U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Puber niet lekker in haar vel
Dochter van 16 zit momenteel niet lekker in haar vel. Komt door een opstapeling van dingen. Vorig jaar gezakt voor haar examen, doet nu het jaar over op een andere school. Heeft het daar wel naar haar zin maar nog niet echt vriendinnen. Veel groepjes waren al gevormd. Daarnaast heeft ze kort voor de zomer nog een vervelende ervaring gehad, waar ik liever niet meer over vertel. Ze vlucht heel erg in heel veel bezig zijn, met vriendinnen, werk, vriend etc. Ze is zelden alleen. Ze vertelde vorige week ook dat als ze alleen is ze aan vervelende dingen gaat denken en zich niet goed kan concentreren op huiswerk. Ze heeft ook wat lichamelijke klachten o.a. in de nek en schouders en vaak moe en verkouden.
Ze wil zelf wel met iemand praten maar hoe pak je dit nu aan? Naar de huisarts wil ze liever niet. Wie heeft een suggestie?
Scheef en wantrouwend
"En ja, zoals overal zitten er mensen tussen die signalen verkeerd interpreteren of dingen zien die er niet zijn. Maar die kunnen er overal zijn. En daar hoef je niet scheef en wantrouwend te zijn tov de hele wereld."
Iedereen kan een fout maken, maar helaas heb je als ouder en kind geen beschermde positie zodat je je daar niet tegen kunt verweren. Iemand 'vergist' zich en dan ben jij in de aap gelogeerd en er komt een circus op gang dat niet logisch is, het is gebaseerd op subjectieve inschattingen, maar waar jij wel de consequenties van draagt. Zonder voldoende rechtsbescherming.
En dan
Is het dan niet verstandig om voorzichtig te zijn met wie je in zee gaat zodat de kans dat het je meer drama oplevert dan dat jij juist probeert te verhelpen, zo gering mogelijk is?
Tango
Je vraagt wat je dan moet zeggen. Wat ik zou doen: ga met haar mee en doe het woord. Vertel dat ze het moeilijk vindt om te praten. Dat je daarom mee bent. Dat ze wél graag met een hulpverlener wil praten en dat ze dat ook hard nodig heeft. Dat ze daarom een verwijzing nodig heeft van de huisarts. Maar dat ze liever niet nu alles aan de huisarts wil vertellen.
Dat is alles, toch?
Ik zou er zeker een poging aan wagen!
Bedankt, Lou
Voor jouw reactie. Op de rest daarvoor ga ik maar niet al te uitgebreid in. Ik heb eigenlijk geen idee of de huisarts zo'n praktijkondersteuner heeft maar ik wil eigenlijk gewoon een doorverwijzing naar GGZ of zo. Ik ga morgen bellen. Als ze meteen de verwijzing geven is dat fijn en anders maak ik een afspraak. Dochter is alleen volgende week op stedenreis, dus dan zal het daarna worden.
Hier ook
Hier een man die ernstig getraumatiseerd is geweest. We hebben het precies gezegd zoals Lou zegt. Dat hij met een gespecialiseerd iemand erover wil praten. De huisarts vroeg geen details en heeft mijn man doorverwezen naar een psycholoog.
Wat akelig voor je dochter. Goed dat ze hulp zoekt. Fijn dat jij haar daarbij helpt. Ik herken dat vluchten in bezig zijn wel. Ik wens jullie veel sucses met het gesprek.
Mooi
Goed zo, gewoon bellen en vragen wat je wil vragen. Misschien kun je morgen al terecht. Of volgende week terecht, zonder haar. Zou raar zijn denk ik, maar goed, je kan het altijd vragen.
Als je geen praktijkondersteuner wil, dan zeg je dat er ook bij. Zeker als je nu al weet dat je dochter echt gespecialiseerde hulpverlening nodig heeft, dan kun je de stap van de praktijkondersteuner maar beter overslaan.
Om het juiste specialisme te pakken te krijgen, zou je wel de aard van het probleem kunnen benoemen (zonder het echt uit te leggen bedoel ik, dus bijvoorbeeld: trauma, of eenzaamheid, of depressieve gevoelens).
Succes, ik hoop dat je dochter snel de juiste hulp vindt!
Hulp
We zijn nu een week verder. Ik hoop dat je dochter een verwijzing heeft gekregen en dat zij binnenkort de hulp krijgt die ze nodig heeft.