik heb er toch veel verdriet van gehad en zei ook, al hield ze zich stoer. Nu, drie jaar later gaat het goed en heeft ze een eigen groepje om zich heen van leuke jongeren die net zo denken als zij mbt pesten en anders zijn.

Maar ik heb er toch wel eens spijt van gehad, denk dat als de mentor het had geweten dat die het misschien wat beter in de gaten had kunnen houden.

Wat sneu zeg

voor je dochter. Heb je er met haar over gepraat. Ze moet reageren als die kinderen van die flauwe opmerkingen maken. Ze maken die opmerkingen omdat ze er zelf beter van worden. Oh, oh, kijk eens hoe stoer ik ben. Je dochter reageert er niet op en dan is het leuk om door te gaan. En niemand neemt het voor haar op. Wat heb ik toch een hekel aan dat soort kinderen. Zowel de flauwe grappenmakers als de meelopers/zwijgers. Maar je dochter heeft zoiets misschien wel geoefend tijdens het sterkamp en anders kan je thuis oefenen. Wat doet ze als ze gewoon aan het werk is en ze beginnen te jennen met "ze smakt, ze wiebelt, etc.". Misschien kan ze zich omdraaien naar diegene en een opmerking terugmaken. Zoiets als "ja knap hè en ik kan tegelijktijd ook mijn pen vasthouden". Jullie kunnen vast zelf wel iets verzinnen.

Vlinder 72

Je zegt: Wat heb ik toch een hekel aan dat soort kinderen. Zowel de flauwe grappenmakers als de meelopers/zwijgers.

Waar kinderen elkaar pesten hebben ze allemaal hulp nodig. De gepeste en de pester hebben over het algeemeen te weinig zelfvertrouwen. De een schreeuwt dat weg en probeert anderen naar beneden te duwen om zichzelf hoger te voelen zitten.

De gepeste heeft te weinig zelfvertrouwen en laat zich gemakkelijk naar beneden duwen. (die lijkt het ergste slachtoffer maar dat is nog maar de vraag)

De meelopers zijn ook niet sterk genoeg: niet om partij te kiezen voor de een of de ander. Daarom laten ze zich door degene die het sterkste lijkt, meevoeren.

Degene die het sterkste lijken, de pesters lijken vaak de populairste kinderen. Helaas, ze zijn dat niet. Het lijkt zo, maar de andere kinderen zijn vaak bang voor hen en laten zich daarom manipuleren.

Aan wie had je nu een hekel zei je?:))

Moedeloos: misschien kun je hier eens met je dochter over praten. Het kan haar helpen alles weer in perspectief te gaan zien.

En even terzijde: ik wil niet zeggen dat de klasgenootjes leuk bezig waren. Maar wat er gebeurde lijkt mij plagen, niet pesten. Ik denk wel dat het bij je dochter harder aankomt omdat ze wel echt gepest is. Maar daarom ios het nu juist belangrijk te gaan laten zien dat ze geleerd heeft anders te reageren. Oefen dat met haar!

Koentje, je hebt gelijk

Ik weet het. Natuurlijk doen de "pesters" het om zelf aandacht te krijgen en zelf zijn ze net zo onzeker. De rest zegt niets want stel dat zij dan slachtoffer worden. En daar heb ik nou juist zo'n hekel aan. Zo is vorig jaar op de eerste schooldag bij mijn zoon zijn broek naar beneden getrokken. Door inderdaad een onzekere jongen met weinig vrienden heeft in de klas. Echt zo grappig. En mijn zoon is ruim een kop kleiner dan de andere jongens in de klas dus een makkelijk slachtoffer. Ware het niet dat mijn zoon wel bergen vriendjes heeft. Het liep daarom niet zoals deze jongen het gewenst had. Bovendien greep de juf in. En dat is natuurlijk heel belangrijk. (en het is weer goedkomen hoor. Die jongen heeft mijn zoon zelfs uitgenodigd voor zijn verjaardagsfeestje en mijn zoon heeft hem ook voor zijn feestje uitgenodigd).

Als een kind geplaagd wordt waarom grijpt zo'n leerkracht dan niet in. Die ziet dat toch. Zelfs als het redelijk onschuldig lijkt. Als het steeds op een kind gericht is, dan is het niet meer leuk.

Ik ben pas nog op straat naar een stel pubers toegelopen. Ze liepen al tijden voor onze deur elkaar te treiteren. En op een gegeven moment was ik het zat. Er zat al een meisje op de stoep te huilen. Op mijn vraag of ze wilden stoppen omdat het echt niet leuk meer was, kreeg ik te horen dat het maar een grapje was. Dat dat meisje zat te huilen zagen ze niet eens. Blijkbaar dachten ze echt dat die meisjes het geplaag/getreiter leuk vonden.