U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Slechte communicatie van zoon met omgeving
Mijn zoon van 17 (Havo 5) commmuniceert de laatste tijd zo slecht met ouders, school, huiswerkbegeleiding. Of het nu ziek-betermeldingsbriefjes, aanvraag van 10 minutengesprekken-briefjes, contract met huiswerkbegeleiding, alles raakt zoek.
Vandaag heeft hij een her voor natuurkunde en dat heeft hij bij huiswerkbegeleiding niet laten weten, terwijl hij vandaag daar nu zou moeten zijn. Andersom liet de huiswerkbegeleiding me laten weten dat zoon heeft gezegd huiswerkbegeleiding niet meer nodig te vinden, hij komt alleen voor extra bijles. Dit heeft hij gedaan zonder overleg met ons ouders, want wij vinden het van groot belang dat hij naar huiswerkbegeleiding gaat, thuis is de verleiding van de computer veel te groot en wij ouders werken, dus kunnen niet naast hem gaan zitten om te zien of hij voldoende tijd aan zijn huiswerk besteedt. Hijzelf zei in het begin van het jaar dat hij het ook heel belangrijk vindt en naar huiswerkklas zou bljven gaan.
Als we hem bevragen hierover is hij kort van stof: bemoei je er niet mee. Dat zou ik doen als zijn cijfers hoog genoeg waren, maar die zijn de laatste tijd maar net voldoende. Nu is 17 jaar toch ook wel een leeftijd dat hij zelf zaken gaat organiseren, maar dan zal hij zelf ook moeten communiceren. Briefjes inleveren, laten weten wanneer je wel of niet ergens aanwezig kan zijn, enzovoort. Op de een of andere manier kan ik hem dat niet duidelijk maken. Het is me ook onduidelijk of het nu onwil is, of simpelweg vergeten. Eerdere schooljaren ging dit ook wel eens mis, maar over het algemeen veel beter dan nu.
Aan de andere kant, als hij iets aan ons kwijt wil, vertelt hij honderduit, het is niet zo dat hij niet met ons wil praten, maar alleen dat wat hij zelf kwijt wil.
Iemand tips over hoe dit op te lossen?
Loslaten
Ik denk dat je hem meer moet gaan loslaten. Dan gaat het af en toe maar een keer mis, hij heeft nu een leeftijd dat hij daar zelf verantwoordelijk voor moet worden. Wat gebeurt er in het ergste geval? Dus dat hij zakt? Kan hij het jaar overdoen of heeft hij al eens gedoubleerd? Ik vind eigenlijk voor iemand in de examenklas alleen bijles ook wel voldoende hoor, huiswerkbegeleiding is wel erg kinderachtig. Hoe ga je dat volgend jaar doen dan op het HBO? Beter dat hij nu de gevolgen van zijn daden (of eigenlijk gebrek aan daden) ondervindt en het examenjaar over moet doen, dan straks op het HBO. Dat kost een stuk meer geld en bovendien heb je te maken met het bindend studie-advies, dus als hij het niet haalt moet hij van de opleiding af.
Ik herken het overigens wel hoor, hier ook een zoon van 17 in de examenklas, ook zo gemakzuchtig en vergeetachtig. Ze moeten een briefjes mee om beter te melden als ze ziek zijn geweest, nou dat lag een week op de eettafel. We wachten maar af, wie weet staat hij in magister nog wel ziek, ik check het niet meer. Dat mag hij dan fijn aan de leerplichtambtenaar gaan uitleggen als we daar worden opgeroepen. Onze zoon heeft bijles voor wiskunde en dat regelt hij zelf verder wanneer enzo. Ik ben wel thuis, maar ook niet in staat om te controleren of hij wel voldoende geleerd heeft, ik heb geen kaas gegeten van de vakken die hij doet en bovendien geen idee hoe lang hij nodig heeft om de stof onder de knie te krijgen. Enige wat voorheen altijd deed als het minder ging was zijn playstation opbergen, nou dat doet hij inmiddels zelf als er SE's aan komen. Hij weet zelf dat de hij de verleiding anders niet kan weerstaan. Gister zag ik de PS opeens weer beneden staan. Wat hier overigens flink helpt qua zelfstandigheid is het feit dat hij een baantje heeft gevonden, dat is echt van hem en hij wordt zo gedwongen om verantwoordelijkheid te nemen, hij weet dat niemand hem uit de brand zal helpen.
Tja, laptop opbergen
Dat deed ik vroeger ook wel, niet meer op de computer mogen, maar dat is een paar jaar geleden afgeschaft. Hij ging dan zelf naar de studiekamer op zolder, ver van de verleiding en leren maar. Alleen zie ik het dit jaar dus niet. Bij loslaten ga ik uit van ontwikkeling, maar het voelt zo aan als terugval. Wat hij eerder deed, plannen (samen met de huiswerkklas) en leren zie ik hem niet meer doen. Wel zie ik hem vaak computerspelletjes spelen en chatten.
Wat er precies loos is, verslaafd aan een computerspel? Examenvrees?
Ik heb zelf eens een tentamenvreescursus gevolgd en daar liepen mensen rond die het leren uitstelden, want als ze dan een onvoldoende haalden lag het gewoon aan de inzet en niet dat ze er niet slim genoeg voor waren (waar ze eigenlijk dus bang voor waren). Best mogelijk dat dat het geval is. Maar ik krijg geen hoogte wat er nu precies aan de hand is dat hij nu zo slordig is en veel minder leert dan zou moeten.
Voor mezelf had ik gewenst dat ik al op de middelbare school die tentamenvreescursus had gevolgd en als nou zoiets ook aan de hand is met m'n zoon zou ik hem daar graag op wijzen.
Wel zelfstandig, maar toch een tip, dat hij er zelf wat aan kan doen want ik heb zo'n idee dat hij met z'n handen in het haar zit. Hij is ook lang zo vrolijk niet meer als hij was, dat zei een van z'n leraren op school ook, dat hij zo somber overkomt de laatste tijd.
laptop opbergen
Laptop opbergen vind ik een lastige, dat is wat minder zwart/wit dan de playstation. De laptop gebruiken de kinderen ook vaak voor school. Zo schijnen er filmpjes op te staan voor een scheikunde-docent die dat veel beter uitlegt dan hun eigen docent. Mijn kinderen kijken dus vaak die filmpjes als ze moeten leren.
Verslaafd aan een computerspel kan heel goed, zeker als het om online-spellen gaat. Dit was bij mijn zoon ook het probleem, andere vrienden hebben op andere tijden toetsen en die vragen waar hij blijft. Ik heb hem daar duidelijk even bij moeten helpen en nu doet hij hem zelf weg.
Mijn zoon heeft ook zijn eerste SE-periode flink verknald (7 tekorten), hij geeft zelf aan dat hij het gewoon onderschat heeft. Hij is ook 2x gezakt voor zijn theorie-examen, ook pure onderschatting. Hij was de eerste keer ook totaal niet zenuwachtig, gewoon niet aan gedacht dat het mis kon gaan ofzo. De 3e keer was hij wel zenuwachtig en eigenlijk vind ik dat een goed teken.
weet hij wel wat hij wil?
Of vind hij het misschien eigenlijk heel erg spannend allemaal. Student die ik ken biechtte laatst op dat hij eigenlijk soort van express gezakt was omdat hij studeren zo eng vond..
Mijk..
Hij weet wat hij wil
Maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat hij het eng vindt. Maar kom daar maar eens achter. Misschien weet hij zelf ook niet waarom hij op het ogenblik niet helemaal lekker in zijn vel zit.
Yura, hoe heb jij je zoon geholpen op tijd te stoppen met online gamen? Zag je zoon zelf ook dat het een probleem was? Mijn zoon vindt het meeste wat ik zeg "gezeur".
Ik wil best het een en ander loslaten, hem heel zelfstandig zijn neus laten stoten, maar ik wil hem ook het gevoel geven dat ik er voor hem ben als hij met een probleem zit. Lastig hoor, zo'n binnenvetter.
Gamen
Zoon had playstation op zijn kamer, dus ik had er niet altijd zicht op hoeveel hij gamede, maar toen met name in de 3e en 4e de cijfers opeens flink kelderden had ik toch wel een vermoeden. Ik heb toen gewoon aangekondigd dat de playstation weg ging. Hij had daar eigenlijk geen commentaar op en zijn cijfers werden wel beter. Soms is hij wel eens echt 3 maanden weg geweest. Later zei zoon zelf als ik het aankondigde dat de PS weg ging: "doe maar mama, dat is beter". Dus ik denk dat hij het wel ging inzien dat het een probleem was. Nu doet hij hem zelf weg, omdat hij weet dat hij de verleiding niet kan weerstaan. Zelf haal ik ook zo min mogelijk chocola in huis, omdat ik dan de verleiding niet kan weerstaan, beetje vergelijkbaar.