U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
puber liegt
Ik heb zoon in het verleden weleens verdacht van liegen. Heel vervelend, geeft reuze ongemakkelijk gevoel. Het steeds maar laten rusten want geen bewijs en op zich ging het om onbenulligheden. (maar het liegen zelf vind ik heel erg)
Maar nu weer zo'n voorval. Hele poos geleden een hoop geharrewar tussen hem en andere zoon. Om zaken zoals ongeoorloofd op elkaars kamer komen. En, ironisch genoeg, omdat andere zoon niet helemaal eerlijk zou zijn tegen bewuste zoon. Zoon waar het om gaat hecht zogenaamd enorm aan eerlijkheid.
Andere zoon kan best misschien niet altijd eerlijk zijn geweest, heb ik zelf ook weleens gemerkt, maar deze biecht het steeds wel op (voor zover ik het kan beoordelen uiteraard, maar die zoon is veel makkelijker en opener)
Wat er precies speelde weet ik niet in detail, was zoveel onbelangrijk gedoe bij. (Maar blijft vaak weken hangen) In ieder geval waren er ook spullen kwijt van andere zoon die we niet gevonden hebben. En die nu dus met toevallig uitmesten gevonden zijn in een kast van bewuste zoon...
Die bij confrontatie hiermee reageerde als vanouds; in de verdediging, boos omdat ik hem niet vertrouw etc.
Maar goed, weet dus eigenlijk zeker dat hij dat heeft gedaan, uit wraak oid. Kan me gewoon niet voorstellen dat andere zoon zijn spullen tussen die van zoon legt vanuit een dubbelspel ofzo. Daar is andere zoon gewoon 'te eerlijk' voor.
Ik vind dit heel moeilijk, vind het ook gewoon diefstal. Maar hebben wel aangegeven dat het gewoon oke is als hij hier maar eerlijk over is. Ik ken zoon ook wel, voelt zich toch in het nauw, onder druk gezet en dan geeft hij never nooit niet toe.
Maar ik zit toch echt nu met een breuk in vertrouwen en weer niet zo goed wat te doen. vind dit ook wel te ernstig om te laten gaan.
Wat te doen?
wat zou je willen?
Denk daar eerst eens goed over na. Als je vooral zit met je vertrouwen, neem hem dan apart en praat er met hem over. Leg uit dat je snapt dat het op dat moment te moeilijk voor hem was, maar nu is de rust weergekeerd en moet het alsnog besproken worden.
Daar naast...maak het ook niet te zwaar. Je kunt het als diefstal zien, maar ook als dingen afpakken als broers onder elkaar. Niet goed, maar geen ramp. Zie het als een sociaal experiment: gedrag oefenen voor later in de maatschappij. Dat betekent dat je het wel zwaar moet afkeuren, dat wel. Maar daarna ook zand erover en weer verder gaan.
Als hij het vaker doet wordt het een ander verhaal.
Liegen is een veelvoorkomend verschijnsel bij pubers. Soms is het blijkbaar te moeilijk onder ogen te zien dat hij echt een fout gemaakt heeft. Maar dit moet wel duidelijk besproken worden. Is jouw zoon ook nogal onzeker?
ja onzeker
Nou weet je wat het is, ik vind het juist zo moeilijk dat hij blíjft ontkennen. Wat ik ook verwacht had. Terwijl de kans zo klein is dat er iets anders is gebeurd.
Zou hij erover praten dan zou ik het zeker niet te zwaar maken. Maar het blijft dus in de lucht hangen. Met een knagend gevoel bij mij, doet iig af aan vertrouwen naar hem.
Maar goed, dit ga ik hoe dan ook niet 'winnen'.(zoon is erg vasthoudend)