Ouders die niet meer geloven in tucht en gehoorzaamheid

Zeker niet naief

Ik ken heel wat tieners die nog gewoon naar hun ouders luisteren. Oké, ze sputteren af en toe nog wel eens tegen maar uiteindelijk luisteren ze wel.
Luisteren bij pubers is zich aan de afspraken en de regels van het huis weten te houden. De meeste pubers in mijn omgeving slagen daar best wel in...

Yelle

laat jij je altijd zo snel van de wijs brengen door een voorbijganger?

Natuurlijk doen kinderen op een bepaalde leeftijd niet wat je zegt. Maar ze horen het wel. En door grenzen aan te geven geef je toch je waarden en normen door aan je kinderen. Zij gaan experimenteren ermee door er steeds net effe overheen te gaan. De een wat meer dan de ander, de ene ouder brengt het overtuigender dan de ander... Dat is tenslotte de 'taak' van de puber: ongehoorzaam zijn. En grenzen verleggen. Maar die grenzen zijn altijd in verhouding tot de grenzen die de ouder stelt.

Heb je het over kinderen die jonger zijn en niet naar de ouders luisteren.... Dan heb je te maken met kinderen die gedragsproblemen hebben of ouders die absoluut niet duidelijk en overtuigend zijn.

Braafjes gehoorzamen

daar heeft niemand wat aan!

Het is goed dat opgroeiende kinderen zelf leren nadenken over waarom je iets al dan niet doet. Dat is veel belangrijker dan braafjes gehoorzamen.

tonny

Beemer...

Ik schrik toch wel een beetje van jouw reactie hoor.Alsof de jeugd tegenwoordig alleen maar doet waar ze zelf zin in hebben en alle wetten en regels aan hun laars lappen.Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen ja,maar die zullen er vroeger ook geweest zijn.
Het is inderdaad zo dat je als ouder toch wel wat hebt mee te geven op dat vlak.Luisteren naar je kinderen is belangrijk,weten waar ze mee bezig zijn,open en eerlijk naar elkaar toe proberen te zijn.Tijdens de puberteit durven ze zich wel eens af zetten tegen de regels van ma en pa,lijkt me vrij normaal bij't opgroeien,maar er hangt toch ook veel vanaf,hoe je daar als ouder mee omgaat.Ik heb altijd open gestaan voor mijn meiden en nog altijd.Ze weten dat ze altijd mogen komen babbelen als er wat is.Zelf je ogen en oren open houden,waakzaam zijn en letten op eventueel negatieve signalen is zeker ook heel raadzaam.
En ja,zelfs al wonen de twee oudsten nog thuis,ze weten perfect waar ze zich moeten aan houden,terwijl ze toch een eigen verantwoordelijkheid dragen en hun eigen leven leiden.De jongste (pas 13) is helemaal niet moeilijk,durft wel eens tegenpruttelen,maar uiteindelijk zijn wij nog altijd degene die bepalen wat wel en niet kan.

Beemer

Ik heb vreselijk moeten lachen om jou reactie.Mijn vader was zo een oude wijze man............ik heb serieus therapie moeten volgen om mijn eigen mening tegenover andere te durven geven.en ben nog niet assertief genoeg.dus of dit nu de juiste manier van opvoeden is???Afijn,mijn pa had wel brave kinderen.En valt ook weleens bijna achterover van zijn stoel als hij hier is.

Tucht en gehoorzaamheid

Pubers moeten loskomen van hun ouders.Dit gaat met hun eigen weg zoeken en verzet naar de ouders toe.Als ouder moet je aan de ene kant leren je kind los te laten en daarnaast toezien wat je kind aan kan en zorgen dat het goed blijft gaan.Dan kan het weleens fout gaan.Maar daar leert puber ook van.Dan is er wel eens ruzie daar leert puber ook van.Als hij of zij later een relatie heeft zal ze ook ruzie gaan maken,je kunt als volwassen niet altijd braaf en gehoorzaam zijn.Dat leert een kind als puber .............. met zijn of haar ouders.
Van altijd moeten gehoorzamen leert een puber niets.