Tijdsbesteding 14 jarige.

Geen ervaring

Hoi,

Ik heb geen ervaring met pubers in die leeftijd (ja, een knul van 15, maar die heeft autisme en daar spelen dit soort dingen nog absoluut niet). Maar wat je omschrijft, klinkt mij best redelijk in de oren. Misschien, als je 'dame' het er niet mee eens is, kun je haar in 1 of 2 dingen wat ruimte geven voor haar eigen inbreng? Dit klinkt als iets wat wij ook zouden kunnen (willen) afspreken met onze dochters (nu nog 11).

Succes en sterkte! Ik lees graag later hoe jullie eruit gekomen zijn!

huiswerk?

Wanneer doen ze hun huiswerk? Samen?

Hier

Zoon (17) heeft al ruim twee jaar verkering met een meisje van school. Doordeweeks zien ze elkaar op school. Na school blijven ze even hangen, maar hij is rond vijf uur thuis. 'S avonds moet hij huiswerk maken of sporten. Op vrijdag zijn ze tot een uur of elf bij elkaar, dan zitten ze hier of bij haar thuis. De rest van het weekend zien ze elkaar ook niet. Ze skypen we vaak met elkaar. Ik vind dat ze op deze leeftijd ook een eigen leven moeten opbouwen.in vakanties zien ze elkaar vaker, maar dan ook niet elke dag.

school

Ik zou vooral benadrukken dat ze zorgt dat er genoeg tijd is om haar schoolwerk te doen. Daarnaast zou ik het even aankijken.
Maar bespreken wat redelijk is lijkt me goed maar dan vooral in dat kader.
Hier laat ik dat verder vrij. Ze geven wel aan of ze mee eten en anders kan ik even bellen. Maar anders kan ik ook een bord eten bewaren.
Nu zijn mijn kinderen nogal van de regelmaat, dus meestal weet ik het dan wel.
Maar het huiswerk heeft wel prioriteit.
Hier zijn ze meestal om het weekend bij elkaar en alleen een heel enkele keer door de week.
Toevallig kwam vriendje van dochter haar vanmorgen halen.
Je wil dat toch niet allemaal teveel dichttimmeren? Als de rest van hun leven ook maar doorgaat.
Je kunt ze ook de kans geven om dat zelf uit te vinden.

dit weekend

Waren ze niet bij elkaar omdat de opstart van het jaar veel energie kost en ze allebei moeten wennen aan het schoolritme (autisme) en het weer opstarten van huiswerk maken.

Dichttimmeren

Zo komen al die regeltjes ook op mij over. Op tijd naar bed door de week en daarom op tijd thuis is natuurlijk belangrijk. Maar zo precies afspreken van twee keer in de week daar eten en op zondag vanaf 18.00 uur thuis vind ik te star. Misschien komt het wel zo uit dat ze de ene week één keer daar eet en de andere keer drie keer en misschien is het ook leuk om daar eens op zondag te blijven. Ik zou vooral kijken naar of ze genoeg slaap krijgt en of het goed gaat op school en natuurlijk ook of jullie nog genoeg contact met elkaar hebben.

Laten weten waar ze is

Dat vind ik ook heel belangrijk, dat ik weet waar mijn kinderen zijn.

te star?

Omdat ze elkaar zo vaak zien blijft er in onze ogen nauwelijks tijd over voor iets anders. Aangezien ze vrienden en vriendinnen heeft die ook altijd op pad zijn denkt ze dat dit de norm is.
Wij hebben hier moeite mee. Natuurlijk moet ze vrij zijn om te doen wat ze wil. Maar we willen wel dat ze niet alleen maar even thuiskomt om zich weer voor te bereiden om weer weg te gaan en dat ze wat rondhangt in het park of bij MC Donald.
Wij vinden het zeker belangrijk dat ze haar eigen leven krijgt en dat ze haar eigen fouten mag maken. Maar nu lijkt het hier meer een soort tussenstation om zich te verkleden, af en toe wat te eten en te slapen en dan weer te vertrekken.
Ze vergeet te zeggen waar ze is of om überhaupt gedag te zeggen bij binnenkomst of weggaan. Het voelt niet goed.
MEt wat simpele regels, waar zij ook iets over te vertellen had, willen we zo graag duidelijkheid scheppen.
Ook omdat ik met nog twee jongere kinderen zit.
Ik vind het lastig.....en kom er op terug.
Alvast bedankt voor het meedenken. En schroom niet mij het te zeggen als ik in te star ben want ik sta juist open voor andere aanpak.

Star?

Ik vind het niet zo star eigenlijk, het zijn duidelijke regels waarbinnen ze nog heel veel vrijheid heeft.

waarom laten weten waar ze zit?

mij maakt het niet zoveel uit waar mijn dochter is, na school. Ze is thuis, bij een van haar vriendinnen of ergens in de stad als ik nog aan het werk ben. Wat ik wel belangrijk vind, is dat ik haar kan bereiken als dat nodig is. Kortom: mobiel aan en opnemen als ik bel. Zo niet, dan komen er strengere regels = minder vrijheden. Wel een duidelijke regel dat ze om 18 uur thuis moet zijn ivm eten.

En idd, in het hele schema: wanneer komt het huiswerk aan bod? Als ze gezellig samen na school bij elkaar zijn? (keep on dreaming...)
Overigens ben ik ook met huiswerk makkelijk, totdat cijfers zouden laten zien dat ik strenger moet worden (tot nu toe 1 keer voorgekomen). M.i. moet ze in de 3e van tweetalig VWO (kortom: slimme meid) dat soort vrijheid aan kunnen.

Afstemmen

Dat is een ontwikkelingstaak op deze leeftijd om hun sociale leeftijd af te stemmen op school en thuis. Of dat ze lukt daar zou het over moeten gaan.
Maar ik kan me ook goed voorstellen dat het wennen is. Mijn pubers zijn alweer een paar jaar ouder en ik heb me helemaal verzoend met de rol van 'hotel mama'. Heerlijk als ze er zijn maar ook heerlijk dat ze het zo goed kunnen vinden bij andere mensen.
En de kinderen die ze mee naar huis nemen zijn ook schatjes, eten ook vaak mee of komen even op de thee.
Het is denk ik handiger om ernaast te gaan staan dan aandacht op te eisen voor wat jij als gezin denkt nodig te hebben.
Ze zijn zich juist wat vrij aan het maken van de regelmaat van het gezin om op eigen benen te kunnen staan.
Maar het kan veel energie vragen. Zoon is hier blijven zitten omdat hij extreem dat sociale leven nog niet kon combineren met de rest. Niet alleen wat tijdsbesteding aangaat maar vooral vanwege drukte in zijn hoofd. Het moest allemaal ook uitgedacht en besproken worden.

komen ze nooit bij jou?

Ik zou ze ook af en toe bij mij over de vloer willen hebben. Gewoon voor de balans. Dat heb ik net ook tegen een dochter gezegd die steeds bij een vriendinnetje zit, zodat we niet kunnen zien hoe het met huiswerk gaat.

hotelmama

Hier ook een afgestudeerde hotelmama van een 18 en 16 jarige. Ik vind het ook wel een enorm regelweekschema. Weet het niet goed te omschrijven.
Zo heb ik het in ieder geval nooit gedaan.
Ik heb het anders gedaan, meer ze vrijheid erin gegeven en als me dat niet beviel aangegeven wat ik ' anders ' wil zien.
En daarin een paar standaardregels die iedereen met een gezin denk ik wel hanteerd:
Ik wil weten waar ze zijn (al is t maar een appje)
niet mee-eten of extra eters tijdig melden (bij ons 45 min vantevoren)
En voor (afgestemd op leeftijd) bepaalde tijd thuis door de week.
Geen gelogeer door de week.
Schoolwerk is af voor je wat leuks gaat doen.

Deze standaard huis tuin en keukenregels gelden al jaren, ook toen ze nog geen verkeringen hadden, dus toen de vriendjes kwamen net zo goed.Daar waren ze al aan gewend dus. Met de vriendjes hebben ze allebei wel eens perioden gehad dat ze alleen maar samen met die nieuwe liefde wilden zijn. Dan wijs ik erop dat het niet handig is als ze hun sociale contacten verliezen en zowiezo ze sporten, hebben clubjes enzo dus hele dagen kan t toch al niet worden. Huiswerk is belangrijk, als dat eronder lijd gaan er strengere regels komen. Ook dat geld ook voor contact gewoon voor de lol met vriendinnnen, dus ook niets nieuws onder de zon.Huiswerk kun je checken op magister (online) dus erover liegen heeft tegenwoordig geen zin meer.Idem dito cijfers. En voor de rest zijn ze er vrij in.
Als ze alleen bij hem zijn en nooit samen hier, wijs ik er op een gegeven moment wel op en vraag gewoon waarom dat is. Oudste heeft dat gehad met 1 vriendje. Dat had alleen een praktische reden. Hij kwam pas thuis als wij het eten al op hadden, dus was het gewoon onhandig voor hem om hier te komen. Want of hij at niks. Of het was al behoorlijk laat. 2 maaltijden in de magnetron losten dat op.
Ik heb me nooit echt ' hotelmama' gevoeld. Het is normaal dat ze zich op een gegeven moment losser maken van je en hun eigen leven gaan leiden. Dat is alleen maar aan te moedigen. Zolang je contact (wat doe je en waar?) maar goed is, goed voelt, dat vind ik veel belangrijker. Je maar een soort deel blijft uitmaken van hun leven, dat ze nog weten dat je er bent en soort van rekening houden met jouw en het gezin. Daar gaat het meer over.
Zo'n streng precies schema zou mij ook de bibbers bezorgen, laat staan een puber. Enige flexebiliteit erin zou beter zijn. Het maakt ook niet duidelijk wat nu precies het probleem is dat jij in hun relatie ziet.
Ga daar over in gesprek. Zien ze elkaar te vaak? komt ze te laat thuis? Weet je niet waar ze is? Ik heb zelfs geen idee n.a.l.v. je berichtje. Weet puber dat wel?
Regels alleen voor pubers met vriendjes ben ik zowiezo geen voorstander van.
Regels die altijd gelden (huis tuin en keuken regels) is duidelijker. En daar moeten pubers met vriendjes zich ook aan houden. Huis tuin en keukenregels zijn er juist om rekening te houden met een gezin.
Een gezin dat om je geeft en ook rekening houd met jouw. Simpel.
groeten albana

Wel soepel

Ik vind het heel erg soepel. Mijn kinderen (zoon 5 vwo en dochter 4 vwo) zouden echt niet zoveel tijd vrij kunnen maken naast huiswerk en sport. Misschien moet je het meer zoeken in huiswerk controleren en overhoren ipv vaste tijden afspreken, want ik kan me niet voorstellen dat daar nog tijd voor is met jullie schema, om nog maar te zwijgen over dat van haar. Sport je dochter ook helemaal niet? Mijn kinderen hebben al 2 avonden per week training en op zaterdag zijn ze er toch ook een groot deel van de dag aan kwijt (voetbal). Daarnaast past dochter nog regelmatig ergens op en geeft bijles wiskunde. Zoon heeft wat medische zaken die veel tijd kosten.

balans

Ik denk idd dat we allemaal erg moeten wennen.
Ik denk dat we juist wat duidelijkheid over afspraken willen omdat het hier zo druk is vaak en we rekening met iedereen willen houden.
Daarom leek het ons goed om ook voor haar wat regels te hebben waar ze zich aan vast kan houden.
Natuurlijk kun je dan van daar uit weer wat afwijken als dat zo uitkomt.
Maar de afgelopen maand leek het wel of we haar niet meer konden bereiken letterlijk en figuurlijk.
Ze is idd een slimme en heerlijke meid. En ik heb absoluut groot vertrouwen in haar. Maar het is meer dat ik moeite heb met hem. En zijn invloed op haar. Hij maakt ruzie met iedereen. Is erg grof en behandelt haar ook niet even goed. Maar ik zie wel in dat ze daar vooral zelf achter moet komen. Ik denk dat we het maar even moeten aanzien en in ieder geval haar het gevoel moeten geven dat we er voor haar zijn. En dat we vertrouwen in haar hebben.
Wel moet ik hem duidelijk maken dat hij zich hier thuis mag voelen maar wel respect moet hebben voor onze normen en waarden.
Dat betekent dat ik graag heb dat hij gedag zegt bij binnenkomst en bij het weggaan. Nu negeert hij ons regelmatig of stookt hij dochter op dat het niet normaal is bij ons.
Hij is 16 en mag zelf bepalen wanneer hij thuiskomt.
Hmmmm. ..lastig allemaal.
Bedankt jullie allemaal voor jullie meedenken.

Lastig

Ik las dat al tussen de regels door. Maar onze zoon is ook 16 en die mag niet zelf weten hoe laat hij thuis komt hoor. Dus dat betekent niet dat dat normaal is, misschien als hij wat minder vrij was gelaten was hij ook niet blijven zitten. Ik zou het gewoon tegen hem zeggen: luister eens, je bent hier welkom, maar hier gelden onze normen en waarden en ik heb graag dat je die respecteert. Hij kan zichzelf wel stoer vinden met 16 jaar, maar ik ken heel veel 16-jarige jongens (sommigen al vanaf hun 4e jaar) en ondanks dat ze het lichaam van een volwassen man hebben, zijn het ook nog maar jochies hoor en zijn ze best gevoelig daarvoor als je ze er gewoon op aanspreekt.

Nog even....

Nog een dingetje. Iemand zegt dat er Door de week een vaste tijd is voor het thuiskomen. Zeg 18 uur. Dat is prima lijkt mij alleen ook hier blijft ze rekken. Komt vaak toch later. En na het eten wil ze dan ook weer afspreken. Bv nog even naar park met vrienden tot ongeveer half 10.
Ik ben bang dat haar huiswerk zo in het gedrang komt. Ze plempt als tijd vol. En ik begrijp die gretigheid heus. Maar ja. Misschien lukt het haar toch op deze manier. Ze is wel pas 14 he. Jullie merken dat ik vreselijk twijfel aan de goede weg. Misschien een "gulden middenweg".

concrete afspraken maar ook evaluatiemomenten

neem met haar een periode van telkens twee weken of een week waarin jullie met elkaar kijken hoe het met huiswerk, cijfers, afpsraken en 'beleefdheid' gaat .
voorop staat dat huiswerk af moet zijn. En dat ze dat moet laten zien . . .
Als het goed gaat en de cijfers zijn er naar dan kun je naar een periode van bijv 4 weken gaan. Maar zodra er te laat wordt gekomen of iets anders, dan privileges weer minderen want dan is ze er kennelijk nog niet klaar voor.
Zoiets?
gr Angela
ps de gulden middenweg is er volgens mij wel, maar belangrijk is dat jullie uitstralen wat jullie normen zijn.

Met te star

bedoelde ik teveel regeltjes, te precies en daar niet van kunnen afwijken. Dat wat door AnneJ dichtgetimmerd werd genoemd. Dat wil niet zeggen dat ik vind dat ze maar haar gang moet kunnen gaan.

hier ook een 14 jarige met een vriendje

die bij haar in de klas zit, 3 vwo.
Door de week zien ze elkaar alleen op school, beide fietsen meer dan 10 km, maar in tegengestelde richting. 's Avonds hebben ze beide hun sporten en huiswerk 's middags en 's avonds. Ik zou niet weten hoe ze nog zouden kunnen afspreken. Hooguit even een uurtje rondhangen na schooltijd in de stad.
In het weekend maakt het mij niet uit, als het huiswerk maar gemaakt wordt. En logeren is nog niet aan de orde wat mij betreft.
Komt er op neer dat ze zaterdagavond iets afspreken bij 1 van beide en soms zondag. En dat ze zaterdag geregeld bij elkaars sportwedstrijd gaan kijken, maar dan wel met een ander vriendinnetje. Want alleen als meisje bij zo'n jongensvoetbalwedstrijd is ook niet zo leuk, bovendien moeten ze er 20 km voor fietsen, hahaha. Idem als hij bij haar komt kijken.
Ik vind het zelf allemaal zo nog wel prima. Het is mij tweede dochter, bij de oudste hebben we ook al van allerlei senario's gehad.

vind het ook soepel

Ze is pas 14. Is toch weer anders dan 16. Voor elke leeftijd komen er weer andere regels lijkt me.

Zoon hier laat altijd weten wanneer hij met eten niet thuis is/komt. Of dat nu net vantevoren is of niet, maakt me niet uit, maar laten weten zal hij het wel. Vind ik een doodnormale afspraak zolang hij nog thuiswoont.
En als het later wordt, eten bewaren bijv. Maar niks laten horen zou hier echt een discussiepunt zijn. Net als dat hij laat weten als hij na schooltijd bij iemand anders is. Ik weet het, toen ik die leeftijd had, was er geen mobiele telefoon, alleen toen ook al moest ik even bellen om te laten weten waar ik was. Kleine moeite, veel duidelijkheid.

Flexibiliteit, prima alleen huiswerk gaat te allen tijde voor, evt. vriendinnetje of niet.

TO, ik weet niet of je t.z.t. met de moeder van vriend(je) contact opneemt/op wil nemen, maar wellicht is dit bespreekbaar met haar?

Verder kan ik me vinden in wat AnneJ en Albana schrijven.

Hier een zoon

van bijna 15 (4 VWO), met zo af en toe een vriendinnetje. Vooralsnog niet heel lang, maar op dit moment heeft hij een vriendin van 2 jaar ouder die op het HBO zit, en een uur (trein)reizen verderop woont. Dus spreken ze elkaar vooral (continu) op skype en op de whatsapp, en zien ze elkaar af en toe een dagje in het weekend. Gisteren was zij hier, ze hebben de hele dag op zijn kamer gezeten (behalve de lunch en avondeten). Een vorig vriendinnetje zat in de parallelklas vorig jaar, die zag hij dus veel op school, en daar kon hij ook makkelijker na school naartoe. Andersom niet, zij is niet hier geweest in de paar weken dat het duurde, omdat wij een uur fietsen van school wonen (en zij 15 min de andere kant op). Dus ja, we passen ons aan, en nee, we laten zeker niet alles maar los.
Ik weet niet hoe ik zou reageren met een 14-jarige dochter en een ouder vriendje, is denk ik toch anders. Maar ik zou het ook zeker niet leuk vinden als zoon altijd van huis is, en sowieso gaat huiswerk voor. Oudste zoon (bijna 17) heeft nog niet echt interesse in meisjes, maar wel in andere activiteiten buitenshuis en dat wordt langzaamaan ook wel wat heftig. Zo heb ik best wel moeite met een hele avond bandrepetitie die duurt tot half 11, en daarna moet hij nog naar huis (ruim een uur fietsen). En de volgende dag weer naar school... Nu weet ik wel dat hij niet vaak voor half 12 gaat slapen, maar dit voelt toch anders.

Ik snap je wel maar ik zie ook de hoop dat het weer uit gaat Om dat te bereiken ben je wel erg star met al die tijden en regeltjes en je loopt de kans dat ze zich daar juist heel erg tegen af gaat zetten en het langer aanblijft dan nodig....

update

Er is enige tijd verstreken sinds ik dit draadje begonnen ben. Even een update.
Momenteel heeft onze dochter alweer 10 weken verkering. Nu blijkt dat er toch meer aan de hand is met de situatie.
Ik heb contact met de school gezocht en gevraagd of ik mij zorgen moest maken om dochter of dat ik het me maar verbeeldde. Nu blijkt dat de school mijn zorgen niet kan wegnemen en zeer blij is dat ik aan de bel heb getrokken. Haar vriendje heeft grote psychische- en huiselijke problemen.
Hij kent geen grenzen. Niet voor zichzelf maar ook niet voor anderen.
Onze dochter is 14, nog naief, zoekende, slim en gevoelig. En erruuug verliefd!!! Hij is haar eerste vriendje. Na 2 weken verkering is ze al met hem naar bed gegaan, heeft hij het in deze 10 weken al zeker 4 keer uitgemaakt omdat hem dingen niet bevielen.
Hij heeft enorme woede uitbarstingen (vooral op haar gericht) en is al een keer door de docent verwijderd uit de klas omdat die het te bedreigend vond voor dochter en de rest van de kinderen.
Onze dochter moet ten aller tijde on line zijn met haar mobiel. Als ze s' morgens niet gelijk een reactie geeft op zijn whappjes dreigt hij al met uitmaken of teruggaan naar zijn ex.
Volgens de school is het in het verleden precies zo met dat andere meisje gegaan. Ook een zachtaardig meisje, maar dan zonder ouders die haar steunden. Dit meisje heeft hij losgeweekt van haar ouders (volgens school) en leeft nu tijdelijk ergens anders.
Onze dochter krijgt nu extra steun op school van een schooltherapeut om meer voor zichzelf op te komen en niet alles te accepteren van hem. En nee leren zeggen.
Hij kwetst haar steeds zo. Bovendien wil hij alles controleren van haar. Hij zit op haar lip.
Voor de herfstvakantie hebben ze er 3 dagen. over gedaan om afscheid van elkaar te nemen. Wij zouden een weekje weggaan. Zelfs 1 uur voor vertrek kwam onze dochter in paniek naar beneden omdat ze snel naar hem toe moest om weer iets uit te praten. Hij was weer boos op haar om iets vreselijk onbenulligs. Wij hebben dat toen verboden. Geprobeerd uit te leggen wat hij probeerde te doen bij haar en dat ze niet iedere keer moet opdraven of moet denken dat zij fouten maakt. ( dat zegt hij steeds tegen haar)
In de vakantie werd het zo erg dat hij het weer uitmaakte aan de telefoon (omdat ze iets gedaan had in een ver verleden wat hij fout vond) Hij zou haar fouten wel eens gaan rondbazuinen via de sociale media dreigde hij nog. Toen hebben we de telefoon de rest van de week verbannen en haar aan gespoord om eens rustig na te denken over de afgelopen tijd.
Het werd een heerlijk weekje zonder spanning of stress.
Veel met haar gepraat en naar haar geluisterd.
Nu zijn we weer thuis en ze heeft haar telefoon weer. School is begonnen en hij heeft weer contact met haar gezocht. Ze heeft hem gesproken en krijgt nog een kans van hem zei hij letterlijk. Het is om uit je vel te springen.
Mijn man heeft hem gesproken en gezegd dat ze een time out moeten inlassen. Zodat hij zijn sores kan gaan aanpakken en zij de kans krijgt om weer adem te halen en ondertussen te leren haar eigen grenzen te bewaken.
Ook lijkt het of ze een beetje bang is voor de conseQuentie die het heeft wanneer ze het zou uitmaken met deze jongen.
Hij is dan echt door het dolle, de vriendenkliek om hem heen is groot, hij heeft veel aanzien (volgens haar), men heeft groot ontzag voor hem etc.
Wat kunnen wij als ouders nou het beste doen? Afwachten tot ze er schoon genoeg van krijgt (misschien is ze dan al erg beschadigd), verbieden kan niet, tegenwerken? Zeker is dat we met haar in gesprek willen blijven. Dat ze haar gevoelens blijft uitten bij ons is gelukkig nog steeds het geval.

Ik hoop dat ik wat reacties krijg. Zit er zo mee.

de strenge ouder uithangen

In dit geval zou ik om dochter te beschermen de strenge ouder uit gaan hangen. Geen afspraken met vriend doordeweeks. Een afspraak in het weekend en dan alleen bij jullie thuis. Telefoon mag ze alleen buitenshuis gebruiken. Op school erop aandringen dat dochter ieg volgend jaar niet meer bij hem in de klas komt. Jullie regels ook aan de jongen doorgeven, met de uitleg dat jullie al die onrust zat zijn. Contact met de wijkagent voor tips en afspreken dat je daar melding kunt doen van lastig vallen door deze jongen of zijn vrienden irl of via internet. Misschien ook mensen in je netwerk op de hoogte brengen die een oogje in het zeil houden als je zelf niet thuis bent. In het weekend lekker zelf met je dochter/gezin leuke dingen doen.
Oftewel; losweken van deze jongen. Op deze manier is het jullie schuld. Ze is nog maar 14 jaar, natuurlijk kan en moet je als ouders ingrijpen.