U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Provocerend gedrag
Mijn zoon is over het algemeen behoorlijk aan het puberen de laatste tijd.Soms weet ik niet of ik bepaald gedrag goed oplos. Bijv. Hij gooide vanmorgen een plastic zakje op de grond neer in huis, vlak voor hij naar school zou gaan. Ik zag het ineens liggen en zei;'wat is dat nou?'' Oh, niks,'zei hij. Ik weer; ja, datis wel wat en dat gooi jij net neer'
Hij leek van plan niets te doen. Dus ik zei hem het zakje op te rapen. Dat weigerde hij. Aangezien hij op het punt stond naar school te gaan en ik weet dat hij het vreselijk vindt om te laat te komen, ben ik voor de deur gaan staan. Zonder overigens iets te zeggen; de boodschap was duidelijk;'Je komt de deur niet door voordat je dat zakjeopgeruimd hebt'
Hij raapte het op, gooide het weg en dat was dat. Maar ik heb het gevoel dat ik op deze manier op een slechte dag een confrontatie riskeer. Fysiek zal hij me denk ik niet snel aanvallen, maar hij is zo geladen dat ik daar soms ook aan twijvel. Hoe zouden jullie zo'n situatie oplossen?
Verschil
Mijn kinderen maken geen verschil. Als ik mijn voet dwars zou zetten of een huisvuil in hun bed zou leggen zou ze dat een vrijbrief geven om dat ook bij mij te doen. Dat zou een gezellige boel worden.:-)
Omdat ze de context niet goed in beeld hebben kan ik er dan niet van op aan dat ze dat alleen zouden doen als ik mijzelf zogezegd zou misdragen.
Bij mij thuis zet ik in op routine. Gewoon nog een keer rustig aangeven wat de bedoeling is, en hoe je zaken wel kunt oplossen met een prullebak en wat ze zelf zouden kunnen verzinnen om te voorkomen dat de boel op de grond beland, zonder de lading van de 'honderste keer'. Op een moment dat het uitkomt. Dat kost mij soms wel moeite maar levert meer op. En de keren dat het nog niet gelukt is maar voor lief nemen. Het komt wel.