U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Puber doet weinig en mist ook veel school
Hallo allemaal,
Ik ben 48, alleenstaande moeder (altijd al geweest, bewust gekozen voor een kind) en zzp’er.
Mijn 14,5-jarige zoon is echt apathisch. Nauwelijks uit bed te krijgen, gaat vaak niet naar school, en als hij thuisblijft, kleedt hij zich niet eens aan. Hij is nog te lui om een glas water voor zichzelf te halen. Smeekt mij om boterhammen voor hem te smeren, boodschappen te doen, eten te koken etc. Hij kan het allemaal prima zelf, maar als ik het niet voor hem doe, doet hij het meestal zelf ook niet.
Iets met sporten, fietsen of skaten is lastig omdat hij knieproblemen heeft (Osgood Schlatter). Een zwembad is niet naast de deur.
Vrienden heeft hij maar een paar.
Hobby’s heeft hij wel enkele, maar zijn argument is dat de meeste dingen (veel) geld kosten, zoals kleding, sneakers en apparatuur kopen, naar de Starbucks oid gaan met vrienden, bioscoop, karten, jumphouse (trampolines), reizen enz.
Een baantje zoeken is lastig, veel meer dan kranten bezorgen mag een 14-jarige nog niet doen.
Ik heb hem weleens tot actie weten te verleiden door iets leuks te bedenken, zoals de ‘lunchwedstrijd’ waarbij we de origineelste lunch ieder voor onszelf bereidden, met wat er in huis was. En laatst was ik een avond weg en toen had hij uit zichzelf zijn kamer opgeruimd, gedoucht en zijn bed verschoond. Ik was natuurlijk reuze enthousiast. We hebben ook weleens om de beurt voor een dag een verrassings-activiteitenprogramma samengesteld. Of hij zocht een nieuwe outfit voor me uit. Hij heeft ook weleens spontaan cupcakes of brownies gemaakt.
Maar dezelfde truuks werken geen 2 keer, en ik heb zelf ook mijn verplichtingen, ik werk als zzp’er en heb vaak deadlines. Ik ben dan wel fysiek aanwezig thuis, maar heb niet altijd tijd om lang met hem bezig te zijn. Als hij naar school gaat, kan ik er voor hem zijn wanneer hij thuiskomt, en altijd aan het begin van de avond eten we samen en kijken wat tv. Maar als hij niet naar school gaat, zijn de dagen lang en met weinig ritme. Hij slaapt dan vaak uit en als hij wakker wordt, doet hij nog steeds weinig.
Hij durft er wel op uit, hij kan alleen met het openbaar vervoer, maar hij doet dus niet zoveel. Als ik vraag waarom niet, geeft hij soms aan dat hij moe is, en soms dat hij geen zin heeft. ‘Dan maak je toch zin, het wordt vast wel leuk als je er eenmaal bent’, heeft bij hem geen zin. Hij heeft ook nog ADD. Zijn bloedwaarden zijn vorig jaar al getest, om uit te sluiten dat hij tekorten heeft of Pfeiffer oid.
Meestal ligt hij op zijn bed YouTube te kijken ofzo. ’s Avonds kijken we vaak een tijdje samen Netflix, YouTube of uitzending gemist, dus een deel van de dingen die hij volgt, ken ik nu ook. Ik heb daar een hoop van opgestoken, over wat actueel is in die wereld. Het is belangrijk en leuk om dingen met je kind te kunnen delen.
Laatst had hij het idee om een Nintendo Switch aan te schaffen, zodat hij het YouTube kijken een beetje af kon wisselen met gamen. Heb ik dat ding aangeschaft, met 36 betalingen… Maar ik vind het niet echt een verbetering.
Tekenen heeft hij een tijdje geprobeerd. Zelf YouTube filmpjes maken, dingen op Marktplaats zetten en een Instragram account voor me bijhouden (zakelijk), allemaal pogingen tot ergens actief mee worden.
Nu spaart hij zelf voor een keyboard. Hij kan een beetje keyboard/pianospelen. Dus ik hoop maar dat ie daar iets aan heeft. Maar hij gaat niet naar jamsessies ofzo.
Drie jaar heeft hij op zaterdagmiddag op scouting gezeten, maar toen de middelbare school begon, wilde hij daarnaast geen verplichtingen meer. Ik begreep dat, omdat het erg veel is wat er dan op je afkomt.
Planten verzorgen, een huisdier (nou ja vissen en een vogel, en een keer tijdens de vakantie konijnen verzorgd) geprobeerd. Ik heb zelfs tot mijn 42e geprobeerd hem een broer of zus te geven maar dat is niet gelukt.
Een (tweedehands) mountainbike aanschaffen, logeerpartijen, slaapfeestjes, verschillende soorten stedentrips, reizen, emigreren. You name it and we’ve done it.
School vindt hij echt rampzalig, hij ligt nu geloof ik te wachten tot hij 16 of 18 is en hoopt dan te kunnen gaan werken en geld verdienen. Hij wacht al sinds hij 12 is dus het schiet al lekker op. Maar toch jammer.
En voor mij als opvoeder uitermate moeilijk, want de leerplichtambtenaar zit me op de hielen. Ik kan de boetes daarvoor niet betalen.
Help!
veel details en weinig doel
Hoi Shoshana,
Het klinkt allemaal niet zo zorgwekkend, vrij normaal zelfs (mijn even oude zoon ligt ook het liefst op bed Youtube te kijken en houdt niet heel erg van school. Toch maak ik me niet zoveel zorgen).
Volgens mij moet je even focussen op wat belangrijk is en wat bijzaak.
Belangrijk is (naar mijn mening) je zoons geluk voor nu en in de toekomst. En ook dat dat niet alleen egoistisch geluk is, maar dat hij een aardig persoon is of wordt.
Het meest lastige lijkt mij het niet naar school gaan. Dat moet je niet toestaan en misschien kun je hier fermer grenzen trekken.
Voor het overige:
- niet heel veel vrienden: tsja, als dat voor hem een groot punt is en het lukt sociaal niet goed, dan kun je hem misschien helpen. Maar anders? Misschien vind hij die enkele vrienden goed genoeg. Prima dan toch?
- hobby's: kleding en apparatuur kopen lijken mij geen hobby's. Ik denk meer aan een sport (lukt dus niet goed vanwege zijn aandoening) of een muziekinstrument of een ander clubje. Ik zou met hem meesparen voor het keyboard, geweldig toch dat hij dat wil? Stimuleer hem om voor dat doel geld voor zijn verjaardag van andere te vragen. Met vrienden naar Starbucks: nee inderdaad, dat kost nogal wat. Het hoeft niet meteen Starbucks te zijn, je kunt ook een picknick maken of naar een goedkoper cafeetje of gewoon bij iemand thuis.
"Een (tweedehands) mountainbike aanschaffen, logeerpartijen, slaapfeestjes, verschillende soorten stedentrips, reizen, emigreren. You name it and we’ve done it."
Dit vind ik een vreemd stukje. Het lijkt alsof je zoon van alles doet. Misschien wordt hij daar wel moe van? Dat zijn moeder het niet gauw genoeg vindt maar misschien heeft hij wel iets wat jij niet herkent (wellicht van zijn vader afkomstig) en doet hij in feite gewoon wel behoorlijk veel?
En emigreren? Dat is nogal ingrijpend over het algemeen.
Onderschat ook niet dat er heel veel is dat vermoeiend kan zijn:
* groeien * sociale contacten *op school of elders nieuwe dingen leren *kritisch bekeken worden door je moeder *'s nachts appen en youtube-filmpjes bekijken terwijl je je slaap eigenlijk hard nodig hebt, * etc
Kortom: ik denk dat je iets moet met naar school gaan en ritme. Enerzijds strenger. Anderzijds erover praten: waar zie je tegenop? Wat vind je wél een klein beetje leuk op school? Als je die uren mist, wat wordt er dan nog moeilijker? - etc.
Veel succes
Vicieuze cirkel
Het lijkt mij dat als je zoon niet naar school gaat hij daar alleen maar lamlendiger en luier van wordt. School stimuleert in ieder geval de regelmaat en dag en nacht ritme. Ik zou dus zeker, net als de voorgangers schrijven, insteken op naar school gaan. Wat is de reden dat hij niet gaat? Is hij niet te motiveren? Hoe staat hij ervoor op school? Misschien is een gesprek op school nodig om hem weer op gang te krijgen.
Verder vind ik wat hij doet niet heel bijzonder. Zoon van 13 hier is ook zo. Ligt na schooltijd ook vooral op bed te gamen. Soms doet hij wat met vrienden, maar net zo lief niet. Gelukkig voetbalt hij ook nog. Eten en drinken pakken doet zoon hier wel, maar altijd iets wat kant en klaar is. Brood smeren of fruit schillen is teveel gedoe.
Ik zou stoppen met eindeloos stimuleren om iets te gaan doen. Dat werkt waarschijnlijk alleen maar averechts. Ik zou vooral insteken op school en evt. toch een sport of andere hobby. Als hij wel trampoline kan springen zal hij toch ook wel een aantal sporten kunnen doen. En beide (school en hobby) zijn goed voor de sociale contacten.
leerplicht
een jongen op deze leeftijd heeft nog leerplicht. ik neem aan dat als je zoon zo weinig naar school gaat er al gesprekken en een leerplichtambtenaar bij jullie is langgewenst?
onze dochter heeft buiten schooltijd ook weinig behoefte aan afspraakjes met vriendinnen. ik begrijp dat wel. de hele dag zitten ze al met mensen om hun heen, thuis ff alleen op de kamer oid is gewoon een stukje ontlading.. onze dochter is vaak op stal bij der verzorgpony...
Ik zou eerst met het niet naar school toe gaan aan de slag gaan... wat is de rede dat hij niet wilt... is het geen leuke school, het niveau te laag of te hoog etc??? Als je dat mss op de rit hebt is het miss thuis ook wat makkelijker.. kan jij ook werken onder schooltijd... en vind je het minder erg dat hij uit school gaat gamen
Gezien de leeftijd zou ik ook gewoon grenzen aangeven wat gamen ed.. bijv avonds om 22 uur gaat de stekker eruit.. wat hij dan doet moet ie zelf weten maar geen multimedia meer... lees dan maar een boek oid maar geen tv game telefoon etcetc... grote kans dat hij gaat slapen. Volgende dag op doordeweekse dagen dan maar gewoon de wekken om half acht.. hup eruit... je leeftijdsgenoten gaan naar school.. dus jij er ook uit... geen gegame..
sterkte